Καλά και Praktika Χριστούγεννα

Ας μου επιτραπεί να λαϊκίσω μια και αρκετά ασχολήθηκα με την υψηλή πολιτική πρόσφατα. Πολυκατάστημα, λοιπόν, διαφημίζει στον κατάλογό του χριστουγεννιάτικα δέντρα. Η ετικέτα με την τιμή και την περιγραφή βρίσκεται στο πάνω ράφι. Πάνω της είναι κολλημένος ένας αριθμός με μπλε φόντο, ανάλογα με τον τύπο του δέντρου (βασικά το ύψος του, και άρα την τιμή του). Ψάχνεις κι εσύ να βρεις, π.χ., το δέντρο Νο. 7. Από κάτω είναι στοιβαγμένα τα χαρτοκιβώτια που περιέχουν τα δέντρα (κομματιαστά και με διπλωμένα τα κλαδιά). Στην πλευρά του χαρτοκιβωτίου που βλέπει ο πελάτης, φαίνεται ένα μεγάλο νούμερο. Ψάχνεις λοιπόν το "7" και είναι λίγο δεξιότερα από την ετικέτα. Το βάζεις στο καρότσι και, αν το ψάξεις λίγο πριν φτάσεις στο ταμείο, κοιτάς στο κουτί το αναγραφόμενο (με ψιλά γράμματα) ύψος του δέντρου. Και ιδού η έκπληξη: το δέντρο είναι ψηλότερο και άρα ακριβότερο από το "7" που νόμιζες. Διότι το "7" δεν είναι "7". Αυτό που έψαχνα εγώ ήταν ύψους 1.85 και αυτό που πήρα (και είχε το ίδιο νούμερο) ήταν 2.15 και ήτοι σημαντικά ακριβότερο.

Πήγα πίσω και πήρα το σωστό, αλλά κάλλιστα θα μπορούσα να είχα προχωρήσει στο ταμείο και μετά, για να μη φανώ μίζερος, να πληρώσω τη διαφορά, σκεπτόμενος "τι ψυχή έχει;", "χαλάλι" και όλα τα σχετικά. Ειδικά στην περίπτωση που θα είχα αγοράσει και πολλά άλλα, θα πλήρωνα με κάρτα, και πίσω μου στην ουρά θα περίμεναν και άλλοι που δεν θα ήθελα να τους δυσαρεστήσω. Σύμφωνοι, όσοι την πατάνε έτσι, κακό του κεφαλιού τους. Καλό θα ήταν όμως και τα πολυεθνικά πολυκαταστήματα να προσπαθούν να μην παραπλανούν τους πελάτες τους με αυτές τις "χειρουργικές" μεθόδους... Nicht wahr?

Άντε και στην Κόρινθο...

Ίσως το καλύτερο παράδειγμα εφαρμογής δικτύου ποδηλατοδρόμων σε ελληνική πόλη. Καρδίτσα 2007. Όσοι έχουμε δει αντίστοιχα έργα στο εξωτερικό θα είχαμε πολλά να πούμε για την επάρκεια του πλάτους (πρόκειται για αμφίδρομο) καθώς και για την διαχείριση-χρήση-αστυνόμευση (είδαμε κάδους αλλά και αυτοκίνητα παρκαρισμένα, σε κάποια σημεία) αλλά επειδή δεν θέλω να γκρινιάζω, μένω στο θετικό και ευελπιστώ να το δω και αλλού.

Afterthoughts

1. Εντάξει, το σκορ ήταν 56-38 αλλά η ουσία δεν αλλάζει, έτσι δεν είναι;

2. Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις αναλύσεις του Μάκη και της Αυριανής με γενικό τίτλο "Vote early and often" και κρατάμε τη δήλωση του Ευάγγελου στις 11/11 ότι τα προβλήματα στην ψηφοφορία "δεν οφείλονται σε μας".

3. Αναμένουμε με αγωνία (καλά, υπερβάλλουμε λιγάκι εδώ) την ανακήρυξη νέου γκενσερικού κόμματος με τις γνωστές (για τα ελληνικά δεδομένα) προοπτικές.

4. Η ΝΔ έχει μελλοντικό ηγέτη, το Πασόκ τι έχει πια;

Η άλωση

Η άλωση της Κρήτης από τη Δεξιά συνεχίζεται.

Το σατανικό σχέδιο το είχαμε περιγράψει στο Laspi.Gr πριν 3,5 χρόνια σε άρθρο με τίτλο "Η Καρδίτσα, ο καταλύτης και η λεβεντογέννα Κρήτη". Αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο δίμηνο στο νομό Ρεθύμνης είναι εντυπωσιακά και επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις μας.

Οδοντίατρος-επενδυτής, που το μικρό του όνομα ΔΕΝ είναι Αρχιμήδης, αντιστρέφει με μαθηματική ακρίβεια τα ποσοστά των 2 μεγάλων κομμάτων στον Νομό, φέρνοντας για πρώτη φορά τη ΝΔ μπροστά.

Κάτοικοι ορεινού χωριού (ΝΔ: 60%, Πασόκ: 38% το 2007), συμπατριώτες του "Σταυρακομαθιακάκη" ή Survivor (της ταινίας "Σειρήνες στο Αιγαίο" του Περάκη), κατηγορούνται ότι επαναστατούν εναντίον της έννομης τάξης αλλά μένουν ουσιαστικά ατιμώρητοι.

Πρώην κομμουνιστής, νεορθόδοξος και στη συνέχεια νεοδημοκράτης, γνωστός από το λουκ γένεια-3-ημερών, εμφανιζόταν προ καιρού σε τηλεοπτικούς σταθμούς φορώντας μπλουζάκι με την αναγραφή Free Zoniana! αλλά το φθινόπωρο του 2007 κάποιοι σχολίασαν τη στάση του χρησιμοποιώντας μυστηριώδεις λέξεις όπως "μούγκα", "στρούγκα" και το αγαπημένο του, αριστοφάνειο "μαχέσαιτο". Γιατί;

Η πιο πρόσφατη διάδοση είναι ότι το 2012, με τη συμπλήρωση 100 ετών από την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου, επίκειται δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο τοπικός πληθυσμός για το μέλλον του - και ότι αυτό το σενάριο το καλλιεργούν κάποιοι αμερικάνοι και κάποιοι εν Ελλάδι φίλοι τους (που τους φιλοξενούν κιόλας οικογενειακώς στο νησί).

Μάλιστα, κατά μερικούς η πρεμούρα του πρωθυπουργού για πρόωρες εκλογές συνδέεται με αυτή τη χρονολογία, αφού η δεύτερη θητεία της ΝΔ λήγει πριν την 1/1/2012 και άρα, αποχωρώντας τιμητικά από την ηγεσία της χώρας, ο Κ. Καραμανλής ΙΙ θα αποφύγει επιμελώς το "ποτήριον"...

Μπορείτε ελεύθερα να προσθέσετε το δικό σας λιθαράκι.

Βόρειοι και νότιοι

Όταν χάνεις με 60-35 (θα μπορούσε να είναι και μπασκετικό σκορ διασυρμού), το να μιλάς για "ρεύμα" δείχνει αμετροέπεια, βιασύνη ή/και αδυναμία κατανόησης της κατάστασης.

Τώρα ο Yorgos έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Δήλωσε ήδη ότι δεν θα μπει στο παιχνίδι των "ανούσιων συσχετισμών", δηλ. της αναγνώρισης τάσεων και ρόλου, και διαισθητικά αυτό φαίνεται σωστό και φρόνιμο. Δεν περιμένουμε από τον πρόεδρο του Πασόκ να εμπιστευθεί σε τίποτε τον βασικό του αντίπαλο, τον συγκεκριμένο αντίπαλο με τη συγκεκριμένη συμπεριφορά το βράδυ της 16/9.

Ενδιαφέρον σημείο προς εξέταση, η γεωγραφική κατανομή της επιρροής του Ευάγγελου Βενιζέλου. Η ζώνη γύρω από την Θεσσαλονίκη έχει πιθανώς τη χροιά του φαινομένου "favourite son", ενδεχομένως όμως να δείχνει ότι υπάρχουν (πολιτικά) δύο Ελλάδες και ο Γιώργος Παπανδρέου μιλάει καλά (καλούτσικα) μόνο τη γλώσσα της μίας - της νοτιότερης. Αυτό δύσκολα θα αλλάξει (βλ. και προηγούμενο άρθρο σχετικά με την "κλειδωμένη" νεοδημοκρατική πλειοψηφία). Ίσως όμως μπορεί να αμβλυνθεί, αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμμαχήσει ενεργά με κάποιον που να μπορεί να μιλήσει στην καρδιά του βορειοελλαδίτη. Εγώ είμαι νότιος και δεν μπορώ να κρίνω, αλλά κάνω μια σκέψη: μήπως κάποιος σαν τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη θα ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος γι' αυτόν τον ρόλο;

Στα όπλα, να πάρουμε...

...τα σκό(ρ)πια κομμάτια της Μακεδονίας που, κατά τον μόνο Παναγιώτατο που δεν είναι Πατριάρχης (και κατά έναν Κόκκινο που αρθρογραφεί σε γκριζογάλανους τόνους), μας λείπουν. Ήταν ζήτημα χρόνου να ακουστούν και αυτά - για όση αξία, σοβαρότητα και βαρύτητα έχουν βεβαίως (100 k έλληνες στη Φυρόμ, όπως λέγαμε κάποτε 400 k στη Βόρειο Ήπειρο).

Ψυχραιμία και υπομονή, θα περάσει κι αυτό.

42.195

Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές δεν ξέρω τίποτα για τον Διεθνή Μαραθώνιο του 2007 στην λεγόμενη κλασική διαδρομή της Αθήνας: ούτε ποιος νίκησε, ούτε αν έγινε καν (από μήνυμα ενός φίλου κατάλαβα ότι μάλλον διεξήχθη κανονικά). Αποφεύγω να γράψω κάτι για τον σημερινό μαραθώνιο, από φόβο μήπως την πατήσω όπως ο ανταποκριτής του '40 που θρυλείται ότι έστειλε ανταπόκριση τον 15αύγουστο λέγοντας ότι "όλα καλώς και εφέτος στην Τήνο" – χωρίς να έχει καν μεταβεί στο νησί, δεν γνώριζε τίποτα για τον τορπιλισμό της "Έλλης". Δεν ξέρω πολλά ούτε για τους προηγούμενους μαραθωνίους – τις μέρες της διεξαγωγής τους η κύρια φροντίδα μου ήταν οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις. Δεν γνωρίζω πόσα χρόνια "μετρά" η διοργάνωση και δεν θυμάμαι ούτε έναν από τους προηγούμενους νικητές (μόνο κάποιον ιάπωνα ονόματι Ίτο τη δεκαετία του '80, τη μόνη φορά που είχα πάει στο Παναθηναϊκό Στάδιο για τον τερματισμό, αν και έχω την εντύπωση ότι κάποιοι από τους συν-θεατές μου θυμούνται πολύ καλά την προβολή που είχε εισπράξει ο Κίμων Κουλούρης, πολύ μεγαλύτερη από αυτή του γιαπωνέζου).

Ίσως να φταίει η ψυχική αποστασιοποίηση που έχω για τον στίβο μετά το '90 – λιγότερο λόγω των σκανδάλων ντόπινγκ και περισσότερο επειδή βαρέθηκα πια να απομνημονεύω ονόματα και επιδόσεις. (Θαυμάζω έναν, άλλο, φίλο που μάλλον έχει απεριόριστο capacity και εξακολουθεί να συγκρατεί αυτά που εγώ δεν μπορώ.) Δεν άκουσα βέβαια και πολλά (στα ΜΜΕ) για τον μαραθώνιο. Στο απλοϊκό μου μυαλό φωλιάζουν – για τον μαραθώνιο όπως και για τόσα άλλα – αφελείς απορίες:
- Γιατί να μην είναι γεγονός διεθνούς εμβέλειας; (Και εννοώ πέρα από τους φαν του στίβου.)
- Γιατί να μην είναι ένα μεγάλο, πολύχρωμο πανηγύρι όπως, π.χ., στο Λονδίνο (που το έζησα από πρώτο χέρι το '93), στη Βοστώνη και αλλού; (Και μάλιστα όταν η δική μας διαδρομή είναι και ιστορική, και δύσκολη κ.λπ.)
- Γιατί η πληροφόρηση που είχα για τον αθηναϊκό μαραθώνιο προήλθε μόνο από τα VMS (ηλεκτρονικές πινακίδες) των αθηναϊκών αρτηριών, που προειδοποιούσαν για τις κυκλοφοριακές επιπτώσεις; (Καλά, εδώ μάλλον φταίει η επαγγελματική μου διαστροφή.)
- Γιατί δεν με ικανοποιεί η απάντηση που συνήθως λαμβάνω συζητώντας τέτοιες ανησυχίες; (Ήτοι: "Είμαστε χώρα με μικρές δυνατότητες" και "Η Ελλάδα δεν είναι hub", δηλ. δεν είναι κόμβος.)