12 Ιαν 2016

Από τον κυρ-Yanko για τον Κυριάκο

Λογικά μιλώντας, τα πράγματα είναι πολύ απλά, όπως ακριβώς ήταν και τον Ιούνιο του '12, και μέσα στο '15.

Με τους ισχύοντες κανόνες του παιχνιδιού, ο νικητής τα παίρνει "όλα", δηλ. ένα μπόνους 50 εδρών που εξασφαλίζει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τη δεδηλωμένη, ακόμη και σε συμμαχίες με συνολικά ποσοστά κάτω του 40% - με προϋπόθεση, ο βασικός τους πόλος να πρωτεύσει έστω και με μία ψήφο.

Όσοι βλέπουν τις εθνικές εκλογές ως διλημματική επιλογή συνδεδεμένη με τη στρατηγική πορεία της χώρας, δεν έχουν κανένα λόγο να σκορπάνε την ψήφο εκτός βασικού πόλου.

Ο "ευρωπαϊστής αντισυριζαίος", για παράδειγμα, δεν έχει κανένα λόγο να ψηφίσει κάτι άλλο από Νέα Δημοκρατία.

Όχι μόνο τώρα που την ανέλαβε ο Μητσοτάκης - που ομολογουμένως πρεσβεύει νεανικό/κεντρώο προφίλ, εντυπωσίασε με την ανατροπή της πρωτιάς Μεϊμαράκη στον α' γύριο και επίσης προσελκύει (παλιότερο) κόσμο που μάλλον νιώθει τύψεις γιατί αδίκησε την απόπειρα εκσυγχρονισμού του Ψηλού πατέρα του.

Οι ουσιαστικοί λόγοι στήριξης στη ΝΔ συνέτρεχαν και το Σεπτέμβριο 2015 και όντως ταυτίζονταν με το σκεπτικό για το Ναι του δημοψηφίσματος. Η ψυχρή λογική δεν μπορεί να εξηγήσει, γιατί το 38% δεν πήγε σύσσωμο στη ΝΔ (είτε Μεϊμαράκης λεγόταν ο αρχηγός είτε "Σταύρος Δήμας", που ως γνωστόν είναι ιδέα πια).

Δεν είναι όμως όλα λογική (ή έστω μια συγκεκριμένη λογική). Δεν μπορεί να παραγνωριστεί το πλεονέκτημα του φρέσκου αρχηγού όπως και η ανάγκη για στήριξή του (την οποία αρχίζουν να "σπρώχνουν" επιφανείς κεντρώοι), ούτε η κυβερνητική φθορά -που μόνο να μεγαλώσει μπορεί όσο τα επώδυνα μέτρα θα γίνονται (;) συγκεκριμένα.

Ωστόσο, παρόλα αυτά τα πλεονεκτήματα, δεν είναι αυτονόητη η επιτυχία του Κυριάκου.

Όχι μόνο γιατί ο ίδιος "είναι" μόνο ελπίδα (πρέπει να δοκιμαστεί) αλλά και γιατί η κυβέρνηση έχει κοινοβουλευτικά μαξιλαράκια και (θέσει) πρωτοβουλία κινήσεων. Κατανοητή εδώ η νύξη του Φοίβου Καρζή (παρεμπιπτόντως, ευπρόσδεκτη η επάνοδός του στη δημοσιότητα!) για το ενδεχόμενο, ο Τσίπρας να μιμηθεί -σε πυκνότερο χρόνο όπως πάντα- τον Ανδρέα και σε αυτό: στη θέσπιση οιονεί απλής αναλογικής α-λα 1989 στην περίπτωση που πάρει σταθερό και μη αναστρέψιμο προβάδισμα η ΝΔ.

Λέτε ο Αλέξης να επαναλάβει το χουνέρι που έγινε το '89-'90 στον πατέρα Μητσοτάκη; Η απλή αναλογική μπορεί να ψηφιστεί από την παρούσα Βουλή με 200 ψήφους και να ισχύσει στις επόμενες εκλογές. Η ΝΔ του 28% - όση φόρα κι αν πάρει η νέα της ηγεσία, όσο "χαμένη ψήφος" κι αν δείχνει η στήριξη των κεντροαριστερών δυνάμεων - δεν μπορεί να στερηθεί σήμερα τους στρατηγικούς συμμάχους. Χωρίς Πασόκ και Ποτάμι μαζί (ή, επιτέλους, την ένωσή τους) δεν μπορεί να μπλοκάρει την απλ(ούστερ)η αναλογική και πιθανότατα δεν μπορεί ούτε να κυβερνήσει (ακόμη κι αν τη μπλοκάρει). 

Δεν υπάρχουν σχόλια: