20 Φεβ 2021

Δυο παρατηρήσεις

Παρατήρηση πρώτη. Στον περιορισμό της οικονομικής δραστηριότητας, την ύφεση του τελευταίου έτους λόγω κορονοϊού, τόσο ο αθλητισμός όσο και ο πολιτισμός είναι "ζορισμένοι" χώροι. Αποτελούν μη βασικές οικονομικές δραστηριότητες σε μια περίοδο που δίνεται προτεραιότητα στην εξασφάλιση των στοιχειωδών (υγεία, τροφή και στέγη - και όλοι οι τομείς που άμεσα ή έμμεσα στηρίζουν αυτές τις ανάγκες). Αθλούμαστε λιγότερο σε οργανωμένη βάση λόγω περιορισμού μετακινήσεων και συναθροίσεων (είναι διαφορετική περίπτωση το όσα κάνουμε ατομικά ή προσχηματικά για να δικαιολογήσουμε έξοδο από το σπίτι), δεν πηγαίνουμε σε γήπεδα, δεν γίνονται καν κάποιοι αγώνες. Παρόμοια και με τα θέατρα και τους κινηματογράφους. Όπου φτώχεια και γκρίνια, άρα στους ζορισμένους κλάδους οι ανταγωνισμοί εντείνονται, βγαίνουν μαχαίρια, πέφτουν κορμιά. Για τους πόρους που λιγοστεύουν παλεύουν πιο λυσσαλέα οι διεκδικητές. Είτε γεννιούνται νέα θέματα είτε παίρνουν εντονότερη διάσταση τα ήδη υπάρχοντα και οι κόντρες, με χρήση ευρύτερου φάσματος "όπλων". 

Παρατήρηση δεύτερη. Η συμβατική ανάγνωση της επικαιρότητας δείχνει μια κοινωνία που ευαισθητοποιείται απέναντι σε θέματα ταμπού, θέματα υπαρκτά και σοβαρά, με αφορμή δημοσιοποιούμενα περιστατικά. Όπως σχεδόν πάντα και σχεδόν σε όλα ή σίγουρα σε πάρα πολλά ζητήματα. Συζητήσεις της κοινωνίας από τις οποίες ενίοτε κάτι βγαίνει και κάτι μένει, αν και αυτό δεν είναι εύκολο να κριθεί εν τη γενέσει και μάλλον θέλει τον χρόνο του. Παράλληλα μπορεί να οριστεί και μια ανάγνωση "μεγάλης εικόνας", για την οποία ίσως έχουμε ακόμη περισσότερα κενά από ό,τι για τα συγκεκριμένα περιστατικά. Αν το να εκφέρουμε γνώμη για καταγγελίες έχει τις παγίδες του, ανάλογος ή και ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει στο να ερμηνεύουμε το ευρύτερο και δη το πολιτικό πλαίσιο. Φυσικά δεν απαγορεύεται, ούτε κάνουμε κάποιο κακό, το πολύ πολύ να κάνουμε λάθος. Σκέφτομαι λοιπόν ότι ίσως έχουμε μια περίπτωση όπου η Α πολιτική ηγεσία θέλει να ενισχύσει μια πρωτοβουλία της, και ταυτόχρονα να "ταΐσει" την επικαιρότητα με ένα θέμα της επιλογής της. Ανεβάζει λοιπόν, συνδέοντας σε "ενισχυτή", μια καταγγελία που δεν ακούστηκε όταν έγινε από το ίδιο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο - είτε γιατί έγινε σε χρόνο που κανείς δεν πρόσεχε, είτε επειδή χάθηκε επικοινωνιακά μέσα στο γενικότερό της πλαίσιο: την κατηγορία περί διαφθοράς και άλλων μη προσδιοριζόμενων θεμάτων για τα οποία είχε αναληφθεί νομική δράση εναντίον εκπροσώπων μιας αθλητικής ομοσπονδίας. Και την ανεβάζει ως έχουσα αντικειμενικά σχέση με τη δράση της όσον αφορά γενικότερα τις αθλητικές ομοσπονδίες. Η συζήτηση περνά από τα αθλητικά στα πολιτιστικά (βλ. την πρώτη παρατήρηση ανωτέρω) κι εκεί τυχαίνει -ή δεν τυχαίνει, "πετυχαίνει", πιθανότατα με πρωτοβουλία της αντιπάλου Β πολιτικής ηγεσίας ή ως απρόσμενο δώρο προς αυτήν- να εμφανιστεί ένας άλλος στόχος, πολύ πιο αναγνωρίσιμος. Ο στόχος συνδέεται επί εβδομάδες με ανάρμοστες συμπεριφορές παρόμοιας γενικής φύσης με τις αρχικές καταγγελίες αλλά πολύ πιο βαριές και πολύ πιο πρόσφατες. Τυχαίνει επίσης να είναι πολιτική επιλογή της Α παράταξης: τοποθετημένος από αυτήν μετά από ακύρωση της προκήρυξης που είχε βγει από τη Β παράταξη, αλλά και μετά από δηλώσεις του ίδιου ότι δεν θεωρεί ορθή διαδικασία την τυπική προκήρυξη αλλά την απευθείας ανάθεση! Για να το ποδοσφαιροποιήσουμε το έως τώρα σκορ είναι μηδέν-ένα με αυτογκόλ. Φυσικά ο αγώνας συνεχίζεται με πολλά κλαδέματα. Το πόσοι θα τον θυμούνται και αν θα τον θυμούνται για καλό, θα φανεί.