Αναλωθήκαμε, νομίζω, σε εκλογές και κομματικά. Η ζωή ως γνωστόν είναι αλλού, είναι στις πόλεις μας, στα χωριά μας και στα σχετικώς καινούργια μορφώματα όπως η γραμμική πόλη ΛΑ.ΚΙ. (Λαμπίρι έως Κινέττα) στην οποία τώρα ζω. Με τα δομημένα ομόλογα ασχοληθήκαμε, με τα (εν μέρει) δομημένα δάση και τις (εξ ολοκλήρου) δομημένες παραλίες όπως αυτή του νότιου Κορινθιακού δεν ασχολούμαστε. Μιλάμε για εμπρηστές και ζητάμε απάντληση καυσίμων όπως με το Sea Diamond, αλλά το μπάζωμα στη στεριά και στη θάλασσα συντελείται συστηματικά και σχεδόν αποτελεί μέρος του τοπίου – "αυτή είναι η Ελλάδα", λέμε, όπως συμβαίνει και για το κακό σέρβις, τα κακά μερεμέτια και τα διάφορα άλλα κακά της μοίρας μας. Η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία μπορείς να λες ότι δεν χρειάζεται χωριστό Υπουργείο Περιβάλλοντος και να παραμένεις υπουργός (περιβάλλοντος-συν-τόσων-άλλων) χωρίς κανένας να σε "κράξει". Ακριβέστερα, το όποιο "κράξιμο" χάθηκε στη βουή της Χαριλάου Τρικούπη. (Νά 'τοι πάλι οι πολιτικοί. Δεν μας αφήνουν να ξεκολλήσουμε.)
Τα προβλήματα του Πασόκ δεν με αφορούν άμεσα διότι δεν είμαι ούτε φίλος ούτε μέλος (όπως και κανενός άλλου). Τα παρακολουθώ όμως, διότι αφορούν ένα θεσμικό, όπως λέγεται, κόμμα, το αντίστοιχο του Democratic Party της Αμερικής που ποτέ δεν πεθαίνει αλλά τώρα είναι στα κάτω του. Αυτήν την εποχή η ΝΔ έχει κλειδωμένη την πλειοψηφία μια και οι μισοί σχεδόν νομοί έδωσαν το 2004 και τώρα σκορ που πλησιάζει το 50-40 (όπως συνέβαινε και συμβαίνει στην Αμερική με τις Νεμπράσκες, Νεβάδες και όλες αυτές τις νότιες, μεσοδυτικές και ορεινές πολιτείες που ψηφίζουν συστηματικά ρεπουμπλικάνους). Αυτό έχει κάποιες βαθύτερες αιτίες που πηγαίνουν πέρα από την κακή προεκλογική εκστρατεία του κεντροαριστερού κόμματος. Αν ψάξουν θα τις βρουν (αν και έχουν αργήσει). Τώρα πάντως ασχολούνται με άλλα. Είδαμε τον εύσωμο "μελλοντικό ηγέτη" να κάνει πειρατικό ρεσάλτο (όπως είπε ο Γιάννης Καψής) ή, θα έλεγα εγώ, να πλακώνει με όλο του το βάρος τον νυν αρχηγό και να περιμένει ότι θα λιώσει και θα ξεψυχήσει. Αν μη τι άλλο είναι θεαματικό. Η αποτελεσματικότητα θα φανεί, για την ώρα ο μουστάκιας αναπνέει και κερδίζει παράταση χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου