12 Ιαν 2012

2012: ψέμματα τέλος;

Η πολιτική στην Ελλάδα έχει πάρει αναστολή. Κι αυτό είναι πάρα πολύ κακό, διότι δε βοηθά στη διόρθωση του μεγάλου λάθους που έγινε το 2009 (και νωρίτερα), της υποκριτικής δηλαδή απόκρυψης της ζοφερής πραγματικότητας, τόσο απ' αυτούς που κυβερνούσαν (και ψέλλισαν μόλις τον τελευταίο μήνα ότι βουλιάζουμε) όσο κι απ' αυτούς που ανέρχονταν (και έταζαν τους συνήθεις λαγούς με πετραχήλια).

Η πολιτική έχει "φάει" αποβολή, διότι δεν μπορεί να θεωρείται πολιτική η διαδοχολογία του Πασόκ, ούτε οι κορώνες των συνδικαλιστικών οργανώσεων και οι συχνά ανούσιες κινητοποιήσεις. Και σίγουρα δεν είναι πολιτική η διαρκής αναβολή των εκλογών στις οποίες θα κληθούν όλοι να μιλήσουν πιο συγκεκριμένα από ποτέ. Ας αναμετρηθούν και ας κριθούν τόσο αυτοί που προσποιούνται ότι δεν είμαστε υπό χρεωκοπία και υπάρχει λύση (στις πολεμικές αποζημιώσεις που "μας χρωστούν", στον "αμύθητο" φυσικό πλούτο, στο δημόσιο χρήμα με "περικοπή σπατάλης", στο διαφορετικό "μίγμα") όσο κι αυτοί που θα αποδεχτούν αυτό που είχε πει ο Έκο στην Ιταλία - για άλλο θέμα βέβαια (ελεύθερη απόδοση): "Μάγκες, τη ...φάγαμε για μια δεκαετία" - και θα εκφραστούν στη γλώσσα της αλήθειας, προτείνοντας ο καθένας έναν (ή κάποιους) από τους διάφορους εφικτούς δρόμους:
- Του αυταρχισμού (πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, Notverordnung κ.ά.)
- Των θυλάκων (ΕΟΖ, όπου θα επωαστεί η επιχειρηματικότητα που δεν μπορεί πια να ευδοκιμήσει στην άρρωστη Ελλάδα)
- Της εξόδου από την ευρωζώνη ή/και άλλων ριζικών ανατροπών (με όσα αυτές συνεπάγονται)
- Της εκχώρησης περαιτέρω κυριαρχίας στην διαμορφούμενη Ευρωλάνδη (αν δεχτούμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης όντως κυοφορούνται)
- Άλλων "οδικών χαρτών", που τώρα δεν μπορούμε να σκεφτούμε (ή εγώ τουλάχιστον αγνοώ)

Ας δοθεί η ευκαιρία να βγουν μπροστά και όσοι ασφυκτιούν από την έως τώρα "πολιτική" των φθαρμένων κομμάτων. Τώρα, όσο ακόμη κρατιούνται τα βασικά στοιχεία που συνδέουν την κοινωνία, όσο δεν έχουμε κλειστεί στα κάστρα μας και (έστω κι επειδή είμαστε εγκλωβισμένοι) δεν έχουμε ακόμη επιλέξει να ρίξουμε μαύρη πέτρα σε έναν τόπο που, με τη σημερινή του κοινωνικο-οικονομική εικόνα, δεν μπορεί να είναι ελκυστικός για κανένα σοβαρό άνθρωπο.

Να δούμε...


Δεν υπάρχουν σχόλια: