Επιλεκτικά θα αναφερθώ σε ένα σημείο της μεταρρύθμισης που νομίζω ότι δείχνει ατολμία. Το πρόβλημα με τις γενικές διοικήσεις, δηλ. τις υπερ-περιφέρειες - "καπέλα" πάνω στις αιρετές - δεν είναι η (εύλογη) διατήρηση από την κεντρική εξουσία κάποιων αρμοδιοτήτων, αλλά το όχημα. Φαίνεται ότι η κατάργηση των υπουργείων Μακεδονίας-Θράκης και Αιγαίου προκάλεσε εκδηλώσεις ανασφάλειας, τις οποίες τώρα η κυβέρνηση επιχειρεί να κατευνάσει.
Ο ίδιος ο όρος "γενική διοίκηση" παραπέμπει σε άλλες εποχές και (στο δικό μου το μυαλό) συνδέεται περισσότερο με την άσκηση ελέγχου σε φρεσκοκατακτημένες περιοχές παρά σε ώριμη, στρωτή διαχείριση ενός κράτους με αυτοπεποίθηση. Επί της ουσίας, οι αρμοδιότητες της κεντρικής εξουσίας μπορούν κάλλιστα - και πιστεύω αποτελεσματικότερα - να ασκούνται με τοπικά εγκατεστημένους κρατικούς λειτουργούς που θα δίνουν αναφορά στο εκάστοτε υπουργείο, και όχι απαραίτητα με την προσθήκη μιας ακόμη διαμεσολαβητικής στρώσης εξουσίας.
1 σχόλιο:
"αλλά τι σχέση είχε ο αρχαίος αρχιτέκτων με την αυτοδιοίκηση, πέραν του ότι -μέσω των Μακρών Τειχών- ένωσε Αθήνα και Πειραιά;"
Μα, όση σχέση με τη Δημόσια Διοίκηση έχουν και οι σχεδιαστές του Νομοσχεδίου! Προφανές, δεν είναι;
Δημοσίευση σχολίου