Victoria's (no) secret

Οι κουλτουριάρηδες, ακόμη κι οι συμπαθέστεροι απ' αυτούς, κατά τη γνώμη μου άργησαν. Τον καιρό που για την Αθήνα δεν άκουγες σχεδόν κανέναν άλλο χαρακτηρισμό πέρα από την τσιμεντούπολη, λίγοι ήταν αυτοί που μίλησαν για την ανάγκη να μείνει ζωντανό το κέντρο. Οι περισσότεροι διανοούμενοι στην καλύτερη περίπτωση έβλεπαν (σιωπηλοί) πολλούς παλιούς κατοίκους των υπό "υποβάθμιση" περιοχών να φεύγουν για τα προάστεια - στην χειρότερη, την έκαναν και οι ίδιοι, για Ηλιούπολη, Βριλήσσια ή και Εκάλη αναλόγως του βαλαντίου. Και σχεδόν όλοι έμαθαν εμάς τους υπόλοιπους να αντιπαθούμε μια πόλη που, αν και δεν διεκδικούσε βραβεία αισθητικής, απείχε (τότε, δηλ. έως το '90-κάτι τουλάχιστον) από το να τη χαρακτηρίσεις άθλια.

Τα κενά καλύπτονται - στις γειτονιές που εγκαταλείφθηκαν μετοίκησαν αυτοί που ξέρουμε. Πόση υπομονή θα κάνει ο Μάινας, μετά από τις τρεις κλοπές και τη μια επίθεση που ο ίδιος αναφέρει; Άγνωστο - και μακάρι να μη συμβεί κάτι που θα τον κάνει να χάσει την αισιοδοξία του. Πόσοι ακούνε τον κάθε Μάινα, τώρα πια που τα πράγματα βρίσκονται εκεί; Λίγοι πιστεύουν ότι αξίζει να επιμένουν να ζουν και να κινούνται στο κέντρο της Αθήνας (ή του Πειραιά ή του Μενιδιού). Οι περισσότεροι θεωρούν αδιανόητο να μείνουν, μόνοι ή με οικογένειες, σε μέρη όπως η Πλατεία Βικτωρίας, όπως κατάντησε. Κι αυτοί που έχουν τη συγκεκριμένη άποψη είναι, πιστέψτε με, νορμάλ άνθρωποι, όχι εξωγήινοι.