6 Νοε 2007

Στα όπλα, να πάρουμε...

...τα σκό(ρ)πια κομμάτια της Μακεδονίας που, κατά τον μόνο Παναγιώτατο που δεν είναι Πατριάρχης (και κατά έναν Κόκκινο που αρθρογραφεί σε γκριζογάλανους τόνους), μας λείπουν. Ήταν ζήτημα χρόνου να ακουστούν και αυτά - για όση αξία, σοβαρότητα και βαρύτητα έχουν βεβαίως (100 k έλληνες στη Φυρόμ, όπως λέγαμε κάποτε 400 k στη Βόρειο Ήπειρο).

Ψυχραιμία και υπομονή, θα περάσει κι αυτό.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μερικά στοιχεία ταυτότητας πρώτα: (α) έχω εντοπιότητα (OK τρίτης γενιάς, αλλά όλοι οι πρόγονοι μου –από την μία μεριά- είναι από το Μοναστήρι) (β) η μία μεριά των συγγενών μου (πολυπληθής μεριά) ζει στα σύνορα (Φλώρινα) και έχω πολύ στενές σχέσεις με την περιοχή, (γ) η καταγωγή μου από όλες τις μεριές και σε βάθος πολλών γενεών και αιώνων είναι από την Μακεδονία, όπου και έχω ζήσει 35 χρόνια της ζωής μου, και (δ) αντίθετα με το περιβάλλον στο οποίο έχω μεγαλώσει δεν έχω κανένα εθνικό φρόνημα, αντιθέτως οι λέξεις ‘πατρίδα’, ‘έθνος’ κλπ, μου φέρνουν κάτι σε αναγούλα.

Επίσης να ενημερώσω ότι μερίδα κοντινών συγγενών μου ήταν παρόντες στην προαναφερθείσα εκδήλωση (είναι όμως άνθρωποι που ΔΕΝ θέλουν αλλαγή των συνόρων).

Είναι το τι ακούγαμε στο σχολείο, το πώς μάθαμε ιστορία, τα παραμύθια που μας έλεγαν οι γιαγιάδες μας (η δική μου έβλεπε μέχρι τα βαθιά της γεράματα όνειρα με ήρωα τον Παύλο Μελά), οι νεκροί που μετρούν όλες στις οικογένειες στους πολέμους του προηγούμενου αιώνα, από σλάβους (σίγουρα θα εμπλέκονται και άλλες εθνικότητες) όλων των γύρω κρατών… είναι το παρελθόν λοιπόν που μας γαλούχησε και που συνεχίζει να μας κυνηγάει.

Και είναι κάτι απομεινάρια του παρελθόντος (πχ Άνθιμος) που είναι σήμερα στην κούρσα για τη διαδοχή ενός ακόμα θρόνου (αρχιεπισκοπή) και θέλουν να τραβούν τις κάμερες επάνω τους. Είναι η καθημερινότητα που είναι πολύ μέτρια (ως άσχημη) για τους πολλούς, οπότε από το να μετρούν τα ευρώ για το πετρέλαιο προτιμούν να μετρούν τις ‘αλύτρωτες πατρίδες’… είναι γενικότερα το μαύρο μας το χάλι.

Θέλω να πιστεύω ότι σήμερα τα παιδιά δεν μεγαλώνουν έτσι. Θέλω να πιστεύω ότι κάποτε θα σβήσει η μισαλλοδοξία στα Βαλκάνια και στον κόσμο όλο. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το κάποτε έχει ήδη ξεκινήσει και ότι όλοι αυτοί οι Άνθιμοι, Ψωμιάδηδες, Καρατζαφέρηδες και Γεωργιάδηδες, θα απομονωθούν από εμάς και θα πάν εκεί που τους αξίζει… στον Αγύριστο!

ΥΓ τώρα που το σκέφτομαι, αν τα πάρουμε τα μέρη αυτά, υπάρχουν και τα πατρογονικά οικοπεδάκια με πέτρινα σπίτια στο (βουνό) Περιστέρι… λες να αλλάξω τρόπο σκέψης? Είναι καταπληκτικά μέρη… σίγουρα θα πάρουν αξία!!!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ my way, σου προκαλεί αναγούλα η λέξη πατρίδα και έθνος; Δηλαδή, η λέξη μάνα, πατέρας, γιαγιά, παιδί, οικογένεια, σπίτι, σου προκαλούν και αυτά αναγούλα; Δεν υπάρχει άνθρωπος στην αιωνιότητα και ούτε θα υπάρξει που θα ζήσει ανάδελφος. Υπερβάλεις μου φαίνεται αλλά καταλαβαίνω τι λες. Οι λέξεις γίνανε κουρελόπανα στα στόματα επιτηδείων. Όχι όμως και αναγούλα…

Όλοι κάτι έχουμε όλοι κάπου ανήκουμε θέλουμε δε θέλουμε. Και αν δε μας αρέσει το απορρίπτουμε ή το αλλάζουμε αλλά πάντα κάτι άλλο βάζουμε στη θέση του.

Αλήθεια, δε τσατίζεσαι κάποια στιγμή και δεν αφήνεις να σε προσπεράσει ο ενοχλητικός που σου αναβοσβήνει τα φώτα και είναι κολλημένος πίσω σου στην Αττική Οδό; Και δε τσατίζεσαι όσο και αν αγαπάς όλο τον κόσμο και πιστεύεις βαθιά στην συναδέλφωση των λαών, όταν βλέπεις την κεφάλα του μεγάλου αλεξάνδρου στο αεροδρόμιό τους;

Συμφωνώ ότι η σημερινή Ελλάδα δεν είναι ό,τι καλύτερο αλλά η ιστορία μετριέται σε αιώνες και το νήμα που σε δένει με τα μέρη εκείνα ξαναμπαλώνεται πολύ εύκολα σε όσα σημεία και αν έχει κοπεί. Και τα σύνορα αλλάζουν και θα αλλάζουν όσο υπάρχουν άνθρωποι.

Να ρωτήσω κάτι; Η μόνη αλήθεια δεν είναι ότι αυτη η περιοχή ήταν κάποτε τμήμα της Μακεδονίας; Τότε και η μόνη ονομασία είναι το Βόρεια Μακεδονία. Αλλά τότε ο Άνθιμος έχει δίκιο. Γιατί να μην ενωθούν κάποτε;

Yank_o είπε...

> my way,
Την αναγούλα εγώ δεν τη νιώθω αλλά είναι δικαίωμά σου. Θα συμφωνήσω κυρίως στο φαινόμενο των εθνικιστικών εξάρσεων ως φυγή από την μίζερη καθημερινότητα αν και για μένα παίζει μεγάλο ρόλο και η πνευματική καλλιέργεια, το πόσο θέλει κανείς να ψάξει πέρα από το εύκολο. Για τα οικοπεδάκια και το οικογενειακό background ζηλεύω που δεν έχω να αντιτάξω κάτι αντίστοιχο :)

> bruce,
Τα σύνορα αλλάζουν και θα αλλάζουν, αλλά αυτό μπορεί να γίνει both ways. Μπορεί να γίνει για μια σειρά από λόγους και με αιτία ή πρόφαση την ύπαρξη "αλύτρωτων" πληθυσμών. Σήμερα στη γεωγραφική Μακεδονία (GR+MK+BG) η μόνη σοβαρή μειονότητα είναι οι Αλβανοί της Φυρόμ. Τα άλλα, κάποτε σαλατοποιημένα, έχουν κατά τη γνώμη μου αλσατοποιηθεί: κάποιοι μιλάνε (και) κάποια άλλη γλώσσα, κάποιοι έχουν συγγενείς απέναντι, η μουσική είναι η ίδια (χάλκινη) & it's best heard without lyrics. Ας κοιτάξουμε μπροστά.