28 Φεβ 2011

27 Φεβ 2011

Αίνιγμα

"Χωρίς λύση στις 25 Μαρτίου, αβέβαιη η έκβαση για τη χώρα".

Ποιος έκανε αυτή τη δήλωση;

Ο Παλαιών Πατρών;











Ο Τεό;















Η απάντηση εδώ.

25 Φεβ 2011

P(l)aying the ferryman

Γιώργη,

Ο πατέρας σου τον είχε φέρει στην Ελούντα.

Εσύ - αν τον δεις - κανόνισε, να τον πας απέναντι, στο Νησί. Τώρα πια δεν τον θέλει κανείς στα σαλόνια.

Θα τραβήξεις κουπί, αλλά ξέρεις από κανώ, παιχνιδάκι θα σου φανεί!



20 Φεβ 2011

18 Φεβ 2011

Ο Gattuso κι ο Dentuso

"Dentuso [...], bad luck to your mother". Από τον "Γέρο και τη Θάλασσα" του Χέμινγκγουεη. Ντεντούζο, δηλαδή δοντάς, ήταν το σκυλόψαρο που συμπρωταγωνιστεί στην κλασική αυτή νουβέλα.

Δεν γνωρίζω αν ο Gattuso της Μίλαν χρησιμοποίησε τα παραπάνω λόγια όταν παρεξηγήθηκε με τον 59χρονο, πλέον, Joe Jordan (βοηθό προπονητή της Τότεναμ) στον πρόσφατο ευρωπαϊκό αγώνα μεταξύ των 2 ομάδων. Όσοι δεν ξέρουν ή δεν θυμούνται τον επιθετικό που μεσουράνησε με τη United και την εθνική Σκωτίας γύρω στο 1980, ίσως τον αναγνωρίσουν από τη φωτογραφία. Έκτοτε έχει ομορφύνει το χαμόγελό του - δεν ξέρω βέβαια αν ο θερμόαιμος ιταλός με την επίθεσή του έκανε κάποια ζημιά στην οδοντοστοιχία!


16 Φεβ 2011

Το 'βλεπα, το 'παιξα!

Δεν μπορείτε πάντως να πείτε: Σε ανύποπτο χρόνο (19 Οκτωβρίου 2010), σε ανάρτησή μου είχα γράψει μεταξύ άλλων:

"...Σε μερικές δεκαετίες η χώρα μας θα αποκτήσει σταθερούς συγκοινωνιακούς διαδρόμους, μέσω των οποίων οι ευλογημένοι αυτοκινητόδρομοι θα οδηγούν στο σύνολο, σχεδόν, των νησιών μας [...] και φυσικά θα διοχετεύονται και άλλες παροχές (οπτική ίνα, ενέργεια κ.λπ.). Τότε, ίσως, [...], οι φόβοι τουρκικών επιθέσεων φιλίας ("ελάτε μπρε kardeşlerimiz να σας ηλεκτροδοτήσουμε φτηνά") θα διασκεδαστούν..."

Και τι διαβάζουμε σήμερα στον Ελεύθερο Τ(ρ)ύπο; Δείτε εδώ 
Δεν ξέρω κατά πόσον το δημοσίευμα αποτελεί εφεύρημα, στην παλαβή εβδομάδα "εθνικής υπερηφάνειας" που διανύουμε. Πάντως το θέμα της τουρκικής διάθεσης να ηλεκτροδοτήσει τα νησιά μας δεν είναι καθόλου καινούργιο. Θυμάμαι το 1999 σχετικό άρθρο στον Οικονομικό Ταχυδρόμο, όπου το ενδεχόμενο αυτό αντιμετωπιζόταν με εκσυγχρονιστικά θετικό πνεύμα - κάτι που δεν θα το βλέπαμε εύκολα όταν είχε πρωτοτεθεί, νομίζω κάπου στο 1985, και φυσικά είχε απορριφθεί (ομοίως και η Δυτική Γερμανία υποστήριζε το Δυτικό Βερολίνο ακόμη κι αν της στοίχιζε ο κούκος αηδόνι) διότι οι πολιτικοί (ή "εθνικοί") λόγοι κάποτε υπερισχύουν των αμιγώς οικονομικών θεωρήσεων - ειδικά όταν δεν είσαι, ως χώρα, μπατίρης.

Τ' όνομα το 'χει ο Φουστέρ, τη χάρη όμως άλλος!

Πώς σου πάει η φούστα η πλισέ / Τζιμπρίλ Σισέ, Τζιμπρίλ Σισέ...


14 Φεβ 2011

Victoria's (no) secret

Οι κουλτουριάρηδες, ακόμη κι οι συμπαθέστεροι απ' αυτούς, κατά τη γνώμη μου άργησαν. Τον καιρό που για την Αθήνα δεν άκουγες σχεδόν κανέναν άλλο χαρακτηρισμό πέρα από την τσιμεντούπολη, λίγοι ήταν αυτοί που μίλησαν για την ανάγκη να μείνει ζωντανό το κέντρο. Οι περισσότεροι διανοούμενοι στην καλύτερη περίπτωση έβλεπαν (σιωπηλοί) πολλούς παλιούς κατοίκους των υπό "υποβάθμιση" περιοχών να φεύγουν για τα προάστεια - στην χειρότερη, την έκαναν και οι ίδιοι, για Ηλιούπολη, Βριλήσσια ή και Εκάλη αναλόγως του βαλαντίου. Και σχεδόν όλοι έμαθαν εμάς τους υπόλοιπους να αντιπαθούμε μια πόλη που, αν και δεν διεκδικούσε βραβεία αισθητικής, απείχε (τότε, δηλ. έως το '90-κάτι τουλάχιστον) από το να τη χαρακτηρίσεις άθλια.

Τα κενά καλύπτονται - στις γειτονιές που εγκαταλείφθηκαν μετοίκησαν αυτοί που ξέρουμε. Πόση υπομονή θα κάνει ο Μάινας, μετά από τις τρεις κλοπές και τη μια επίθεση που ο ίδιος αναφέρει; Άγνωστο - και μακάρι να μη συμβεί κάτι που θα τον κάνει να χάσει την αισιοδοξία του. Πόσοι ακούνε τον κάθε Μάινα, τώρα πια που τα πράγματα βρίσκονται εκεί; Λίγοι πιστεύουν ότι αξίζει να επιμένουν να ζουν και να κινούνται στο κέντρο της Αθήνας (ή του Πειραιά ή του Μενιδιού). Οι περισσότεροι θεωρούν αδιανόητο να μείνουν, μόνοι ή με οικογένειες, σε μέρη όπως η Πλατεία Βικτωρίας, όπως κατάντησε. Κι αυτοί που έχουν τη συγκεκριμένη άποψη είναι, πιστέψτε με, νορμάλ άνθρωποι, όχι εξωγήινοι.

11 Φεβ 2011

Gran (?) turismo

Είναι αλήθεια ότι στις μπίζνες δεν χωρούν πολλοί συναισθηματισμοί. Επιχειρηματικά, λοιπόν, για το μαγαζί που λέγεται Ελληνικός Τουρισμός, το πάθημα του άλλου - εν προκειμένω, οι εξεγέρσεις στις μεσογειακές Τυνησία και Αίγυπτο - δεν είναι παράλογο να θεωρείται ευκαιρία.

Καλό και φρόνιμο είναι, βέβαια, να κρατά κανείς τα προσχήματα - και να κρατά μικρό καλάθι. Κάποια δημοσιεύματα και σχόλια γύρω από το ζήτημα χαρακτηρίζονται από θριαμβολογίες, που καλό είναι μεταξύ γειτόνων να αποφεύγονται. Έχουμε, ακόμη, ομοεθνείς εκεί κάτω - ας μη δημιουργήσουμε άλλη μία σχέση "μη συνεργάσιμης" χώρας. Κοράκια είμαστε;

Εξίσου ενοχλητική, όμως, βρίσκω την προχειρότητα που μαρτυρά αυτός ο ενθουσιασμός. Κατακλυζόμαστε άραγε από ενδείξεις ότι η ποιότητα ή/και οι τιμές του ελληνικού "τουριστικού προϊόντος" θα έχουν βελτιωθεί σημαντικά κατά τη φετινή σαιζόν; Ότι θα έχει αλλάξει κάτι βαθύτερο στην κουλτούρα του "να τα αρπάξουμε αυτό το δίμηνο / δεκαπενθήμερο"; Παρακαλώ θερμά όποιον ξέρει κάτι διαφορετικό, να μου το πει - ενδεχομένως να πλανώμαι και να είμαι προκατειλημμένος.

Μέχρι τότε, επιτρέψτε μου να γελάω (πικρά) με τους αισιόδοξους, που σαν τους κατοχικούς μαυραγορίτες κοιτούν προς τη βόρεια Αφρική (και πάλι) και αναφωνούν "Βάστα, Ρόμμελ" - συγγνώμη, "...Χόσνι".

1 Φεβ 2011

Ποιότητα, όχι αστεία

Στο χορό του λαϊκισμού και η Κίνηση Πολιτών Δήμου Κορινθίων, που προωθεί (σαν να ήταν ανεκδοτάκι - το υιοθετεί, να υποθέσω;) ένα μήνυμα που συσχετίζει λάδι, πορτοκάλια και διόδια και χρησιμοποιεί εκφράσεις που "σηκώνουν" μέχρι και έννομη αντίδραση - διότι όπως έχω ήδη γράψει, ο εργαζόμενος σε μια εταιρεία διαχείρισης ή παραχώρησης οδικών δημοσίων έργων δεν ανέχεται να υπονοούν κάποιοι ότι ίσως είναι και κλεπταποδόχος.

Φιλική συμβουλή: Αφήστε τον εντυπωσιασμό για τους μαιτρ του είδους. Ξανα-ανακαλύψτε την ψύχραιμη επιχειρηματολογία και κριτική.