Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν στασιμότητα, που μπορεί να ερμηνευτεί ως στάση αναμονής. Η αξιωματική αντιπολίτευση, χωρίς "αναγωγές" και άλλες παραμορφώσεις, πουθενά δεν ξεπερνά το 23% (κι όλα τα άλλα κόμματα υπολείπονται). Η απουσία "ρεύματος", η φαινομενική αποτυχία του μεσσιανισμού, είναι θετική - ή μήπως παραείναι καλή για να είναι αληθινή;
Τα νέα κόμματα εξουσίας ξέρουν καλά ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσουν σε απλή (ή έστω απλούστερη) αναλογική. Η ΝΔ ελπίζει σε αναδιάταξη της κεντροδεξιάς εισπράττοντας από τη φθορά Καμμένου και Πασόκ, ενώ ο Σύριζα έξυπνα δηλώνει πιστός στις ιστορικές του θέσεις την ώρα που γλυκοκοιτά τα μεγαλίστικα κοστούμια.
Με την οικονομική πολιτική δρομολογημένη, οι δύο μεγαλύτεροι πολιτικοί σχηματισμοί θα μπορούσαν, είτε (συμμαχώντας με μικρότερους ή και μεταξύ τους) να δώσουν έμφαση σε θεσμικές βελτιώσεις, είτε να επεξεργαστούν (χωρίς αντιγραφές από ετοιματζίδικες προσεγγίσεις) θέσεις και προτάσεις πάνω σε ευρύ φάσμα ζητημάτων. Επειδή όμως και οι δύο αυτές κατευθύνσεις είναι υπέρ της ποιότητας και όχι της ποσότητας, ο νέος δικομματισμός είναι τόσο πιθανό να τις ακολουθήσει, όσο τις ακολούθησε κι ο παλιότερος.
Είναι ξεκάθαρο ότι τόσο η ΝΔ όσο κι ο Σύριζα θα στραφούν κυρίως στο "ψωμί" του χώρου στα δεξιά του καθενός τους: ο μεν Σαμαράς στη σκληρο- και ακροδεξιά (14% τον Ιούνιο), ο δε Τσίπρας στη σοσιαλδημοκρατία (Πασόκ + Δημάρ, 19%). Οι ευρωεκλογές του 2014 θα είναι ένα γκάλοπ σε εθνικό επίπεδο, που θα συνοδεύεται (βάσει του Καλλικράτη, που όρισε ότι ευρωπαϊκές κι αυτοδιοικητικές εκλογές γίνονται μαζί) από αντίστοιχα στις περιφέρειες και τους δήμους. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές, το σύστημα των δύο γύρων ευνοεί παραταξιακές αναμετρήσεις. Θα ψηφίσουν άραγε οι χρυσαυγίτες στ' αρβανιτοχώρια τους υποψηφίους του Σύριζα επειδή θα είναι "αντιμνημονιακοί"; Ή θα πάνε οι πασοκοδημαρίτες τση Κρήτης με ένα νεοδημοκράτη μόνο και μόνο επειδή τα κόμματα συμμετέχουν στην ίδια κυβέρνηση; Αστάθμητος παράγοντας, η προσωπική επιρροή όσων θα επιμένουν να δηλώνουν "υπερκομματικοί". Θλιβερή σκέψη, το τι θα σκαρφιστούν οι νέοι εθνικοί μονομάχοι (ΝΔ-Σύριζα) για να πάρουν με το μέρος τους κόσμο που, συχνά με ειλικρίνεια, δηλώνει απογοητευμένος ή αγανακτισμένος με την πολιτική όπως τη γνωρίσαμε.
Τα νέα κόμματα εξουσίας ξέρουν καλά ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσουν σε απλή (ή έστω απλούστερη) αναλογική. Η ΝΔ ελπίζει σε αναδιάταξη της κεντροδεξιάς εισπράττοντας από τη φθορά Καμμένου και Πασόκ, ενώ ο Σύριζα έξυπνα δηλώνει πιστός στις ιστορικές του θέσεις την ώρα που γλυκοκοιτά τα μεγαλίστικα κοστούμια.
Με την οικονομική πολιτική δρομολογημένη, οι δύο μεγαλύτεροι πολιτικοί σχηματισμοί θα μπορούσαν, είτε (συμμαχώντας με μικρότερους ή και μεταξύ τους) να δώσουν έμφαση σε θεσμικές βελτιώσεις, είτε να επεξεργαστούν (χωρίς αντιγραφές από ετοιματζίδικες προσεγγίσεις) θέσεις και προτάσεις πάνω σε ευρύ φάσμα ζητημάτων. Επειδή όμως και οι δύο αυτές κατευθύνσεις είναι υπέρ της ποιότητας και όχι της ποσότητας, ο νέος δικομματισμός είναι τόσο πιθανό να τις ακολουθήσει, όσο τις ακολούθησε κι ο παλιότερος.
Είναι ξεκάθαρο ότι τόσο η ΝΔ όσο κι ο Σύριζα θα στραφούν κυρίως στο "ψωμί" του χώρου στα δεξιά του καθενός τους: ο μεν Σαμαράς στη σκληρο- και ακροδεξιά (14% τον Ιούνιο), ο δε Τσίπρας στη σοσιαλδημοκρατία (Πασόκ + Δημάρ, 19%). Οι ευρωεκλογές του 2014 θα είναι ένα γκάλοπ σε εθνικό επίπεδο, που θα συνοδεύεται (βάσει του Καλλικράτη, που όρισε ότι ευρωπαϊκές κι αυτοδιοικητικές εκλογές γίνονται μαζί) από αντίστοιχα στις περιφέρειες και τους δήμους. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές, το σύστημα των δύο γύρων ευνοεί παραταξιακές αναμετρήσεις. Θα ψηφίσουν άραγε οι χρυσαυγίτες στ' αρβανιτοχώρια τους υποψηφίους του Σύριζα επειδή θα είναι "αντιμνημονιακοί"; Ή θα πάνε οι πασοκοδημαρίτες τση Κρήτης με ένα νεοδημοκράτη μόνο και μόνο επειδή τα κόμματα συμμετέχουν στην ίδια κυβέρνηση; Αστάθμητος παράγοντας, η προσωπική επιρροή όσων θα επιμένουν να δηλώνουν "υπερκομματικοί". Θλιβερή σκέψη, το τι θα σκαρφιστούν οι νέοι εθνικοί μονομάχοι (ΝΔ-Σύριζα) για να πάρουν με το μέρος τους κόσμο που, συχνά με ειλικρίνεια, δηλώνει απογοητευμένος ή αγανακτισμένος με την πολιτική όπως τη γνωρίσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου