31 Οκτ 2008

Απολαύστε την ειρήνη

Τα ελληνοτουρκικά κάνουν κύκλους, ενίοτε επώδυνους. Όπως και η οικονομία.

Έως το 1922 είχαμε τη "Μεγάλη Ιδέα" μας και την "Ανεξαρτησία" τους. Γύρω στο 1930 υπογράφαμε σύμφωνα φιλίας και στη διάρκεια της Κατοχής ταϊζόμασταν από το Κουρτουλούς (πλοίο που έφερνε τρόφιμα εκ Πόλης). Μετά από το "μπραφ" των σεπτεμβριανών του '55 και μέχρι να στραβώσει το κυπριακό κατασκεύασμα στα ματωμένα Χριστούγεννα του '63, βλέπαμε τούρκικα μελοδράματα στο σινεμά, η Αλίκη τραγούδαγε Arabaci, arabaci (κι ο Στέλιος Gelmedin) και ο ελληνοτούρκος Lefter (θρύλος της Φενέρμπαχτσε) ερχόταν να κλείσει την καριέρα του στην ΑΕΚ. Έκτοτε και μέχρι το σεισμό του 1999 και το Bravo Yorgo περάσαμε αυτά που έζησε η γενιά μου (Αττίλας, πετρέλαια και βραχονησίδες, με ολίγο Λιβανελί, Γκιουνέι και PKK). Τώρα ξαναβλέπουμε τούρκικα σήριαλ, πηγαίνουμε μαζικά σαν τουρίστες απέναντι και συναινούμε στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας εφόσον έλθει μετά το 2025. Στο κυπριακό κανείς δε βιάζεται, στις δε μειονότητες δυστυχώς παγιώθηκε η ανισορροπία (οι Ρωμιοί φύγανε ή διώχτηκαν, οι θράκες μουσουλμάνοι ξεπερνούν τις 100.000 και δεν περνούν πλέον και τόσο άσχημα).

Όταν δεν γίνεται πόλεμος όλα είναι καλά. Να δούμε για πόσο θα κρατήσουν. Δεν είμαι στην ψυχή του μέσου τούρκου (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) αλλά διαισθάνομαι ότι υπάρχει ένα ρεύμα που πίνει νερό στο όνομα του Ερντογάν και με το ζόρι κρατιέται να μην ξεσηκωθεί εναντίον του κεμαλισμού. Θα γίνει έκρηξη; Θα εκτονωθεί; Θα συμβιβαστούν όλα γλυκά και αρμονικά; Δεν έχω ιδέα. Μας νοιάζει πάντως, διότι η δική μας σταθερότητα (έστω κι αν φαίνεται ως πολιτική σούπα εδώ και πολλάαα χρόνια) ακόμη δεν έχει επιτευχθεί από τους γειτόνους. Όλα δείχνουν ανοιχτά, λοιπόν.

30 Οκτ 2008

Αποκλειστικό!

Ο Βίκτωρ Γιούστσενκο, πρόεδρος της Ουκρανίας, επισκέφθηκε το Φανάρι στις 28/10. Έτυχε να είμαστε κι εμείς εκεί και ιδού μια φωτογραφία που δεν θα δείτε σε άλλο blog, site ή ΜΜΕ (πλην όσων μας αντιγράψουν, με τις ευχές μας και τις ευλογίες του Πατριάρχη).

Η επίσκεψη στον κ. Βαρθολομαίο έγινε σε ανταπόδοση της παρουσίας του τελευταίου στις φετινές εκδηλώσεις της Ουκρανίας (1020 χρόνια από τον εκχριστιανισμό των "Ρως" στο Κίεβο) και συνδέεται με το ευαίσθητο θέμα της (μη) αναγνώρισης του ουκρανικού πατριαρχείου. Ο χριστιανισμός στην Ουκρανία σήμερα είναι βασικά χωρισμένος στα τρία. Οι ουνίτες (καθολικοί αλλά ανατολικότροποι), οι ορθόδοξοι της Μόσχας (ρωσότροποι) και αυτοί του Κιέβου.

Υστερόγραφο: Εκκλησιαστική διάσταση έχει και το θέμα της Φυρόμ. Η "μακεδονική" εκκλησία δεν αναγνωρίζεται, δεκαετίες μετά την απόσχισή της από τη Σερβία. Εκκρεμότητες θα έχουν και τα εγγόνια μας (τους).




Ο Μακέιν νικητής!

Στο σύνδεσμο http://www.newsweek.com/id/165657 μπορείτε να διαβάσετε ένα απίθανο αλλά αληθοφανές σενάριο, που θυμίζει ότι αφενός τα γκάλοπ δεν λένε όλη την αλήθεια, αφετέρου στην Αμερική τον πρόεδρο τον βγάζουν οι εκλέκτορες των πολιτειών και όχι η λαϊκή ψήφος. Δεν το μεταφράζω - αγγλικά ξέρετε. Αν όμως βαριέστε να διαβάζετε το κατεβατό, ιδού τα κύρια σημεία:

- Οι Low Information Voters (LIV), δηλ. οι μη συμμετοχικοί ψηφοφόροι που αποφεύγουν τις προκριματικές των κομμάτων, μπορεί σε κάποιο βαθμό να ψηφίσουν "χρωματικά"

- Ορισμένες πολιτείες-κλειδιά (Οχάιο, Φλόριντα κ.ά.) ακόμη "παίζονται"

- Εννιά στους δέκα ψηφοφόρους δεν απαντάνε στα γκάλοπ [-κάποιοι αυτό το ονομάζουν Bradley effect]

Το "ζουμί" είναι ότι μολονότι ο Ομπάμα κάνει άψογη εκστρατεία, Αμερική είναι αυτή και θα πρέπει να περιμένουμε τη νύχτα της εκλογής (ξημέρωμα της άλλης Τετάρτης ώρα Ελλάδος).

24 Οκτ 2008

24 Οκτωβρίου

Φωτό 2003. Τέλος 2006. Ανάμνηση 2008.

Ο έτερος εικονιζόμενος είναι ο "εγγονός του ζαχαροπλάστη" κατά την επίκαιρη έκφραση.


Buy, buy my darling

"Αίμα κυλάει" σήμερα σε γνωστούς δρόμους των κέντρων των μεγαλουπόλεων... Η σφαγή των χρηματιστηρίων σίγουρα δεν έχει προηγούμενο στα δικά μας χρόνια. Πού θα σταματήσει αυτό;


Επί πίνακι

Μετά από 8,5 χρόνια κλείνει ένας κύκλος, αυτός της παρουσίας Θ. Ρουσόπουλου στο πλευρό του Κ. Καραμανλή. Τίποτε δεν θα είναι πια όπως πριν.

Τον ΘΡ τον θυμάμαι που υπέγραφε με τα αρχικά του στα παραπολιτικά της Ελευθεροτυπίας τη δεκαετία '80 και αργότερα στην τηλεόραση και την ελληνική εκδοχή του 7-sur-7. Αν και δεν ήταν απαραίτητα πασοκοαριστερός όποιος δούλεψε τότε στον Τεγόπουλο, για τους βαρόνους της ΝΔ ήταν σίγουρα ξένο σώμα, όσο κι ο "στρατηγός" Τσουκάτος για τους Πασόκους.

Ο μέχρι πρότινος κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν σίγουρα αυτός που κέρδισε τις εκλογές του '07, όπως ο συνονόματος Θόδωρος ήταν αυτός που "κέρδισε" λαό και Κίνημα το '96 κατά την άνοδο του Σημίτη. Η πτώση του, ένα μόλις χρόνο μετά από τον θρίαμβο, είναι οπωσδήποτε εντυπωσιακή.

Η πολιτική ζωή θα συνεχιστεί και χωρίς τον εκ Κυπαρισσίας (όπως συνεχίστηκε και χωρίς τον εκ Λεωνιδίου). Άραγε ο Καραμανλής έχει λαγούς στο καπέλο; Αυτά, περιμένοντας ποιος θα αντικαταστήσει τον "γιο του ταχυδρόμου" (αμάν πια με όσους επικαλούνται την ταπεινή καταγωγή τους)...

22 Οκτ 2008

The one and only Balkan metropolis

Κάποτε ήταν η Βασιλεύουσα. Δεν είναι πια, αλλά παρέμεινε αδιάλειπτα έως και σήμερα η "μητρόπολη" της περιοχής μας. Η βασική πύλη της Πόλης δεν είναι πια ο σταθμός του Sirkeci, που ενέπνευσε όλη τη λογοτεχνία γύρω από το Orient Express (εδώ, εξώφυλλο από βιβλίο του great Graham Greene). Σε λίγες μέρες θα βρεθώ εκεί (αεροπορικώς). Ένα καλό city break θέλω να πιστεύω ότι αποζημιώνει τα θαλασσινά μπάνια του τέλους Οκτωβρίου που θα χαθούν (έχω τις εμμονές μου κι εγώ...).

21 Οκτ 2008

The Pulitzers

Ειρωνικός ο τίτλος, αναφέρεται στις δημοσιογραφάρες που ευδοκιμούν (και) στην Ελλάδα.

Αφορμή, μια εκπομπή της Δευτέρας 20/10 που βρήκα εξοργιστική: μια συντονισμένη προσπάθεια να "πουληθεί" στην κοινή γνώμη η ιδέα μιας οικουμενικής κυβέρνησης ΝΔ-Πασόκ.

Αφορμή και μόνο, όμως. Διότι προσωπικά (και είμαι σίγουρος ότι δεν είμαι ο μόνος) αισθάνομαι βαθιά απογοητευμένος από το επίπεδο της δημοσιογραφίας, ειδικά σε ό,τι αφορά την διερεύνηση ή αποκάλυψη υποθέσεων.

Πιθανώς να ψάχνω και στα λάθος σημεία. Πιθανώς κάπου, π.χ., να υπάρχει ένας "φάκελος" για τους 65 (περίπου) νεκρούς των πυρκαγιών του Αυγούστου 2007. Να έχει ήδη δημοσιευτεί ή προβληθεί. Να εντοπίζει παραλείψεις, να περιγράφει την εξέλιξη, τα σενάρια και τις εικασίες. Πιθανώς (επιλέγοντας να πάνε στον εισαγγελέα και όχι "στα κανάλια") κάποιοι πονεμένοι συγγενείς να έχουν ήδη ξεκινήσει μηνύσεις κατά παντός υπευθύνου. Όχι γιατί έτσι θα φέρουν πίσω τους χαμένους, αλλά γιατί κάτι θα μάθουμε και κάποιοι θα νιώσουν ένα "τσούξιμο". Οπότε και πάλι μένει η απορία: αν υπάρχει μια τέτοια διεργασία, γιατί να μένει στο σκοτάδι;

Μια χαρά είναι οι "Εξάντες", δημοφιλείς (κυρίως λόγω του αντιαμερικανισμού τους - πάνε να μας πείσουν να νοσταλγήσουμε τον Σαντάμ!) είναι οι διάφορες δουλειές για τα Βαλκάνια και το Ιράκ, αλλά στον τύπο των ήλων ελάχιστοι βάζουν το χέρι. Κάνω λάθος;

17 Οκτ 2008

Hey Joe

Ο εικονιζόμενος (δεξιά) είναι ένας άλλος Τζο, από το κινηματογραφικό παρελθόν της πατρίδας μας (ο Ντίνος Ηλιόπουλος στην ταινία του 1955, "Τζο ο Τρομερός").

Η Αμερική συζητά αυτές τις μέρες για τον Τζο τον υδραυλικό, που αποτελεί την αμερικανική εκδοχή του πολωνού που θα έπαιρνε τις δουλειές των γάλλων (τότε στο δημοψήφισμα για το ευρωσύνταγμα). Οι Μακέιν και Ομπάμα τον έπιασαν στο στόμα τους ουκ ολίγες φορές.

Ο Ομπάμα είναι μπροστά στις δημοσκοπήσεις με περίπου 7 πόντους. Ο χρόνος λιγοστεύει. Με τα σημερινά δεδομένα ο Μακέιν θέλει πάνω από 100 εκλεκτορικές ψήφους πέραν των 164 που του δίνουν τα γκάλοπ. Δύσκολο.

15 Οκτ 2008

15 Οκτώβρη

Σαν σήμερα πρωτοπετούσα με DanAir για Λονδίνο... Είχα το 60% της σημερινής μου ηλικίας. Η πρώτη μου μετοίκηση (όχι όμως η τελευταία). Για όσους γνωρίζουν τη βρετανική πρωτεύουσα (ή ακριβέστερα τη γνώριζαν τότε), έμεινα στο New Cross, μια γειτονιά κοντά στο Greenwich, με πολλούς ξένους και κάμποσα ενδιαφέροντα clubs, έδρα της Millwall με τους φημισμένους ένθερμους οπαδούς. Μου λείπουν τα pints & half-pints, αν και συγκρίσιμες απολαύσεις υπάρχουν και αλλού. Αυτό που δεν είναι συγκρίσιμο είναι το σύνολο του παζλ καθώς και τα διάφορα what-ifs. Εδώ τελειώνω την επετειακή ενδοσκόπηση, απευθύνοντας θερμό χαιρετισμό σε όσους από τους "συνοδοιπόρους" τυχαίνει να διαβάζουν το παρόν ιστολόγιο.

Οδική ασφάλεια και η αυστριακή πολιτική σκηνή

No comment...

13 Οκτ 2008

Πέρα από τα limit-down

Η εντυπωσιακότερη είδηση των τελευταίων ημερών, χαμένη στη μονοθεματικότητα της χρηματιστηριακής "σφαγής" και των επειγουσών διεθνών διασκέψεων, ήταν για μένα η απόφαση των σέρβων να διώξουν τους πρεσβευτές της Φυρόμ και του Μαυροβουνίου (της πρώην αδελφής χώρας), χωρών που αναγνώρισαν το Κόσοβο ενώ εκκρεμεί η γνωμοδότηση του διεθνούς δικαστηρίου περί της νομιμότητας της ανεξαρτησίας της αλβανόφωνης μεν, ιστορικής δε σερβικής επαρχίας.

Για το δυστύχημα του Χάιντερ θα μπορούσε να πει κανείς διάφορες εξυπνάδες (π.χ. για τους υπέρμαχους του law-&-order που τρέχουν με 140 σε δρόμο ορίου 70) αλλά ο θάνατος απαιτεί σεβασμό σε προσωπικό επίπεδο. Η ακροδεξιά και όσα τη συνοδεύουν (ξενοφοβία κ.λπ.) δεν πεθαίνουν ακόμη κι αν φύγουν οι χαρισματικοί τους ηγέτες.

10 Οκτ 2008

Τοπικές κοινωνίες

Φωνάζουν στο Ρίο Αχαΐας για το κέντρο υποδοχής μεταναστών που σχεδιάζεται να γίνει στα όρια του Δήμου (στην περιοχή Δρέπανο). Το διάστημα που έζησα στην Πάτρα μια από τις πιο άσχημες εικόνες της πόλης ήταν οι περιφερόμενοι μετανάστες και ο καταυλισμός που είχε στηθεί στο μέσο μιας αναπτυσσόμενης περιοχής της παραλιακής ζώνης (με νέες πολυκατοικίες). Μαγνήτης για αυτούς τους ανθρώπους (ασιατικής κυρίως προέλευσης) ήταν το λιμάνι και η ελπίδα για φυγή στην Ιταλία. Ασαφές το αν μπορούν να μαντρωθούν 15 χλμ. μακρύτερα.

Δημοψήφισμα διάβασα ότι θα κάνει το Πυθαγόρειο Σάμου για το ενδεχόμενο συνένωσής του με άλλους δήμους του νησιού στα πλαίσια του Καποδίστρια ΙΙ. Η κοινή λογική λέει ότι η Σάμος μπορεί να ζήσει και με 2 δήμους αντί για τους σημερινούς 4. Οι δύο ημιαστικοί πόλοι (Βαθύ και Καρλόβασι) είναι οι φυσικές έδρες για κάθε ένα από τα δύο τμήματα. Ιστορικούς λόγους θα μπορούσε να προβάλει σχεδόν κάθε μικρή και μεγάλη περιοχή στην Ελλάδα, αυτοί όμως ελάχιστα σχετίζονται με την αποτελεσματικότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης, που υποτίθεται ότι είναι ο κινητήριος μοχλός για τις περαιτέρω συνενώσεις.

9 Οκτ 2008

Φυσάει βοριάς

Πιστεύω ότι δεν πρέπει να δεχτούμε το "Βόρεια Μακεδονία" και δεν καταλαβαίνω γιατί πλασάρεται ως ικανοποιητική λύση. "Βόρεια" σημαίνει ότι υπάρχει και μία "Νότια", η οποία είναι αλύτρωτη, υπόδουλη, αποκομμένη.

Το ίδιο θα είχαμε και με την "Άνω" (έναντι "Κάτω"). Άνω-κάτω θα γινόμασταν και μ' αυτό.

Από τη στιγμή που το μόνο δίκαιο όνομα, "Σλαβομακεδονία", δεν θα ήταν αποδεκτό (διότι οι γείτονες δεν θέλουν να εξαγριώσουν την αλβανική μειονότητα), θεωρώ ότι το "Νέα Μακεδονία" θα ήταν μια ανώδυνη λύση, ειδικά αν χαρακτήριζε και τη γλώσσα και την εθνότητα (νεομακεδονικά και νεομακεδόνες).

8 Οκτ 2008

Lay low

Την ώρα που "δημιουργούνται" τοπία σαν το εικονιζόμενο - είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, όπως στη διεθνή οικονομία αυτόν τον καιρό - εμείς οι απλοί άνθρωποι λουφάζουμε, περιμένουμε, ίσως και να προσευχόμαστε. Υπομονή.


3 Οκτ 2008

Κορινθιακά κυκλοφοριακά

Διάβασα ότι οι προτάσεις του μελετητή περιλαμβάνουν και τη σηματοδότηση Γ. Παπανδρέου και Απ. Παύλου. Θέλω να πιστεύω ότι εννοούν Γ. Παπανδρέου και Πατρών, μια και μετά τον ομώνυμο ναό η προέκταση της Απ. Παύλου μεταπίπτει σε τοπικό δρόμο που φιλοξενεί λαϊκή αγορά χωρίς να δικαιολογεί φανάρι. Ενώ η Πατρών, ως γνωστόν, είναι η λοξή χαρακιά που κόβει την πόλη στα δύο (ή μάλλον αποκόβει την πόλη από την παραλία της).

Διάβασα επίσης για πεζοδρόμηση του κάτω μέρους της Εθνικής Αντιστάσεως και τη βρήκα υπερβολική.

Διάβασα για δίκτυο ποδηλατοδρόμων αλλά δεν είδα ακόμη κάποιο χάρτη.

Διάβασα για πάρκινγκ στο υπόγειο μιας από τις 2 κεντρικές πλατείες. Τα πάρκινγκ στα κέντρα των πόλεων αντίκεινται στην προσπάθεια που κάθε σοβαρή πόλη οφείλει να κάνει: αυτή της αποτροπής μετακινήσεων με το Ι.Χ. στο κέντρο. Προτιμότερα 2-3 περιφερειακά πάρκινγκ (π.χ.: προαστιακός, Κανταρέ, Ποσειδωνία) που να συνδέονται μέσω μίνιμπας με το κέντρο.

Διάβασα για λεωφορειακή γραμμή Καλάμια-Προαστιακός και συμφωνώ απόλυτα, ειδικά αν προβλεφθεί και επέκτασή της μέχρι την Αρχαία Κόρινθο.

Δεν διάβασα για το διπλοπαρκάρισμα...

Δεν διάβασα για αξιοποίηση του διαδρόμου του ΟΣΕ (έχουμε και παλιότερα πει για ένα ωραίο δίκτυο πεζο-/ποδηλατοδρόμων με χρήση της μετρικής γραμμής, του καλυμμένου Ξηριά και των Καλαμιών - με 3-4 διαπλατύνσεις πεζοδρομίων a-la Καρδίτσα).

Δεν διάβασα για κυκλικές πλατείες αλλά πείτε ότι αυτή είναι εμμονή μου και ξεχάστε το... Κι ας ευχηθούμε να μη μας το θυμίσει κάποιο θανατηφόρο.

Δεν διάβασα για σήμανση. Κάθε πρωί περνάω μπροστά από το στρατόπεδο πηγαίνοντας προς τη δουλειά μου και δεν βλέπω πινακίδα προς Αθήνα, παρά μόνο προς Εξαμίλια.

Δεν διάβασα για συχνότητα λεωφορειακών γραμμών και για πλάνο λειτουργίας-χρηματοδότησης.

Δεν διάβασα, τέλος, για το τι θα γίνει το κομμάτι της λιγότερο-παλιάς-Ε.Ο., που μετά την κατασκευή των αυτοκινητοδρόμων "ψάχνει" να βρει το ρόλο του.

Δίδυμο σύνθετο φορκάστ

Ωραία (και αναμενόμενη) η επικοινωνιακή "καραμέλα" που ανακαλύφθηκε μετά τα προβαδίσματα Πασόκ στα γκάλοπ: Φαντάζεστε, λέει, να κυβερνήσουν την Ελλάδα Γιωργάκης-Τσίπρας; Τα έχουμε ξανακούσει αυτά τα κινδυνολογικά, κι απ' τις δύο πλευρές. Πριν το '04 η δεξιά δεν είχε "φίνις", είχε "οροφή" κ.λπ. (Διαψεύστηκαν: 45% έπιασε ο ΚΚ ΙΙ.) Πριν το '93 ο λαός δεν επρόκειτο να ξαναψηφίσει τον ετοιμοθάνατο Ανδρέα. (47% πήρε.) Το '85 η δεξιά θα μας έστελνε στα ξερονήσια, "ευτυχώς" δεν βγήκε, αλλά δεν έκατσε και στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Για να γυρίσουμε στο σήμερα, πάντως: από τη ΝΔ εξαρτάται το αν θα μπούμε σε επιδείξεις δύναμης, εκβιαστικά διλήμματα, πολώσεις και λοιπές ανωμαλίες. Πιστεύω ότι (μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν από τώρα την εξουσία) θα βάλουν λυτούς και δεμένους για να κρατήσουν τους 152 και ενδεχομένως να τους αβγατίσουν με "ρετάλια" από τον Καρατζαφέρη. Στο μεταξύ ο Τσίπρας μάλλον θα ξεφουσκώσει κι άλλο, ειδικά αφού ξεθυμάνει ο κόσμος στις ευρωεκλογές, και ο δικομματισμός θα σωθεί (όσο για το ποιος θα κερδίσει, τι να πει κανείς σήμερα, με διαφορές στα όρια του στατιστικού λάθους;).

2 Οκτ 2008

Δεν είναι πρωταπριλιάτικο

Ο "ευρωπαίος Παναθηναϊκός" έχασε κι αυτός από την Ανόρθωση. Συγκρατούμαι για να μη γράψω όλα όσα αισθάνομαι ως "γαύρος" και μένω στο επίτευγμα μιας ομάδας από (μέχρι πρότινος) ποδοσφαιρικά ανυπόληπτη χώρα (και μάλιστα όχι από τις παραδοσιακά γνωστότερές μας, όπως Ομόνοια και Αποέλ). Αφενός η υπόθεση Μπόσμαν, αφετέρου η διασπορά της "τεχνογνωσίας" - συνυπάρχοντας οπωσδήποτε με τις εκάστοτε συγκυρίες - φέρνουν ενδιαφέροντα αποτελέσματα (άκουσα και για κάτι λευκορώσους που απέσπασαν ισοπαλία από τη Γιούβε).