31 Δεκ 2008

Κι άλλος διωγμός γράμματος στην Τουρκία - Y (why?)

Το συγκεκριμένο γράμμα δεν είναι γενικά υπό διωγμόν (όπως τα Q, W, X) αλλά μόνο από τον συμβολισμό του εθνικού νομίσματος. Όταν από τις τούρκικες λίρες κόπηκαν πριν λίγα χρόνια τα 6 μηδενικά, η Turk Lirasi αντικαταστάθηκε από την Yeni Turk Lirasi ή YTL (νέα τουρκική λίρα). Από αύριο πρωτοχρονιά τίθεται σε κυκλοφορία ένα νέο νόμισμα με παλιό όνομα. Τώρα πια το νόμισμα θα ξαναλέγεται TL (δηλ. το Y καταργείται) αλλά θα ισοδυναμεί σε αξία με το YTL. Η κυκλοφορία της νέας (δηλ. παλιάς) και της σκέτης (δηλ. ολοκαίνουργιας) λίρας θα συνεχιστεί εκ παραλλήλου έως το τέλος του 2009. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, θα έλεγα. Να δούμε αν τυχόν θα αλλάξουν οι γείτονες τα εξόχως παραπλανητικά κέρματα της 1 λίρας (σχεδόν ίδιο με τα 2 €) και της μισής λίρας (σχεδόν ίδιο με το 1 €).

Τέλος έτους

Μεγαλώνοντας στην Αθήνα και τον Πειραιά (ναι, εξακολουθώ να βλέπω σαν δυο ξεχωριστές οντότητες αυτές τις πόλεις) έμαθα να αδιαφορώ για τον καιρό. Ο ουρανός ήταν ψηλά, μακρινός. Γινόταν ακόμη πιο μακρινός όσο χτίζονταν νέες εξαώροφες πολυκατοικίες στη θέση των σπιτιών με τις αυλές. Ένα βουνό, ο Υμηττός, φαινόταν στο βάθος, μπλε λόγω απόστασης. Φυσούσε, έβρεχε, σπανιότερα χιόνιζε - αυτό που νιώθαμε εντονότερα ήταν οι πλημμύρες, συνήθως συνυφασμένες με κακή αποχέτευση ομβρίων, κατά τα άλλα όμως ήμασταν όχι ακριβώς σε γυάλα αλλά σίγουρα σε "πατούρα".

Τα καλοκαίρια μόνο, στα νησιά, ξεχνούσα τον γιγαντισμό των αστικών κτιρίων (θηρίων) και ένιωθα το μελτέμι και τη βραδινή ψύχρα. Ήμουν απ' τους τυχερούς που τα διαλείμματά τους αυτά κρατούσαν 2 ή 3 ολόκληρους μήνες.

Ύστερα η δουλειά - αν και το επάγγελμά μου, πολιτικός μηχανικός, ετυμολογικά αναφέρεται στην πόλη - με έφερε σε μέρη και καταστάσεις που με έκαναν πιο συνειδητοποιημένο γύρω από τα ζητήματα του καιρού. Έζησα ένα χρόνο στη Θεσσαλονίκη των αυγουστιάτικων μπουρινιών και των ολικών παγετών. Εργάστηκα τρία χρόνια στο Αντίρριο των 8-12 μπωφόρ και των οριζόντιων [sic] κεραυνών. Έμπλεξα στους αποχιονισμούς των βορείων προαστείων και των αρκαδικών υψιπέδων. Μένω (και ελπίζω να μένω για πάντα) σε μέρος κοντά στη θάλασσα.

Έχει τη σαγήνη του και το cityscape αλλά επιζητώ πλέον τα στοιχεία της φύσης. Χώμα, νερό, αέρα (και φωτιά ελεγχόμενη). Γιατρέ μου τι έχω πάθει;

Καλή πρωτοχρονιά!

29 Δεκ 2008

Ζήλος και βία

Hamas στα αραβικά σημαίνει ζήλος - και στα εβραϊκά, βία. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος; Κάποτε ο Αραφάτ και οι ισραηλινοί δειλά-δειλά έδειχναν να οδεύουν σε μια λύση συνύπαρξης. Αυτό πλέον είναι σα να μη συνέβη ποτέ. Τα παλαιστινιακά εδάφη, γεωγραφικά ούτως ή άλλως διαιρεμένα, είναι και πολιτικά διχασμένα, με ηγεσίες ανεκδιήγητες και ανάξιες ενός λαού που μάθαμε κάποτε να συμπαθούμε. Το Ισραήλ κλιμακώνει, ποντάροντας στις αμερικανικές πλάτες και ελπίζοντας ότι δεν υπάρχει αντίπαλο δέος. Το 2008 κλείνει με την υποτροπή μιας μεγάλης, αγιάτρευτης πληγής - με ένα σωρό αθώα θύματα, όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε πόλεμο.

QWX

Μάθαμε ότι στην Τουρκία τελούν "υπό διωγμό" τα γράμματα q, w & x, που δεν χρησιμοποιούνται στο αλφάβητο της επίσημης γλώσσας (το "ξ" γράφεται πάντα ks και οι άλλοι 2 φθόγγοι καλύπτονται από τα γράμματα k & v). Οι απαγορεύσεις εκπορεύονται από το γεγονός ότι τα 3 αυτά γράμματα χρησιμοποιούνται στο αλφάβητο της "ανύπαρκτης" κουρδικής γλώσσας. Ποιος να το φανταζόταν, το πόσο "ανατρεπτική" μπορεί να θεωρηθεί η ορθογραφία...

27 Δεκ 2008

Επενδυτές προσέλθετε

Μπορεί νόμιμα να ιδιωτικοποιηθεί μια δημόσια υποδομή σε κατεχόμενα εδάφη; Κάτι τέτοιο θέλουν να κάνουν οι τουρκοκύπριοι στο αεροδρόμιο Ερτζάν της Λευκωσίας, φιλοδοξώντας μάλιστα να το καταστήσουν κεντρικό αερολιμένα της μελλοντικής ενωμένης Κύπρου (μια και Λάρνακα και Πάφος βρίσκονται σε περιφερειακή τοποθεσία, άρα μειονεκτούν έναντι της πρωτεύουσας). Ενδιαφέρουσα νομική άσκηση...

26 Δεκ 2008

Χριστούγεννα με βάθος (αμέτρητο)

Πριν λαλήσει ο αλέκτωρ (χωνευτεί η γαλοπούλα κ.λπ.), μπήκαμε στα βαθιά με τις σφαίρες στον προαστιακό και τον καυγά για το άνοιγμα των καταστημάτων την τελευταία Κυριακή.

Η δεύτερη βαβούρα ήταν προβλέψιμη. Το κυριακάτικο άνοιγμα ανήκει στις ιερές αγελάδες που ουδέποτε προβλέπω να συζητηθούν σοβαρά. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν γίνει σχετικές ρυθμίσεις (με αντιστάθμισμα διαφορετική μέρα ανάπαυσης). Στην Ελλάδα προφανώς είμαστε εξυπνότεροι και τα έχουμε λύσει αυτά τα ζητήματα: όπως το συνηθίζουμε, αντιδρούμε σε οτιδήποτε συνεπάγεται λίγη περισσότερη δουλειά και, ειδικά τώρα με το φόβητρο των "τσογλανιών" να έχει προστεθεί στην τροχοπέδη του "πολιτικού κόστους",... καλά κρασιά...

Οι σφαίρες εναντίον βαγονιού στον προαστιακό είναι περίεργο γεγονός. Ο καθένας βέβαια θα μπορούσε ανενόχλητος οποτεδήποτε να κρυφτεί στην υποβαθμισμένη περιοχή Ρουφ-Ρέντη πίσω από έναν ευκάλυπτο και να πυροβολήσει. Το ότι παλιότερα δεν αναφέρθηκε τέτοιο περιστατικό και αναφέρεται τώρα, μπορεί να είναι και κάτι τυχαίο, μπορεί και να μην είναι. Από σενάρια, διαλέγουμε και παίρνουμε. Σκηνοθετημένο από προβοκάτορες; Ξεθάρρεμα από κακοποιούς; Μόνο για καλό πάντως δεν είναι τέτοια φαινόμενα.

23 Δεκ 2008

Παύσατε πυρ

Ελπίζω τα Χριστούγεννα να συνειδητοποιήσουμε ότι στις οικογένειές μας, στις χώρες μας, στον πλανήτη μας είμαστε όλοι "στο ίδιο καράβι" και ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα απ' αυτά που μας χωρίζουν. Εδώ και 2,5 βδομάδες κάποιοι στην Ελλάδα έχουν βαλθεί να μας χωρίσουν σε στρατόπεδα, να μετατρέψουν τις (υγιείς, απαραίτητες) διαφωνίες μας σε πόλεμο. Αυτή η ανοησία πρέπει να σταματήσει. Ο καθένας μας μπορεί να συμβάλει σ' αυτό, ει μη τι άλλο ακολουθώντας μια συμβουλή που έμαθα μικρός απ' τη μητέρα μου: Πριν μιλήσεις, βούτα τη γλώσσα σου στο μυαλό σου. Δυστυχώς έχουμε γεμίσει μικρούς και μεγάλους Clint Eastwood που πρώτα πυροβολούν (λεκτικά, με γραφίδα, με πέτρες ή με περίστροφα) και μετά κάνουν διευκρινιστικές ερωτήσεις. Η βλακεία πάει σύννεφο - αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να απομονωθεί, απλά χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια. Θα τα καταφέρουμε όμως.

Πρωτίστως ας φροντίσουμε να ηρεμήσουμε... Καλές γιορτές σε όλους!

19 Δεκ 2008

Άλλων λόγια

Ενδιαφέρουσα και επίκαιρη ανάρτηση από τον ΤΗΛΑΦΟ... (Αναδημοσίευση με το ΟΚ του διαχειριστή.)

Καλό σαββατοκύριακο να έχουμε.

Kovacevic ο Α'

Ας φύγουμε λίγο από την καθημερινότητα. Με αφορμή το 4-0 του Ολυμπιακού εναντίον της βερολινέζικης Hertha, και επειδή (αν και δε σκόραρε χθες) σημαντικός συντελεστής του ΟΣΦΠ όπως τον ξέρουμε σήμερα είναι ο σέρβος Darko Kovacevic, τα νήματα της μνήμης με πήγαν σε έναν συνεπώνυμό του. Έναν μεγάλο παίκτη που στην Ελλάδα είχε την ατυχία να παίξει σε μια προβληματική (ιστορική όμως) ομάδα.

Τι απέγινε λοιπόν ο Abid Kovacevic; Και πρώτα απ' όλα, ποιος ήταν; Γεννημένος το 1952, ήταν από το Ζάγκρεμπ αλλά μουσουλμανικής/βοσνιακής καταγωγής (όπως μαρτυρά και το μικρό του όνομα). Είχε και διεθνείς συμμετοχές, χωρίς να είναι από τα τεράστια ονόματα - ήταν όμως αρκετά καλός για να αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για μια ελληνική ομάδα και δη τον τότε Εθνικό Πειραιώς. Τον "Αμπίντα", όπως τον φώναζαν οι συμπαίκτες του, τον έβλεπα τα απογεύματα στο βοηθητικό του Καραϊσκάκη, τότε που πήγαινα στην light προπόνηση στίβου που έκανα με την ομάδα του Πειραϊκού. Έφτανα νωρίτερα και καθόμουν στον πάγκο, την ώρα που στο χορτάρι έπαιζαν το οικογενειακό διπλό τους ο Ιλούνγκα, οι Κατσικογιάννηδες (αν δεν κάνω λάθος) και διάφοροι άλλοι αξιόλογοι παίκτες.

Για τη μετέπειτα πορεία του δεν ξέρω πολλά. Ήταν ήδη 30-κάτι ετών στη δεκαετία του '80. Έμαθα ότι το 1993 συμμετείχε στην προσπάθεια εξεύρεσης ανθρωπιστικής βοήθειας από Τουρκία μεριά για τους μουσουλμάνους της βοσνιακής πόλης Τούζλα. Βρήκα επίσης ότι σήμερα μένει στο Kentucky της Αμερικής, απ' όπου και η φωτογραφία. Φυσικά είναι ο δεξιά εικονιζόμενος - κλασική, "παλιά" γιουγκοσλάβικη φάτσα. Αν κάποιος ξέρει κάτι παραπάνω ας το στείλει.


18 Δεκ 2008

Ω έλατο (δις)

Άραγε ακούστηκε εδώ το γνωστό γηπεδικό σύνθημα;


Λίγο ψηλότερα

Πολύπαθη η Παναχαϊκή. Συνήθως "ψωνίζει από σβέρκο". Ο νέος της πρόεδρος φιλοδοξεί να την ανεβάσει και πάλι πιο ψηλά από τις ομάδες "κωμοπόλεων και συνοικιών". Θα σταθεί άραγε στο ύψος των περιστάσεων;


Βαλκανικά βέτο

Νομίζαμε ότι αυτές οι 2 χώρες πάνε χέρι-χέρι. Μαζί έγιναν ανεξάρτητες, με το sponsoring της δυτικής Δυτικής Ευρώπης (καθολικής και διαμαρτυρόμενης). Η μικρότερη (Σλοβενία), ανέκαθεν πιο προκομένη, μπήκε πρώτη στην ΕΕ και αργότερα στην Ευρωζώνη. Η μεγαλύτερη (Κροατία) θέλει τώρα να μπει - κι κάπου εκεί μάθαμε για το βέτο. Τη διαφωνία δηλαδή της Σλοβενίας όσον αφορά την ένταξη της Κροατίας, αν δεν λυθούν προηγουμένως τα μεθοριακά ζητήματα. Λιγότερο γνωστά, με μικρότερη ιστορία και χωρίς βίαια προηγούμενα, αλλά παρόμοια σε φύση με αυτά μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας. Χωρικά ύδατα / ρυθμίσεις ναυσιπλοΐας, δικαιώματα εκμετάλλευσης, διευθετήσεις ποταμών (έχουν κι εκεί τον Έβρο τους). Το θέμα αυτό αξίζει να το παρακολουθήσουμε, με την πολυτέλεια του αμέτοχου παρατηρητή.

Ο Γλέζος συμφωνεί;

Συγκινηθήκατε με τα πορτοκαλί πανώ στην Ακρόπολη; Εγώ όχι. Δεν βλέπω τον συμβολισμό. Καλύτερα να είχαν αφήσει απ' έξω το γνωστότερο μνημείο μας. Υπάρχουν όρια.

17 Δεκ 2008

In the year twenty-five twenty-five

Αν πιστέψουμε τον Κωστή Χατζηδάκη και την ΤΡΑΜ Α.Ε., κάτι κινείται στον Πειραιά! Ο χάρτης από την ιστοσελίδα της εταιρείας www.tramsa.gr δείχνει κάτι που πλησιάζει την κοσμογονία. Η βήτα Πειραιώς, η χερσόνησος της πόλης και ίσως και τα Καμίνια θα έχουν, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, σύνδεση σταθερής τροχιάς με το κέντρο του Πειραιά (και με το "ζωτικό χώρο" της παραλίας έως Βούλα, που ήδη εξυπηρετείται από το υπάρχον τραμ). Για να γίνουν όλα αυτά θα χρειαστεί χρόνος, χρήμα και ενδεχομένως νέοι κύκλοι διαβουλεύσεων. Άραγε μιλάμε για το έτος 2020 ή (όπως λέει το τραγούδι) το 2525;












16 Δεκ 2008

Ηγέτες

ΤΑΣΣΟΣ
Παρέλαβε κράτος. Δεν παρέδωσε κοινότητα. Παρέδωσε βέβαια μια εκκρεμότητα, όπως και οι προκάτοχοί του...














ΚΩΣΤΑΣ
Παρέλαβε κράτος (για να το επανιδρύσει). Πώς ακριβώς θα το παραδώσει;

ΘΜ vs ΚΣ (λίγο σκάκι για να ξεφύγουμε...)

Φαντάζεστε να υπήρχαν σκακιστικές εφημερίδες με το πάθος και το λαϊκισμό των αθλητικών; Ο φίλος Zakman συνέθεσε μερικά χιουμοριστικά πρωτοσέλιδα, με αφορμή έναν πρόσφατο σκακιστικό αγώνα ("σφαγή" κατά μερικούς) που έλαβε χώρα σε εξειδικευμένο καφενείο στο πολύπαθο αθηναϊκό κέντρο, κοντά στο Χημείο. Αν θέλετε δείγμα γραφής, μπορούμε (αν είστε καλά παιδιά) να σας στείλουμε - υπάρχει και παλιότερη δουλειά από τις ημέρες του http://www.laspi.gr/, με ομοίως "εμπρηστικά" υποτιθέμενα πρωτοσέλιδα, την οποία εφόσον ανασύρουμε θα (επανα)δημοσιεύσω.

Όσον αφορά την αναμέτρηση αυτή καθαυτή, αναμένεται εναγωνίως η ρεβάνς...

15 Δεκ 2008

"Gimme back my bullets"

Δεν θα αποκαλέσω τον Κορκονέα δολοφόνο, διότι δεν ήμουν μπροστά και δεν έχω ακούσει αρκετά από αρκετούς ώστε να κρίνω αν ο φόνος ήταν προμελετημένος και ύπουλος (όπως ερμηνεύεται στο λεξικό ο όρος που τόσο εύκολα χρησιμοποιείται τις τελευταίες μέρες). Ο κάθε φόνος δεν εμπεριέχει απαραιτήτως δόλο. Δεν παύει να είναι αφαίρεση ανθρώπινης ζωής, δηλαδή ηθικά απαράδεκτη και ποινικά κολάσιμη πράξη. Ο Αλέξης δεν γυρίζει πίσω (ούτε οι ρημάδες οι σφαίρες, όταν εκτοξευθούν). Υπάρχουν όμως διαβαθμίσεις. Και όσοι έχουν στο παρελθόν, με άλλες αφορμές, μιλήσει για νομικό πολιτισμό (όσος χώρος μένει γι' αυτόν τον έρημο, όταν οι διενέξεις μετατρέπονται σε wrestling μεταξύ μεγαλοδικηγόρων) δεν έχουν δικαιολογία να διατελούν σε βρασμό ψυχής 9 μέρες μετά.

Τα "θέλο" και τα "πρέπι"

Η φωτογραφία από οικισμό των Κυκλάδων στις 14/12/2008. Ούτε το σαββατοκύριακο δεν μπορεί να ησυχάσει κανείς. Να ήταν και ορθογραφημένο το σύνθημα...


Γωνία στο δεκάρικο

Η υπερβολή αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα των κατοίκων αυτής της χώρας. Εδώ και πολλές δεκαετίες σχεδόν όλες οι πόλεις και κωμοπόλεις αποκτούσαν οδό Ελευθερίου Βενιζέλου. (Μόνο οι τούρκοι θα έχουν Ataturk Bulvari;) Κάποιοι μάλιστα προειδοποίησαν τους δημοτικούς άρχοντες να κάνουν κράτει στις μετονομασίες διότι δεν θα αργούσε η ώρα που θα βλέπαμε να γίνεται πράξη το Ελευθερίου Βενιζέλου και Ελευθερίου Βενιζέλου γωνία, για το οποίο είχαμε πριν χρόνια γράψει στο http://www.laspi.gr/.

Τελικά η ώρα της γωνιακής σύμπτωσης ήρθε το 2008, αλλά για άλλο πρόσωπο της νεοελληνικής ιστορίας.


12 Δεκ 2008

Κακό σαββατοκύριακο (προμηνύεται)

Ιδού άλλο ένα θύμα αστυνομικής βίας (κρανοφόρος αστυνομικός, πυρπολημένος προφανώς από πυρομανή συνάδελφό του). Αθήνα 12/12/2008.


Προγραμματίστε τη ζωή σας

Αν θέλετε το πρόγραμμα ταραχών για την επόμενη εβδομάδα, θα το βρείτε εδώ.

11 Δεκ 2008

Τόνωση των ελληνικών εξαγωγών

Όταν οι ξένοι έτρωγαν βελανίδια, εμείς επαναστατούσαμε.

(Η φωτό από Κωνσταντινούπολη.)





Winter of discontent και στο βάθος, εκλογές;

Εκλογές σε 3 μήνες βλέπει έλληνας της διασποράς. Στις αρχές Οκτωβρίου, εγώ ήμουν πιο επιφυλακτικός. Η διαφορά στα γκάλοπ (πριν τις στάχτες) έφτασε στο μεταξύ στις 5 μονάδες υπέρ Πασόκ (μεγαλύτερη από τυχόν στατιστικό σφάλμα). Το Βατοπαίδι, η ...τραπεζολογία (bankology), η παράλυση της κυβέρνησης (& έλλειψη "χειρουργικής" επικοινωνιακής ομάδας) και διάφορα ατυχή λόγια και έργα συνέβαλαν στην επιτάχυνση των εξελίξεων.

Θεωρητικά η κυβέρνηση θα μπορούσε να ελπίζει σε συντήρηση δυνάμεων, τράβηγμα "κουπιού" και ενδεχόμενη ανάκαμψη. Υπάρχει όμως πια ορίζοντας 2,5 χρόνων; Οι piknyi kapnyi περιορίζουν την ορατότητα. Κάποιοι λένε ότι ο Καραμανλής θα προσπαθήσει όχι τόσο να κερδίσει όσο να αποτρέψει την αυτοδυναμία Πασόκ - σε κάθε περίπτωση, να σταματήσει να πέφτει. Μάλλον δεν έχει και άλλη επιλογή, δηλ. παραίτησής του ή παράδοσης "δαχτυλιδιού" πριν τις εκλογές - δεν ήταν άλλωστε "πολύ νέος για να βγει στη σύνταξη"; Ο Σύριζα, πάλι, προβάρει διάφορα κουστούμια διά παν ενδεχόμενον. Εξακολουθώ να προβλέπω ότι θα ξεφουσκώσει και θα επικεντρωθεί στο "χάλκινο μετάλλιο" δηλ. στο να ξεπεράσει σε ψήφους το ΚΚΕ.

Δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να πει κανείς για το συγκεκριμένο θέμα, αυτή την ώρα που η χώρα μας ζει το δικό της Χειμώνα της Δυσαρέσκειας.

Επαναφορά

Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι δεν θεωρώ "Πολυτεχνείο του 2008" το σημερινό σκηνικό. Τη συμβολική αξία μιας εξέγερσης εναντίον της δικτατορίας δεν μπορεί να την έχει επακριβώς οποιαδήποτε φάση ταραχών στη σημερινή εποχή. Γίνεται όμως αναπόφευκτα συζήτηση για τα κίνητρα των συμμετεχόντων, τώρα όπως και τότε.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν είχε μόνο τους φοιτητές και τους απλούς πολίτες που ζητούσαν πολιτικές ελευθερίες. Είχε και βία πολιτών (οδοφράγματα, σπασίματα, φωτιές), που αντιμετωπίστηκε φυσικά με κρατική και παρακρατική βία πολύ μεγαλύτερη από τη σημερινή.

Σίγουρα είναι λάθος να αποκόπτουμε τα γεγονότα από την εποχή τους, χιλιοειπωμένη και η σύνδεση της βίας με τις κοινωνικές συνθήκες. Το 1973 η παγκόσμια οικονομία ζούσε την Α' πετρελαϊκή κρίση και ειδικά η Ελλάδα (με τις δομικές τις αδυναμίες, από τότε) βίωνε πρωτόγνωρο πληθωρισμό, πραγματική ακρίβεια δηλαδή. Δεν μπορούμε επίσης να αγνοήσουμε την καθυστερημένη άφιξη στην Ελλάδα ρευμάτων ριζοσπαστικοποίησης, παρόμοιων με αυτά που εκφράστηκαν σε Γαλλία, Γερμανία και αλλού στο τέλος της δεκαετίας του '60.

Για να πάμε όμως και πέρα από τις χρονολογίες-0ρόσημα, το κοινωνικό περιθώριο πάντοτε υπήρχε, με διακυμάνσεις και με αλλαγές στον τρόπο έκφρασης. Και η ανάγκη της λοιπής κοινωνίας να συνεχίσει την καθημερινότητά της, υπήρχε ομοίως κι αυτή. Για πολύ κόσμο που δεν βασανίζεται από προβληματισμούς κοινωνιολόγων ή ποιητών, είναι αυτονόητο να ζητά και να έχει την προστασία των κρατικών αρχών. Όταν δεν την έχει, αυτό σημαίνει αποτυχία του κράτους.

Σωστό - με την υποσημείωση, ότι εδώ και πολλά χρόνια, από το κομβικό 1995 οπότε και έσπασε το ταμπού του ασύλου (με την επέμβαση των αρχών στο Πολυτεχνείο), σαν να είχαμε ξεχάσει ότι υπάρχει το περιθώριο και οι κουκουλοφόροι. Ίσως γιατί σιγά-σιγά απομακρυνθήκαμε από τα κέντρα των πόλεων, εποικώντας τα Μεσόγεια και τη λοιπή suburbia. Αλλά και γιατί παραμυθιαστήκαμε με τα κινητά τηλέφωνα, τα Ι.Χ.-για-όλους, τα χρηματιστήρια και τα μπουζουκοδάνεια. Και τώρα, ξαφνικά, χτυπά ένα ξυπνητήρι.

10 Δεκ 2008

Ένας ευπρόσδεκτος "καταληψίας"

Τα νέα για το τραμ, που για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του '70 (η γραμμούλα κατά μήκος της Λ. Αμαλίας στην Αθήνα δεν μετράει) θα "εισβάλει" και πάλι στο κέντρο μιας μεγάλης πόλης (Πειραιάς), είναι ευχάριστα. Έχουμε βέβαια ακόμη τουλάχιστον 2 χρόνια μπροστά μας μέχρι να το δούμε να λειτουργεί.

Ίσως αυτές οι μέρες με τους "αγανακτισμένους καταστηματάρχες", που αναφέρθηκε σε κάποιες περιπτώσεις ότι αυτοδίκησαν εναντίον κουκουλοφόρων, δεν είναι και οι καταλληλότερες για να μιλήσει κανείς για ένα συγκοινωνιακό μέσο που οι έμποροι αντιμετωπίζουν συχνά με επιφύλαξη ή και εχθρότητα. Ίσως, από την άλλη, να είναι ένα φωτάκι ελπίδας που αχνοφαίνεται στο βάθος ενός τοπίου στάχτης και απελπισίας που επικρατεί σήμερα στις (ούτως ή άλλως άσχημες και δυσλειτουργικές) πόλεις μας.

9 Δεκ 2008

Φιμωλογία

Κάποιοι χθες διέδιδαν ότι θα χρησιμοποιηθεί ο στρατός, θα εφαρμοστεί ο Ξενοκράτης, θα κηρυχθεί η χώρα σε κατάσταση πολιορκίας και άλλα υπερβολικά και τρομακτικά. Άκουσα για καραβάνια ή πουλμανιές που μεταφέρουν αναρχικούς σε όλα τα πλάτη και μήκη της χώρας. Επίσης, "έγκυρος" (ασπρομάλλης, νομίζω) αναλυτής μίλησε για Δεκεμβριανά - όπως ακριβώς και η ανακοίνωση της χούντας την 17η Νοε. 1973 ("ήτο εικών Δεκεμβριανών").

Αναμένω ότι εμάς που ζούμε εκτός Αθηνών θα μας εντάξουν όπου να 'ναι στους Μάϋδες (ΜΑΥ = μονάδες ασφαλείας υπαίθρου), εκτός αν προλάβουμε να πάρουμε τα βουνά ή το πλοίο για το Μπάρι. Και στη συνέχεια, ανάλογα με την έκβαση, διακοπές διαρκείας στη Γυάρο, την Τασκένδη ή τη ζεστή αγκαλιά των νικητών. Κι έλεγα ότι θα είναι βαρετή η ζωή μου μετά τα 40.



Λείπει ο Αλέξης; (Continued)

Ο Αλέξης Κούγιας (αλλαγή στη θέση του ...Καπερναούμ) ανέλαβε την υπεράσπιση των ειδικών φρουρών.




Μπαμπά τι σημαίνει "στοιχίζει";

Αλήθεια, καιρό έχω να λάβω αλυσιδωτό mail που να θυμίζει σε όλους μας πόσο μάγκες είμαστε και "99 λόγους γιατί η Ελλάδα είναι η ωραιότερη χώρα για να ζεις"... Αυτές τις μέρες δεν νομίζω ότι θα κυκλοφορούν τέτοια μηνύματα. Συζητιούνται όμως άλλα πράγματα. Όπως τα τεράστια ποσά που έως τώρα (και ακόμη δεν τελείωσαν οι ταραχές) ζητούνται ως αποζημιώσεις από ασφαλιστές. Οι οποίοι είναι εξαγριωμένοι (και αυτοί), διότι δεν καταλαβαίνουν πώς είναι δυνατόν να γίνεται ανεκτή η πυρπόληση και η φθορά περιουσιών σε μεγάλο μέρος του κέντρου, έτσι για να "εκτονωθεί το πράγμα". Και πιθανότατα θα αυξήσουν τα ασφάλιστρα για ό,τι έχει να κάνει με Ελλάδα. Διότι οι τιμές των αγαθών και υπηρεσιών (όπως και των επιτοκίων), πέρα από τις στρεβλώσεις, αντανακλούν πάνω απ' όλα την αίσθηση & την εικόνα, που εν τέλει (ακόμη κι αν δεχτούμε την ύπαρξη παραμορφωτικών φακών ή την αναζήτηση αφορμών σε μια περίοδο κρίσης ρευστότητας) αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Αυτή που ξέρουμε όσο κι αν αυτάρεσκα κοροϊδευόμαστε.

Οι άσχημες πόλεις, άσχημα καίγονται

Διάβασα προχτές το φοβερό "λέει, λέει, να γίνει του L.A.", που σήμερα αντικαταστάθηκε από την αποκήρυξη της βίας και την τήρηση ίσων αποστάσεων. Ζω εδώ και χρόνια τη σχιζοφρενική στάση όλων μας απέναντι στην αστυνομία, που από τη μια δεν τη θέλουμε να τρώει σουβλάκια στα Εξάρχεια διότι "προκαλεί" - και από την άλλη διαμαρτυρόμαστε όταν είναι "απούσα". Εμφανίστηκαν οι συνήθεις κόλακες των αυτιών της νεολαίας αλλά και οι μ.Χ. προφήτες, που σχεδόν είχαν προβλέψει, λέει, την έκρηξη βίας επειδή οι δημοσκοπήσεις έδειχναν δυσαρέσκεια του Έλληνα και δη του νέου. Κουνάω θλιμμένα το κεφάλι μπροστά στην τηλεόραση, με τα περισσότερα κανάλια να ξαναζούν την εποχή των ατέρμονων ζωντανών μεταδόσεων. Γελάω (αν και για κλάματα είναι) με την καρμπόν "ευθιξία" Παυλόπουλου-Χηνοφώτη, ίδια με αυτή των Κουτσόγιωργα-Τσούρα το '85, και με τις μαύρες γραβάτες. Και προσπαθώ να μην κάνω τον τιμητή γονέων γιατί έχω κι εγώ παιδιά.

7 Δεκ 2008

Νικολοβαρβαρότητες

Βλέπω σε ειδησεογραφικό site ότι άνοιξε (το Σάββατο) το ρεύμα προς Αθήνα της Π. Ράλλη. Λέω κι εγώ, θα είχε συμβεί κάποια καθίζηση, κάποιο ατύχημα, κάποια πλημμύρα. Αμ δε. Μπαίνω και βλέπω ότι επρόκειτο για συγκέντρωση αλλοδαπών, για θέματα ασύλου. Σαν δεν ντρέπονται οι ξένοι, να μας κλείνουν τους δρόμους... Χρειάστηκε να πάω στο site της Hurriyet για να δω την είδηση. Τέτοια αποσιώπηση νομίζω ότι είχαμε να ζήσουμε από τη νύχτα πριν "δώσουμε" τον Ocalan, τότε που μετακινήθηκαν κούρδοι από το κέντρο της Αθήνας σε επιχείρηση-σκούπα.

Οι ταραχές στην Αθήνα και άλλες πόλεις είναι ουσιαστικά σε εξέλιξη. Είναι νωρίς για να τις αναλύσουμε και να τις συνδέσουμε με κοινωνικές καταστάσεις. Ο θάνατος του Αλέξη θυμίζει τον θάνατο εν έτει 1985 ενός άλλου (τότε) 15χρονου, του Μιχάλη, στην ίδια περιοχή και πάλι από βόλι αστυνομικού. Θλιβερά πισωγυρίσματα. Εντυπωσιακή, αλλά μάλλον εύκολα εξηγούμενη στη σημερινή εποχή της ταχύτατης πληροφόρησης (αλλά, όπως επισήμανε και φίλος μου, και του "κάθε πόλη και πανεπιστήμιο"), η συγχρονισμένη αντίδραση των "τοπικών οργανώσεων" των αντιεξουσιαστών. Να δούμε πότε θα επιτρέψει η νέα "δεοντολογία" των προσωπικών δεδομένων να μάθουμε το όνομα του αυτουργού.

Λεπτομέρεια: Δεν είναι όλοι οι επαγγελματίες του κέντρου καπιτα-ληστές και το ότι θα πάρουν, μάλλον (διότι ούτε αυτό είναι δεδομένο στους καιρούς της μειωμένης ρευστότητας), αποζημιώσεις από τις ασφάλειες δεν μειώνει τα προβλήματα που συνεπάγονται γι' αυτούς (και τους εργαζομένους τους, που συνήθως πρώτοι αυτοί την πληρώνουν όταν δεν πάνε καλά τα μαγαζιά) οι καταστροφές, που μάλιστα συμβαίνουν λίγο πριν από την εορταστική περίοδο. Ας επικροτήσουν άλλοι τα πλιάτσικα, εγώ δεν θα το κάνω.

5 Δεκ 2008

Σπαστικό δεν είναι...

...να διαπιστώνεις ότι οι τοπικές κοινωνίες είναι γεμάτες απαίδευτους, των οποίων θα πρέπει να χαϊδεύεις τα αυτιά αν δεν θες να σε πολεμούν;

Πόσο χαμηλά θα πέσει ο πήχυς;

Πληρώστε κατά συνείδηση

Την είδα τη μελαχρινούλα (κατά το "ξανθούλα" του γνωστού ποιήματος) να με παρακινεί να αποκτήσω (ή να ανασύρω) φορολογική συνείδηση. Η εμφάνιση και το ύφος μου θύμισαν εκπαιδευτικό. Πάλι καλά που δεν κουνούσε και το δάχτυλο. Πρέπει να πληρώνω τους φόρους μου πρόθυμα, μια και χρησιμεύουν για να γίνονται τόσα και τόσα ωφέλιμα πράγματα.

Στη Σοβιετική Ένωση όταν έβλεπαν ντοκιμαντέρ ή διάβαζαν άρθρα για τις ευεργετικές επιδράσεις μιας συγκεκριμένης τροφής οι υποψιασμένοι (μαθημένοι από χρόνια και χρόνια κρατικής προπαγάνδας) ήξεραν ότι από τη συγκεκριμένη τροφή υπάρχει πλεόνασμα. Κι εμείς άλλωστε δεν μεγαλώσαμε με το "πόσα πορτοκάλια φάγατε σήμερα";

Τα σποτάκια δεν είναι εκθέσεις ιδεών. Περνάνε ένα μήνυμα. Το κράτος θέλει λεφτά. Και θα τα πάρει. Εσύ, πολίτη, καλείσαι να παραμυθιάσεις τον εαυτό σου ότι η έκτακτη εισφορά, η περαίωση, η έμμεση και άμεση φορολογία δεν είναι απλώς υποχρεώσεις αλλά αποτελούν την αυτονόητη συνδρομή σου. Κανονικά θα έπρεπε μόνος σου να σπεύδεις να πληρώνεις.


3 Δεκ 2008

Η Ευρώπη έχει τα γκαρσόνια που της αξίζουν

ΟΚ το καταλάβαμε. Έρχεται κρίση. Πολλοί από μας προσαρμόζουμε τη συμπεριφορά μας ακόμη κι αν δεν έχουμε ακόμη νιώσει το "άγγιγμα". Δεν έχουμε χάσει τη δουλειά μας, πληρωνόμαστε στην ώρα μας, οι τιμές κάποιων αγαθών πέφτουν κι όμως αγοράζουμε λιγότερο διότι φοβόμαστε το αύριο. Και αγοράζοντας λιγότερο, όλοι εμείς, φέρνουμε κοντύτερα αυτό το ζοφερό αύριο - κάποιων ο τζίρος μειώνεται, κάποιων άλλων τα έσοδα σημειώνουν καθυστέρηση, ακόμη και τα έσοδα του κράτους μειώνονται μια και πέφτει η φορολογούμενη κατανάλωση. Κάποιος να ξαναβάλει το τζίνι του πανικού στο μπουκάλι, παρακαλώ!

Η πραγματική κρίση υπάρχει, μόνο που στην Ελλάδα είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Από τον καιρό που, αντί να παράγουμε, επενδύαμε σε Ολυμπιάδες, χωνόμασταν στο Δημόσιο και μασάγαμε κοινοτικό χρήμα. Τώρα όλοι λένε να δοθεί ρευστότητα, που στο τέλος πάλι σε φόρους θα πληρωθεί (και πληθωρισμό θα γεννήσει). Για βραχυπρόθεσμα δεν διαφωνεί κανείς, αλλά η παραγωγικότητα πότε θα τονωθεί; Σε ποιους άξονες οικονομικής δραστηριότητας; Μόνο στον τουρισμό τελικά θα προσβλέπουμε;

1 Δεκ 2008

Του χωρισμού η ώρα;

Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο νυν πρωθυπουργός υπέγραφε υπέρ της διατήρησης της αναγραφής θρησκεύματος στις ταυτότητες. Σήμερα που το Βατοπαίδιον ρίχνει ραγδαία τη δημοτικότητα της κυβέρνησης, καλείται να προβεί σε εντυπωσιακές κινήσεις στην προσπάθεια "αναστροφής" του κακού κλίματος. Μια λύση θα ήταν να αναγγείλει μέτρα απογαλακτισμού της εκκλησίας από το κράτος. Θα ήταν ασυνήθιστη μια τέτοια πρωτοβουλία από μια κυβέρνηση που γενικώς διστάζει να "σπάσει αυγά". Ωστόσο, τώρα πια η αδράνεια δεν δείχνει να επιβραβεύεται από την κοινή γνώμη. Ενδεχομένως λοιπόν το άνοιγμα του συγκεκριμένου νέου "μετώπου" να κριθεί ότι αξίζει τον κόπο. Ειδικά αν προετοιμαστεί το έδαφος σε συνεννοήσεις με τον αρχιεπίσκοπο...



Secretary-of-State [SoS] Billary

Σ' ευχαριστώ που δεν με υπονόμευσες, που δεν κατέβηκες ως τρίτη υποψήφια. Κάτι τέτοιο θα μου έκοβε τουλάχιστον το 1/3 των ψήφων μου και θα έβγαζε νικητή τον Μακέιν στις περισσότερες πολιτείες - και άρα πρόεδρο. Ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης, δέχομαι να ρίξω ακόμη περισσότερο γάλα στον καφέ μου και να αδυνατίσω ακόμη περισσότερο το μήνυμα της αλλαγής που σηματοδότησε για μειονοτικούς, φτωχούς και προοδευτικούς η εκλογή μου. Κι ακόμη δεν ορκίστηκα...