Είμαστε γαριβαλδινοί!

Πατρινό καρναβάλι δεν έχει φέτος για μας... Το παρόν αφιερώνεται στους εκεί φίλους, που ούτως ή άλλως μας λείπουν!

Αλλάξτε τον τίτλο - προλαβαίνετε

Όταν ακούω για "εθνικές συμμαχίες", μου έρχονται στο μυαλό οι ιταλοί νεοφασίστες.


















Κρίμα δεν είναι να γίνονται τέτοιες ατυχείς επιλογές τίτλων σε κατά τα άλλα αξιέπαινες πρωτοβουλίες;

Μετά την απόδραση, έρχεται η Δράση

Εκκολαπτόμενοι κομματάρχες... Θλίψη...

1981+28

Αν ο σεισμός του '81 (28 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα - ήταν και πάλι Τρίτη) ήταν σημαντικός, αυτό ήταν γιατί αποτέλεσε τη συλλογική εμπειρία τριών εκατομμυρίων ανθρώπων (τόσους "μόνο" είχε τότε το λεκανοπέδιο) και όχι γιατί ήταν ο δυνατότερος ή ο καταστροφικότερος του ελληνικού χώρου. Όσοι δεν είχαμε απώλειες, έχουμε να θυμόμαστε τον ύπνο στο αυτοκίνητο, τη φημολογία και δυσπιστία ("μόνο 6,6 όταν η Ουψάλα* λέει άλλα;"), την έντονη και παρατεταμένη μετασεισμική ακολουθία, τα αντίσκηνα - όπως αυτά που είδα περνώντας από την Κόρινθο, μήνες αργότερα (έμενα Πειραιά τότε).

Πολλοί ήταν στα σπίτια τους και έβλεπαν το "Φως του Αυγερινού" στην ΕΡΤ, με τον Αλμπέρτο Εσκενάζη στο ρόλο του "Λουκή" - ακόμη δεν έχω συναντήσει κανέναν που να θυμάται τι έδειχνε εκείνη τη βραδιά η Υενέδ... Αυτό που εγώ είδα ήταν μία λάμψη στο νυχτερινό ουρανό, έτσι τουλάχιστον μου φάνηκε από το παράθυρο του δωματίου μου.

Το ελεγχόμενο ραδιόφωνο της εποχής δεν έπαιζε "μαρτυρίες" και "αποκλειστικότητες", ούτε όμως και μετέδιδε κάποια υπεύθυνη καθοδήγηση - μάλλον αμήχανες δηλώσεις συμπαράστασης εκ μέρους των εκφωνητών ("θα είμαστε συνέχεια κοντά σας"), καθώς και ενδιαφέρουσα μουσική που "ξέθαψε" ο κρατικός σταθμός για εκείνες τις ώρες (τότε πρωτοάκουσα, π.χ., τις "Νύχτες Μόσχας" που τις ήξερα μόνο από παρτιτούρα για τη μελόντικα).

*Αναφέρεται στο σεισμολογικό ερευνητικό κέντρο της ομώνυμης σουηδικής πόλης (το 1981 δεν ασχολούμασταν ακόμη με τις εγχώριες "κόντρες")

Oranges, lemons and helicopters

Τι το θέλαμε το λονδρέζικο τραγουδάκι; Να λοιπόν που μας ενδιαφέρει όχι μόνο ο πρώτος του στίχος (oranges & lemons) αλλά και ο τελευταίος, αν το "chopper" το διαβάσουμε με την έννοια του ελικόπτερου (και αν δεν έχουμε μεγάλες προσδοκίες για το τίνος το κεφάλι θα "κοπεί" μετά το κάζο της νέας απόδρασης Παλαιοκώστα). Απολαύστε τους στίχους:

"Oranges and lemons", say the bells of St. Clement's

"You owe me five farthings", say the bells of St. Martin's

"When will you pay me?" say the bells of Old Bailey

"When I grow rich", say the bells of Shoreditch

"When will that be?" say the bells of Stepney

"I do not know", says the great bell of Bow

Here comes a candle to light you to bed

And here comes a chopper to chop off your head!

Την τρανή την Αποκριά... [censored]

Απορρίφθηκε αλλά για τυπικούς λόγους η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων από "εκκλησιαστική οργάνωση" (κατά τα άλλα Μϊα και Αγία...) εναντίον του Δήμου Πατρέων για το "άρμα Εφραίμ" του φετινού Καρναβαλιού. Έπρεπε, λέει, να έχει απευθυνθεί στην αρμόδια Δημοτική Επιχείρηση και όχι στο Δήμο. Βολικό, για να κλείνουν άρον-άρον τέτοια θέματα, αν και ηχηρότερη θα ήταν μια επί της ουσίας απόρριψη. Μ' αυτά και μ' αυτά πάντως η Δικαιοσύνη σπαταλά χρόνο, πόρους και φαιά ουσία...

...Αλλά δεν είναι η μόνη. Κι άλλοι σπατάλησαν με αφορμή το Καρναβάλι. Και παρά τις καλές τους προθέσεις, "πέτυχαν" με το ενημερωτικό τους υλικό να συνδέσουν μια σοβαρή προσπάθεια με αρλεκίνους και κολομπίνες - και να δώσουν κι άλλα δικαιώματα στους πραγματικούς μασκαράδες. Ο νοών νοείτω. Καλή υπόλοιπη Αποκριά...

Τα ζόμπι είναι χορτοφάγα;

Ξεχασμένα οδικά έργα προαναγγέλθηκαν. Κάτι έργα ...ΝΑΑ*. Σκέτα "ζόμπι" - κατά μερικούς χορτοφάγα ή μάλλον "δενδροφάγα" (όποτε τρυπούν τον Υμηττό, θα πρέπει να αναμένονται αντιδράσεις). Και μερικά εξ αυτών "εξωγήινα" (αυτοκινητόδρομος στην Αγία Μαρίνα;). Ο λαός θέλει δρόμους και θα τους έχει. Κι εμείς οι συγκοινωνιολόγοι φωνάζουμε για μέσα συλλογικής μεταφοράς (για την τιμή των όπλων).

*ακροστοιχίδα (βλ. τύπο της 18/2/'09)

St. Etienne (όπως Μπογιάτι)

Απόψε ακούμε St. Etienne... Γιατί "έτσι μας αρέσει"!

Ο Θρύλος είναι μόνο η αφορμή...

Let's dance (έλα η γριά!...)

Easy to remember...

Έχει ο Θεός;

Η κρίση είναι καταιγίδα ή σεισμός; Χειμώνας ή πόλεμος; Μάθημα ή τιμωρία;

"Πληρώνουν" άραγε μόνο οι λιγότερο ικανοί και λιγότερο προνοητικοί; Μπορείς με ευκολία να λες "καλά να πάθουν"; Όσο κι αν συμμερίζομαι τη συντηρητική προσέγγιση - ότι δεν δικαιούμαστε να μην συνυπολογίζουμε το ρίσκο των αποφάσεών μας - δυστυχώς οι επηρεαζόμενοι από την κρίση (δηλαδή όλοι) δεν ξεκινάμε από την ίδια αφετηρία, ούτε παίζουμε με ίσους όρους. Κι αυτές οι διαφορές ως ένα σημείο μόνο αντικατοπτρίζουν το πόσο προσπαθεί ο καθένας μας.

Ωστόσο, κέρδος θα είναι για την κοινωνία, αν συνειδητοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι ότι "δεν μας χρωστά ο Θεός". Άραγε ο "παραδειγματισμός" (από ιστορίες "καταστροφής") είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος; Ή θα αρκέσει σε πολλές περιπτώσεις ο φόβος - αυτός ο ίδιος για τον οποίο πριν λίγο καιρό (http://yankogohome.blogspot.com/2008/12/blog-post_03.html) έγραφα ότι επιταχύνει την έλευση της κρίσης;

Oranges - and "lemons"

Στυμμένο;


























Στημένο;






Σημείωση: Lemons σημαίνει σαράβαλα...

Επίκαιρο ανέκδοτο (για βραβείο Emmy)

Σε μια ορεινή περιοχή της Αλβανίας, πλησιάζει χειμώνας. Οι χωρικοί ρωτάνε το σοφό του χωριού για τον καιρό.

- Μπάρμπα, για πες μας, πώς θα είναι ο φετινός χειμώνας;

Ο σοφός σκέφτεται λίγη ώρα και απαντά:

- Χμμμμμ... παιδιά μου, ένα έχω μόνο να σας πω. Ο χειμώνας φέτος θα είναι βαρύς. Κόψτε ξύλα!

Έφυγαν, λοιπόν, οι χωρικοί για το βουνό κι αρχίζουν να κόβουν ξύλα.

Μετά από μια εβδομάδα, ξαναπάνε στο σοφό και ρωτάνε:

- Μπάρμπα, για πες μας, τι καιρό θα κάνει φέτος το χειμώνα;

- Χμμμμμ... παιδιά, ο χειμώνας φέτος θα είναι πολύ βαρύς. Κόψτε πολλά ξύλα.

Φεύγουν οι χωρικοί από το σοφό, ανεβαίνουν στο βουνό και συνεχίζουν να κόβουν ξύλα.

Οι χωρικοί έκοβαν ξύλα, αλλά συνέχιζαν να επισκέπτονται το σοφό κάθε μέρα.

- Μπάρμπα, για πες μας, θα είναι βαρύς ο χειμώνας φέτος;

- Ρε παιδιά, τα είπαμε χίλιες φορές, λέει ο σοφός. Ο χειμώνας φέτος θα είναι πάρα πολύ βαρύς. Κόψτε ξύλα.

- Μα, ρε μπάρμπα, κόβουμε ξύλα τόσον καιρό. Είσαι σίγουρος;

- Μα τι λέτε τώρα, με αμφισβητείτε; ρωτάει θυμωμένος ο σοφός. Είμαι πάρα πολύ σίγουρος. Κόψτε ξύλα.

Οι χωρικοί έφυγαν ήρεμοι, αφού είδαν τόσο σίγουρο το σοφό.

O σοφός, όμως, μπήκε σε σκέψεις. «Βρε μπας και κάνω λάθος για το χειμώνα;»

Αποφάσισε, λοιπόν, να πάει στην πόλη, να ρωτήσει τον διάσημο μετεωρολόγο (Ισμαήλ Κανταρέ) για τον καιρό, ώστε να σιγουρευτεί κι αυτός.

- Κυρ επιστήμονα, ποιές είναι οι προβλέψεις σου για το φετινό χειμώνα; ρωτάει ο σοφός.

- Γέρο φύγε να σωθείς, του λέει εκείνος. Ο φετινός χειμώνας θα είναι πάρα, πάρα πολύ βαρύς!

- Κυρ επιστήμονα με τρομάζεις, του λέει ο σοφός. Είσαι σίγουρος;

- Βεβαιότατα. Περιμένουμε τον πιο βαρύ χειμώνα των τελευταίων 25 ετών!

«Πω-Πω, δύσκολα τα πράγματα» σκέφτηκε ο σοφός.

- Και πώς είσαι τόσο σίγουρος βρε παιδί μου;

- Τι λες ρε φίλε; Δεν βλέπεις τους χωρικούς; Έχουν κόψει όλο το βουνό!...

Καυστραλία

Η Αυστραλία ζει μέρες ανάλογες με το ελληνικό 2007. Οι πολύνεκρες πυρκαγιές ήταν το αποτέλεσμα του συνδυασμού υψηλών θερμοκρασιών (άνω των 40 β.), ξηρασίας, ανέμων - ίσως και εμπρησμών, αν και το τελευταίο πάντα είναι δύσκολο ν'αποδειχθεί. Πάντως ήδη στην πολιτεία της Βικτωρίας μιλούν για επιτροπή που θα επανεξετάσει τις ακολουθούμενες τακτικές σε τέτοιες περιπτώσεις (το αν δηλαδή η μαζική εκκένωση οικισμών είναι καλή ιδέα ή, αντίθετα, χειροτερεύει την κατάσταση λόγω του πανικού που επιτείνεται). Όποιος ομογενής φιλοτιμηθεί να στείλει καμιά καλή ιδέα στην πατρίδα των προγόνων του, είναι ευπρόσδεκτος...

Τα 'μαθες τα "νέα";

Στον σύνδεσμο
http://www.oreivatein.com/oreivatein/page/library/b_drymoi.htm
θα βρείτε στοιχεία για τους Εθνικούς Δρυμούς.

Εκεί θα δείτε ότι οι Πρέσπες έγιναν Εθνικός Δρυμός επί 2ης χούντας (Ιωαννίδη), τον Ιανουάριο του 1974.

Εν έτει 2009, με αφορμή την έκδοση μιας Κοινής Υπουργικής Απόφασης, ανακοινώνεται ότι οι Πρέσπες θα γίνουν Εθνικό Πάρκο (δηλαδή, Εθνικός Δρυμός).

ΟΚ, το προφίλ του κ. Οιονεί χρειάζεται τόνωση όσον αφορά τα περιβαλλοντικά θέματα. Όσο όμως και να το ξαναζεστάνεις το "φαγητό" 35 ετών, δεν παύει να είναι ...godzilla.

Λέτε;

Λέτε να αρχίσουμε να πετάμε στα νησιά μας με MiG;

Λέτε ένας βασικός μέτοχος του Παναθηναϊκού να αναλάβει την Ολυμπιακή;

Λέτε να αγοράσει και την ιρλανδική Aer Lingus ώστε να γίνουν μια ενιαία εταιρεία με σήμα το τριφύλλι;

Issagomenos?

Οι Ομπαμαλάγνοι θα πρέπει να πάγωσαν με το Buy American, την προτροπή δηλαδή του νέου αμερικανού προέδρου υπέρ της τόνωσης των εγχώριων προμηθευτών - μια υπόμνηση ότι ο "πλανητάρχης" πρώτα και κύρια είναι πρόεδρος των αμερικανών και κοιτάζει τα συμφέροντα της δικής του χώρας.

Την αμερικανική εκδοχή του "Εισαγόμενος είσαι;" δεν θα την κρίνω διότι πολύ απλά η οικονομική ζωή κάνει κύκλους - τώρα που ο κόσμος "μαζεύεται" πληθαίνουν οι τάσεις προστατευτισμού. Προσωπικά, φιλοσοφικά είμαι εναντίον του κλεισίματος στο καβούκι. Μακάρι να μην πονέσει πολύ αυτή η στενωπός.

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ (ψάξτε την!)

Απαραίτητη η διευκρίνιση, μια και κάπου πήρε το μάτι μου ότι κάποιοι πάνε να "λύσουν" το πρόβλημα της πορνογραφίας, και μάλιστα της παιδικής, με ...ποινικοποιήσεις!

11 (εκατομμύρια) εμείς, 70+ αυτοί...

Μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνω, είδα χτες (2/2/'09) τον Παπαχελά στον Σκάι. Ήρωες πραγματικά όσοι μένουν σε μικρά και μακρινά νησιά όπως το Αγαθονήσι.

Για τις γκρίζες ζώνες βέβαια δεν μας είπε κάτι που δεν ξέραμε - και φυσικά δεν τα είπε όλα. Υφαλοκρηπίδα - χωρικά ύδατα - εναέριος χώρος (διανθισμένα με νησίδες, FIR & έρευνα-διάσωση) είναι εκκρεμότητες 36 ετών (βλ. πετρέλαιο στο Αιγαίο), πανάκριβες (εξοπλισμοί, ώρες πτήσης) και οδυνηρές (ανθρώπινες ζωές). Στα ύδατα πρακτικά συμφωνούμε με τους γείτονες (6 μίλια, επιφυλασσόμενοι εμείς ότι "κανονικά δικαιούμαστε 12"), στον εναέριο χώρο διαφωνούμε (10 μίλια αναγνωρίζουμε εμείς, 6 αυτοί), στη δε υφαλοκρηπίδα που έχει και το "ζουμί" η διαφορά ακούγεται φιλοσοφική (τα νησιά είναι γη ή νούφαρα;).

Ο πατριωτισμός του έλληνα και ειδικά του ακρίτα δεν χρήζει υπομνήσεων και είναι λίγο προσβλητικό για τη νοημοσύνη του να επισείονται απειλές ή/και να οργανώνονται σόου για να "τονώνεται το φρόνημα". Σε μια εποχή ακόμη μεγαλύτερης στενότητας δημοσίων πόρων, πιστεύω ότι πρέπει να επανεξετάσουμε πού ξοδεύουμε τους πόρους μας και να αναζητήσουμε δρόμους προς μια ασφαλέστερη "άμεση γειτονιά". (Σίγουρα θα υπάρχουν και δρόμοι που δεν κάνουν ρεζίλι τους αμοιβαία συμβιβαζόμενους... Και σίγουρα οι ένοπλες δυνάμεις μπορούν να είναι αξιόμαχες χωρίς αυτό να σημαίνει "αστερίσκους" στο αναγκαίο νοικοκύρεμα...)

Τα πήρε στο κρανίο!

Ιγνάτιος λέγεται ο συντονιστής της συζήτησης του Davos που έβγαλε τον Ρ.Τ. Ερντογάν απ' τα ρούχα του - αφήνοντας τον Πέρες να μιλήσει περισσότερο χρόνο και διακόπτοντας τον τούρκο πρωθυπουργό όταν κατηγορούσε τους Ισραηλινούς ότι "ξέρουν από σκοτωμούς".

Αν και κυκλοφόρησε η φήμη ότι είναι εβραίος, ο David Ignatius στην πραγματικότητα είναι αρμενικής καταγωγής. Άραγε το γνώριζε αυτό ο Ερντογάν κατά την εντυπωσιακή αποχώρησή του;

Στην πατρίδα του έγινε δεκτός ως ήρωας - οι ισλαμιστές είναι λογικό να νιώθουν πλησιέστερα στους παλαιστίνιους. Στο εξωτερικό, και ειδικά εκεί που δημόσια εκδηλώνεται η μεγαλύτερη ευαισθησία προς το εβραϊκό στοιχείο, γράφτηκαν σχόλια όπως "ο νταής του Kasimpasa" [η λαϊκή γειτονιά όπου μεγάλωσε ο Ρετζέπ] και "ντιλετάντ" (=ερασιτέχνης).

Μπουκάλια, και γίνομαι χάλια

Αν αποκτήσουμε οικουμενική κυβέρνηση (Βήμα-Βήμα προς τα εκεί πάμε), πάντως, ξέρουμε ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός.

Λιμάνι και καημός

Στην πόλη που μένω (Κόρινθος) έχει αναπτυχθεί ένας διάλογος για το αν και πώς θα αναπτυχθεί το λιμάνι της.

Πέρα από το "ζέσταμα" για τις τοπικές εκλογές του 2010 (και τις βουλευτικές, όποτε κι αν γίνουν) και την αυτονόητη, θεμιτή & όχι μόνο κορινθιακή προσπάθεια προσέλκυσης πόρων (στη δύσκολη εποχή που προαναγγέλεται), ποιο περιεχόμενο ουσίας υπάρχει σ' αυτή τη συζήτηση;

Δηλαδή: Ποια ακριβώς είναι η επιβατική και εμπορευματική κίνηση που θα στηρίξει, θα κάνει βιώσιμο σε βάθος χρόνου ένα αναβαθμισμένο λιμάνι Κορίνθου; Ποια πλοία και με ποια κίνητρα θα εκτραπούν από Πάτρα & Πειραιά; Ποια καινούργια ζήτηση θα γεννήσει ένα λιμάνι χωμένο στο βάθος του Κορινθιακού και δίπλα σε μια στενή διώρυγα του 19ου αιώνα;

Αναμένω με ενδιαφέρον απαντήσεις και γνώμες.