Θέατρο Νταμαριού, Τζαμί Ελαιώνα
Τα θερινά θεατράκια με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που, συνήθως, τέτοια εποχή ολοκληρώνονται, δεν έχω λόγο να τα αντιπαθήσω. Από τα φοιτητικά μου χρόνια θυμάμαι το Κατράκειο στη βήτα Πειραιώς, όπως βέβαια και άλλους χώρους (στάδια, πλατείες, παραλίες...). Ψηλομύτικα, ορισμένοι μιλούσαν για αρπαχτές καλλιτεχνών (ευτυχώς δεν άκουσα και για μπουλούκια), κάτι που θεωρούσα μάλλον άδικο. Αν αυτό που βλέπει ο κόσμος του αρέσει και το πληρώνει ασμένως, δεν είναι κακό να το απολαμβάνει μπροστά στην πόρτα του. Ενίοτε, μάλιστα, μπορεί να επισκεφτεί κανείς έναν τέτοιο χώρο εκδηλώσεων ακόμη κι αν δεν είναι στη γειτονιά του ή στον τόπο διακοπών του. Κάτι τέτοιο μου συνέβη πρόσφατα στο θέατρο Αλίκη Βουγιουκλάκη στα Βριλήσσια. Δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να το επισκεφθώ, αλλά το έκανα πρόσφατα για να δω την Ευγενία στον Άμλετ. Βόλευε η ημερομηνία αλλά και ο τόπος - όπως είπα στην εξαδέλφη μετά το τέλος της ωραίας παράστασης, το διαλέξαμε διότι είναι στα μισά ανάμεσα στην Κόρινθο (τόπο κατοικίας) και στην Άνδρο (τόπο διακοπών, από τον οποίο επέστρεψε εκείνη τη μέρα η λοιπή οικογένεια).
Το θέατρο στα Βριλήσσια είναι ένα ακόμη παλιό νταμάρι. Οι κρυφοί φωτισμοί το κάνουν να δείχνει πιο συμπαθητικό τη νύχτα, το ίδιο και το γεγονός ότι ο μεταλλικός σκελετός των κερκίδων δεν φαίνεται. Για να μην αδικήσουμε τη συμπαθή γειτονιά των συνταξιούχων και των yuppies, σχεδόν πανομοιότυπα θέατρα υπάρχουν παντού. Ενίοτε έχουν και γούστο (όπως πιστεύω ότι είχε το θέατρο Γραμμών στη ζώνη ΟΣΕ στον Πειραιά, που ο μανιάτης δήμαρχος είπε ότι θα ξαναλειτουργήσει, ελπίζω να το κρατήσει μανιάτικο δηλ. να επιμείνει).
Τις δροσερές καλοκαιρινές νύχτες ο κόσμος περνάει συνήθως καλά και αυτό είναι σημαντικό. Ωστόσο, δεν θα έβλαπτε κανέναν αν οι χώροι αυτοί ήταν και λίγο πιο προσεγμένοι αισθητικά (όχι απαραίτητα πολυτελείς). Κι εγώ περνάω καλά όποτε κάνω τουρισμό στην προς ανατολάς γειτονική χώρα, αλλά θα προτιμούσα τα οικοδομήματά μας να μοιάζουν περισσότερο με αυτά του δυτικού μας γείτονα. Τώρα που δρομολογείται και το Ζεϊτινλίκ Τζαμι-ί, είμαι περίεργος να δω αν η εντύπωσή μου αυτή θα ενισχυθεί...
Τα θερινά θεατράκια με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που, συνήθως, τέτοια εποχή ολοκληρώνονται, δεν έχω λόγο να τα αντιπαθήσω. Από τα φοιτητικά μου χρόνια θυμάμαι το Κατράκειο στη βήτα Πειραιώς, όπως βέβαια και άλλους χώρους (στάδια, πλατείες, παραλίες...). Ψηλομύτικα, ορισμένοι μιλούσαν για αρπαχτές καλλιτεχνών (ευτυχώς δεν άκουσα και για μπουλούκια), κάτι που θεωρούσα μάλλον άδικο. Αν αυτό που βλέπει ο κόσμος του αρέσει και το πληρώνει ασμένως, δεν είναι κακό να το απολαμβάνει μπροστά στην πόρτα του. Ενίοτε, μάλιστα, μπορεί να επισκεφτεί κανείς έναν τέτοιο χώρο εκδηλώσεων ακόμη κι αν δεν είναι στη γειτονιά του ή στον τόπο διακοπών του. Κάτι τέτοιο μου συνέβη πρόσφατα στο θέατρο Αλίκη Βουγιουκλάκη στα Βριλήσσια. Δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να το επισκεφθώ, αλλά το έκανα πρόσφατα για να δω την Ευγενία στον Άμλετ. Βόλευε η ημερομηνία αλλά και ο τόπος - όπως είπα στην εξαδέλφη μετά το τέλος της ωραίας παράστασης, το διαλέξαμε διότι είναι στα μισά ανάμεσα στην Κόρινθο (τόπο κατοικίας) και στην Άνδρο (τόπο διακοπών, από τον οποίο επέστρεψε εκείνη τη μέρα η λοιπή οικογένεια).
Το θέατρο στα Βριλήσσια είναι ένα ακόμη παλιό νταμάρι. Οι κρυφοί φωτισμοί το κάνουν να δείχνει πιο συμπαθητικό τη νύχτα, το ίδιο και το γεγονός ότι ο μεταλλικός σκελετός των κερκίδων δεν φαίνεται. Για να μην αδικήσουμε τη συμπαθή γειτονιά των συνταξιούχων και των yuppies, σχεδόν πανομοιότυπα θέατρα υπάρχουν παντού. Ενίοτε έχουν και γούστο (όπως πιστεύω ότι είχε το θέατρο Γραμμών στη ζώνη ΟΣΕ στον Πειραιά, που ο μανιάτης δήμαρχος είπε ότι θα ξαναλειτουργήσει, ελπίζω να το κρατήσει μανιάτικο δηλ. να επιμείνει).
Τις δροσερές καλοκαιρινές νύχτες ο κόσμος περνάει συνήθως καλά και αυτό είναι σημαντικό. Ωστόσο, δεν θα έβλαπτε κανέναν αν οι χώροι αυτοί ήταν και λίγο πιο προσεγμένοι αισθητικά (όχι απαραίτητα πολυτελείς). Κι εγώ περνάω καλά όποτε κάνω τουρισμό στην προς ανατολάς γειτονική χώρα, αλλά θα προτιμούσα τα οικοδομήματά μας να μοιάζουν περισσότερο με αυτά του δυτικού μας γείτονα. Τώρα που δρομολογείται και το Ζεϊτινλίκ Τζαμι-ί, είμαι περίεργος να δω αν η εντύπωσή μου αυτή θα ενισχυθεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου