Δυστυχώς ανάμεσα στους πολλούς υπάρχουν και αχάριστοι άνθρωποι. Στο άνοιγμα της πόρτας αυτοί αντιδρούν όχι με το να ομορφύνουν το σπίτι, αλλά με το να αλλάξουν την κλειδαριά (μη τυχόν και κάποιος τους ξωπετάξει).
Η πόρτα θα μπορούσε να είχε ανοίξει για κάποιον άλλο. Κάποιον από αυτούς που εμφανίζονται εκ των υστέρων και βάζουν λυτούς και δεμένους. Από αξιοπρέπεια δεν υποκύπτεις, από εγωισμό υπερασπίζεσαι την επιλογή σου.
Συμβιβάζεσαι και με τις απογοητεύσεις. Βλέπεις ότι έκανες casting error. Αρνείσαι όμως να ανακαλέσεις, ελπίζοντας μάταια σε μια ψευδαίσθηση θετικού αποτελέσματος. Πού'ν'το; Έρχεται. Promises, promises.
Τη μέρα που φεύγεις και παραδίδεις, ο άνθρωπος που ανακάλυψες (βαρειά λέξη, όταν η πυρίτιδα αποδεικνύεται πιτυρίδα) προσεταιρίζεται τους νέους ισχυρούς.
Κι όταν ξανασυναντιούνται οι δρόμοι, ανάμεσα στις γνωστές κολακείες ακούς και την αφ' υψηλού κριτική. Και εκτός από ακριβοθώρητος αποδεικνύεται και ακριβομίλητος. Προσπαθείς να καταλάβεις τι αποφεύγει. Και τότε επιτέλους συνειδητοποιείς ότι πρέπει εσύ να αποφύγεις - αυτόν. So be it.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου