Η γενικευμένη επιτάχυνση επηρεάζει τις προσδοκίες μας, παντού.
Παίρνοντας τους τίτλους από την παρουσίαση Συνολάκη, πολλοί είναι πεπεισμένοι ότι το Μάτι θα μπορούσε να εκκενωθεί οργανωμένα σε 57 λεπτά.
Σήμερα διαβάζω ότι ο Ιταλός ΥπΕξ Σαλβίνι θεωρεί ότι το φιλτράρισμα των μεταναστών -για να αποφασιστεί ποιοι δικαιούνται άσυλο και ποιοι όχι- μπορεί να γίνεται γρήγορα, στις βάρκες!
Και το μεν και το δε, φοβάμαι ότι είναι ευσεβείς πόθοι. Προϋποθέτουν ότι η γραφειοκρατία και δη η ελληνική, που συνήθως δεν μπορεί να πάρει τα πόδια της, θα διαχειριστεί σωστά μια επείγουσα κατάσταση.
Δυστυχώς στα 57 λεπτά του Συνολάκη, η ελληνική γραφειοκρατία που ξέρω (ή που ήξερα έως το 2015 - μπορεί να έχουν γίνει αστέρια πια, αλλά αμφιβάλλω) ούτε τους καφέδες για την "έκτακτη σύσκεψη του συντονιστικού οργάνου" δεν θα προλάβαινε να ετοιμάσει. Όχι εκκένωση οικισμού.
(Αν θυμάστε καλά, η συνεδρίαση αυτή υποτίθεται ότι έγινε στις 20:30 της 23/7. Χωρίς τον δήμαρχο Ραφήνας βέβαια και χωρίς να έχει αντικείμενο πρόληψης πια. Οι φλόγες είχαν φτάσει στη θάλασσα και υπήρχαν ήδη νεκροί. Τόσο κατόπιν εορτής, όσο και οι πινακίδες που έβαλε αυτή τη βδομάδα ο δήμαρχος Μαραθώνα στο Μάτι, που δείχνουν προς "Παραλία". Στα ελληνικά μόνο, διότι ποιος τους νοιάζεται τους ξένους, και πώς να το προφέρεις; "Παραλάια";...)
Κι όσο για τους μετανάστες, που φτάνουν όπως φτάνουν με τις βάρκες και τους κλείνουμε στα hotspot (τρομάρα μας με τις κουλ ονομασίες) σε ντροπιαστικές συνθήκες -εμείς, το λίκνο του πολιτισμού- όπου παραμένουν για μήνες ή χρόνια μέχρι να δοθεί άσυλο, που συνήθως δεν δίνεται γιατί δεν δικαιούνται και μένουν επ' αόριστον γιατί δεν απελαύνονται με ένα "ξου", κι αυτό το ξεχνάμε καμιά φορά... Για τους μετανάστες λοιπόν, ξαφνικά θα βρεθεί ο γρήγορος, μαγικός τρόπος (άραγε με face control από βατραχανθρώπους;) και τσακ, θα λύνεται το πρόβλημα επιτόπου.
Με τη συνδρομή του Λιμενικού, που θα μπορεί κι αυτό να κινητοποιείται και να βρίσκεται (σε 57 λεπτά;) στο θαλάσσιο σύνορο. Του ίδιου Λιμενικού που στο πολυσύχναστο επιβατικό λιμάνι, με καπνούς να έχουν σκοτεινιάσει ήδη πριν τις 18:00 τον ουρανό, εδέησε να κινητοποιηθεί -σύμφωνα με το ίδιο του το ημερολόγιο- μετά τις 18:50, αφού δηλαδή είχαν διεκπεραιωθεί οι αφίξεις και αναχωρήσεις της ακτοπλοΐας.
Πάω για καφέ.
Παίρνοντας τους τίτλους από την παρουσίαση Συνολάκη, πολλοί είναι πεπεισμένοι ότι το Μάτι θα μπορούσε να εκκενωθεί οργανωμένα σε 57 λεπτά.
Σήμερα διαβάζω ότι ο Ιταλός ΥπΕξ Σαλβίνι θεωρεί ότι το φιλτράρισμα των μεταναστών -για να αποφασιστεί ποιοι δικαιούνται άσυλο και ποιοι όχι- μπορεί να γίνεται γρήγορα, στις βάρκες!
Και το μεν και το δε, φοβάμαι ότι είναι ευσεβείς πόθοι. Προϋποθέτουν ότι η γραφειοκρατία και δη η ελληνική, που συνήθως δεν μπορεί να πάρει τα πόδια της, θα διαχειριστεί σωστά μια επείγουσα κατάσταση.
Δυστυχώς στα 57 λεπτά του Συνολάκη, η ελληνική γραφειοκρατία που ξέρω (ή που ήξερα έως το 2015 - μπορεί να έχουν γίνει αστέρια πια, αλλά αμφιβάλλω) ούτε τους καφέδες για την "έκτακτη σύσκεψη του συντονιστικού οργάνου" δεν θα προλάβαινε να ετοιμάσει. Όχι εκκένωση οικισμού.
(Αν θυμάστε καλά, η συνεδρίαση αυτή υποτίθεται ότι έγινε στις 20:30 της 23/7. Χωρίς τον δήμαρχο Ραφήνας βέβαια και χωρίς να έχει αντικείμενο πρόληψης πια. Οι φλόγες είχαν φτάσει στη θάλασσα και υπήρχαν ήδη νεκροί. Τόσο κατόπιν εορτής, όσο και οι πινακίδες που έβαλε αυτή τη βδομάδα ο δήμαρχος Μαραθώνα στο Μάτι, που δείχνουν προς "Παραλία". Στα ελληνικά μόνο, διότι ποιος τους νοιάζεται τους ξένους, και πώς να το προφέρεις; "Παραλάια";...)
Κι όσο για τους μετανάστες, που φτάνουν όπως φτάνουν με τις βάρκες και τους κλείνουμε στα hotspot (τρομάρα μας με τις κουλ ονομασίες) σε ντροπιαστικές συνθήκες -εμείς, το λίκνο του πολιτισμού- όπου παραμένουν για μήνες ή χρόνια μέχρι να δοθεί άσυλο, που συνήθως δεν δίνεται γιατί δεν δικαιούνται και μένουν επ' αόριστον γιατί δεν απελαύνονται με ένα "ξου", κι αυτό το ξεχνάμε καμιά φορά... Για τους μετανάστες λοιπόν, ξαφνικά θα βρεθεί ο γρήγορος, μαγικός τρόπος (άραγε με face control από βατραχανθρώπους;) και τσακ, θα λύνεται το πρόβλημα επιτόπου.
Με τη συνδρομή του Λιμενικού, που θα μπορεί κι αυτό να κινητοποιείται και να βρίσκεται (σε 57 λεπτά;) στο θαλάσσιο σύνορο. Του ίδιου Λιμενικού που στο πολυσύχναστο επιβατικό λιμάνι, με καπνούς να έχουν σκοτεινιάσει ήδη πριν τις 18:00 τον ουρανό, εδέησε να κινητοποιηθεί -σύμφωνα με το ίδιο του το ημερολόγιο- μετά τις 18:50, αφού δηλαδή είχαν διεκπεραιωθεί οι αφίξεις και αναχωρήσεις της ακτοπλοΐας.
Πάω για καφέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου