Με την καθαρή νίκη του (35,5-28 την ώρα που γράφω) ο Τσίπρας μηδενίζει το κοντέρ της 4ετίας - πηγαίνοντας τη θεωρητική λήξη της μετά τις επόμενες ευρω- & τοπικές εκλογές του 2019 - και, το κυριότερο, φαίνεται να προσπερνά το εσωκομματικό του πρόβλημα με τον καλύτερο, για τον ίδιον, τρόπο. Δηλαδή, χωρίς να χρειαστεί να γίνει κακός με εσωκομματικές διαδικασίες και αυταρχικές καθαιρέσεις. Σε πείσμα αρχικών εκτιμήσεων για δύναμη 6 ή και 8%, το κόμμα Λαφαζάνη (που μάλιστα ξεκίνησε τη ζωή του ως τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη, έχοντας την τιμή της διερευνητικής εντολής) στέλνεται στο περιθώριο από τον ελληνικό λαό, αναίμακτα. Ούτε μαχαίρια βγήκαν σε κομματικά όργανα, ούτε καν χρειάστηκε να γίνει πρόταση μομφής στην ενοχλητική πρόεδρο της βουλής.
Ο Τσίπρας πήρε ρίσκα. Δεν ήταν δεδομένο ότι θα πήγαινε τόσο χάλια η ΛαΕ, ούτε ότι θα τα κατάφερναν τελικά να εκπροσωπηθούν οι διαρκώς συρρικνούμενοι ΑνΕλ. Σίγουρα πόνταρε στην προσωπική του γοητεία όπως και στην κόπωση του εκλογικού σώματος από τους "παλιούς" ΝΔ-Πασόκ - παράγοντες χιλιοειπωμένοι και υπαρκτοί αμφότεροι. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει και κάτι ακόμη που λειτούργησε υπέρ του. Υπάρχει κόσμος που έχει βρει στο Σύριζα από το '12 και μετά τη νέα μαζική παράταξη, το μαντρί στο οποίο θέλει να μένει πιστός, έχοντάς του εμπιστοσύνη ανεξάρτητα από θέσεις που αλλάζουν, υποσχέσεις που αθετούνται και εμφανή λάθη και ερασιτεχνισμούς. Αυτός ο κόσμος ξεκάθαρα διάλεξε τη φανέλα κάνοντας τα στραβά μάτια στην κωλοτούμπα.
Η αλήθεια είναι ότι και η ΛαΕ έκανε ό,τι μπορούσε για να χάσει. Παρά τα ευρηματικά σποτ, ο Λαφαζάνης ήταν μακράν ο χειρότερος στην πασαρέλα (ντιμπέιτ) των 7 αρχηγών, η δε Κωνσταντοπούλου ακόμη και σε όσους τη συμπαθούσαν νομίζω ότι ενίσχυσε την εντύπωση ότι οι αποσχισθέντες είναι σκορποχώρι, χωρίς κάτι να στηρίζει την εμμονή τους στο νεφελώδες αντιμνημονιακό "όραμα". Όση συνέπεια κι αν θέλεις να επιδεικνύεις σε αρχές και διακηρύξεις, δεν γλιτώνεις απ' τα δόντια του λύκου όταν φύγεις από το προστατευμένο περιβάλλον.
Ο Μεϊμαράκης παρά την ήττα των 7,5 μονάδων τουλάχιστον συγκράτησε το κόμμα του στα ποσοστά του Ιανουαρίου, μετά από ένα 7μηνο σφυροκόπημα στις δημοσκοπήσεις - που τον είχαν συχνά κάτω του 20%, όταν ο Τσίπρας έφερνε 40άρια. Επειδή κι η ΝΔ εκφράζει ένα μαντρί, η λογική λέει ότι δύσκολα θα διασπαστεί - άλλωστε έχει ήδη αιμορραγήσει από το '12. Τα κόμματα με τα μονοψήφια ποσοστά, αρχής γενομένης από το Ποτάμι που δείχνει να στερεύει, θα έχουν την τάση να συμπιέζονται και να γίνονται στόχος των δύο πρωτοπόρων.
Ο Τσίπρας πήρε ρίσκα. Δεν ήταν δεδομένο ότι θα πήγαινε τόσο χάλια η ΛαΕ, ούτε ότι θα τα κατάφερναν τελικά να εκπροσωπηθούν οι διαρκώς συρρικνούμενοι ΑνΕλ. Σίγουρα πόνταρε στην προσωπική του γοητεία όπως και στην κόπωση του εκλογικού σώματος από τους "παλιούς" ΝΔ-Πασόκ - παράγοντες χιλιοειπωμένοι και υπαρκτοί αμφότεροι. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει και κάτι ακόμη που λειτούργησε υπέρ του. Υπάρχει κόσμος που έχει βρει στο Σύριζα από το '12 και μετά τη νέα μαζική παράταξη, το μαντρί στο οποίο θέλει να μένει πιστός, έχοντάς του εμπιστοσύνη ανεξάρτητα από θέσεις που αλλάζουν, υποσχέσεις που αθετούνται και εμφανή λάθη και ερασιτεχνισμούς. Αυτός ο κόσμος ξεκάθαρα διάλεξε τη φανέλα κάνοντας τα στραβά μάτια στην κωλοτούμπα.
Η αλήθεια είναι ότι και η ΛαΕ έκανε ό,τι μπορούσε για να χάσει. Παρά τα ευρηματικά σποτ, ο Λαφαζάνης ήταν μακράν ο χειρότερος στην πασαρέλα (ντιμπέιτ) των 7 αρχηγών, η δε Κωνσταντοπούλου ακόμη και σε όσους τη συμπαθούσαν νομίζω ότι ενίσχυσε την εντύπωση ότι οι αποσχισθέντες είναι σκορποχώρι, χωρίς κάτι να στηρίζει την εμμονή τους στο νεφελώδες αντιμνημονιακό "όραμα". Όση συνέπεια κι αν θέλεις να επιδεικνύεις σε αρχές και διακηρύξεις, δεν γλιτώνεις απ' τα δόντια του λύκου όταν φύγεις από το προστατευμένο περιβάλλον.
Ο Μεϊμαράκης παρά την ήττα των 7,5 μονάδων τουλάχιστον συγκράτησε το κόμμα του στα ποσοστά του Ιανουαρίου, μετά από ένα 7μηνο σφυροκόπημα στις δημοσκοπήσεις - που τον είχαν συχνά κάτω του 20%, όταν ο Τσίπρας έφερνε 40άρια. Επειδή κι η ΝΔ εκφράζει ένα μαντρί, η λογική λέει ότι δύσκολα θα διασπαστεί - άλλωστε έχει ήδη αιμορραγήσει από το '12. Τα κόμματα με τα μονοψήφια ποσοστά, αρχής γενομένης από το Ποτάμι που δείχνει να στερεύει, θα έχουν την τάση να συμπιέζονται και να γίνονται στόχος των δύο πρωτοπόρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου