Κι άλλος διωγμός γράμματος στην Τουρκία - Y (why?)

Το συγκεκριμένο γράμμα δεν είναι γενικά υπό διωγμόν (όπως τα Q, W, X) αλλά μόνο από τον συμβολισμό του εθνικού νομίσματος. Όταν από τις τούρκικες λίρες κόπηκαν πριν λίγα χρόνια τα 6 μηδενικά, η Turk Lirasi αντικαταστάθηκε από την Yeni Turk Lirasi ή YTL (νέα τουρκική λίρα). Από αύριο πρωτοχρονιά τίθεται σε κυκλοφορία ένα νέο νόμισμα με παλιό όνομα. Τώρα πια το νόμισμα θα ξαναλέγεται TL (δηλ. το Y καταργείται) αλλά θα ισοδυναμεί σε αξία με το YTL. Η κυκλοφορία της νέας (δηλ. παλιάς) και της σκέτης (δηλ. ολοκαίνουργιας) λίρας θα συνεχιστεί εκ παραλλήλου έως το τέλος του 2009. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, θα έλεγα. Να δούμε αν τυχόν θα αλλάξουν οι γείτονες τα εξόχως παραπλανητικά κέρματα της 1 λίρας (σχεδόν ίδιο με τα 2 €) και της μισής λίρας (σχεδόν ίδιο με το 1 €).

Τέλος έτους

Μεγαλώνοντας στην Αθήνα και τον Πειραιά (ναι, εξακολουθώ να βλέπω σαν δυο ξεχωριστές οντότητες αυτές τις πόλεις) έμαθα να αδιαφορώ για τον καιρό. Ο ουρανός ήταν ψηλά, μακρινός. Γινόταν ακόμη πιο μακρινός όσο χτίζονταν νέες εξαώροφες πολυκατοικίες στη θέση των σπιτιών με τις αυλές. Ένα βουνό, ο Υμηττός, φαινόταν στο βάθος, μπλε λόγω απόστασης. Φυσούσε, έβρεχε, σπανιότερα χιόνιζε - αυτό που νιώθαμε εντονότερα ήταν οι πλημμύρες, συνήθως συνυφασμένες με κακή αποχέτευση ομβρίων, κατά τα άλλα όμως ήμασταν όχι ακριβώς σε γυάλα αλλά σίγουρα σε "πατούρα".

Τα καλοκαίρια μόνο, στα νησιά, ξεχνούσα τον γιγαντισμό των αστικών κτιρίων (θηρίων) και ένιωθα το μελτέμι και τη βραδινή ψύχρα. Ήμουν απ' τους τυχερούς που τα διαλείμματά τους αυτά κρατούσαν 2 ή 3 ολόκληρους μήνες.

Ύστερα η δουλειά - αν και το επάγγελμά μου, πολιτικός μηχανικός, ετυμολογικά αναφέρεται στην πόλη - με έφερε σε μέρη και καταστάσεις που με έκαναν πιο συνειδητοποιημένο γύρω από τα ζητήματα του καιρού. Έζησα ένα χρόνο στη Θεσσαλονίκη των αυγουστιάτικων μπουρινιών και των ολικών παγετών. Εργάστηκα τρία χρόνια στο Αντίρριο των 8-12 μπωφόρ και των οριζόντιων [sic] κεραυνών. Έμπλεξα στους αποχιονισμούς των βορείων προαστείων και των αρκαδικών υψιπέδων. Μένω (και ελπίζω να μένω για πάντα) σε μέρος κοντά στη θάλασσα.

Έχει τη σαγήνη του και το cityscape αλλά επιζητώ πλέον τα στοιχεία της φύσης. Χώμα, νερό, αέρα (και φωτιά ελεγχόμενη). Γιατρέ μου τι έχω πάθει;

Καλή πρωτοχρονιά!

Ζήλος και βία

Hamas στα αραβικά σημαίνει ζήλος - και στα εβραϊκά, βία. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος; Κάποτε ο Αραφάτ και οι ισραηλινοί δειλά-δειλά έδειχναν να οδεύουν σε μια λύση συνύπαρξης. Αυτό πλέον είναι σα να μη συνέβη ποτέ. Τα παλαιστινιακά εδάφη, γεωγραφικά ούτως ή άλλως διαιρεμένα, είναι και πολιτικά διχασμένα, με ηγεσίες ανεκδιήγητες και ανάξιες ενός λαού που μάθαμε κάποτε να συμπαθούμε. Το Ισραήλ κλιμακώνει, ποντάροντας στις αμερικανικές πλάτες και ελπίζοντας ότι δεν υπάρχει αντίπαλο δέος. Το 2008 κλείνει με την υποτροπή μιας μεγάλης, αγιάτρευτης πληγής - με ένα σωρό αθώα θύματα, όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε πόλεμο.

QWX

Μάθαμε ότι στην Τουρκία τελούν "υπό διωγμό" τα γράμματα q, w & x, που δεν χρησιμοποιούνται στο αλφάβητο της επίσημης γλώσσας (το "ξ" γράφεται πάντα ks και οι άλλοι 2 φθόγγοι καλύπτονται από τα γράμματα k & v). Οι απαγορεύσεις εκπορεύονται από το γεγονός ότι τα 3 αυτά γράμματα χρησιμοποιούνται στο αλφάβητο της "ανύπαρκτης" κουρδικής γλώσσας. Ποιος να το φανταζόταν, το πόσο "ανατρεπτική" μπορεί να θεωρηθεί η ορθογραφία...

Επενδυτές προσέλθετε

Μπορεί νόμιμα να ιδιωτικοποιηθεί μια δημόσια υποδομή σε κατεχόμενα εδάφη; Κάτι τέτοιο θέλουν να κάνουν οι τουρκοκύπριοι στο αεροδρόμιο Ερτζάν της Λευκωσίας, φιλοδοξώντας μάλιστα να το καταστήσουν κεντρικό αερολιμένα της μελλοντικής ενωμένης Κύπρου (μια και Λάρνακα και Πάφος βρίσκονται σε περιφερειακή τοποθεσία, άρα μειονεκτούν έναντι της πρωτεύουσας). Ενδιαφέρουσα νομική άσκηση...

Χριστούγεννα με βάθος (αμέτρητο)

Πριν λαλήσει ο αλέκτωρ (χωνευτεί η γαλοπούλα κ.λπ.), μπήκαμε στα βαθιά με τις σφαίρες στον προαστιακό και τον καυγά για το άνοιγμα των καταστημάτων την τελευταία Κυριακή.

Η δεύτερη βαβούρα ήταν προβλέψιμη. Το κυριακάτικο άνοιγμα ανήκει στις ιερές αγελάδες που ουδέποτε προβλέπω να συζητηθούν σοβαρά. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν γίνει σχετικές ρυθμίσεις (με αντιστάθμισμα διαφορετική μέρα ανάπαυσης). Στην Ελλάδα προφανώς είμαστε εξυπνότεροι και τα έχουμε λύσει αυτά τα ζητήματα: όπως το συνηθίζουμε, αντιδρούμε σε οτιδήποτε συνεπάγεται λίγη περισσότερη δουλειά και, ειδικά τώρα με το φόβητρο των "τσογλανιών" να έχει προστεθεί στην τροχοπέδη του "πολιτικού κόστους",... καλά κρασιά...

Οι σφαίρες εναντίον βαγονιού στον προαστιακό είναι περίεργο γεγονός. Ο καθένας βέβαια θα μπορούσε ανενόχλητος οποτεδήποτε να κρυφτεί στην υποβαθμισμένη περιοχή Ρουφ-Ρέντη πίσω από έναν ευκάλυπτο και να πυροβολήσει. Το ότι παλιότερα δεν αναφέρθηκε τέτοιο περιστατικό και αναφέρεται τώρα, μπορεί να είναι και κάτι τυχαίο, μπορεί και να μην είναι. Από σενάρια, διαλέγουμε και παίρνουμε. Σκηνοθετημένο από προβοκάτορες; Ξεθάρρεμα από κακοποιούς; Μόνο για καλό πάντως δεν είναι τέτοια φαινόμενα.

Παύσατε πυρ

Ελπίζω τα Χριστούγεννα να συνειδητοποιήσουμε ότι στις οικογένειές μας, στις χώρες μας, στον πλανήτη μας είμαστε όλοι "στο ίδιο καράβι" και ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα απ' αυτά που μας χωρίζουν. Εδώ και 2,5 βδομάδες κάποιοι στην Ελλάδα έχουν βαλθεί να μας χωρίσουν σε στρατόπεδα, να μετατρέψουν τις (υγιείς, απαραίτητες) διαφωνίες μας σε πόλεμο. Αυτή η ανοησία πρέπει να σταματήσει. Ο καθένας μας μπορεί να συμβάλει σ' αυτό, ει μη τι άλλο ακολουθώντας μια συμβουλή που έμαθα μικρός απ' τη μητέρα μου: Πριν μιλήσεις, βούτα τη γλώσσα σου στο μυαλό σου. Δυστυχώς έχουμε γεμίσει μικρούς και μεγάλους Clint Eastwood που πρώτα πυροβολούν (λεκτικά, με γραφίδα, με πέτρες ή με περίστροφα) και μετά κάνουν διευκρινιστικές ερωτήσεις. Η βλακεία πάει σύννεφο - αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να απομονωθεί, απλά χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια. Θα τα καταφέρουμε όμως.

Πρωτίστως ας φροντίσουμε να ηρεμήσουμε... Καλές γιορτές σε όλους!

Άλλων λόγια

Ενδιαφέρουσα και επίκαιρη ανάρτηση από τον ΤΗΛΑΦΟ... (Αναδημοσίευση με το ΟΚ του διαχειριστή.)

Καλό σαββατοκύριακο να έχουμε.

Kovacevic ο Α'

Ας φύγουμε λίγο από την καθημερινότητα. Με αφορμή το 4-0 του Ολυμπιακού εναντίον της βερολινέζικης Hertha, και επειδή (αν και δε σκόραρε χθες) σημαντικός συντελεστής του ΟΣΦΠ όπως τον ξέρουμε σήμερα είναι ο σέρβος Darko Kovacevic, τα νήματα της μνήμης με πήγαν σε έναν συνεπώνυμό του. Έναν μεγάλο παίκτη που στην Ελλάδα είχε την ατυχία να παίξει σε μια προβληματική (ιστορική όμως) ομάδα.

Τι απέγινε λοιπόν ο Abid Kovacevic; Και πρώτα απ' όλα, ποιος ήταν; Γεννημένος το 1952, ήταν από το Ζάγκρεμπ αλλά μουσουλμανικής/βοσνιακής καταγωγής (όπως μαρτυρά και το μικρό του όνομα). Είχε και διεθνείς συμμετοχές, χωρίς να είναι από τα τεράστια ονόματα - ήταν όμως αρκετά καλός για να αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για μια ελληνική ομάδα και δη τον τότε Εθνικό Πειραιώς. Τον "Αμπίντα", όπως τον φώναζαν οι συμπαίκτες του, τον έβλεπα τα απογεύματα στο βοηθητικό του Καραϊσκάκη, τότε που πήγαινα στην light προπόνηση στίβου που έκανα με την ομάδα του Πειραϊκού. Έφτανα νωρίτερα και καθόμουν στον πάγκο, την ώρα που στο χορτάρι έπαιζαν το οικογενειακό διπλό τους ο Ιλούνγκα, οι Κατσικογιάννηδες (αν δεν κάνω λάθος) και διάφοροι άλλοι αξιόλογοι παίκτες.

Για τη μετέπειτα πορεία του δεν ξέρω πολλά. Ήταν ήδη 30-κάτι ετών στη δεκαετία του '80. Έμαθα ότι το 1993 συμμετείχε στην προσπάθεια εξεύρεσης ανθρωπιστικής βοήθειας από Τουρκία μεριά για τους μουσουλμάνους της βοσνιακής πόλης Τούζλα. Βρήκα επίσης ότι σήμερα μένει στο Kentucky της Αμερικής, απ' όπου και η φωτογραφία. Φυσικά είναι ο δεξιά εικονιζόμενος - κλασική, "παλιά" γιουγκοσλάβικη φάτσα. Αν κάποιος ξέρει κάτι παραπάνω ας το στείλει.

Ω έλατο (δις)

Άραγε ακούστηκε εδώ το γνωστό γηπεδικό σύνθημα;

Λίγο ψηλότερα

Πολύπαθη η Παναχαϊκή. Συνήθως "ψωνίζει από σβέρκο". Ο νέος της πρόεδρος φιλοδοξεί να την ανεβάσει και πάλι πιο ψηλά από τις ομάδες "κωμοπόλεων και συνοικιών". Θα σταθεί άραγε στο ύψος των περιστάσεων;

Βαλκανικά βέτο

Νομίζαμε ότι αυτές οι 2 χώρες πάνε χέρι-χέρι. Μαζί έγιναν ανεξάρτητες, με το sponsoring της δυτικής Δυτικής Ευρώπης (καθολικής και διαμαρτυρόμενης). Η μικρότερη (Σλοβενία), ανέκαθεν πιο προκομένη, μπήκε πρώτη στην ΕΕ και αργότερα στην Ευρωζώνη. Η μεγαλύτερη (Κροατία) θέλει τώρα να μπει - κι κάπου εκεί μάθαμε για το βέτο. Τη διαφωνία δηλαδή της Σλοβενίας όσον αφορά την ένταξη της Κροατίας, αν δεν λυθούν προηγουμένως τα μεθοριακά ζητήματα. Λιγότερο γνωστά, με μικρότερη ιστορία και χωρίς βίαια προηγούμενα, αλλά παρόμοια σε φύση με αυτά μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας. Χωρικά ύδατα / ρυθμίσεις ναυσιπλοΐας, δικαιώματα εκμετάλλευσης, διευθετήσεις ποταμών (έχουν κι εκεί τον Έβρο τους). Το θέμα αυτό αξίζει να το παρακολουθήσουμε, με την πολυτέλεια του αμέτοχου παρατηρητή.

Ο Γλέζος συμφωνεί;

Συγκινηθήκατε με τα πορτοκαλί πανώ στην Ακρόπολη; Εγώ όχι. Δεν βλέπω τον συμβολισμό. Καλύτερα να είχαν αφήσει απ' έξω το γνωστότερο μνημείο μας. Υπάρχουν όρια.

In the year twenty-five twenty-five

Αν πιστέψουμε τον Κωστή Χατζηδάκη και την ΤΡΑΜ Α.Ε., κάτι κινείται στον Πειραιά! Ο χάρτης από την ιστοσελίδα της εταιρείας www.tramsa.gr δείχνει κάτι που πλησιάζει την κοσμογονία. Η βήτα Πειραιώς, η χερσόνησος της πόλης και ίσως και τα Καμίνια θα έχουν, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, σύνδεση σταθερής τροχιάς με το κέντρο του Πειραιά (και με το "ζωτικό χώρο" της παραλίας έως Βούλα, που ήδη εξυπηρετείται από το υπάρχον τραμ). Για να γίνουν όλα αυτά θα χρειαστεί χρόνος, χρήμα και ενδεχομένως νέοι κύκλοι διαβουλεύσεων. Άραγε μιλάμε για το έτος 2020 ή (όπως λέει το τραγούδι) το 2525;

Ηγέτες

ΤΑΣΣΟΣ
Παρέλαβε κράτος. Δεν παρέδωσε κοινότητα. Παρέδωσε βέβαια μια εκκρεμότητα, όπως και οι προκάτοχοί του...

ΚΩΣΤΑΣ
Παρέλαβε κράτος (για να το επανιδρύσει). Πώς ακριβώς θα το παραδώσει;