Σοκαρίστηκα όταν πρωτοδιάβασα, για τις ανάγκες μιας σχολικής εργασίας, σε βιβλίο του Παπαρρηγόπουλου (ιστορικός του 19ου αι.) ότι Ελλάς απεκαλείτο ανέκαθεν η νοτίως ("προς μεσημβρίαν") του Ολύμπου χερσόνησος. Αυτό που με σόκαρε ήταν ότι κάποτε, κάποιοι (ουδόλως ανθέλληνες - μιλάμε για τον επιστήμονα που αντέκρουσε τον Φαλμεράιερ, ο οποίος υπερτόνιζε τη σλαβική επιρροή των μεσαιωνικών χρόνων) εκεί θεωρούσαν ότι ήταν τα φυσικά, ιστορικά όρια της Ελλάδας. Ίσως τότε δεν είχαν αρκετή φαντασία για να οραματιστούν τη Μεγάλη Ιδέα και την μερική της πραγμάτωση μετά το 1912.
Σοκαρίστηκα όταν πρωτοάκουσα, από καθηγητή ξένης γλώσσας, ότι κάποιοι από τους ορθόδοξους πρόσφυγες της ανταλλαγής (μετά το '22) μιλούσαν τουρκικά. Είναι δυνατόν; Και όμως, επίσημο βιβλίο στατιστικής του 1930 (απογραφή του 1928) δείχνει ότι οι τουρκόφωνοι εν Ελλάδι ήταν κυρίως Ρωμιοί που ξεριζώθηκαν από τη Μικρασία, λιγότεροι αριθμητικά ήταν οι ομόγλωσσοί τους μουσουλμάνοι της Θράκης.
Σοκαρίστηκα όταν πρωτοδιάβασα ότι υπάρχουν χωριά έξω από τη Φλώρινα (και όχι μόνο) όπου ομιλείται η ίδια γλώσσα με αυτή των σλάβων του Μοναστηρίου και των Σκοπίων. Το ίδιο παλιό στατιστικό βιβλίο δείχνει ότι το 1928 μερικές δεκάδες χιλιάδες κατοίκων της χώρας μας μιλούσαν την "μακεδονοσλαυική" γλώσσα.
Σοκαρίστηκα όταν άκουσα ότι Τσάμης δεν είναι μόνο το όνομα παλιού ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ αλλά και προσδιορισμός ενός πληθυσμού, αλβανόφωνου και μουσουλμανικού, που ζούσε στην ελληνική Ήπειρο μετά το 1913, εξαιρέθηκε από την ανταλλαγή και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα στη διάρκεια της Κατοχής, θεωρηθείς ως 5η φάλαγγα (συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών) και εκδιωχθείς από το ΕΔΕΣ του βενιζελοπλαστηρικού (δηλ. κεντρώου) Ζέρβα.
Σοκαρίστηκα με την άγνοιά μου.
Δεν το παίζω "φωταδιστής" (δηλ. διαφωτιστής ή αντίθετο του "σκοταδιστής"), ούτε προοδευτικός, ούτε ελίτ, ούτε τίποτα τέτοιο. Τα σύνορα καλά κάνουν και είναι εκεί που είναι, δεν χρειάζονται νέες μετακινήσεις πληθυσμών, δεν υπερασπίζομαι λαούς στους οποίους δεν ανήκω, και δεν γουστάρω χώρα ονόματι "Μακεδονία"-σκέτη στα βόρεια σύνορά μας.
Βρίσκω όμως προβληματικό, στρουθοκαμηλικό και πατερναλιστικό το ότι επί πολλά χρόνια (ως έφηβος, γιατί πιο πριν δεν θα μ' ένοιαζε και δεν θα μπορούσα να καταλάβω) δεν είχα ακούσει ή δει τίποτε για όλα αυτά που, μαθαίνοντάς τα, με εξέπληξαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου