26 Νοε 2010

Φράουλες, αίμα και Τζουγκασβίλι

Όλο και περισσότεροι γίνονται ανάμεσά μας αυτοί που δεν θέλουν να ακούσουν.

Διάφοροι ξενόφοβοι δεν θέλουν να ακούσουν τίποτε για ένταξη, διαχωρισμό ήρας από στάρι, έλεγχο, προσπάθεια, ισότιμο ανθρωπισμό. Θέλουν μόνο αίμα. Και φτηνές φράουλες, απ' αυτές που παράγονται με τη δουλειά των κατά τα άλλα επικίνδυνων τύπων που θα μας εξισλαμίσουν.

Διάφοροι κρατιστές δεν θέλουν να ακούσουν τίποτε για εξορθολογισμό, σπάσιμο ταμπού, κατάργηση εξωφρενικών προνομίων. Φουσκώνουν τις απώλειες εισοδημάτων των δημοσίων υπαλλήλων και λένε ότι έχουν χάσει περίπου 50% (!), ενώ ισχυρίζονται ότι το κράτος μας έχει περιθώρια για να γίνει ακόμη μεγαλύτερο, έως και γενναιόδωρο.

Γύρω στο '90 που ξηλώνονταν κάποιες κουρτίνες, τους πρώτους θα τους λέγαμε Φασισταριά και τους δεύτερους Σταλινικούς. Τώρα δεν τολμάμε. Γιατί; Δώσαμε τόσο χώρο στα άκρα και στις ακρότητες που τα κάναμε mainstream; Έδωσε τόσο κακό όνομα ο Καραμανλής στο μεσαίο χώρο και στο "δε συνεργαζόμαστε με τα άκρα"; Τα έκανε μπάχαλο η σύμπλευση Γιωργάκη με ΛΑ.Ο.Σ.; Μήπως δεν είναι αυτοί Φασισταριά και Σταλινικοί αλλά απλά εμείς οι άλλοι (hoi polloi?) είμαστε Μαμούχαλοι, Δειλοί, Μοιραίοι και Άβουλοι (αντάμα);

Πείτε μου, βρε παιδιά, τι στο καλό συμβαίνει εδώ πέρα;

19 Νοε 2010

Τούμπα, Στάλινγκραντ, Βιετνάμ*

Νέα αγωνία για την τύχη του Μετρό Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο υποστηριζόμενος από την κεντροαριστερά εκλεγμένος δήμαρχος (Κυρ) Γιάννης Μπουτάρης σκοπεύει να προτείνει τη μετονομασία του σταθμού στο Παπάφειο (περιοχή Τούμπας).

Ο σταθμός αυτός είναι "πολύπαθος" καθώς για αρκετό διάστημα ο Μητροπολίτης Άνθιμος συμμετείχε σε συζητήσεις που αφορούσαν την εμπλοκή του πολυαναμενόμενου συγκοινωνιακού μέσου με τους χώρους του Παπαφείου ιδρύματος.

Όλα όμως δείχνουν ότι, μπροστά στον πάταγο που θα ξεσηκώσει η (κάτωθι εικονιζόμενη) ιδέα του κ. Μπουτάρη, οι έως τώρα διαμάχες θα ωχριούν.

Ο νικητής των εκλογών ισχυρίζεται ότι η ονομασία δεν επιλέγεται για να προκαλέσει αλλά για να μας κάνει όλους να χαμογελάσουμε: είναι ένα χιουμοριστικό κράμα, με συστατικά τον ομώνυμο παριζιάνικο σταθμό μετρό αφενός - και το αντάρτικο, και αργότερα γηπεδικό, σύνθημα αφετέρου.

Δεν είναι όμως καθόλου σίγουρο ότι θα το δουν έτσι όλοι.

*Ευχαριστώ τον Π.Κ. για την έμπνευση!

17 Νοε 2010

Τι είδε ο "λουξεμβούργιος", part II

Πέρα από το σχολιασμό φυσιογνωμιών, ο φίλος από τη δυτική Ευρώπη παρατήρησε στις τηλεοπτικές οθόνες της βραδιάς των εκλογών ότι απουσίαζαν οι γυναίκες. Αυτό αντανακλάται και στο αποτέλεσμα: Μόνο 9 γυναίκες δήμαρχοι, από τις οποίες τις περισσότερες ψήφους πήρε η εικονιζόμενη Χαρούλα Ουσουλτζόγλου στη Βέροια. Στις μνήμες μάλλον θα μείνει εντονότερα η χήρα Αποστολάκη, που κέρδισε στη Νέα Φιλαδέλφεια χάρη σε ψήφο συμπάθειας αλλά και χάρη στον ...Χάρη Τομπούλογλου (τεράστιο πολιτικό μέγεθος...), που ήταν ο αντίπαλός της στον β' γύρο. Λόγω μεγέθους των δήμων στους οποίους κατέβαιναν, σημαντικό αριθμό ψήφων (παρά τα μάλλον περιθωριακά ποσοστά τους, ιδιαίτερα της πρώτης) συγκέντρωσαν η Πορτάλιου του Σύριζα (Αθήνα) και η Παντελάκη του ΚΚΕ (Πειραιάς). Ε, κάπου εκεί τελειώνει το πράγμα. "Αυτή είναι η Ελλάδα"; Φοβάμαι πως ναι. Κρίμα στις ποσοστώσεις...

15 Νοε 2010

Ολική επαναφορά!

"ΚΙ ΑΝ ΘΥΜΩΣ';"

- "Γιατί να θυμώσ';"

- "Που θα του 'ρθει στην εκκλησιά ο Μπουτάρ'ς."

- "Σιγά μη θυμώσ'! Από παλιά γουστάρ' να 'χει κοντά τ' πολιτικούς. Ε, θα γουστάρ' και Μπουτάρ'!"

Τα παπούτσια στο χέρι του Νικήτα

Bravo Yorgos

Σου λένε Πάτρα, Πειραιά

"Δεν ήταν και τόσο αποδοτικιά!"

Τούμπα, Τούμπα, παραρά, Τούμπα, Τούμπα, πάρα ράρα

Τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου θα εφαρμοστούν έκτακτα κυκλοφοριακά μέτρα κατά μήκος της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης. Αιτία, η μεταφορά στη συμπρωτεύουσα του μεγαλύτερου αριθμητηρίου (άβακα) του κόσμου, κατά παραγγελία του οριακά ηττημένου υποψήφιου δημάρχου κ. Γκιουλέκα, για να βοηθήσει στην επανακαταμέτρηση των ψήφων που ο ίδιος ζήτησε. Το μεγάλο μέγεθος του άβακα καθιστά αναγκαία την διακοπή κυκλοφορίας στο ρεύμα ανόδου της εθνικής, καθώς χρειάζεται διευκόλυνση για να περνά από τις στροφές χωρίς να παίρνει ...Τούμπες.

11 Νοε 2010

Τσεκουρέιτορ

Με τον φίλο μου από το Λουξεμβούργο κάναμε μαζί ζάπινγκ την εκλογική βραδιά της 7/11. Κάποια στιγμή είδε τον κ. Βορίδη να μιλά. Μου είπε ότι φυσιογνωμικά ο πολιτικός του ΛΑ.Ο.Σ. θα μπορούσε να είναι ένας μέσος πολιτικός από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα. Λογική η σκέψη, για όποιον δεν ξέρει το παρελθόν του τσεκουρέιτορ. Όταν οι παλιοί ακραίοι μεγαλώνουν και μαλακώνουν, άλλοι παίρνουν τη θέση τους. Όταν ξεγελιόμαστε για το ότι η στήριξη Καρατζαφέρη στον Νικήτα δήθεν ενσωματώνει και εξουδετερώνει την αθηναϊκή ακροδεξιά, εμφανίζεται η Χρυσή Αυγή και εκφράζει πολιτικά (κερδίζοντας θέση στο δημοτικό συμβούλιο) τη βίαιη, ξενοφοβική προσέγγιση, που δεν είναι πια τόσο περιθωριακή.

Η ακρότητα εκτρέφεται κυρίως από αντικειμενικές συνθήκες. Η κοινωνία έχει ανάγκη σοβαρές "ενέσεις" λογικής και μετριοπάθειας, από πολιτικούς που πρέπει να έχουν και λίγο χάρισμα, για να εμπνεύσουν και να πείσουν - κάτι που απαιτεί δουλειά και δεν επιτυγχάνεται σε ένα προεκλογικό δίμηνο, ούτε φυσικά στο μεσοδιάστημα α' και β' γύρου...

8 Νοε 2010

Ανήμερα της οκτω(νοεμ)βριανής επανάστασης

Το εκλογικό σώμα φέρθηκε μάλλον προβλέψιμα στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 7/11/2010. Δεν ανέδειξε κανέναν σοβαρό τρίτο πόλο απέναντι στο δικομματισμό, δεν απείχε τόσο μαζικά ώστε να τεθεί θέμα "ηθικής (μη) νομιμοποίησης" των αποτελεσμάτων, ουσιαστικά δεν άλλαξε τους συσχετισμούς. Νομίζω ότι δικαιώνονται οι εκτιμήσεις που έγιναν σε αυτό το ιστολόγιο τον περασμένο Ιούλιο. Η κυβέρνηση, παρά την φαινομενική παλινωδία όσον αφορά τη σημασία που (δεν) θα έδινε στις τοπικές εκλογές (κίνηση που κι αυτή μάλλον λειτούργησε ευεργετικά στο τέλος, σαν κοφτή "τιμονιά" που πέταξε έξω τον αττικό Δημαρά), θα πρέπει να βλέπει με ανακούφιση τα εξής:
- Πρώτον, το γεγονός ότι οι εκλογές φεύγουν -χωρίς μεγάλες "πληγές"- νωρίς από τη μέση, πριν να ξύσουμε -όπως αναμένεται- τον πάτο ως χώρα όσον αφορά τα οικονομικά
- Δεύτερον, το ότι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι κυβερνητικοί υποψήφιοι δείχνουν να έχουν μια ελπίδα για το δεύτερο γύρο, για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια

Ο γλυκούλης ελληνικός λα(γ)ός, που υποτίθεται ήταν τόσο απογοητευμένος από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, έμεινε για μια ακόμη φορά στη γκρίνια, αποφεύγοντας ανατροπές. Θα τιμωρούσε όσους μας έφτασαν εδώ, όσους είπαν ψέματα για να εκλεγούν, όσους (και καλά) καταστρατήγησαν το Σύνταγμα... Ναι, καλά - λέμε και καμιά κουταμάρα για να περνά η ώρα! Σιγά μη σκιστεί το περιτύλιγμα.

4 Νοε 2010

Δεν θέλω U!

Τρεις μέρες πριν τις εκλογές, μάθαμε ότι για να μετακινηθείς από τον Περισσό προς τη (σχεδόν διπλανή!) Λυκόβρυση, χρειάζεται μια γραμμή μετρό μήκους 33 (!) χιλιομέτρων, που θα περνά από το κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για μια παραλλαγή της περίφημης γραμμής U, που είχε ανακοινωθεί και παλιότερα, πλην όμως δεν ήταν τόσο προφανές το πώς θα χρηματοδοτηθεί - μπήκε λοιπόν στο ψυγείο, για να ξαναβγεί σήμερα. Δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν ότι, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, ανακοινώνονται επεκτάσεις και διακλαδώσεις που καθιστούν την τέταρτη γραμμή του μετρό κανονική "ραχοκοκαλιά" (κυρτή βέβαια), που εξυπηρετεί (στα χαρτιά, φυσικά, αλλά ...κοντός ψαλμός αλληλούια, σε μερικές δεκαετίες κάτι θα έχει ξεκινήσει) όσο το δυνατόν περισσότερους δήμους της Αττικής. Τι Ηλιούπολη, τι Λυκόβρυση, τι Περισσός... μόνο στη "ΒουΒουΒα" δεν το "πήγαν".

Όχι, παίζουμε! Άρμα Πολιτών ο "ρεπόρτερ"; Υπερσύγχρονους συρμούς, χωρίς ηλεκτροδηγό μάλιστα, εμείς. Περιμένω πάντως την πραγματική, δηλ. τεχνοκρατική πρόταση για τις νέες γραμμές μετρό. Δεν είναι δυνατόν μετά από τόσο καιρό, που υποτίθεται το μελετούσαν το πράγμα, να προκύπτει αυτό. Θα τους χαρώ στο Υπ. Υπομεδί αν ξεφύγουν από το U (το "Ι" είναι πολύ πιο ενδεδειγμένο ως σχήμα γραμμής μετρό) και επίσης αν ξανασκεφτούν το πόσο σημαντικό (δεν) είναι να μπαίνουν στη λογική του "κάθε γειτονιά και σταθμός", στην οποία τους σέρνουν οι, ακόμη πολυάριθμοι, δήμοι (άτολμε Καλλικράτη!) - ιδίως αυτοί του πυκνοκατοικημένου "ντόνατ" που περιβάλλει το αθηναϊκό κέντρο και που ίσως, λέμε ίσως, θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί και χωρίς γραμμές υψηλής μεταφορικής ικανότητας.
















Στ' άρματα!