Στις δημοσκοπήσεις ακόμη και το ΚΕΠ καλά τα είχε πάει, πλην όμως διαλύθηκε πριν καν δοκιμαστεί σε εκλογές. Ο ΣΥΝ του Τσίπρα, στην πρόσφατη μέτρηση για το ΒΗΜΑ, είχε μικρότερη διαφορά από το Πασόκ, απ' ό,τι το Πασόκ απ' τη ΝΔ. Συγκυριακό; Σίγουρα και αυτό. Βολικό για την (κεντροαριστερή πλην αντιπαπανδρεϊκή) εφημερίδα; Οπωσδήποτε. Σημαδιακό; Θα δείξει.
Το 1989 οι δημοσκοπήσεις υπήρχαν, αν και όχι σε τόση πληθώρα. Ο τότε ενιαίος ΣΥΝ, πάντως, ποτέ δεν έφτασε το 18% ούτε στη φαντασία των (κατά την ΑΥΡΙΑΝΗ της τότε εποχής) Κυρκο-Φλωράκηδων.
Σήμερα, από τα σκόρπια στοιχεία που έφτασαν στα αυτιά & μάτια μας, ο Αλέξης φαίνεται να στηρίζεται κατ' εξοχήν από νέους. Όταν ιδρύθηκε ο ΣΥΝ στο τέλος της δεκαετίας του '80, κάποιοι από εμάς τους ανένταχτους σκεφτήκαμε ότι θα συνέβαινε κάτι ανάλογο. Γιατί δεν έγινε; Σίγουρα λόγω του φανατισμού της εποχής Κοσκωτά. Μήπως όμως και επειδή πολλοί ανένταχτοι ή και απολιτίκ νέοι κατέληξαν διά της ΔΑΠ στη Δεξιά; Μήπως γιατί πίσω από τον φαινομενικά ενιαίο ΣΥΝ επιζούσε και σοβούσε η κόντρα της ΠΣΚ με τους "άλλους" (και των "άλλων" μεταξύ τους); Μήπως γιατί πολλοί από αυτούς που τελικά ψήφισαν παραδοσιακά, είχαν απωθηθεί από ένα κόμμα που συστέγαζε ανανεωτισμό και υπέρμαχους του Τείχους;
Το πρόσωπο του ηγέτη/frontman έχει τη σημασία του. Κάποιοι λένε ότι στις πρώτες δύσκολες ερωτήσεις, επιλογές ή συγκρούσεις θα ξεφουσκώσει. Νομίζω ότι παραβλέπουν ένα πράγμα: ο Τσίπρας αυτή την εποχή αρέσει. Ό,τι κι αν πει, όποιες κι αν είναι οι θέσεις του, κανείς δεν δίνει σημασία. Η παρουσία του κάνει τον Γιωργάκη να φαίνεται τελειωμένος, τον Βενιζέλο (που είχε, λέει, ρεύμα) φρακαρισμένο, τον Χρυσοχοΐδη ξεχασμένο, την Αλέκα γριά που ξέχασε να βγει στη σύνταξη.
Ο sexy Alexi σήμερα δείχνει να τραβάει το Πασόκ σε έναν κατήφορο, στην περιοχή των ποσοστών του 1977. Πριν 30 και κάτι χρόνια, η κεντρώα ΕΔΗΚ φυλλορρόησε και τελικά απορροφήθηκε από το (αριστερότερο αυτής) Κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου. Το κυβερνο-Πασόκ τι ακριβώς θα πάθει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου