ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Στα πλαίσια της γενικής τάσης προς μεγαλύτερη ομοιογένεια, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε πόλης ατονούν και καταλήγουν στη λήθη. Ποιος γνωρίζει ότι, σε μια όχι και τόσο μακρινή εποχή, πλέον του 10% του πληθυσμού της Πάτρας ήταν ιταλικής καταγωγής; Ότι η πληθυσμιακή ομάδα που χαρακτήριζε λίγο παλιότερα την Κάτω Αχαϊα ή Αχαγιά (κωμόπολη στην ευρύτερη περιοχή της Πάτρας) δεν ήταν οι τσιγγάνοι αλλά οι αρβανίτες; Ότι, αν και "πρωτεύουσα του Μωριά", η Πάτρα ήταν πρωτίστως (στην βιομηχανική κυρίως εποχή της) η μητρόπολη της περιοχής που σήμερα ανήκει στις περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων; Ποιος ξέρει ότι το πατρινό λεξιλόγιο περιλαμβάνει πολύ περισσότερες λέξεις και παραλλαγές από το πασίγνωστο "μινάρας";
Στην επιφάνεια μένουν τα εντυπωσιακότερα και προφανέστερα. Όπως η ύπαρξη τεσσάρων τηλεοπτικών σταθμών γενικού ενδιαφέροντος - αν προστεθούν και οι δύο της Ναυπάκτου καθώς και το sui generis εκκλησιαστικό κανάλι, το σύνολο δεν είναι και μικρό. Όπως, επίσης, το καρναβάλι, που αναπτύχθηκε φυσιολογικά εκεί όπου υπήρχε εντονότερη η δυτική επιρροή, και που ως σύνολο εκδηλώσεων - πέρα από την πλούσια κουλτούρα δημιουργίας και συμμετοχής, και πέρα από την εμπορικότητα - έχει το μεγάλο χάρισμα να κάνει τον χειμώνα να περνά ευκολότερα και πιο ανώδυνα, δίνοντάς σου μια καλή αφορμή για να ξεπορτίσεις ακόμη και την εποχή που υποτίθεται ότι κλείνεσαι. Όπως, τέλος, η παροιμιώδης αδυναμία της πόλης να κρατήσει κοντά της τον επισκέπτη που χρησιμοποιεί το λιμάνι της μόνο ως ενδιάμεσο σταθμό ανάμεσα στην Αδριατική και τον τελικό του εντός Ελλάδος προορισμό.
Το πιο χαρακτηριστικό και ζωντανό κομμάτι είναι σίγουρα η ακαδημαϊκή ταυτότητα της Πάτρας και η συνεπακόλουθη έντονη φοιτητική παρουσία. Το πανεπιστήμιο της Πάτρας δεν είναι "ιστορικό" (χρονολογείται από τη δεκαετία του '60) αλλά σίγουρα είναι παλιότερο από πολλά άλλα στον ελληνικό χώρο. (Κατά μερικούς είναι αρκετά παλιό και αυτό εκδηλώνεται σε διαφόρων ειδών "δυσκαμψίες" και "στειρότητες".) Υπάρχει επίσης το ΤΕΙ και το, πολύ νεώτερο, ανοικτό πανεπιστήμιο. Η Πάτρα θεωρείται καλή πόλη για τη λεγόμενη "φοιτητική ζωή" με δεδομένη και τη βολική (για φοιτητές και γονείς) απόσταση από την Αθήνα. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση καλύπτει μερικώς το κενό της βιομηχανίας - υπάρχουν αρκετά "παιδιά από την Πάτρα", δηλ. (όπως το πάλαι ποτέ μουσικό σύνολο) φοιτητές που προέρχονται από άλλα μέρη της Ελλάδας. Η ίδια η πόλη όμως δεν γεννάει δουλειές και άρα δυσκολεύεται να κρατήσει αυτό το έμψυχο υλικό που στο μεγαλύτερο μέρος του έρχεται, βλέπει και απέρχεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου