Να φωτίσει τους διαβάτες, να φανούν οι παραβάτες

Κορινθιακού ενδιαφέροντος η σημερινή ανάρτηση, αφορά τα έργα επί της οδού Γ. Παπανδρέου στη γέφυρα του χειμάρρου Ξηριά. Η γέφυρα είναι διπλή όπως και η οδός - αυτό έδωσε το πλεονέκτημα εκτέλεσης έργων σε δύο φάσεις. Η πρώτη φάση τελείωσε - σχεδόν. Έμεινε, για λόγους που θα χαιρόμουν να μου εξηγήσει κάποιος, ένα "δόντι" - ένα κομμάτι γέφυρας που δεν ολοκληρώθηκε, με αποτέλεσμα ο δρόμος τοπικά να στενεύει (από 2 λωρίδες, η μία θυσιάζεται). Αυτό το "δόντι" φοβάμαι ότι θα μας πονέσει αρκετά - εμένα ως συγκοινωνιολόγο με "πόνεσε" το θέαμα που είδα απόψε, πρώτη μέρα εφαρμογής της δεύτερης φάσης. Και να γιατί:

- Μια και δεν χωρούν δύο λωρίδες, οι λύσεις ήταν: είτε (α) εναλλάξ κυκλοφορία με φανάρι (εδώ γελάμε, διότι οι σηματοδότες είναι υπό διωγμόν στην Κόρινθο), είτε (β) παράκαμψη του ενός ρεύματος από άλλη διαδρομή.
- Επελέγη φυσικά η λύση "β". Η άνοδος της Γ. Παπανδρέου παρακάμπτεται προς τα αριστερά, καταλήγοντας στην πρώτη παράλληλη, μέσω του σκεπασμένου τμήματος του Ξηριά, που εδώ και λίγα χρόνια που μένω στην Κόρινθο το γνωρίζω ως "αλάνα".
- Η λύση που εφαρμόζεται έχει δύο σοβαρά προβλήματα, που οι υπεύθυνοι του έργου θα πρέπει να τα αντιμετωπίσουν άμεσα (αύριο το πρωί για την ακρίβεια), και αυτά είναι:

(1) Ότι το "δόντι" είναι πολύ κοντά στη διασταύρωση Γ. Παπανδρέου - Κολοκοτρώνη, που η Γ. Παπανδρέου ξαναγίνεται διπλή. Συνεπώς, ο πειρασμός για παράβαση είναι μεγάλος (το βράδυ της Τρίτης 7/9/2010, παρατήρησα ότι τουλάχιστον οι μισοί ανερχόμενοι έμπαιναν στο απαγορευμένο τμήμα).

(2) Ότι στη συγκεκριμένη "αλάνα" συνήθως παίζουν παιδιά. Τυχαίνει ενίοτε να παίζουν και τα παιδιά μου, τα οποία βέβαια ήδη τα ενημέρωσα ότι η συνήθειά τους αυτή θα πρέπει να κοπεί για λίγο. Ελπίζω να προνοήσουν και άλλοι γονείς και κυρίως "ο καλός Θεός" (α) να φυλάει τους νεαρούς και λιγότερο νεαρούς πεζούς και (β) να φωτίσει τους αρμοδίους (Νομαρχία;) ώστε να σκεφτούν και να εφαρμόσουν μια ασφαλέστερη ρύθμιση.