30 Ιουλ 2013

Ο Μπελούσης...

Ο Τζίμης δεν είχε την τύχη του αδελφού του. Κι αυτό είναι ταυτόχρονα καλό και κακό.

Ο μεγάλος αδελφός, Τζων Μπελούσι, είχε πρωταγωνιστήσει στο θρυλικό Blues Brothers, αλλά πήρε την κάτω βόλτα με τα ναρκωτικά, τα οποία τον πήραν από τη ζωή σε ηλικία μόλις 33 ετών, το 1982.

Ο Τζιμ τα γλίτωσε όλα αυτά, αλλά ποτέ δεν γύρισε κάτι σαν το Blues Brothers.

Ούτε και στην προσωπική του ζωή "στέριωσε", έκανε τρεις γάμους (αν και για πολλούς αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό!).

Σήμερα όμως, λίγο πριν κλείσει τα 60, "ο Μπελούσης" (κατά το "Μενούσης") αποκτά μια δεύτερη ευκαιρία.

Ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ, του γνωστού φαληρικού συγκροτήματος (που πρωτίστως αναλώνεται στην υπαγόρευση ερωτήσεων σε εχθρικούς δημοσιογράφους), αποφάσισε να τον βγάλει από την αφάνεια.

Καλοκαιριάτικα, εκμεταλλευόμενος τη σιγή της Δημόσιας Τηλεόρασης (που ακόμη τη βγάζει με "κονσέρβες"), κάτι που μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι (ιδού οι συμπλεύσεις!), αντικατέστησε το CSI Νέας Υόρκης με τη δικαστική σειρά Defenders (που αγνοούμε αν προβάλλεται πουθενά αλλού στον κόσμο).

Σε αυτήν πρωταγωνιστεί ο βαλκάνιος ηθοποιός, που πλέον έχει χάσει αρκετά μαλλιά ώστε να υποδύεται πειστικά τον ώριμο ιταλο-αμερικάνο δικηγόρο Μορέλλι.

Η εδώ προβολή του κ. Μπελούση δεν είναι τυχαία. Οι Μπελούσηδες είναι γνωστοί - και βραβευμένοι - ως αλβανο-αμερικανοί από το Σικάγο. Η πραγματικότητα όμως είναι πιο σύνθετη.

Το χωριό του Μπελουσαίικου είναι η Κιτέζα (Qyteze), σε απόσταση αναπνοής από τα σύνορα, κάπου ανάμεσα στην Καστοριά και την Κορυτσά.

(Κιτέζα υπάρχει και στην Αττική, στο Λαγονήσι.)

Η δε μητέρα των Μπελούσηδων, Αγνή, ήταν κόρη μετανάστη από την Ελλάδα. Σύμφωνα δε με αποκλειστικές πληροφορίες, ήταν συγγενής με τον έλληνα πρωθυπουργό (οι συμπλεύσεις που λέγαμε!), μια και το επώνυμό της ήταν...

...Σαμαρά!

Δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί αν η Αγνή ήταν η περίφημη "θεία από το Σικάγο", που έστελνε κουλουράκια και άλλα καλούδια στον Αντώνη τον καιρό που σπούδαζε στη Μασαχουσέτη.

Όλα όμως δείχνουν, για μια ακόμη φορά, ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο.


26 Ιουλ 2013

Έχετε γεια βρυσούλες

Ένα εξαιρετικά κακόγουστο σύμβολο απειλεί να εισβάλει στα πληκτρολόγιά μας.

Διαπιστώνοντας ότι στα αγγλικά - την πιο διαδεδομένη παγκοσμίως γλώσσα - ξοδεύεται "πάρα πολύς" χρόνος για να γράφεται το οριστικό άρθρο the, ένας Paul Mathis προτείνει την αντικατάστασή του από μια βρύση.

Καλά διαβάσατε.

Ћ

Η καλικατζούρα που βλέπετε αποτελεί συνδυασμό των γραμμάτων "t" & "h" και θα ονομάζεται tap, λόγω του σχήματος που θυμίζει (με λίγη φαντασία) βρυσούλα.

Αυτή η ντε φάκτο αύξηση του αριθμού γραμμάτων είναι άγνωστο αν θα ενταχθεί χωρίς κραδασμούς στην αγγλική γλώσσα.

Θα πρέπει καταρχήν να συμφωνηθεί αν το 27ο γράμμα θα είναι το τελευταίο της αλφαβήτου ή αν η σειρά του θα είναι εμβόλιμη ανάμεσα στο "t" και το "u".

Ακόμη σημαντικότερο, μεγάλη μερίδα των φιλολόγων αγγλικής γλώσσας δεν θα δεχτούν αδιαμαρτύρητα την καινοτομία του κ. Mathis.

Οι συντηρητικότεροι θα ανατρέξουν στις ρίζες των γλωσσών της ίδιας οικογένειας, επισημαίνοντας ότι σήμερα τουλάχιστον μία γλώσσα - η ισλανδική - διατηρεί γράμματα που αντιστοιχούσαν στους φθόγγους "δ" και "θ". Η χρήση του συμβόλου "þ" (γράμμα "thorn") θεωρείται ιστορικά ορθή και, αντικειμενικά, εξοικονομεί το 1/3 του χρόνου που απαιτείται για να γράψεις "the". (Αρκεί να μάθεις σε ποιο σημείο του πληκτρολογίου θα βρίσκεται το σκανδιναβικό σύμβολο.)

Αλλά και οι πρακτικότερα σκεπτόμενοι έχουν τη δική τους πρόταση, που μάλιστα επιβιώνει σε επιγραφές αγαπημένων τους εντευκτηρίων. Το οριστικό άρθρο, επί αιώνες, απεικονιζόταν χάριν συντομίας με το διγράμματο "ye". Και πάλι, γλιτώνουμε το 1/3 των πληκτρολογήσεων, και χωρίς να αλλάζουμε τα πληκτρολόγιά μας.

Αφήστε λοιπόν τον κ. Mathis να ανοιγοκλείνει τις βρυσούλες του και πάμε να απολαύσουμε καμιά μπύρα στο στέκι με το όνομα Ye Olde Pub.


19 Ιουλ 2013

Περιορισμός κατοίκων

Το ασυνήθιστο μέτρο του περιορισμού κατοίκων επέλεξε η γαλλική κυβέρνηση στην προσπάθεια αντιμετώπισης των αντιδράσεων κατά των νέων μέτρων λιτότητας, που θα ισχύσουν από την 1η Ιανουαρίου 2016, επίσημη ημέρα έναρξης λειτουργίας της ευρωζώνης δύο ταχυτήτων.

Συγκεκριμένα, μερικά εκατομμύρια κάτοικοι της banlieue (τουρκιστί banliyö), δηλ. της προαστιακής ζώνης του μείζονος Παρισίου, θα περιοριστούν από την είσοδο εντός των ορίων του 75ου νομού, ήτοι της πάλαι ποτέ περιτοιχισμένης γαλλικής πρωτεύουσας.

Για το σκοπό αυτό, οι συρμοί του RER, του παριζιάνικου προαστιακού σιδηροδρόμου, θα αναχωρούν και θα τερματίζουν στις διάφορες πορτ - πάλαι ποτέ πύλες των τειχών - με κατάλληλη μεταβολή των δρομολογίων τους. Ομοίως, οι οδικές προσβάσεις της λεωφόρου μπουλβάρ Περιφερίκ θα αποκλειστούν με όλα τα μέσα που προβλέπονται από την ευρωπαϊκή Οδηγία προσωρινής σήμανσης και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Arrows.

Ο περιορισμός κατοίκων αποτέλεσε, και αυτός, μέτρο που πρωτοδοκιμάστηκε στην Ελλάδα, στην αντίστοιχη εμπειρία της ακριβώς ένα χρόνο νωρίτερα, την Πρωτοχρονιά του 2015, οπότε και αποχώρησε μονομερώς (αλλά και κλωτσηδόν) από την ευρωζώνη, όσο αυτή παρέμενε ακόμη μονοτάχυτη.

Αποτελεί, κατά πολλούς, την άλλη όψη του εξίσου ακραίου μέτρου της διανομής κατοίκων, που εύστοχα και γλαφυρά περιγράφεται σε άλλο ιστολόγιο.

Με άλλη έννοια και ορθογραφία, ο περιορισμός κατ' οίκον είχε παλαιότερα δοκιμαστεί με επιτυχία στην Ελλάδα, από αυταρχικότερα καθεστώτα και σε εποχές με χειρότερες συγκοινωνιακές συνδέσεις. Το μέτρο αυτό συντελούσε στην αποφυγή συμφόρησης των σωφρονιστικών καταστημάτων, ενώ ικανοποιούνταν ταυτόχρονα στο ακέραιο ο στόχος, να φύγουν απ' τα πόδια μας οι ενοχλητικοί αντιφρονούντες.

Ταυτόχρονα, έμπαιναν τα θεμέλια για την τουριστική ανάδειξη, γύρω στο 1980-85, νησιών της λεγόμενης άγονης γραμμής (βλ. Ικαρία) όπως και ορεινών "παραδείσων" (π.χ. Ζάτουνα, τόπος εξορίας του Μίκη).



10 Ιουλ 2013

ΕΔΕ για τον Jamiroquai!

Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) διετάχθη σήμερα στο Υπουργείο Πολιτισμού.

Η ΕΔΕ αποτελεί ανταπόκριση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου σε "όζουσες" και "ζέουσες" καταγγελίες [σημείωση: ανέκαθεν ορολογία Πάνου Παναγιωτόπουλου] σχετικά με την υγιεινή των χώρων που φιλοξενούν διεθνούς ακτινοβολίας καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Σύμφωνα με επανειλημμένα γραπτά και προφορικά παράπονα, η παραμέληση των κλειστών υποστηρικτικών χώρων (καμαρίνια κ.λπ.) κατά τους θερινούς μήνες είναι παροιμιώδης.

Τελευταίο κρούσμα αποτέλεσαν τα παρασκήνια νεανικής ροκ-ποπ εκδήλωσης (πολυσυναυλίας), στην οποία επρόκειτο να εμφανιστεί, ως έκπληξη της τελευταίας στιγμής, καλλιτέχνης με τη δική του μακρόχρονη ιστορία στο μουσικό στερέωμα.

Το μεσημέρι πριν τη συναυλία, εργάτες των συνεργείων που εργάζονταν στην τεχνική υποστήριξη διαπίστωσαν ότι επικρατούσε μια απροσδιόριστη, έντονη μπόχα.

Παρόλο που αρχικά την απέδωσαν στην πολυκοσμία και σε πιθανή ιδιαιτερότητα των τοπικών νερών, σύντομα οι εργαζόμενοι δεν μπορούσαν να αγνοήσουν την οσμή και άρχισαν να ψάχνουν την προέλευσή τους.

"Η μύτη τους" δεν άργησε να τους οδηγήσει στο καμαρίνι του καλλιτέχνη-έκπληξη. Χτύπησαν την πόρτα επανειλημμένα - και λίγο αργότερα άρχισαν να φωνάζουν το όνομά του. Καμία απόκριση.

Με τη βοήθεια των υπεύθυνων ασφαλείας, σε λίγη ώρα η πόρτα είχε παραβιαστεί. Ο Jamiroquai δεν ήταν ακόμη εκεί. Σύντομα όμως όλοι ησύχασαν, μια και έγινε κατανοητή η πηγή της μυρωδιάς. Ο μεγάλος καλλιτέχνης είχε πετάξει το χαρακτηριστικό καπέλο του - γνωστό και ως ψόφια γάτα - μέσα από το μισάνοιχτο παράθυρο, για όση ώρα θα πεταγόταν για ένα μπανάκι στην παραλία του Σχοινιά.

Ο Υπουργός, παρότι γνώστης των ιδιοτροπιών του καλλιτέχνη, επέμεινε στην ΕΔΕ για λόγους παραδειγματισμού ("καλύτερος είναι ο Άδωνις με τις νυχτερινές επιδρομές;") αλλά και για την εξιχνίαση της αμέλειας που οδήγησε στο μισάνοιχτο παράθυρο.


8 Ιουλ 2013

Ο τρίτος δρόμος (ξανά!)

Η ελληνική κεντροαριστερά έχει αυτή τη στιγμή κατά την ταπεινή μου γνώμη να διαλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους.

Πρώτος δρόμος: Το άρμα του Σύριζα.

Εδώ ποντάρει κανείς στο ότι το 27% μπορεί να γίνει μαζικό ρεύμα, κάτι σαν το Πασόκ του '81. Τα θραύσματα του Πασόκ (Μόσιαλος, Αννούλα, ίσως κι άλλοι) κι ο Κουβέλης θα μετατρέπονταν κατά την εκδοχή αυτή σε συνιστώσες της "αναπόφευκτης" κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας. Μακριά από κυβερνητικές ευθύνες (που τις επωμίζονται οι ολίγοι του Βενιζέλου) οι σοσιαλδημοκράτες "στρογγυλεύουν" καίρια το προφίλ της Αριστεράς και προετοιμάζουν το έδαφος για ρεαλιστικές διεξόδους, διανθισμένες με συμβολικές "τομές" στη μονοτονία των μνημονίων: πρωτοβουλίες κατά της ανεργίας, δημοκρατικά τόξα, κ.λπ. Η συνεργασία αυτή γίνεται στο πλαίσιο μιας διεύρυνσης του Σύριζα, που μάλιστα μπορεί να έχει ως αφορμή τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.

Δεύτερος δρόμος: Η "μαγιά" του 20% (Πασόκ, Δημάρ και το knack).

Κατά την άποψη αυτή ο Βενιζέλος, αντιπαθής ή μη, είναι απλά ένα αναγκαίο ενδιάμεσο στάδιο στη διαδοχή των ηγεσιών. Ο χώρος της κεντροαριστεράς, με το Πασόκ ως απαραίτητο συστατικό, κρίνεται ως διακριτός σε σχέση με το Σύριζα. Η Δημάρ πιστεύεται ότι θα ακολουθήσει, μια και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να σταθεί μόνη της σε αναμέτρηση απέναντι στο Σύριζα (κοινοβουλευτική επιβίωση). Με ακροβασίες (για να μην κλυδωνιστεί και η κυβερνητική σύμπραξη ΝΔ-Πασόκ), η σύμπηξη της κεντροαριστερής συμμαχίας αναβάλλεται τυπικά (παρά την παρασκηνιακή προετοιμασία της) μέχρι τις παραμονές των εθνικών εκλογών, που πιστεύεται βάσιμα (από τους θιασώτες αυτού του σεναρίου) ότι θα έρθουν πολύ νωρίτερα από τις τοπικές + ευρωπαϊκές του Ιουνίου 2014.

Εσείς ποιον δρόμο θεωρείτε πιθανότερο;

Ή μήπως κυοφορείται κι εδώ ένας ΤΡΙΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ;


6 Ιουλ 2013

Έχε γεια, καημένε κόσμε

Οι δραπέτες που κυνηγά η ΕΛΑΣ, σύμφωνα με πληροφορίες του απογεύματος του Σαββάτου 6/7, κατευθύνονταν στο Ζάλογγο.

Οι διώκτες τους, όπως πληροφορούμαστε, θα ήθελαν πολύ να πετύχουν τον εγκλωβισμό τους σε αυτήν την περιοχή.

Εάν μάλιστα αυτό επιτευχθεί στα όρια ενός συγκεκριμένου βραχώδους λόφου, που θα αναγκάσει τους αλβανούς (και άρα αλβανόφωνους, δεν το λέμε τυχαία αυτό) φυγάδες σε κίνηση αυτοθυσίας, θα δοθεί η μοναδική ευκαιρία να αποδειχτεί ότι κάθε άλλο παρά "μύθο" αποτελεί η συστηματική (κατά τα φαινόμενα) επιλογή αυτού του σημείου.