28 Αυγ 2008

Δίμετρος πανικός

Ενδεχομένως σε μια περίοδο χωρίς ένδεια ειδήσεων, τα "δίμετρα κύματα" που εμφανίστηκαν στον Ψαθόπυργο και τρόμαξαν (& ψιλο-τραυμάτισαν) κάποιες λουόμενες να μην αποτελούσαν θέμα άξιο λόγου. Διάβασα για τσουνάμι (χωρίς όμως σεισμό), για ταχύπλοο, θαλαμηγό ή άλλο πλεούμενο, για υποβρύχια κατολίσθηση. Αναφέρθηκε θέαση παρόμοιου φαινομένου (χωρίς τραυματισμένες κυρίες) μέχρι το Κιάτο και κατά μερικούς και στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού (Φωκίδα). Η ψυχή μου ήρθε στη θέση της όταν σε πατρινή ιστοσελίδα είδα να κάνει δηλώσεις για το θέμα γνωστός αχαιός κινδυνολόγος, που πριν 2 χρόνια είχε κλείσει τους κατοίκους της δυτικοελλαδικής πρωτεύουσας στα σπίτια τους, προβλέποντας ως άλλος Γκουσγκούνης ανέμους ...13 μπωφόρ. Ψυχραιμία λοιπόν.

Τα ...σιάτικα

Κι είχα κι εγώ κάτι απορίες... Πώς γίνεται να προσλαμβάνεται τόσος και τόσος κόσμος στο Δημόσιο, συνήθως σε αντιπαραγωγικές θέσεις, και να δίνονται όλα αυτά τα επιδόματα με τόση απλοχεριά; Τόσο καλά τα πάνε τα δημόσια οικονομικά; Χτες, με τις ανακοινώσεις του Υπ.Οι.Ο., λύθηκαν αυτές οι απορίες. Εσείς κι εγώ θα πληρώσουμε τα ...σιάτικα της λεγόμενης κοινωνικής πολιτικής - του Καραμανλή σήμερα, όπως του Ανδρέα παλιότερα.

Τουλάχιστον αν ρίχναμε την τεσσάρα χτες στην Ανόρθωση θα είχαμε μια παρηγοριά εμείς οι γαύροι. Με τη χτεσινή απόδοση του Ολυμπιακού, και πολύ μας ήταν το τελικό 1-0. Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι ο ερυθρόλευκος ελεύθερος επαγγελματίας είναι από χτες ο δυστυχέστερος τύπος έλληνα...

27 Αυγ 2008

Απαλλαγή και από την τριγωνομετρία;

Δεν συμφωνώ καθόλου με την απαλλαγή από τα θρησκευτικά, είτε επεξηγούμενη είτε (όπως πρόσφατα αποφασίστηκε) χωρίς την υποχρέωση αιτιολόγησης.

Αφενός το Σύνταγμα μιλάει για καλλιέργεια της θρησκευτικής συνείδησης. Αφετέρου είναι επικίνδυνος ο δρόμος της α-λα-καρτ εκπαίδευσης (δεν γουστάρω το Χ μάθημα άρα δεν το κάνω).

Ο σωστός (κατά τη γνώμη μου) δρόμος είναι αυτός των "αλλιώτικων" θρησκευτικών. Φυσικά για το ΥΠΕΠΘ ο δρόμος αυτός είναι δύσκολος. Ποιος τρέχει ν' ανοίγει τώρα φιλοσοφικές, ιδεολογικές και παρόμοιες συζητήσεις; Ποιος θέλει ν' ακούει τους ανησυχούντες που θα θεωρήσουν ότι ένα μάθημα "περί θρησκείας" (αντί για την κατήχηση στην ορθοδοξία, που στην πράξη γίνεται) συμβάλλει (όπως τόσοι και τόσοι άλλοι νεωτερισμοί...) στην απομάκρυνση από τα ιδεώδη της φυλής; Ποιος ανοιχτόμυαλος θεολόγος θα θελήσει να μετατραπεί στη νέα Ρεπούση; Γι' αυτό άσ'το καλύτερα.

26 Αυγ 2008

Ξαναγίναμε Βέλγιο (ουφ)

Το αθλιότερο πράγμα στις Ολυμπιακές επιτυχίες των περασμένων Αγώνων (2000 και 2004 κυρίως) ήταν η επένδυσή τους με πατριωτικό μανδύα εθνικής υπεροχής. Το DNA του έλληνα (αναλλοίωτο ακόμη και στους εξ αγχιστείας, όπως Mirela Manjani), η Ελλάδα-ρε-γαμώτο και όλες οι άλλες ομορφιές που ακούγαμε, σήμερα φαίνονται ψεύτικες, μακρινές πομφόλυγες. Ας ελπίσουμε ότι το στραπάτσο του Πεκίνου θα αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία και ότι μαζί με τα αποστήματα, τους δεινόσαυρους, τα λαμόγια, τα παράσιτα κ.λπ. δεν θα την πληρώσουν και όσοι έχουν κάνει σοβαρή δουλειά.

25 Αυγ 2008

Ηττοπαθής επιλογή

Τον Τζο Μπάιντεν, γερουσιαστή επί σειρά ετών από το Ντέλαγουερ και κατά καιρούς υποστηρικτή των ελληνικών θέσεων, επέλεξε ο Ομπάμα ως υποψήφιο αντιπρόεδρο.

Λέγεται ότι η εμπειρία του Μπάιντεν σε θέματα διεθνούς πολιτικής βάρυνε καθοριστικά. Καθώς επίσης και το ότι ο Νο. 2 είναι "αυτό που δεν είναι" ο Ομπάμα (λευκός κ.λπ.).

Δεν περίμενε κανείς ότι ο δημοκρατικός υποψήφιος θα επέλεγε και δεύτερο μαύρο ή άλλο μειονοτικό (ή γυναίκα). Είναι αμφίβολο όμως το πόσο θετικά θα λειτουργήσει το "συμβατικό συμπλήρωμα". Κατά τη γνώμη μου είναι σοβαρός ο κίνδυνος να εκληφθεί ως "συντηρητική τσόντα", που θα "αραιώσει"/θολώσει την αίσθηση νέας πνοής που υποτίθεται ότι κομίζει ο Ομπάμα. (Νέα πνοή με ποιον; Με τον διαδρομιστή της Ουάσιγκτον;;;)

Η ψαλίδα εδώ και λίγο καιρό κλείνει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, κι ακόμη δεν έχουν καν γίνει τα συνέδρια των κομμάτων (που συσπειρώνουν τους λιγότερο ενθουσιασμένους, κι αυτοί έως τώρα είναι οι ρεπουμπλικάνοι). Κι όσο για το Βερολίνο, αυτό δεν ψηφίζει.

14 Αυγ 2008

Viva Chipre!

Το πήραν πατριωτικά φαίνεται στην Ανόρθωση. Θες το ...πολεμικό πάθος του γεωργιανού Κετσπάγια, θες η επέτειος ξεριζωμού των κατοίκων της Αμμοχώστου (τους οποίους εκφράζει η κυπριακή ομάδα), θες τα καθαρώς αγωνιστικά δεδομένα (και τα χάλια του Ολυμπιακού), ιδού ένα μεγαλοπρεπές 3-0 που σηματοδοτεί μια πολύ κακή αρχή για την ομάδα που υποστηρίζω. Με τις υγείες μας!

Στην τελετή λήξης το είχαμε παίξει εμείς το "Ταμ, ταμ, ταμ";

"Είπαν" (με τη γλώσσα του σώματος, σε διαφήμιση εθνικού χορηγού τους) τους κινέζους σχιστομάτηδες και βρήκαν τον μπελά τους. Αγαπητοί ισπανοί μπασκετμπολίστες, δεν παίζουμε με το θέμα της πολιτικής ορθότητας, ειδικά όταν έχουμε απέναντί μας 1,3 δισεκατομμύρια νοματαίους!




12 Αυγ 2008

Δώδεκα Αυγούστου, κάπου δυτικότερα

Ν-1. Ήταν μια λαμπρή ιδέα. Το πάρτυ με τα πυροτεχνήματα (και φευ τους πιθήκους καλλιτέχνες που λοιδορούσαν τους φτωχοδιάβολους των φέρρυ) είχε γίνει μερικές μέρες νωρίτερα. Ο συμβολισμός όμως έμενε. Προλάβαμε πριν τους Αγώνες, με επίσημη προθεσμία 4 μήνες αργότερα! Ήμασταν έτοιμοι. Τρέξαμε, θυσιάσαμε τις διακοπές (όπως πολλοί άλλοι εκείνη την εποχή στην Ελλάδα), βάλαμε το δικό μας μικρό λιθαράκι στην προπαρασκευή. Ο διευθυντής είχε παρεξηγηθεί όμως, δεν είμαι ακόμη και τώρα σίγουρος με τι ακριβώς. Δεν είχε λάβει λέει τις προσκλήσεις, με αποτέλεσμα στα εγκαίνια να υπάρχουν (;) οι παροιμιώδεις "δύο κενές καρέκλες". Μάλλον μετέφερε την πίκ(ρ)α της δικής του μητρικής εταιρείας, που το διήμερο του πάρτυ κάτι την πείραξε αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς. Κι ενώ περιμέναμε να δούμε πότε θα πάμε, φάγαμε όλη τη μέρα με προετοιμασίες που εν πολλοίς είχαν ήδη γίνει. Κόψιμο της κορδέλας δεν είδαμε. Μετά είχε έρθει η ώρα της αλήθειας. Εγώ κι ο μετέπειτα διάδοχός μου ήμασταν οι προπομποί. Το δικό μου άκρο ήταν το πλησιέστερο κι έτσι έφερα τον πρώτο πελάτη. Ο κόσμος αγωνιούσε και χαιρόταν, το κλίμα ήταν πανηγυρικό και παρέμεινε έτσι ακόμη κι όταν πέρασε η ώρα και φούσκωναν οι ουρές. Ανέβηκε στο κέντρο ελέγχου ο Ζαν Πωλ και θυμάμαι ότι μετά τα μεσάνυχτα πίναμε σαμπάνια, το άλλο πρωί με ελάχιστο ύπνο έπρεπε να εμφανιστώ και στην τηλεόραση. Τα παιδιά όλα συμμετείχαν στην πανστρατιά, δεν κοιτούσαν το ρολόι, κάνανε πράγματα και πέρα από το καθηκοντολόγιο. Λέγαμε με παλιούς και "ψημένους" ότι υπό άλλες συνθήκες - αν δεν έπεφτε δήθεν το μηχανάκι με τους σπρίντερ - θα ήμασταν πρώτο θέμα με την αρνητική έννοια. Βάστα Ρόμελ. Ο κύβος είχε ριφθεί, είχε ανοίξει ένα κεφάλαιο που για μένα κράτησε 2 ακόμα χρόνια και κάτι ψιλά (και για άλλους συνεχίζεται). Οι στιγμές όμως είναι μοναδικές κι ανεπανάληπτες. Όσοι τις ζήσαμε έχουμε κάτι να μοιραζόμαστε, ελπίζοντας ότι δεν θα υπερισχύσουν αυτά που ενδεχομένως μας χωρίζουν και ενίοτε μας ζορίζουν.

Κίτσα Γιασβίλι, εξ Ιβηρίας

Ένα χαρακτηριστικό της - επίκαιρης αυτές τις μέρες - πρώην σοβιετικής Γεωργίας είναι τα επώνυμα σε -shvili. Κι ο ίδιος ο Στάλιν τέτοιο είχε (Τζουγκασβίλι). Από την παιδική μου ηλικία πάντως έχω συγκρατήσει ένα άλλο, αυτό του αμυντικού της Ντιναμό Τιφλίδας (και της ΕΣΣΔ) Σότα Χιντσαγκασβίλι. Φυσικά επειδή δεν ήξερα ότι τα γεωργιανά επώνυμα μπορεί να είναι πιο μακρόσυρτα κι απ' τα δικά μας, νόμιζα ότι οι σπήκερ έλεγαν το ονοματεπώνυμο ολόκληρο, δηλ. ότι το μικρό ήταν το Χίντσα (ή Χίτσα, Τίτσα, Κίτσα) και το επώνυμο το Γκασβίλι (ή Γιασβίλι). Εν πάση περιπτώσει, εδώ απεικονίζεται.


























Όποιος τώρα βρει και μου πει γιατί οι γεωργιανοί παλιά λέγονταν Ίβηρες (εξ ου και η μονή Ιβήρων στο Όρος) θα του πω μπράβο. Εγώ αδυνατώ να δω τη σχέση τους με τους καταλανούς, καστιλιάνους και πορτογάλους της ιβηρικής που όλοι γνωρίζουμε.

11 Αυγ 2008

Ορθόδοξη σαλάτα

Στα Βαλκάνια γνωρίζουμε καλά ότι η κοινή θρησκευτική πίστη της πλειοψηφίας 2 λαών, και δη η χριστιανική ορθοδοξία, δεν αρκεί για να διατηρηθούν καλές σχέσεις. Το ίδιο και στη σχέση Ρωσίας-Γεωργίας, χωρών αμφοτέρων με ορθόδοξη πλειοψηφία. Το αγκάθι που υπάρχει από το 1992 συνίσταται στην αυτονόμηση 2 επαρχιών της Γεωργίας (Αμπχαζία και Νότια Οσετία), με ισχυρό σύμμαχο των εδαφών αυτών τη Ρωσία (και με επακόλουθο, την ουσιαστική ομηρία της Γεωργίας).

Για τους Οσετούς κάποτε είχε ακουστεί ότι κατάγονται από τους Σκύθες, για τους οποίους δεν γνωρίζουμε βέβαια και πάρα πολλά. Στην πραγματικότητα συγγενεύουν με τους ιρανούς αλλά είναι κυρίως ορθόδοξοι και ρωσόφιλοι. Άλλο ένα ανάδελφο έθνος (μικρό αλλά διακριτό) στην παγκόσμια σαλάτα.

Σε ό,τι αφορά τους αγωγούς καυσίμου - θέμα που συζητείται έντονα τα τελευταία χρόνια - η μεν Γεωργία εντάσσεται στο "αμερικανικό" σύστημα (μαζί με Τουρκία και Αζερμπαϊτζάν), η δε Ρωσία θέλει να προωθήσει το δικό της. Η συντήρηση του "αγκαθιού" μπαίνει λοιπόν μέσα σε αυτό το νέο γεωπολιτικό-ψυχροπολεμικό πλαίσιο.

Το ποιος ήρξατο χειρών αδίκων είναι πάντα κάτι δυσεξιχνίαστο σε αυτές τις περιπτώσεις. Την κλιμάκωση φαίνεται να την ξεκίνησε η (σχετικώς) μικρή Γεωργία. Χωρίς "διαβεβαιώσεις", άραγε;

8 Αυγ 2008

Οχτάρια...

Το "βαθύ καλοκαίρι" έφτασε (τουλάχιστον εδώ στις εύκρατες περιοχές του βορείου ημισφαιρίου) και θα συνεχιστεί (όσον αφορά τις άδειες πολλών εργαζόμενων και συνεπώς και την κίνηση στα μεγάλα αστικά κέντρα) για τις επόμενες 10 ή 15 μέρες.

Η σημερινή μέρα (08/08/08) λένε ότι είναι τυχερή για τους κινέζους, όχι τόσο ως ημερομηνία (μια και είναι γνωστό ότι η κινέζικη πρωτοχρονιά δεν συμπίπτει με τη δική μας) όσο ως προς τον αριθμό οκτώ.

Τα τρία οκτάρια στη σειρά σημαίνουν, για αρκετούς χριστιανούς, τον αριθμό του Χριστού, από την πρόσθεση των ελληνικών αριθμών που αντιστοιχούν στα γράμματα της λέξης ΙΗΣΟΥΣ (10+8+200+70+400+200=888). Το ότι οι υπότιτλοι στο τελετέξτ "βγαίνουν" με τα τρία οκτάρια, αγνοώ αν πρόκειται για κρυπτοχριστιανικό συμβολισμό αντίστοιχο της λέξης ΙΧΘΥΣ.

Μια και έπιασα τα θρησκευτικά θέματα, το πρωί (στο ραδιόφωνο) άκουσα για κάποιον ιεράρχη που είπε, υποτίθεται, ότι η καύση νεκρών του θυμίζει το Άουσβιτς. Είναι ο ίδιος ιεράρχης που καταδικάζει την παλιά μου γειτονιά στον Πειραιά (πυκνοκατοικημένη και κοντά στο κέντρο) να παραμείνει εκτός εξυπηρέτησης από το μετρό. Θα τον ...περιλάβω, αλλά κάποια άλλη στιγμή.

5 Αυγ 2008

Τι εστί μειονότης;

Ερώτηση σαν από παιδικό λεύκωμα βγαλμένη. Καθόλου αθώα όμως, όπως σίγουρα γνωρίζουν στο ΥΠ.ΕΞ.

Είναι γνωστό (και μόνο οι εθελοτυφλούντες δεν το παραδέχονται) ότι στην Ελλάδα υπάρχουν μερικές δεκάδες χιλιάδες καταγόμενοι από τους ομιλούντες την Μακεδονοσλαυικήν (που αποτυπώθηκαν στις προ του 1961 απογραφές πληθυσμού).

Το αν θα τους αποκαλέσεις μειονότητα όμως είναι πολιτικό ζήτημα. Ειδικά στην μετά το 1991 εποχή, διότι η εν λόγω πληθυσμιακή ομάδα έχει - καλώς ή κακώς - συγγένεια με την κυρίαρχη εθνότητα της FYROM: τους αυτοαποκαλούμενους Μακεδόνες, σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο σλάβους με ορθόδοξη παράδοση.

Δεν πρόκειται δηλαδή για μια "ορφανή" ομάδα, όπως οι Ρομά, ούτε για πληθυσμό που οι συγγενείς τους είναι τόσο μακρινοί (γεωγραφικά π.χ. Βλαχόφωνοι, ή ιστορικά π.χ. Αρβανίτες) ώστε να καθίσταται (σχετικά) μικρό το ενδεχόμενο διεκδικήσεων. Ούτε είναι και τόσο ασήμαντος ο αριθμός τους - ούτε είναι σκορπισμένοι στην ανωνυμία των πόλεων.

Τα παραπάνω εξηγούν το "κόψιμο του βήχα" που εφαρμόζει η χώρα μας. Συνειδησιακά βέβαια νομίζω ότι γεννάται ένας προβληματισμός για το αν μπορεί να μπει στο "ζύγι" το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού. Ο κάθε οργανισμός όμως (άρα και το ελληνικό κράτος) δικαιούται να προστατεύσει αυτά που θεωρεί συμφέροντά του. Και η κοινή λογική λέει ότι αν στα Βαλκάνια αρχίσουμε να πλειοδοτούμε σε αλυτρωτισμούς δεν σταματάμε πουθενά.

Κωδικός Number Nine

Yanni where are you?