Όλο το σύμπαν συνομωτεί εναντίον του Κώστα Σκανδαλίδη! Του πολιτικού που κατέβηκε με τον αέρα του φαβορί απέναντι στον Νικήτα Κακλαμάνη αλλά για κάποιους ανεξιχνίαστους λόγους έχασε τη μάχη της αθηναϊκής δημαρχίας. Που θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ο επόμενος αρχηγός του Πασόκ - αλλά, παραδόξως, τον ξεπερνούν σε προτιμήσεις τόσο ο "αποτυχημένος" Γιωργάκης όσο και ο "επηρμένος" Βενιζέλος. Η χαριστική βολή όμως έρχεται από την (παλιά, πολύ παλιά και αδίστακτη) Δεξιά, που σπεύδει με το καλημέρα να καταργήσει τον Νόμο Σκανδαλίδη, τον μόνο εκλογικό νόμο από το '50 και μετά στον οποίο εφαρμόζεται η αρχή της απόλυτης αναλογικότητας σε εθνικό επίπεδο (αν εξαιρεθεί το μπόνους των 40 εδρών του νικητή και το ελάχιστο όριο του 3% των ψήφων για την εκπροσώπηση κομμάτων στη βουλή). Αντί να βαδίζουμε προς δικαιότερα συστήματα που θα ενθαρρύνουν συνεργασίες (που αφενός είναι χρήσιμες, αφετέρου δεν είναι και τόσο αδιανόητες, μια και τα χάσματα μεταξύ των παρατάξεων δεν είναι πλέον τερατώδη), η κυβερνώσα παράταξη (με συνέπεια, είναι αλήθεια) επιμένει ότι το πρώτο κόμμα, ακόμη και με ποσοστό 40% ή λιγότερο, δικαιούται να έχει καθαρή πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Άκουσα μάλιστα κάποιον φωστήρα να κατηγορεί τον Κ. Σκανδαλίδη ότι ο εκλογικός του νόμος ψηφίστηκε σε προεκλογική χρονιά, παρόλο που όλοι γνωρίζουμε ότι βάσει του αναθεωρημένου Συντάγματος οι εκλογικοί νόμοι (αν δεν ψηφιστούν από αυξημένη πλειοψηφία) ισχύουν για τις μεθεπόμενες εκλογές.
Κάτω τα χέρια λοιπόν από τον Νόμο Σκανδαλίδη! Μη στενοχωρείτε άλλο τον Κώστα. Δεν το αξίζει.
Κάτω τα χέρια λοιπόν από τον Νόμο Σκανδαλίδη! Μη στενοχωρείτε άλλο τον Κώστα. Δεν το αξίζει.
2 σχόλια:
Βρε Γιάγκο μου. Βρε παλικάρι μου. Δυσκολεύομαι λίγο να σε παρακολουθήσω. Ειρωνεύεσαι ή όχι; Αλλιώς, πώς συμβαδίζουν οι έννοιες
τον μόνο εκλογικό νόμο από το '50 και μετά στον οποίο εφαρμόζεται η αρχή της απόλυτης αναλογικότητας σε εθνικό επίπεδο
και
(αν εξαιρεθεί το μπόνους των 40 εδρών του νικητή και το ελάχιστο όριο του 3% των ψήφων για την εκπροσώπηση κομμάτων στη βουλή)
Τελικά μάλλον κάνεις πλάκα, αλλά δεν σε ξέρω αρκετά καλά για να βγάλω ασφαλές συμπέρασμα.
Σ;)
Αγαπητέ μαύρε γάτε,
Τα εκλογικά συστήματα με τα οποία μεγαλώσαμε, τι έκαναν; Στην πρώτη κατανομή διαιρούσαν ανά νομό ψήφους με αριθμό εδρών (ενίοτε με το "συν ένα"), τις αδιάθετες έδρες τις μοίραζαν σε δεύτερη κατανομή σε επίπεδο περιφέρειας, και τις υπόλοιπες τις έδιναν μπόνους ή άλλως πώς σε τρίτη κατανομή. Με τον τρόπο αυτό, οι έδρες πήγαιναν κατά κύριο λόγο σε μεγάλα κόμματα, ενώ οι ψήφοι των μικρών ήταν ολίγον χαμένες.
Ο νόμος του Σκανδαλίδη για πρώτη φορά (αν και ψήγματα υπήρχαν και σε προηγούμενους νόμους, π.χ. Κούβελα) εισήγαγε τον υπολογισμό σε εθνικό επίπεδο. Και σου λέει: κύριε, πήρες 5% (ΑΣΤΕΡΙΣΚΟΣ 1) ; Θα πάρεις λοιπόν 5% των διαθέσιμων εδρών (ΑΣΤΕΡΙΣΚΟΣ 2) βρέξει-χιονίσει. Αυτό ονομάζω απόλυτη αναλογικότητα (με τους ΑΣΤΕΡΙΣΚΟΥΣ της) και αυτό είναι που όντως δεν έχει ξαναγίνει.
Οι ΑΣΤΕΡΙΣΚΟΙ είναι αυτά που γράφω στην παρένθεση. Οι "λεπτομέρειες" που λείπουν για να εφαρμοστεί η απλή και άδολη αναλογική.
Ελπίζω ξαναδιαβάζοντας να καταλάβεις το πού ειρωνεύομαι, πάντως όχι ως προς την αναλογικότητα!
Φιλικά
y.
Δημοσίευση σχολίου