25 Μαρ 2019

Γιατί όχι Χρυσή Αυγή

Στο διάβασμα του τίτλου κάποιοι κυλιέστε ήδη από τα γέλια. Λες και υπήρχε μια στο εκατομμύριο να σε τοποθετήσει κανείς εκεί, "ακούω" να λέτε όσοι με ξέρετε από τα νεανικά χρόνια που διαμορφώθηκε η συνεπής στάση εναντίον κάθε δικτατορίας, αυταρχισμού και ρατσισμού. Στάση σταθερή περίπου όσο η προτίμηση στην κόκκινη πειραιώτικη ομάδα: όπως από το σπίτι μου άκουγα τους πανηγυρισμούς για τα γκολ του Καραϊσκάκη, λίγα δευτερόλεπτα μετά την ραδιοφωνική ή τηλεοπτική του μετάδοση, έτσι και μέσα μου έπαιζαν και παίζουν (εντυπωμένα πια για τα καλά) τα μηνύματα για το έθνος μας που είναι αξιόλογο όσο τα υπόλοιπα, για την Ευρώπη που είναι το μεγάλο μας σπίτι και για τους ανθρώπους που ανεξαρτήτως φυλής ή φύλου είναι ίσοι και (ή επειδή) βλέπουν τον ίδιο ουρανό.

Να που όμως καμιά φορά γράφουμε και τα αυτονόητα, όχι γιατί δεν θα ψηφίσω εγώ Χρυσή Αυγή στις εκλογές αλλά γιατί δεν θα ήθελα να την ψηφίσει (ξανά) κανένας μα κανένας γνωστός μου. Δεν είμαι σίγουρος ποιος και πότε, δεν έχει άλλωστε σημασία ούτε και μας πέφτει λόγος για το τι έριξε ο καθένας στην κάλπη στην ορθώς μυστική ψηφοφορία. Ξέρω όμως -και έχω γράψει επανειλημμένα- γιατί πήρε αυτά τα ποσοστά, από 7 έως 9 τοις εκατό στις διάφορες αναμετρήσεις, με αξιοσημείωτη σταθερότητα τα τελευταία χρόνια. Και απολύτως ανεπηρέαστα από πάσης φύσεως ηθικολογικές παραινέσεις. "Τώρα που είδαν τον Γερμενή να ουρλιάζει εγέρθητου, θα καταλάβουν τι διάλεξαν και θα το μετανιώσουν", είπαν ουκ ολίγοι τον Μάιο του 2012. Ναι, καλά.

Κάποιοι από εσάς μπορεί να μην το παραδεχτείτε ποτέ αλλά το έχετε κάνει. Έχετε νιώσει μια αγαλλίαση βλέποντας τον Κασιδιάρη να πετάει το νερό στη Δούρου και να ρίχνει τις ψιλές στην Κανέλλη, σε διάστημα λίγων δευτερολέπτων στο στούντιο του Παπαδάκη. Έχετε πει μπράβο στα "παιδιά" που πήγαιναν τους γέρους στα ΑΤΜ στις δύσκολες αθηναϊκές περιοχές, στους "λεβέντες" που εθελοντικά έτρεξαν να σβήσουν τις φωτιές και να κάνουν αιμοδοσίες έστω και μόνο για Έλληνες (we take care of our own), στους ΟΥΚάδες που μεταφέρουν σε δημόσιες εκδηλώσεις εθνικών γιορτών τα συνθήματα που λένε εντός στρατοπέδου για να ντοπάρονται και να είναι έτοιμοι για τις ειδικές αποστολές τους.

Κι όσους από σας την ψηφίσατε -γιατί κάποιοι το κάνατε, δεν της τα χάρισαν τα ποσοστά- σας δικαιολόγησαν (ή αλληλοδικαιολογηθήκατε μεταξύ σας) ως απότοκο της κρίσης. Αυτό όμως είναι μόνο εν μέρει αλήθεια. Ναι, στην κρίση δεν αντέδρασαν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Άλλοι πήγαν (άκρα) αριστερά, άλλοι (άκρα) δεξιά κι άλλοι έβρασαν στο ζουμί τους. Ακούω ότι πολλοί σοσιαλιστές ψηφοφόροι έγιναν χρυσαυγίτες και θυμάμαι με μειδίαμα τους "χουντοπασοκικούς", αυτούς που παίνευαν τον Παπαδόπουλο που έκανε "σβου" τα αγροτικά χρέη και δεν είχαν πρόβλημα να λατρέψουν τον πράσινο Ανδρέα και τους εναγκαλισμούς με Καντάφι και Αραφάτ που εκνεύριζαν τους δεξιούς. Άλλωστε κι ο δικτάτορας, με κλειστές αρκετές πόρτες της Δύσης, στρεφόταν σε οποιονδήποτε τριτοκοσμικό έβρισκε πρόχειρο.

Δεν είμαι της άποψης ότι πρέπει να πηγαίνουμε 40-50 ή περισσότερα χρόνια πίσω και να ενοχοποιούμε τους ουκ ολίγους που επιδοκίμαζαν το καθεστώς εκείνο (οι δικτάτορες συνήθως μιλούσαν σε πλατείες γεμάτες από ανθρώπους που δεν έρχονταν μόνο με εξαναγκασμό ή από κομφορμισμό) ή έστω τους γραφειοκράτες, λειτουργούς και αξιωματικούς που το υποστήριξαν, ενίοτε ενθουσιωδώς. Το να είσαι ένθερμη "χουντάρα" ή εξίσου φουντωμένος χρυσαυγίτης -κοινωνικά υποσύνολα με κοινά χαρακτηριστικά, αν όχι απαραίτητα ίδιο κόσμο λόγω χρονικής απόστασης- δεν θεωρώ ότι επιδέχεται τιμωρία, όσο μένει στο κεφάλι και στα λόγια του καθενός.

Όσοι παίρνουν φόρα να αποκλείσουν την ακροδεξιά ακόμη και από τα στοιχειώδη θεωρώ ότι της κάνουν καλό κι ας πιστεύουν ότι την καταπολεμούν. Κι ως οργάνωση αν εξαφανιζόταν η Χρυσή Αυγή ο κόσμος της θα εκφραζόταν από άλλους λιγότερο ή περισσότερο συγγενείς. Θα υπάρχουν πάντα οι ακροδεξιοί (όπως κι οι ακροαριστεροί), κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Αυτοί που πιστεύουν ότι ο Χίτλερ είχε δίκιο και ότι οι σκουρόχρωμοι είναι κατώτεροι. Αν ανήκετε σε αυτούς, δεν με ενοχλεί το ότι υπάρχετε. Αντιδρώ σε βαθμό επανάστασης (με την καλή έννοια, όχι τη δική σας) στο ότι έστω και για αστείο σηκώνετε το προτεταμένο δεξί χέρι και υποστηρίζετε ότι τα εγκλήματα του Β' Παγκόσμιου έγιναν επειδή 80 εκατομμύρια άνθρωποι ανήκαν στην "κακή" γερμανική φυλή, κι όχι επειδή πλειοψήφησε εκεί η ναζιστική ιδεολογία. Αντιδρώ στο ότι πολλοί ανάμεσά σας εμφανίζονται σαν καλοί χριστιανοί ορθόδοξοι (ενίοτε ιεράρχες όντες) και κηρύσσουν το μίσος προς τον άλλο άνθρωπο.

Χαίρομαι που δεν είμαι καθημερινά στη χώρα μου και δεν βάλλομαι τόσο συχνά από τα μηνύματα των ακροδεξιών. Δεν έχω όμως την ψευδαίσθηση ότι αρκεί ο στρουθοκαμηλισμός κι ότι άλλες χώρες είναι ανεπηρέαστες. Στατιστικά, περίπου ένας στους δώδεκα είναι φασίστας. Τι να κάνουμε; Οι απόστολοι είχαν τον Ιούδα κι όλοι μας έχουμε ένα ζώδιο που δεν ανεχόμαστε με τίποτα. Η ανθρωπότητα επεβίωσε από χειρότερα κι ας λαβώθηκε, θα επιζήσει και με αυτό. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: