Δικαίωμα σε ένα τέτοιο τοπίο έχουν όλοι. Νησί ή παραθεριστικός οικισμός, εξοχικό ή διανυκτέρευση (ή και απλή επίσκεψη), με καύσωνα ή σκέτη ζέστη, με νόστιμο και υγιεινό φαγητό στην παραθαλάσσια ταβέρνα ή (το συνηθέστερο...) έτσι-κι-έτσι, με ή χωρίς αισθητικές ή περιβαλλοντικές ανορθογραφίες, με βουτιές ή απλό χάζι - κάποια τέτοια στιγμή θα τη ζήσουμε (ελπίζω) οι περισσότεροι φέτος.
Τα χωριά και οι πόλεις μας κατά παράδοση δεν ήταν παραλιακά. Εδώ και κάποιες δεκαετίες όμως, εικόνες όπως η παραπάνω "μας ενώνουν" - περισσότερο κι απ' το αναστάσιμο φιλί της αγάπης. Διάλειμμα λοιπόν στην ομφαλοσκόπηση, τη γκρίνια και ενίοτε τη μικρότητα. Μακάρι σε τούτο το διάλειμμα ν' αργήσει να ξαναχτυπήσει το κουδούνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου