18 Δεκ 2015

Ποτάμι και Γέφυρα

"Δεν θέλω να γίνω ο Τσίπρας της Κροατίας", δηλώνει ο ηγέτης του νέου κόμματος MOST, που κέρδισε 13% στις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου και διεκδικεί ρυθμιστικό ρόλο.

Παρά την παραπλήσια ηλικία (ο Μπόζο Πέτροφ γεννήθηκε το 1979) εμείς στην Ελλάδα δύσκολα θα τον αποκαλούσαμε Κροάτη Τσίπρα.

Ούτε καν Κροάτη - η κατάληξη -οφ παραπέμπει σε άλλη πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία, τη νοτιότερη, ξέρετε.

Είναι όμως βέρος Κροάτης, Δαλματός μάλιστα - από λαϊκή καθολική οικογένεια όπως διαβάζω, χωρίς κομματικές δεσμεύσεις στο παρελθόν. Τα χαρακτηριστικά ενός Τσίπρα (πρώην κνίτης και δεδηλωμένος άθεος) είναι εντελώς διαφορετικά.

Και ψυχίατρος, σαν το Σερβοβόσνιο Ράντοβαν αλλά με πολύ λιγότερο εθνικισμό - κάπου μεταξύ δεξιάς και αριστεράς, έτσι ασαφώς, τοποθετεί τον εαυτό του ο Μπόζο.

Όσο εσείς θα μαντεύετε ποιος είναι ο αντίστοιχος Έλληνας Μπόζο, θυμηθείτε ότι αυτό το σύνηθες σλάβικο χαϊδευτικό (από το Μπόζινταρ μάλλον) συμπίπτει με δημοφιλή παιδικό ήρωα των προηγούμενων γενεών, της δικής μου συμπεριλαμβανομένης. Δεν γνωρίζω αν οι αμερικανοί εμπνευστές του κλόουν Μπόζο είχαν κάποιον σλάβο στο μυαλό τους. Ξέρω όμως ότι η μακρά παρουσία αυτού του χαρακτήρα στην τηλεοπτική πραγματικότητα των ΗΠΑ έδωσε μια συγκεκριμένη, απαξιωτική σημασία σε αυτό το όνομα - και μάλιστα, στο πλαίσιο της ύψιστης πολιτικής αντιπαράθεσης αυτής της χώρας.

Λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές του 1992, ο πατέρας Τζωρτζ Μπους αποκάλεσε μπόζο (bozos, στον πληθυντικό) το ζεύγος των πολιτικών του αντιπάλων, Μπιλ Κλίντον και Αλ Γκορ. "Η σκυλίτσα μου η Μίλι σκαμπάζει από εξωτερική πολιτική πιο πολύ απ' ό,τι αυτοί οι δύο μπόζο", δήλωσε ο τότε πρόεδρος. Σε άρθρο τους οι New York Times τον κατακρίνουν ότι, μεταξύ άλλων, άφησε αβοήθητους τους Βόσνιους απέναντι στους Σέρβους και (ναι) Κροάτες που τους "έσφαζαν" επί ένα χρόνο ήδη. "Ποιος είναι ο μπόζο;" αναρωτιέται διαρκώς ο αρθρογράφος της εφημερίδας.

Ο σημερινός Κροάτης Μπόζο, φλερτάροντας με τα δύο μεγάλα κόμματα στα δεξιά και αριστερά του, ζει τα "15 λεπτά" δημοσιότητας, που μπορεί να γίνουν και 15 βδομάδες: σε αντίθεση με τα πιεστικά τριήμερα των ελληνικών διερευνητικών εντολών, η Κροάτισσα ΠτΔ δεν έχει αυστηρό χρονικό περιορισμό ως προς το πότε θα θεωρήσει ότι ναυάγησε η διαδικασία. Κι έτσι τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω στα ελάχιστα εντυπωσιακά γραφεία (δείτε αποκλειστική φωτό) του κόμματος MOST, κάπου στο κέντρο-απόκεντρο της πόλης (Σεβαστουπόλεως των Αμπελοκήπων, ας πούμε).

Ξέχασα να σας πω: Most σημαίνει Γέφυρα. Νομίζω ότι απ' όποια μεριά κι αν το δει κανείς (εκλογικό ποσοστό, προσέλκυση προσοχής, σημασιολογία), το κόμμα του Μπόζο σίγουρα είναι πάνω από το Ποτάμι.


12 Δεκ 2015

Next stop

Η επόμενη στάση δεν θα ήταν εφικτή χωρίς όλες τις προηγούμενες.

Η επόμενη στάση δεν είναι η τελευταία.

Η επόμενη στάση είναι αυτή που βλέπετε. Έβαλα το όνομά της, Strojarska, στο μεταφραστή της Google. Μου βγάζει "Engineering". Εδώ είμαστε. Καιρός ήταν.

Από τον Ιανουάριο του 2016, ο Yanko δεν θα είναι [ο] μόνος. Θα έχει πολλούς ομόηχους πλέον στην καινούργια πόλη - το Ζάγκρεμπ είναι γεμάτο Γιάνκο(υς). Συν τη διαδικτυακή παρέα που θα διαβάζει ανταποκρίσεις. Και όλους όσοι έδειξαν, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, την αγάπη τους.

Ξέρω ότι σας έπρηξα με την πρόσφατη παρουσίαση του βιβλίου. Επανέρχομαι για ένα και μόνο λόγο. Με κάποιο μαγικό τρόπο, στους επισκέπτες εκείνης της βροχερής μέρας εκπροσωπήθηκαν όλες οι φάσεις και πτυχές της ζωής μου. Την είδα να περνά μπροστά μου (με την καλή έννοια). Η γειτονιά, το σχολείο, η σχολή, οι δουλειές, οι πόλεις, η οικογένεια. Όπου κι αν εί(μα)στε, με συντροφεύετε στην ανάγκη, στη χαρά, και πάντα.

Ευχαριστώ. Συνεχίζουμε.