29 Απρ 2018

Γύμνια

Οι φανατικοί αντι-Σύριζα, αυτοί που θέλουν να φτάσουν στην εξουσία αντιγράφοντας την τακτική των σημερινών κυβερνώντων, την πέφτουν άσχημα εσχάτως σε πολιτικό αναλυτή για τα γραφόμενά του. Αρνούνται να δουν τον Σύριζα ως τον βασικό φορέα της ευρύτερης "κεντροαριστεράς". Αυτό είναι πραγματικά παράξενο. Δείχνει ότι δεν βλέπουν πως ένα μεγάλο μέρος του αντιδεξιού κοινού - αυτό που παλιά θα χαρακτηριζόταν Πασόκ και σοσιαλιστικό με την ευρεία έννοια - επέλεξε τον Σύριζα ως κύριο φορέα έκφρασής του το 2015 και σύμφωνα με τα γκάλοπ, παρά την φθορά εξακολουθεί να τον προτιμά έναντι των μετεξελίξεων των Πασόκ/Ποταμιού και λοιπών μετριοπαθέστερων δυνάμεων. Δείχνει επίσης χαρακτηριστική αμνησία ως προς τα γεγονότα του Ιουλίου 2015. Δεν ισχυρίζομαι ότι ο αφελής κ. Τσίπρας είχε παρασυρθεί από τον πονηρό κ. Βαρουφάκη, όπως θα βόλευε κάποιους να πιστέψουμε. Η κωλοτούμπα του Σύριζα όμως έγινε αποδεκτή έμπρακτα από την αξιωματική αντιπολίτευση. Προφανώς σε συνέχεια όσων συμφωνήθηκαν στην άνευ πρακτικών συνεδρίαση της επομένης του δημοψηφίσματος, η Νέα Δημοκρατία υπό τον υπηρεσιακό κ. Μεϊμαράκη στήριξε "τη χώρα" αλλά στην πραγματικότητα την κυβέρνηση. Υπερψήφισε τα μέτρα που καταψήφισε η αριστερή πτέρυγα του Σύριζα. Προφανώς αυτό έγινε από κακό υπολογισμό. Πίστεψαν στη ΝΔ ότι ο λειψός Σύριζα θα έχανε τις εκλογές. Στην πραγματικότητα συνέβη το ακριβώς αντίθετο: η κίνηση του κ. Λαφαζάνη δεν εξελέγη καν στη βουλή, η δε συμμαχία Σύριζα-ΑνΕλ βγήκε με τα ίδια σχεδόν ποσοστά, την ίδια σχεδόν διαφορά από τη ΝΔ και με ένα πρόσθετο μαξιλαράκι: το κόμμα Λεβέντη, που η επαμφοτερίζουσα στάση του αποτρέπει το ενδεχόμενο κοινοβουλευτικού "ξαφνικού θανάτου". Έχοντας αποδεχτεί τη συναίνεση μπροστά στην "εθνική αναγκαιότητα", η ΝΔ ήδη από τότε (πριν 3 σχεδόν χρόνια) θεωρώ ότι έχασε το ηθικό δικαίωμα να μιλά για ανώμαλη κατάσταση και να θεωρεί τη σημερινή κατάσταση μη κανονική. Ο Σύριζα δεν έγινε σοσιαλδημοκρατία αλλά και το Πασόκ του '77 και μετά - που απορρόφησε μέχρις εξαφανίσεως την παλαιά κραταιά Ε(ΔΗ)Κ - δεν είχε γίνει κέντρο. Και τι μ' αυτό; Η λεγόμενη "προοδευτική" πλειοψηφία είχε έναν βασικό φορέα έκφρασης, το ίδιο και η "δεξιά" (οι πιο πολλοί ΕΡΕτζήδες έγιναν Νεοδημοκράτες). Προς το παρόν αυτή είναι η εικόνα και σίγουρα δεν ωφελεί να βάλλεται αυτός που φωνάζει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Η γύμνια εν προκειμένω αφορά την οξυδέρκεια που (δεν) επιδεικνύουν οι φανατικοί αντι-Σύριζα απέναντι σε ένα ευρύ -αντικειμενικά- κοινό, το οποίο κινδυνεύουν να αποξενώσουν ακόμη περισσότερο (ταυτίζοντάς το με τις πράξεις αυτών που επέλεξε, ίσως και ως μη χείρονες κατ' αυτό) αντί να ψάξουν τρόπο να το πλησιάσουν και να το κερδίσουν. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: