Μια φορά κι έναν καιρό, ένα Στέλεχος ανέλαβε να σχεδιάσει έναν Φορέα, που θα διαδεχόταν έναν άλλο, μεγαλύτερο Φορέα. Τυπικά δεν επρόκειτο για downsizing - άλλη δουλειά θα έκαναν στον μεν, άλλου είδους στον δε. Στο προσωπικό όμως, η ψυχολογική επίδραση ήταν παρόμοια. Κάποιοι θα συνέχιζαν, θα διορίζονταν - κάποιοι άλλοι θα στέκονταν λιγότερο τυχεροί.
Ένας θεός ξέρει, από πόσα κύματα πέρασε η λίστα του Στελέχους, ποιοι την είδαν, ποιοι όχι. Αναπόφευκτο ήταν, να αποκτήσει μυθικές διαστάσεις στο μυαλό των εργαζομένων. Πολλοί παραμυθιάζονταν ότι το Στέλεχος τούς είχε διαβεβαιώσει: Είσαι στη λίστα, μην ανησυχείς, μη φύγεις, συνέχισε, έχουμε και προθεσμίες να πιάσουμε.
Η ζωή κυλούσε μέχρι εκείνο το πυρετώδες φθινόπωρο, που άρχισαν να κυκλοφορούν στην περιοχή οι Δύο Μεγάλοι. Έτσι τους είπαν, χωρίς να είναι και πολύ μεγάλοι, τριανταπεντάρηδες πάνω-κάτω, ούτε τίποτε τέρατα, ιερά ή μη. Ήταν όμως αυτοί που, λόγω πρότερης εμπειρίας, ορίστηκαν για αρχικοί επικεφαλής του νέου Φορέα (του μικρότερου). Αυτοί δηλαδή, που θα διάλεγαν μεταξύ άλλων τον κόσμο του.
Και η λίστα; Δεν έλεγε τίποτε για δύο μεγάλους. Ένας μόνο θα ερχόταν "καπέλο". Ο δεύτερος, θα ήταν μέσα από τον παλιό Φορέα (το μεγάλο). Σάρκα από τη σάρκα του. Πώς άλλαξαν έτσι τα πράγματα; Τι τον θέλαμε τον Ντέπιουτη;
Υπομονή και ψυχραιμία. Αυτό αποφάσισε να επιδείξει η Σάρκα-από-τη-σάρκα. Μέχρι τη στιγμή που θα ερχόταν η σειρά της. Μέχρι τότε, θα ήταν καλό παιδί, υποδειγματικό. Και ήταν. Σχεδόν.
Φεύγοντας γι' άλλες πολιτείες, τρία χρόνια μετά, οι Μεγάλοι κλήθηκαν να προτείνουν τους διαδόχους τους. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα να δώσουν τη μία σκυτάλη στο καλό παιδί, τη Σάρκα (από τη σάρκα, μην τα ξαναλέμε). Ευχαριστημένοι ήταν - αν και δεν παρέλειψαν να προτείνουν κι εναλλακτικές λύσεις εξίσου ικανοποιητικές, που μόλις στα σημεία υστερούσαν.
Η επιλογή ήταν προφανής. Η διαδοχή προχώρησε, όλα έγιναν ομαλά, επαγγελματικά. Κούμπωσαν άψογα. Περίπου. Όχι, δεν υπήρξαν επιφυλάξεις. Μόνο που, να, μωρέ, να είχε λείψει κι εκείνη η στιγμιαία έπαρση, εκείνος ο φαφλαταδισμός, γύρω από τη σωτήρια επέμβαση, την κίνηση χάρη στην οποία προλάβαμε το ατύχημα και δεν μετατράπηκε σε δυστύχημα.
Όταν εγώ έδωσα την εντολή, έτσι έλεγε - κι εγώ δεν πίστευα στ' αυτιά μου. Για καλή μου τύχη, υπήρχε αυτός που εκτέλεσε την εντολή. Και μίλησε, μπροστά στους τρεις μας, δίνοντας αναφορά. Δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το ποιος του έδωσε την εντολή. Ο Ντέπιουτης, που είχε κληθεί να πάρει πάνω του τη φουρτούνα. Ο άλλος, η Σάρκα κ.λπ. έκανε πολλά άλλα σημαντικά πράγματα, αλλά όχι αυτό.
Είχε κανένα λόγο να τα παρουσιάσει αλλοιωμένα; Αναρωτήθηκα για λίγο, αλλά δεν με ξαναπασχόλησε, ούτε αυτό το θέμα ούτε κάποιες άλλες φήμες, που δεν ξέρω αν ήταν λίγο ή πολύ ανυπόστατες, που όμως είχαν ένα ενοχλητικό κοινό σημείο: έναν άνθρωπο που, ενίοτε, "μιλάει πολύ".
Έπεα πτερόεντα, τα θεώρησα. Τα scripta, όμως, manent. Κι έτσι, σε μια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, είδα γραμμένο, ότι ο άνθρωπος αυτός, η Σαρξ που διαδέχτηκε τον Ντέπιουτη σε μια στρωμένη δουλειά, υπήρξε -λέει- Ντέπιουτης από την αρχή! Ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, έστησε το μαγαζί, έλυνε-έδενε, και (pardon my French) πηδούσε κι έδερνε.
Όπως το έλεγε η λίστα.
Κρίμα για όσους τον υποστήριξαν, τον καιρό που ανάγκασαν άλλους να γίνουν λάστιχο για να συνδυάσουν επαγγελματικές και οικογενειακές αλλαγές.
*Με τις δύο άλλες λίστες (Ι & ΙΙ), η μόνη σχέση που μπορώ να δω είναι ο γαλλικός παράγων :)
UPDATE 17/3/2014 - Η παρούσα ανάρτηση συνοδευόταν από φωτογραφική αποτύπωση του σχετικού τμήματος της ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης. Στο μεταξύ, το σχετικό τμήμα ανανεώθηκε, αίροντας την ανακρίβεια. Για το λόγο αυτό, η συνοδευτική φωτό έχει πλέον αφαιρεθεί.
Ένας θεός ξέρει, από πόσα κύματα πέρασε η λίστα του Στελέχους, ποιοι την είδαν, ποιοι όχι. Αναπόφευκτο ήταν, να αποκτήσει μυθικές διαστάσεις στο μυαλό των εργαζομένων. Πολλοί παραμυθιάζονταν ότι το Στέλεχος τούς είχε διαβεβαιώσει: Είσαι στη λίστα, μην ανησυχείς, μη φύγεις, συνέχισε, έχουμε και προθεσμίες να πιάσουμε.
Η ζωή κυλούσε μέχρι εκείνο το πυρετώδες φθινόπωρο, που άρχισαν να κυκλοφορούν στην περιοχή οι Δύο Μεγάλοι. Έτσι τους είπαν, χωρίς να είναι και πολύ μεγάλοι, τριανταπεντάρηδες πάνω-κάτω, ούτε τίποτε τέρατα, ιερά ή μη. Ήταν όμως αυτοί που, λόγω πρότερης εμπειρίας, ορίστηκαν για αρχικοί επικεφαλής του νέου Φορέα (του μικρότερου). Αυτοί δηλαδή, που θα διάλεγαν μεταξύ άλλων τον κόσμο του.
Και η λίστα; Δεν έλεγε τίποτε για δύο μεγάλους. Ένας μόνο θα ερχόταν "καπέλο". Ο δεύτερος, θα ήταν μέσα από τον παλιό Φορέα (το μεγάλο). Σάρκα από τη σάρκα του. Πώς άλλαξαν έτσι τα πράγματα; Τι τον θέλαμε τον Ντέπιουτη;
Υπομονή και ψυχραιμία. Αυτό αποφάσισε να επιδείξει η Σάρκα-από-τη-σάρκα. Μέχρι τη στιγμή που θα ερχόταν η σειρά της. Μέχρι τότε, θα ήταν καλό παιδί, υποδειγματικό. Και ήταν. Σχεδόν.
Φεύγοντας γι' άλλες πολιτείες, τρία χρόνια μετά, οι Μεγάλοι κλήθηκαν να προτείνουν τους διαδόχους τους. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα να δώσουν τη μία σκυτάλη στο καλό παιδί, τη Σάρκα (από τη σάρκα, μην τα ξαναλέμε). Ευχαριστημένοι ήταν - αν και δεν παρέλειψαν να προτείνουν κι εναλλακτικές λύσεις εξίσου ικανοποιητικές, που μόλις στα σημεία υστερούσαν.
Η επιλογή ήταν προφανής. Η διαδοχή προχώρησε, όλα έγιναν ομαλά, επαγγελματικά. Κούμπωσαν άψογα. Περίπου. Όχι, δεν υπήρξαν επιφυλάξεις. Μόνο που, να, μωρέ, να είχε λείψει κι εκείνη η στιγμιαία έπαρση, εκείνος ο φαφλαταδισμός, γύρω από τη σωτήρια επέμβαση, την κίνηση χάρη στην οποία προλάβαμε το ατύχημα και δεν μετατράπηκε σε δυστύχημα.
Όταν εγώ έδωσα την εντολή, έτσι έλεγε - κι εγώ δεν πίστευα στ' αυτιά μου. Για καλή μου τύχη, υπήρχε αυτός που εκτέλεσε την εντολή. Και μίλησε, μπροστά στους τρεις μας, δίνοντας αναφορά. Δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το ποιος του έδωσε την εντολή. Ο Ντέπιουτης, που είχε κληθεί να πάρει πάνω του τη φουρτούνα. Ο άλλος, η Σάρκα κ.λπ. έκανε πολλά άλλα σημαντικά πράγματα, αλλά όχι αυτό.
Είχε κανένα λόγο να τα παρουσιάσει αλλοιωμένα; Αναρωτήθηκα για λίγο, αλλά δεν με ξαναπασχόλησε, ούτε αυτό το θέμα ούτε κάποιες άλλες φήμες, που δεν ξέρω αν ήταν λίγο ή πολύ ανυπόστατες, που όμως είχαν ένα ενοχλητικό κοινό σημείο: έναν άνθρωπο που, ενίοτε, "μιλάει πολύ".
Έπεα πτερόεντα, τα θεώρησα. Τα scripta, όμως, manent. Κι έτσι, σε μια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, είδα γραμμένο, ότι ο άνθρωπος αυτός, η Σαρξ που διαδέχτηκε τον Ντέπιουτη σε μια στρωμένη δουλειά, υπήρξε -λέει- Ντέπιουτης από την αρχή! Ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, έστησε το μαγαζί, έλυνε-έδενε, και (pardon my French) πηδούσε κι έδερνε.
Όπως το έλεγε η λίστα.
Κρίμα για όσους τον υποστήριξαν, τον καιρό που ανάγκασαν άλλους να γίνουν λάστιχο για να συνδυάσουν επαγγελματικές και οικογενειακές αλλαγές.
*Με τις δύο άλλες λίστες (Ι & ΙΙ), η μόνη σχέση που μπορώ να δω είναι ο γαλλικός παράγων :)
UPDATE 17/3/2014 - Η παρούσα ανάρτηση συνοδευόταν από φωτογραφική αποτύπωση του σχετικού τμήματος της ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης. Στο μεταξύ, το σχετικό τμήμα ανανεώθηκε, αίροντας την ανακρίβεια. Για το λόγο αυτό, η συνοδευτική φωτό έχει πλέον αφαιρεθεί.
