27 Απρ 2018

Άει στο διάστημα (για να το πούμε χριστιανικά)

Μερικές φορές χτυπάμε μαζί το γαϊδούρι και το σαμάρι. Δεν έχω ιδέα ποιο είναι ποιο στην παροιμία, το γράφω πάντως για τον "διαστημικό" Χριστόδουλο Πρωτοπαπά, ο οποίος δέχτηκε έντονη κριτική έως και χλευασμό για διάφορα στοιχεία τα οποία δεν έχουν σχέση με την καταλληλότητά του για τη θέση προέδρου δημόσιας εταιρείας.

Θα έπρεπε να αναρωτηθούμε καταρχήν εάν ο κ. Πρωτοπαπάς, πέρα από τη θέση στη νέα ΔΕΚΟ με το όνομα Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός (ΕΔΟ) Α.Ε., παραμένει και αφεντικό της Hellas SAT, διαχειριστή του ελληνοκυπριακού δορυφόρου και μέρους του ομίλου Arabsat. Υπάρχει ή όχι ασυμβίβαστο; Δεν υπάρχει ένα εύλογο cooling-off που θα έπρεπε να μεσολαβήσει μεταξύ συμμετοχής στη διοίκηση διαχειριστή δορυφόρων και σε δημόσιο νομικό πρόσωπο που διαχειρίζεται διαστημικά θέματα;

(Η ΔΕΚΟ αυτή καθαυτή και το αν πραγματικά χρειάζεται είναι ένα σημαντικό, αλλά διαφορετικό θέμα.)

Αντί για αυτό, και ίσως όχι τυχαία, η συζήτηση αναλώνεται σε απόψεις και δηλώσεις του κ. Πρωτοπαπά, σε κοινωνικά μέσα και ΜΜΕ. Πραγματικά είναι γελοία η γραφή της Ρωμιωσύνης με τα δύο ωμέγα όπως και η ατάκα για τις "κουφάλες" τους Ευρωπαίους, με φόντο έναν ναό της αρχαίας Ελλάδας. Επίσης, πριν πέντε χρόνια έγραψε μια σπαρταριστή μπλογκιά στην οποία έμπλεκε τη θρησκευτική του πίστη σε έναν άγιο και τα θρυλούμενα "θαύματά του" με τη θεωρία της σχετικότητας και ειδικότερα τη διαστολή/συστολή του χρόνου, πράγμα φυσικά ανεπίτρεπτο για επιστήμονα.

(Η ανάρτηση εκείνη μάλιστα μου θύμισε την αναφορά του τερατολόγου Έριχ φον Νταίνικεν σε μια ακόμη πιο τρανταχτή αφήγηση αλλοίωσης του χρόνου, που υποτίθεται αναφέρεται στην Αγία Γραφή αλλά στην πραγματικότητα ανήκει σε μη βιβλικό σύγγραμμα, υποτιθέμενη Ιερεμιάδα. Υποτίθεται ότι ο Αβιμελέχ κοιμήθηκε εξήντα-τόσα χρόνια και τα σύκα στο καλάθι του παρέμειναν φρέσκα.)

Σίγουρα η σύγκριση του κ. Πρωτοπαπά με τον ομότιμο καθηγητή στις ΗΠΑ και αστροφυσικό κ. Krimigis, που μέχρι και αστεροειδής έχει ονομαστεί προς τιμήν του, είναι συντριπτική. Ωστόσο, αμφότεροι μπορούν να κριθούν -για διαφορετικούς λόγους- προβληματικές επιλογές για τη θέση προέδρου του ΕΔΟ.

Ο μεν κ. Κριμιζής (το αυθεντικό του ελληνικό επώνυμο) είναι απλά overqualified, παραείναι καλός. Στις ΑΕ συνήθως ο διευθύνων σύμβουλος είναι το αφεντικό, ο πρόεδρος είναι συμβολικός. (Στις ΑΕ του δημοσίου φυσικά μπαίνουν και οι πολιτικές παράμετροι στη μέση, που θα ήταν ένας λόγος παραπάνω για να μη δεχτεί καν ο κ. Κριμιζής τη θέση όταν του προσφέρθηκε, αλλά εν πάση περιπτώσει εν τέλει παραιτήθηκε και προστάτευσε την αξιοπρέπεια και υστεροφημία του.)

Για τον κ. Πρωτοπαπά το βασικό θέμα (και ειλικρινής απορία - όπως είπα πριν) είναι το αν υπάρχει ουσιαστικό (αν όχι και τυπικό) ασυμβίβαστο, έστω και για τη μη εκτελεστική θέση του προέδρου. Όχι τόσο το αν τα κάνει κουλουβάχατα συγκρίνοντας μια αφήγηση που "μπάζει" με θεωρίες που άλλαξαν την επιστήμη - ο καθένας μπορεί να πει τη μπαρούφα του (άλλοι είπαν π.χ. ότι θα φέρουν τον βασικό μισθό στα 751 ευρώ το 2015, ή ότι η ομοφυλοφυλία αυξάνεται από τα μνημόνια - και ψηφίστηκαν σε δημόσιο αξίωμα γι' αυτό). Και σίγουρα όχι για το αν είναι πιστός ή για το τι είναι αυτό που πιστεύει.

Μαζί με τον κ. Πρωτοπαπά δεν χλευάστηκαν μόνο οι τσαρλατάνοι που έχουν προσδώσει ιδιότητες προφήτη σε συγκεκριμένους -ιδίως νεώτερους- αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Χλευάστηκαν και οι ίδιοι οι άγιοι, οι ουκ ολίγοι που επισκέπτονται τα προσκυνήματά τους, μέχρι και οι προσωνυμίες. Εκεί έρχεται στο προσκήνιο, πέρα από την ενοχλητική στρατευμένη αθεΐα (ενοχλητική όσο κάθε τι το στρατευμένο, από τον φονταμενταλισμό έως τους φοιτητοπατέρες Κνίτες και Δαπίτες και λοιπούς), και η ασχετοσύνη.

Φάνηκε αστείο που ο Πορφύριος (όπως και ο παλιότερος Άγιος Μάξιμος) λέγεται Καυσοκαλυβίτης. Άραγε το ίδιο αστείο θεωρείται το Άγιο Όρος που έχει τη σκήτη Καυσοκαλυβίων, με ιστορία 350 ετών; (Λέγεται πως ο Μάξιμος έκαιγε κάθε τόσο την καλύβα του για να μην του μείνει η αίσθηση της περιουσίας.) Και ποιος ο λόγος να επιτίθεται κανείς στην έκφραση πίστης όπου τη συναντά; Μόνο και μόνο επειδή η Ελεύθερη Ώρα ή διάφοροι τηλεαστέρες βάζουν στο στόμα των αγίων λόγια που πιθανότητα δεν σκέφτηκαν ποτέ και που συνήθως δεν τεκμηριώνονται με τίποτα, άραγε όσοι επισκεφτούν κάποιο μοναστήρι οφείλουν περίπου να λογοδοτούν για την πράξη τους;


4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο άρθρο αλλά νομίζω ότι
1) Ο τίτλος είναι λίγος βαρύς
2) Τα θαύματα του Αγίου Πορφυρίου δεν είναι θρυλούμενα αλλά πραγματικά
3) Ο κύριος Πρωτοπαπάς σύμφωνα με την δήλωσή του έχει ζήσει τον Άγιο Πορφύριο, άρα θα πρέπει να δεχθούμε ότι έχει βιώσει από κοντά έναν πραγματικό Άγιο με ότι συνεπάγεται αυτό
4)Γιατί είναι ανεπίτρεπτο να εμπλέκεις την θρησκεία με την επιστήμη;
Η θρησκεία δεν αναιρεί την επιστήμη.
Ο κόσμος μας έχει κάποιους κανόνες που τους έχει ορίσει ο Θεός και ένας Άγιος με την χάρη του Θεού μπορεί υπερβεί αυτούς τους κανόνες. Αλλιώς δεν μπορούμε να δεχθούμε ούτε την Ενανθρώπηση του Κυρίου, ούτε το Δισυπόστατο Του αλλά και ούτε την Ανάσταση Του γιατί όλα αυτά είναι ενάντια της Φυσικής.

Yank_o είπε...

Καλησπέρα και ευχαριστώ για τα σχόλια και τα καλά λόγια. Ως προς τις καλοπροαίρετες παρατηρήσεις θα δώσω μερικές απαντήσεις ή μάλλον διευκρινίσεις (μια και δεν υπάρχει πραγματική διαφωνία).

-1- Ο τίτλος νομίζω ότι είναι ένα ευπρεπές λογοπαίγνιο. Χρειάζεται υπομονή και χιούμορ απέναντι στην ενοχλητική μαχόμενη αθεΐα. Το να τους "διαστημοστείλεις" το βρήκα αστείο και ταυτόχρονα μη προσβλητικό απέναντι στους θιγόμενους. Από τα υπόλοιπα σχόλια δεν κατάλαβα ότι ανήκετε στους θιγόμενους :) Αν δεν ήταν σαφές, τώρα θα είναι.

-2- Τα θαύματα ενός Αγίου, αυτός που τα έχει ζήσει, τα πιστεύει. Επίσης τα πιστεύει χωρίς να ερευνά και όποιος άλλος θέλει. Αυτός που δεν τα έχει ζήσει ή ερευνήσει, έχει το δικαίωμα να κρατήσει την απόστασή του από μια αφήγηση τρίτου προσώπου, για κάτι αφύσικο, και να μην τη δεχτεί εξαρχής ως πραγματικό θαύμα που ισχύει ασυζητητί. Ειδικά όταν δεν έχει τρόπο να διαπιστώσει αν το γεγονός συνέβη και αν είναι κάτι που πραγματικά το προκάλεσε ο άγιος. Εξ ού και τα εισαγωγικά και η λέξη θρυλούμενα.

-3- Ο κ. Πρωτοπαπάς έχει δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει, φυσικά.

-4- Η θρησκεία φυσικά δεν αναιρεί την επιστήμη, ούτε την κοσμική εξουσία. Τα του καίσαρος, κ.λπ. Η διαστολή / συστολή του χρόνου, ως μέρος της θεωρίας της σχετικότητας, ερμηνεύεται με τα εργαλεία της επιστήμης ως προς το επιστημονικό της μέρος. Και ως τάξη μεγέθους δεν έχει καμία σχέση με το "πήρα ένα ταξί και έκανα μισή ώρα λιγότερο από όσο συνήθως". Είναι εντελώς άλλες οι αναλογίες και συνθήκες στις οποίες ισχύει. Περισσότερα, στα βιβλία φυσικής. Για τον λόγο αυτό, το συγκεκριμένο παράδειγμα του κ. Πρωτόπαπα είναι σαν να συγκρίνεις μήλα με σκατζόχοιρους. Άσχετο.
Ο θρήσκος επιστήμονας ξέρει τα όρια επιστήμης και θρησκείας και δεν τις μπλέκει. Δέχεται ότι οι νόμοι της φύσης όπως και τα πάντα είναι δημιούργημα του Θεού. Όταν καλείται να λειτουργήσει ως επιστήμονας, ερμηνεύει τον κόσμο επιστημονικά με εμπειρικές μεθόδους και όχι με αλήθειες εξ αποκαλύψεως. Η θρησκεία δεν απαντά στο "πώς", αλλά στο "ποιος" και στο "γιατί". Την Ανάσταση του Κυρίου και το Δισ- ή Τρισυπόστατο δεν θα προσπαθήσει να τα ερμηνεύσει με όρους της φυσικής διότι δεν αποτελούν αντικείμενο της φυσικής.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.
Με καλύψατε πλήρως.
Η μόνη ένσταση που έχω μόνο είναι ότι πιστεύω ότι στο προσωπικό του μπλογκ ο κ. Πρωτοππαπάς δεν γράφει μόνο σαν επιστήμονας αλλά και σαν απλός άνθρωπος.

Yank_o είπε...

@Ανώνυμε: Σε κάθε προσωπική έκφραση, οφείλεις να ξεχωρίζεις τον σκατζόχοιρο από τα μήλα που λέγαμε :) Κατανοητό ωστόσο, ότι με τα μπλογκ αυτά τα όρια καμιά φορά γίνονται δυσδιάκριτα. Σας ευχαριστώ κι εγώ