Πάντα έχει ενδιαφέρον ένα "Ρυθμιστικό", μια και θεωρητικά αποτελεί το πλαίσιο αναφοράς των έργων υποδομής, ιδίως των μεγαλύτερης κλίμακας. Ως συγκοινωνιολόγος με μια πρώτη ανάγνωση βλέπω και ξεχωρίζω μερικά σημεία όπως τα παρακάτω:
(1) Προτείνεται μια υπερπληθώρα σιδηροδρομικών συνδέσεων, ελάχιστα ρεαλιστική αν κρίνουμε από την εμπειρία της χώρας μας ακόμη και σε καιρούς άφθονης χρηματοδότησης, εξηγήσιμη αν δούμε τα ονόματα των συντελεστών του Ρυθμιστικού. "Βγάζουν μάτι", πρώτον η νέα γραμμή Ελευσίνας-Θήβας (λες και η Αθήνας-Οινόης-Θήβας πρόκειται έως το 2021 να ...κορεστεί από τα πολλά τραίνα) και δεύτερον η διατήρηση μετρικών γραμμών έως Μέγαρα και Κορωπί (φανταστείτε τον Μεγαρίτη και τον Κορωπιώτη, που με το ζόρι μπαίνουν στα απευθείας τραίνα σήμερα, να τους προτείνουμε να μετεπιβιβάζονται κιόλας). Ερωτηματικά επίσης μου προκαλεί η υιοθέτηση της λογικής κάθε δήμος και σταθμός μετρό, που οδηγεί σε χαράξεις αμφίβολης βιωσιμότητας (Άνω Ηλιούπολη, για την Άντζελα άραγε;), καθώς και η απουσία αναφοράς (αν και ίσως αυτό είναι θέμα λεπτομερέστερων μελετών) στην ήδη υπάρχουσα γραμμή του προαστιακού, που μπορεί να παίξει το ρόλο του "μετρό του δυτικού λεκανοπεδίου". Στα θετικά, κατά τη γνώμη μου, είναι η πρόταση ενός συνεκτικού και λελογισμένου δικτύου τραμ, καθώς και η αναφορά ότι σε πρώτη φάση μπορεί να υλοποιηθεί ως "λεωφορειόδρομος σταθερής τροχιάς" (BRT) - χρήσιμο, στους καιρούς μας, να μαθαίνουμε να ζούμε με απλούστερες αναβαθμίσεις χωρίς να περνάμε απευθείας στις δαπανηρές υπερπαραγωγές. (Για τους φίλους της Κορινθίας: Γίνεται, τέλος, και μια αναφορά στη διακλάδωση Ισθμός-Λουτράκι. Το Ρυθμιστικό όμως, έστω και ως έκθεση ιδεών, αφορά την Αττική. Μεχρι να δει κανείς δημοπράτηση, ας κρατά μικρό καλάθι.)
(2) Αυτονόητη η σημασία ενός ολοκληρωμένου μητροπολιτικού δικτύου ποδηλατοδρόμων. Εδώ, φυσικά, σε επίπεδο δήμων αναμένονται οι πρόσθετες τοπικές παρεμβάσεις που θα βοηθήσουν στην εδραίωση της τάσης για όλο και μεγαλύτερη χρήση του ποδηλάτου.
(3) Για το οδικό δίκτυο, δεν είναι σαφές αν κάποιος "έτρεξε" κυκλοφοριακό μοντέλο με φόρτους, φαίνεται όμως ότι επιλέγεται μια περιορισμένη ανάπτυξη του οδικού δικτύου, χωρίς τρύπες στον Υμηττό αλλά και χωρίς γέφυρα ανάμεσα σε Πέραμα και Παλούκια - υποτίθεται ότι θα προωθείτο ως σύμβαση παραχώρησης αυτή η σύνδεση. Παραμένει η ομοίως εξαγγελθείσα σύνδεση Ελευσίνας-Θήβας (βλέπω μια εμμονή στο να γίνει συγκοινωνιακό πέρασμα η Κάζα, και δεν την πολυκαταλαβαίνω). Το σημαντικότερο όμως ερώτημα, για μένα, είναι το πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των μεγάλων, καθημερινών και πολύωρων μποτιλιαρισμάτων στον άξονα του Κηφισού. Όπως "την κάναμε" την Αττική, με τόσους πολλούς πόλους έλξης μετακινήσεων (και μάλιστα εργασιακών και επαγγελματικών) εκτός λεκανοπεδίου, οι οδηγοί-χρήστες του Κηφισού δεν βρίσκονται εκεί ασκόπως, ούτε έχουν σοβαρή εναλλακτική με μέσα σταθερής τροχιάς. Το θέμα της κυκλοφοριακής ικανότητας πρέπει να αντιμετωπιστεί, διότι στο συγκεκριμένο άξονα δεν πιάνει η "λύση" χρήσης δημόσιας συγκοινωνίας. Δεν ξέρω αν η λύση είναι κάποιο big dig α-λα Βοστώνη, αλλά η κλίμακα του προβλήματος (το ότι ο Κηφισός είναι ο βασικός άξονας μιας πόλης 4 εκατομμυρίων) είναι τέτοια που δεν ωφελεί να παίζουμε.
Think twice
(1) Προτείνεται μια υπερπληθώρα σιδηροδρομικών συνδέσεων, ελάχιστα ρεαλιστική αν κρίνουμε από την εμπειρία της χώρας μας ακόμη και σε καιρούς άφθονης χρηματοδότησης, εξηγήσιμη αν δούμε τα ονόματα των συντελεστών του Ρυθμιστικού. "Βγάζουν μάτι", πρώτον η νέα γραμμή Ελευσίνας-Θήβας (λες και η Αθήνας-Οινόης-Θήβας πρόκειται έως το 2021 να ...κορεστεί από τα πολλά τραίνα) και δεύτερον η διατήρηση μετρικών γραμμών έως Μέγαρα και Κορωπί (φανταστείτε τον Μεγαρίτη και τον Κορωπιώτη, που με το ζόρι μπαίνουν στα απευθείας τραίνα σήμερα, να τους προτείνουμε να μετεπιβιβάζονται κιόλας). Ερωτηματικά επίσης μου προκαλεί η υιοθέτηση της λογικής κάθε δήμος και σταθμός μετρό, που οδηγεί σε χαράξεις αμφίβολης βιωσιμότητας (Άνω Ηλιούπολη, για την Άντζελα άραγε;), καθώς και η απουσία αναφοράς (αν και ίσως αυτό είναι θέμα λεπτομερέστερων μελετών) στην ήδη υπάρχουσα γραμμή του προαστιακού, που μπορεί να παίξει το ρόλο του "μετρό του δυτικού λεκανοπεδίου". Στα θετικά, κατά τη γνώμη μου, είναι η πρόταση ενός συνεκτικού και λελογισμένου δικτύου τραμ, καθώς και η αναφορά ότι σε πρώτη φάση μπορεί να υλοποιηθεί ως "λεωφορειόδρομος σταθερής τροχιάς" (BRT) - χρήσιμο, στους καιρούς μας, να μαθαίνουμε να ζούμε με απλούστερες αναβαθμίσεις χωρίς να περνάμε απευθείας στις δαπανηρές υπερπαραγωγές. (Για τους φίλους της Κορινθίας: Γίνεται, τέλος, και μια αναφορά στη διακλάδωση Ισθμός-Λουτράκι. Το Ρυθμιστικό όμως, έστω και ως έκθεση ιδεών, αφορά την Αττική. Μεχρι να δει κανείς δημοπράτηση, ας κρατά μικρό καλάθι.)
(2) Αυτονόητη η σημασία ενός ολοκληρωμένου μητροπολιτικού δικτύου ποδηλατοδρόμων. Εδώ, φυσικά, σε επίπεδο δήμων αναμένονται οι πρόσθετες τοπικές παρεμβάσεις που θα βοηθήσουν στην εδραίωση της τάσης για όλο και μεγαλύτερη χρήση του ποδηλάτου.
(3) Για το οδικό δίκτυο, δεν είναι σαφές αν κάποιος "έτρεξε" κυκλοφοριακό μοντέλο με φόρτους, φαίνεται όμως ότι επιλέγεται μια περιορισμένη ανάπτυξη του οδικού δικτύου, χωρίς τρύπες στον Υμηττό αλλά και χωρίς γέφυρα ανάμεσα σε Πέραμα και Παλούκια - υποτίθεται ότι θα προωθείτο ως σύμβαση παραχώρησης αυτή η σύνδεση. Παραμένει η ομοίως εξαγγελθείσα σύνδεση Ελευσίνας-Θήβας (βλέπω μια εμμονή στο να γίνει συγκοινωνιακό πέρασμα η Κάζα, και δεν την πολυκαταλαβαίνω). Το σημαντικότερο όμως ερώτημα, για μένα, είναι το πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των μεγάλων, καθημερινών και πολύωρων μποτιλιαρισμάτων στον άξονα του Κηφισού. Όπως "την κάναμε" την Αττική, με τόσους πολλούς πόλους έλξης μετακινήσεων (και μάλιστα εργασιακών και επαγγελματικών) εκτός λεκανοπεδίου, οι οδηγοί-χρήστες του Κηφισού δεν βρίσκονται εκεί ασκόπως, ούτε έχουν σοβαρή εναλλακτική με μέσα σταθερής τροχιάς. Το θέμα της κυκλοφοριακής ικανότητας πρέπει να αντιμετωπιστεί, διότι στο συγκεκριμένο άξονα δεν πιάνει η "λύση" χρήσης δημόσιας συγκοινωνίας. Δεν ξέρω αν η λύση είναι κάποιο big dig α-λα Βοστώνη, αλλά η κλίμακα του προβλήματος (το ότι ο Κηφισός είναι ο βασικός άξονας μιας πόλης 4 εκατομμυρίων) είναι τέτοια που δεν ωφελεί να παίζουμε.
Think twice
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου