Όταν χάνεις με 60-35 (θα μπορούσε να είναι και μπασκετικό σκορ διασυρμού), το να μιλάς για "ρεύμα" δείχνει αμετροέπεια, βιασύνη ή/και αδυναμία κατανόησης της κατάστασης.
Τώρα ο Yorgos έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Δήλωσε ήδη ότι δεν θα μπει στο παιχνίδι των "ανούσιων συσχετισμών", δηλ. της αναγνώρισης τάσεων και ρόλου, και διαισθητικά αυτό φαίνεται σωστό και φρόνιμο. Δεν περιμένουμε από τον πρόεδρο του Πασόκ να εμπιστευθεί σε τίποτε τον βασικό του αντίπαλο, τον συγκεκριμένο αντίπαλο με τη συγκεκριμένη συμπεριφορά το βράδυ της 16/9.
Ενδιαφέρον σημείο προς εξέταση, η γεωγραφική κατανομή της επιρροής του Ευάγγελου Βενιζέλου. Η ζώνη γύρω από την Θεσσαλονίκη έχει πιθανώς τη χροιά του φαινομένου "favourite son", ενδεχομένως όμως να δείχνει ότι υπάρχουν (πολιτικά) δύο Ελλάδες και ο Γιώργος Παπανδρέου μιλάει καλά (καλούτσικα) μόνο τη γλώσσα της μίας - της νοτιότερης. Αυτό δύσκολα θα αλλάξει (βλ. και προηγούμενο άρθρο σχετικά με την "κλειδωμένη" νεοδημοκρατική πλειοψηφία). Ίσως όμως μπορεί να αμβλυνθεί, αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμμαχήσει ενεργά με κάποιον που να μπορεί να μιλήσει στην καρδιά του βορειοελλαδίτη. Εγώ είμαι νότιος και δεν μπορώ να κρίνω, αλλά κάνω μια σκέψη: μήπως κάποιος σαν τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη θα ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος γι' αυτόν τον ρόλο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου