Καλό και φρόνιμο είναι, βέβαια, να κρατά κανείς τα προσχήματα - και να κρατά μικρό καλάθι. Κάποια δημοσιεύματα και σχόλια γύρω από το ζήτημα χαρακτηρίζονται από θριαμβολογίες, που καλό είναι μεταξύ γειτόνων να αποφεύγονται. Έχουμε, ακόμη, ομοεθνείς εκεί κάτω - ας μη δημιουργήσουμε άλλη μία σχέση "μη συνεργάσιμης" χώρας. Κοράκια είμαστε;
Εξίσου ενοχλητική, όμως, βρίσκω την προχειρότητα που μαρτυρά αυτός ο ενθουσιασμός. Κατακλυζόμαστε άραγε από ενδείξεις ότι η ποιότητα ή/και οι τιμές του ελληνικού "τουριστικού προϊόντος" θα έχουν βελτιωθεί σημαντικά κατά τη φετινή σαιζόν; Ότι θα έχει αλλάξει κάτι βαθύτερο στην κουλτούρα του "να τα αρπάξουμε αυτό το δίμηνο / δεκαπενθήμερο"; Παρακαλώ θερμά όποιον ξέρει κάτι διαφορετικό, να μου το πει - ενδεχομένως να πλανώμαι και να είμαι προκατειλημμένος.
Μέχρι τότε, επιτρέψτε μου να γελάω (πικρά) με τους αισιόδοξους, που σαν τους κατοχικούς μαυραγορίτες κοιτούν προς τη βόρεια Αφρική (και πάλι) και αναφωνούν "Βάστα, Ρόμμελ" - συγγνώμη, "...Χόσνι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου