Προγνωστικά!

Οι Οικολόγοι-Πράσινοι τραυματίστηκαν καθοριστικά στις ευρωεκλογές. Θεωρώ απίθανο να μπουν στη Βουλή, παρά την καλή εικόνα Χρυσόγελου. Πιθανότερο ποσοστό: 2%.

Για τον Σύριζα βλέπω 3 με 4% (οριακή εκπροσώπηση).

Για τον ΛΑΟΣ βλέπω 4 με 5%.

ΚΚΕ 7 με 8%.

ΝΔ 36 με 37%, με το βλέμμα στην "επόμενη μέρα" ή μάλλον την "ίδια νύχτα".

Πασόκ 42 με 43% και αυτοδύναμο.

...Θυμίζω πάντως ότι στην τελευταία μου πρόβλεψη (ότι δεν θα γίνονταν εκλογές το φθινόπωρο) απέτυχα. Οπότε, μην παίρνετε πολύ σοβαρά αυτά που μόλις διαβάσατε.

Μαυρίλα

Χάθηκε να διαλέξουν ένα πιο φωτεινό χρώμα οι γερμανοί συντηρητικοί; Κοιτάζεις τον εκλογικό χάρτη της Γερμανίας, όπως διαμορφώθηκε στις 27/9, και μαυρίζει το μάτι σου. Στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας κυριαρχούν τα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα CDU/CSU. Τα προπύργια του "κόκκινου" σοσιαλδημοκρατικού κόμματος περιορίζονται σε κάποιες μεγάλες πόλεις και βιομηχανικές περιοχές, ενώ οι "ροζ" κομμουνιστές κυριαρχούν σε μεγάλο μέρος της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.

Μεγεθύνοντας, βλέπουμε (με χαρά!) σε μια γειτονιά του Βερολίνου μια πράσινη κουκίδα. Είναι η μία και μοναδική μονοεδρική που κέρδισαν "απευθείας" (δηλ. πλειοψηφώντας) οι Πράσινοι. Πήραν κι άλλες (όπως πήραν και οι Φιλελεύθεροι κι ας μην επρώτευσαν πουθενά), μια και η τελική κατανομή των εδρών είναι σχεδόν αναλογική.

Σύντομα μπορεί να σας γράψω περισσότερα για το, πράγματι ενδιαφέρον, γερμανικό εκλογικό σύστημα, που απ' ό,τι γνωρίζει σκοπεύει να μας εφαρμόσει ο Yorgos - αφού περάσουν βέβαια οι πρώτες 100 μέρες και επανεκκινήσει με το καλό την οικονομία. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα χειριστεί το ζήτημα του ορίου του 3% (που στη Γερμανία υπάρχει ως 5% αλλά με ενδιαφέρουσες εξαιρέσεις, ώστε να εξασφαλίζεται η δίκαιη εκπροσώπηση περιφερειακών πολιτικών δυνάμεων και ταυτόχρονα να μη χαντακώνεται το κοινοβούλιο από απο-κόμματα) - αλλά και τον (εδώ θα κλάψουν μανούλες) επανακαθορισμό των εκλογικών περιφερειών - να τον ονομάσουμε "geoffrey-mandering"*;

Προσεχώς περισσότερα.

*Gerrymandering = το "μπαλαμούτιασμα" εκλογικών περιφερειών, υπό μορφή σαλαμάνδρας (salamander), ώστε να διαμορφώνονται ευνοϊκότερα για τα πολιτικά συμφέροντα αυτού που τις ορίζει, εν προκειμένω ενός Gerry, κυβερνήτη της Μασαχουσέτης πριν 2 αιώνες.

Ε-κτελ-ούνται μεταφοραί

Παρά την αναμενόμενη "τραινολαγνεία" που τη χαρακτηρίζει, η πρόταση των Οικολόγων Πρασίνων για τη συλλογική μεταφορά επιβατών θίγει ενδιαφέρουσες πτυχές του προβλήματος. Στο συγκεκριμένο ζήτημα σίγουρα δεν λείπουν ούτε είναι δύσκολο να διατυπωθούν καλές ιδέες - το ζόρι είναι να "δουλευτούν" οι θεσμικές, διοικητικές και "πολιτικές" πτυχές. Η ελπίδα είναι, κάποιοι σε στρατηγικό πόστο να δουν το ζήτημα των συγκοινωνιών ως ανάγκη του πολίτη και όχι φερόμενοι ως "τροχονόμοι συμφερόντων και οργανισμών", όπως παραδοσιακά έχουμε ζήσει στον τομέα αυτό στη χώρα μας τους αρμόδιους φορείς και κυρίως το Υπουργείο Μεταφορών.

Deutschland liber-ales

Παλιά στη Γερμανία το FDP (το γκενσερικό κόμμα-τσόντα "Ελευθέρων Δημοκρατών" που αποτελούσε το "κεντρο-" στους κεντροαριστερούς ή κεντροδεξιούς συνασπισμούς εξουσίας) το αποκαλούσαν σκωπτικά Fast Drei Prozent, ήτοι Σχεδόν Τρία Τοις Εκατό (σημ.: ξέρω και στην Ελλάδα ένα κόμμα που θα του ταίριαζε η ονομασία). Μετά το σημερινό αποτέλεσμα (σχεδόν 15%!), το αστειάκι μοιάζει παρωχημένο. Θεωρητικά ο (νερόβραστος) μεγάλος συνασπισμός μπορεί να συνεχιστεί, αλλά η Αγγέλω Μέρκελ μάλλον θα αφήσει τους σοσιαλδημοκράτες να βράζουν στο ζουμί του 23% - και θα συγκυβερνήσει με το κόμμα του φιλελευθερισμού, που εξέφρασε κατά κύριο λόγο αυτούς που ζητούν χαμηλότερη φορολογία σε μια εποχή κρατικιστικής ρητορείας. Στις γερμανικές εκλογές είχαμε γενικότερα θρίαμβο των "μικρών" (12% η "Αριστερά" που συμπεριλαμβάνει και τους πρώην ανατολικογερμανούς κομμουνιστές, 10% οι Πράσινοι), αν και οι κομπιουτεράδες "Πειρατές" δεν κατάφεραν να κάνουν Enter στο κοινοβούλιο.

Ηλιόσποροι

Οι "στοιχηματζήδες" δεν αστειεύονται, μια και το διακύβευμα είναι υλικό (λεφτά) και όχι αφηρημένο. Παρακολουθώντας τα προγνωστικά τους μπορούμε να έχουμε μια αίσθηση για το πού πάει το πράγμα. Αυτή τη στιγμή δείχνουν να θεωρούν ιδιαίτερα πιθανό τον εξής συνδυασμό αποτελεσμάτων:
- αυτοδυναμία,
- διαφορά άνω των 6 μονάδων,
- πεντακομματική βουλή.

Η "εξίσωση δύο αγνώστων" (Χ = ποσοστό πρώτου κόμματος και Υ = ποσοστό μη εκπροσωπούμενων ψήφων) σε συνδυασμό με την προβολή των τελευταίων νόμιμα δημοσιευμένων δημοσκοπικών αποτελεσμάτων (πριν το fimotro δηλαδή...) δείχνει ότι το Πασόκ δεν έχει να φοβάται παρά μόνο ένα σενάριο: να πάρει το ίδιο κάτω από 41% (Χ) και οι μη εκπροσωπούμενοι κάτω από 4% (Υ). Ακόμη κι έτσι, το "φοβάται" είναι σχετικό: σε ένα τέτοιο σενάριο, οι Οικολόγοι-Πράσινοι θα είναι εντός Βουλής και μάλλον θα είναι διατεθειμένοι να συμπράξουν σε μια "πρασινοπράσινη" συμμαχία (πιο καθαρά δεν θα μπορούσαν να το πουν).

Η δική μου αίσθηση πάντως είναι ότι η επόμενη κυβέρνηση θα έχει μόνο ήλιο (έστω με ..."150 έδρες και μισή") και όχι ...ηλίανθο. Για να δούμε...

Αφιερωμένο στα γλυκά δικέφαλα καναρίνια

"Λαού θέλοντος"

Μετά το σοβαρό ιατρικό πρόβλημα του υποψήφιου ηγέτη, όλα έμοιαζαν χαμένα. Κι όμως, εκείνος καταφέρνει να εκλεγεί, όχι μόνο από την ψήφο συμπάθειας των πολιτών, αλλά πρωτίστως χάρη στην εξαιρετική ιατρική φροντίδα που δέχτηκε - μέρος της οποίας ήταν η εμφύτευση ενός τσιπ στο κεφάλι του. Με τον τρόπο αυτό, οι επιλογές του ελέγχονταν από ένα σκοτεινό Δίκτυο συμφερόντων, το οποίο επεξεργαζόταν στοιχεία από διαρκείς έρευνες γνώμης σε ένα τυπικό δείγμα του πληθυσμού.

Δεν υπονοώ ότι αυτή την εποχή κάποιοι "νταβατζήδες" σε συνεργασία με δημοσκόπους πάνε να επιβάλουν για πρωθυπουργό μας τον Κύρκο ή τη Ντόρα. Το σενάριο της προηγούμενης παραγράφου δημοσιεύτηκε το 1994 και αποτελεί την υπόθεση του πολύ ενδιαφέροντος μυθιστορήματος Interface (δεν γνωρίζω αν κυκλοφόρησε ποτέ στα ελληνικά - συγγραφέας είναι ο Neal Stephenson από κοινού με ομότεχνό του, υπό το κοινό ψευδ[ι]ώνυμο Stephen Bury). Πέρα από την πρωτοποριακή περιγραφόμενη τεχνική χειραγώγησης της κοινής γνώμης και την συναρπαστική πλοκή, αξίζει να σταθεί κανείς και στους χαρακτηρισμούς που δίνουν οι ερευνητές στα μέλη του δείγματος. Συνήθως αποτελούνταν από φράσεις τεσσάρων λέξεων.

Μερικά παραδείγματα:

- Pretentious urban-lifestyle slave (σκλάβος του προσποιητού αστικού λάιφ-στάιλ)
- Formerly respectable bankruptcy survivor (πρώην αξιοσέβαστο θύμα χρεωκοπίας)
- Mall-hopping corporate concubine (παλλακίδα στελέχους περιφερόμενη ανά τα εμπορικά κέντρα)
- Debt-hounded wage slave (μεροκαματιάρης σκλάβος κατατρεγμένος από τα χρέη)

Οι περισσότεροι από αυτούς τους τύπους απαντώνται και στη δική μας κοινωνία. Το πολιτικό μάρκετινγκ σίγουρα πηγαίνει βαθύτερα απ' ό,τι αφήνουν να εννοηθεί τα εύπεπτα στατιστικά που κάθε τόσο μας παρουσιάζονται (αν και δεν είναι βέβαιο ότι χρησιμοποιούνται "φανταιζί" ή κυνικοί χαρακτηρισμοί όπως οι παραπάνω).

Δεν έχω ιδέα του τι μπορεί να ψηφίζει σήμερα ο burger-flipping history major (κάτι σαν τον απόφοιτο Παντείου που τυλίγει πίτες-γύρο). Δεν ξέρω επίσης αν ο καθένας μας μπορεί να περιγραφεί από τους ταλαντούχους ειδικούς με παρόμοια φράση τεσσάρων λέξεων. Μέσα στη σκόπιμη υπερβολή του, πάντως, το βιβλίο περιέχει εύστοχες και πειστικές αναφορές στις δυνατότητες και μεθόδους εκμετάλλευσης της vox populi (φωνής λαού), στην οποία κολακευτικά - σχεδόν ικετευτικά - αναφέρονταν και (θα) αναφέρονται οι απανταχού εθνοπατέρες.

Διάσημοι "Ζυγοί"!

Σήμερα ο Boss γίνεται 60 ετών (κι εγώ 41). Το "Angel" ήταν από τα πρώτα του τραγούδια.

Olympic hot air

Εύστοχα το Πασόκ επισημαίνει ότι το 2004 νιώθαμε καλύτερα απ' ό,τι σήμερα, κι αυτό όχι μόνο εξαιτίας της περίφημης "κρίσης", που γνωστός μουσικοσυνθέτης την αποδίδει -όπως διάβασα- στις σκοτεινές δυνάμεις που πολεμούν την Ελλάδα (Κίσινγκερ κ.λπ. - τέτοια πρωτοτυπία). Αυτό το συναίσθημα -του "ξεφουσκώματος"- φαίνεται ότι στη φετινή εκλογική αναμέτρηση θα είναι καθοριστικότερο (και πιο διάχυτο) απ' ό,τι το 2007.

Όμως, η επανειλημμένη αναφορά του Γ. Παπανδρέου, κατά τη διάρκεια του ντιμπέιτ (22/9), στην Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων -και την ευνοϊκή επίδραση αυτής της μεγάλης διοργάνωσης στην απασχόληση- δημιουργεί προβληματισμό. Δεν "παντρεύεται" εύκολα με τις εξαγγελίες για αξιοποίηση του "κρυμμένου" δημιουργικού δυναμικού αυτής της χώρας, ούτε καν με την ασαφή (κατά τη γνώμη μου) "πράσινη ανάπτυξη". Παραπέμπει (όπως και άλλα σημεία του πασοκικού "προγράμματος", βλ. "επανεκκίνηση") σε ακόμη περισσότερη αντιπαραγωγικότητα - με μπόλικο δανεισμό (και κάποιους φόρους), για να συντηρηθεί ένα ομαλό κλίμα χωρίς να θιγούν πολλά κακώς κείμενα, κι ας πληρώνουμε από "μεθαύριο" και επ' αόριστον το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού.

Απογοητευτικό αυτό το "χάιδεμα αυτιών", αλλά δεν ξέρω τι διαφορετικό μπορούμε να ακούσουμε από ελληνικό κόμμα εξουσίας που θέλει (και ενδέχεται) να κυβερνήσει αυτοδύναμα. Μια ευχή μόνο: ο Θεός να μας φυλάει από τους μελλοντικούς "εθνικούς στόχους"...

Είστε ακόμη αναποφάσιστοι μετά και απ' αυτό το ντιμπέιτ;

Κακώς, πολύ κακώς. Απαραδέκτως, θα έλεγα.

Φτου και Βγενο

Κάποιοι ζηλεύουν τον Βασιλάκη - τον θεωρούν "χαϊδεμένο παιδί" των parties. Η μάχη των αιθέρων φουντώνει.

Εκλογές είναι, θα περάσουν

Παρατηρώ ταύτιση απόψεων "πιτσιρίκου" και Καρατζαφέρη. Κάτι δεν πάει καλά.

Κεραμίδα

Τελικά, Έλενα, μήπως είμαστε σοσιαλιστές και δεν το ξέρουμε;

Αφαιρετικά

Εγεννήθη νέο (;) επάγγελμα, αν κρίνω από το σημερινό θέαμα στον κεντρικό δρόμο της γειτονιάς μου, σήμερα το μεσημέρι. Εξηντάρης με λίγδικο μπλουζάκι (ενδεχομένως να ήταν λίγδης και ο ίδιος, αλλά δεν τον πλησίασα αρκετά για να αποκτήσω ιδία αντίληψη) αφαιρούσε διαφημιστικά φυλλάδια από τα γραμματοκιβώτια στις εισόδους κατοικιών και - ναι - τα πετούσε στην άσφαλτο! Προφανώς σε διατεταγμένη υπηρεσία από τον ανταγωνισμό, αν και μπορούσε να κάνει το ίδιο "καλά" τη δουλεία του και χωρίς αντιπεριβαλλοντικό "επιστέγασμα".

Στάθηκα για ένα λεπτό και τον παρατήρησα - προφανώς με αντιλήφθηκε και τα επόμενα φυλλάδια τα πέταξε σε κάδο. Τη συνέχεια δεν την είδα, απλώς την υποψιάζομαι.

Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας

Η προεκλογική περίοδος και η φόρτιση που επικρατεί στη Νέα Δημοκρατία εν όψει της "επόμενης μέρας" προκαλούν και παρατράγουδα, όπως η διένεξη περί του αν ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα υπάγεται στην Ηλεία ή τη Μεσσηνία.

Εντελώς αντικειμενικά, ως εκ πατρός Αρκάς, θεωρώ ότι οι συμπαθείς Ηλείοι και Μεσσήνιοι τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα. Η περιοχή της Ανδρίτσαινας και των Βασσών, όπου βρίσκεται το αξιόλογο αυτό μνημείο (που, σημειωτέον, αποτελεί μέρος της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco), ανήκει ιστορικά στην Αρκαδία (βλ. και ΕΔΩ).

Ειδικότερα, η επίμαχη περιοχή, μαζί με αρκετές άλλες (ενδεικτικά και μόνο αναφέρω: τη Δάφνη ή Στρέζοβα, τη Λάμπεια ή Δίβρη, την Κυπαρισσία -γνωστή και ως Αρκαδιά, βλ. τραγούδι "Αρκαδιανή καημένη"-, τη Λυκουριά κ.λπ.), αποτελεί μέρος της αλύτρωτης Αρκαδίας - αυτής που για άγνωστους και ακατανόητους λόγους ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ βρίσκεται εκτός των σημερινών ορίων του Νομού.

Πάλι με χρόνους με καιρούς, όμως...

Για τους πολύ αναποφάσιστους

Δεν ξέρω αν ο Άρειος Πάγος θα δώσει το ΟΚ στην κάθοδο της Περιφερειακής Αστικής Ανάπτυξης στις εκλογές της 4/10/'09. Ο υποψήφιος (και μοναδικό μέλος;) του κόμματος, ο εκπαιδευτικός Νίκος Κολίτσης, έχει τη συμπάθειά μου, όχι μόνο για τον τίτλο του συνδυασμού του (αν και, αλήθεια, θα ήταν πιο πειστικός αν κατέβαινε σε περιφερειακή πόλη και όχι στη Β' Αθηνών) αλλά και για το ότι το 2007 πήρε καμιά δεκαπενταριά μόλις ψήφους - επειδή έλειπε στην Ηλεία για να σώσει το σπίτι του από τις φλόγες.

Ο καιρός των ζητιάνων

Λίγα ψίχουλα αγάπης ή μάλλον συνδιαχείρισης ζητούν κάποιοι, μάλλον καιροσκοπικά και βλέποντας ότι οι "πρασινάδες" αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία: το ξεφούσκωμα της μικρής δυναμώνει κι άλλο τη μεγάλη. Ακόμη είναι πολύ νωρίς για να προβλέψει κανείς αν θα μείνουν με το χέρι απλωμένο, αλλά κάτι τέτοιο διαβλέπω ως το πιθανότερο - με τα σημερινά δεδομένα.

Κακό βόλι

"Έτυχε βολών και διαβολών" η αστυνομία πρόσφατα. Έτσι είπε ο Γ. Καρατζαφέρης κατά την επίσκεψή του στη Γάδα. Σωστό αυτό που λέει, αλλά όχι πλήρες. Βολές γαρ, προερχόμενες από αστυνομικά όργανα, αδέσποτες ή ...δεσποτικές, δέχθηκαν και άλλοι.

Τιμούρ ο Χωλέρας* - αήττητος, άρα αποτυχημένος. Τώρα τι;

Διάβασα ότι ο Πρόεδρος μπορεί να φέρει για προπονητή τον Ζήκο.




















*Χωλός (Lenk) ήταν ο παλιός μογγόλος Τιμούρ ή Ταμερλάνος. Δεν γνωρίζω αν είχε χολέρα.

Σάββα!

"He drank the coffee"

Ο επώδυνος δρόμος προς τη Δανία του νότου

Με δαν(ε)ικά λόγια:

Tax the rich, feed the poor
Till there are no rich no more

Id love to change the world
But I don't know what to do
So I'll leave it up to you

ΥΓ - Μετά τις εκθέσεις ιδεών καλό θα ήταν να δούμε και κανένα πρόγραμμα...

Απορία

Ήξερα ότι στις ανώνυμες εταιρείες το "μέρισμα" είναι ένα μέρος των καθαρών κερδών (αφού αφαιρεθούν οι φόροι) που αποφασίζεται (από τη γενική συνέλευση) να διανεμηθεί στους μετόχους και να μην επανεπενδυθεί. Ήξερα επίσης ότι τα μερίσματα δεν φορολογούνται διότι αποτελούν μέρος ενός ποσού (του μικτού κέρδους) που έχει ήδη φορολογηθεί. Αν φορολογούνταν, θα είχαμε διπλή φορολογία και αυτό είναι κάτι που απαγορεύεται.

Μπορεί κάποιος ειδικός ή γνώστης να μου εξηγήσει, τι ακριβώς σημαίνει η εξαγγελία του Γιώργου Παπανδρέου, όπως τη διάβασα στον ιστότοπο του Πασόκ;

Τα μερίσματα που διανέμονται σε μετόχους θα φορολογηθούν ακριβώς όπως όλα τα άλλα εισοδήματα, αφού, βέβαια αφαιρεθεί ο φόρος που έχει παρακρατηθεί, για να μην υπάρξει διπλή φορολογία.

Προαστεϊσμοί

Να δεχτούμε ότι η ακτινοβολία και επιρροή της νοτιοελληνικής μητρόπολης εκτείνεται μέχρι το Ξυλόκαστρο και τη Χαλκίδα, που αποτελούν προς το παρόν τα δύο όρια του (υπό ανάπτυξη) "προαστιακού" σιδηροδρομικού δικτύου της Αθήνας.

Κρατάμε στο μυαλό μας επίσης ότι η ορολογία χρησιμοποιήθηκε ήδη στη Θεσσαλονίκη για το δίκτυο από το Πλατύ Ημαθίας μέχρι τας Σέρρας - "τραβηγμένο", αλλά συμπρωτεύουσα είναι αυτή και πώς να της χαλάσεις χατήρι;

Με ποια λογική όμως βαπτίζεται "προαστιακός Θράκης" η σιδηροδρομική σύνδεση των εδρών των 3 θρακιώτικων νομών; Η Αλεξανδρούπολη και η Ξάνθη έγιναν άραγε προάστια της περιφερειακής πρωτεύουσας Κομοτηνής; Μήπως εκεί στη ...Ρωμανία χτίζεται το αντίπαλο δέος της Κωνσταντινούπολης και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι;

Ανέλπιστο

"He ate door."

Φύγε Αχιλλέα για μια Ελλάδα νέα

Ορισμένες παρουσίες στην πολιτική σκηνή ομολογουμένως χρονολογούνται από πολύ παλιά.

Αυτός με την Αμάντα (Κάθριν Όξενμπεργκ)

Πριν 25 χρόνια, ο περισσότερος κόσμος ήξερε τη συγκεκριμένη χώρα μόνο από τον εικονιζόμενο τηλεοπτικό "πρίγκιπα Μιχαήλ" της Δυναστείας (Μάικλ Πρέιντ). Από σήμερα, ποδοσφαιρικώς η Ελλάδα γνώρισε λίγο καλύτερα τι εστί Μολδαβία.

Κίτρινο ά-λογο

Σλαβόφωνος αντάρτης εγκαταλείπει την Ελλάδα στο τελείωμα του Εμφυλίου. Καταλήγει περιπετειωδώς στη Σοβιετική Ένωση, όπου ξεκινά μια νέα ζωή και κάνει οικογένεια. Η ευκαιρία επιστροφής στην πατρίδα δίνεται με την υπογραφή κάποιων εγγράφων. Ο ψηλός "σκοπιανός", που μπαίνει στο χωριό του καβάλα σ' ένα άλογο, για κάποιους είναι ήρωας αλλά για άλλους, προδότης και επικίνδυνος. Τον εγκαταλείπουν, τον αποφεύγουν, τον απομονώνουν. Η τραγική του κατάληξη είναι αναπόφευκτη.

Από το "Κόκκινο Άλογο" του Τάσκο Γκεοργκίεφσκι. Στη φωτό, ο Μιχαήλ Μισούνοφ-"Παπασπύρου".

Άρθρα ανεβάζουν - υποψήφιους θα κατεβάσουν;

Δεν βλέπω Δράση και ανησυχώ.

"Εικοσιπέντε και μία"...

Λέτε να το ζήσουμε κι αυτό;

Τηλεοπτική μονομαχία - με "πιστολίδι"! - ενδέχεται να συμπεριλάβει η τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία.

Αντίθετα στο ρεύμα

Έτοιμη να στραφεί προς τα αριστερά είναι η Σαμόα, το μικρό νησιωτικό κράτος του Ειρηνικού - σε ό,τι αφορά την οδική κυκλοφορία. Όπως διάβασα στη Süddeutsche του Σαββάτου (και σήμερα στην αγγλική Telegraph), η Σαμόα είναι η πρώτη, εξ όσων γνωρίζουμε, χώρα που θα υποχρεώσει τους οδηγούς να κινούνται αριστερά, και όχι πια δεξιά, στους δρόμους της. Σήμερα 7 και αύριο 8 Σεπτεμβρίου η Σαμόα είναι σε επίσημη αργία, ώστε να συνηθίσουν όλοι "ομαλά" το νέο μέτρο. Με τον τρόπο αυτό η χώρα θα εναρμονιστεί με τις κοντινές πρώην αγγλοσαξονικές χώρες και θα αποβάλει - με καθυστέρηση ενός αιώνα σχεδόν - την επιρροή της γερμανικής αποικιοκρατίας. Οι θιασώτες της οδήγησης στο αριστερό μέρος του δρόμου αποκτούν με αυτόν τον τρόπο ελπίδες αναστροφής της παγκόσμιας τάσης για "δεξιά στροφή" (που εκδηλώθηκε π.χ. στη Σουηδία, στη δεκαετία του 1950). Προβάλλοντας στο μέλλον το παράδειγμα της Σαμόα(ς), αν ακολουθηθούν οι ίδιοι βασανιστικοί ρυθμοί, υπολογίζεται ότι σε μερικές χιλιάδες χρόνια ο κόσμος θα είναι μοιρασμένος 50-50 ανάμεσα σε δεξιοτίμονους και αριστεροτίμονους. Αν μιλάμε για σασπένς...

Ο Θόδωρος αναμένει τον σχολιασμό των "συνιστωσών"

Ακολουθεί προεκλογικό τραγούδι "βορείων προαστ(ε)ίων"

Ουρανέ...

Αφιερωμένο σε όσους δημιουργούν, κι ας τους πνίγει κάποτε ο θόρυβος (την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές ακούγεται ένα απροσδιόριστο, ενοχλητικό κροτάλισμα).

Once in a blue moon? Or a green one?

Κάποιοι λένε ότι η πανσέληνος την Κυριακή 4 Οκτωβρίου θα έχει κάτι το ασυνήθιστο...

Έπεσα έξω!

Όλα για όλα τα παίζει ο πρωθυπουργός.

Αν είναι να συναντήσουμε το "Βαθύ Λαρύγγι", αλλάζει το πράγμα

Ορισμένα υπόγεια γκαράζ μπορούν πράγματι να προσφέρουν μεγάλες συγκινήσεις, όπως θα δείτε στο παρακάτω βιντεάκι. Αυτά όμως αποτελούν την εξαίρεση. Τα υπόγεια γκαράζ στα κέντρα των πόλεων συνήθως δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ' όσα λύνουν, με βασικότερο το ότι προσελκύουν ακόμη περισσότερες μετακινήσεις με Ι.Χ. - ενώ κάθε πόλη που σέβεται τον εαυτό της θα έπρεπε να προκρίνει υποδομές που να συμβάλλουν στην απεξάρτηση από το αυτοκίνητο. Ψιλά γράμματα.

"Κρεμασμένες" σκέψεις της στιγμής

Έχει συμφέρον ο Κ. Καραμανλής να προκηρύξει εκλογές για τον Οκτώβριο, όπως έντονα φημολογείται; Αν τις χάσει, που δείχνει πολύ πιθανό, θα μπορέσει ο ίδιος να ηγηθεί μιας "μεγάλης Δεξιάς" που θα μπλοκάρει την προεδρική εκλογή του Μαρτίου και θα ανατρέψει το σκηνικό;

Ή μήπως έχει βάσιμες ελπίδες ότι θα μπορέσει να αποτρέψει από τώρα την πασοκική αυτοδυναμία; Αν ολόκληρη η λαϊκή ψήφος βρει κοινοβουλευτική έκφραση, το απαιτούμενο ποσοστό για αυτοδυναμία ανεβαίνει στο 42,7%. Η "κρεμασμένη βουλή" (αν μεταφράζαμε την αγγλική ορολογία hung parliament για τη μη επίτευξη αυτοδυναμίας) θα ήταν πράγματι ένα κάποιο "επίτευγμα", που θα καταδείκνυε ότι το Πασόκ του "Γιωργάκη" δεν εκφράζει τη λαϊκή πλειοψηφία - και ίσως θα εξασφάλιζε μια παράταση της παραμονής της παράταξης στην εξουσία, έστω συνεταιρικά με το Πασόκ, αλλά "απ' το ολότελα"...

Με αυτό το σενάριο, ο βραχύβιος "μεγάλος συνασπισμός" θα καταρτίσει έναν προϋπολογισμό "εθνικής σωτηρίας" (και ίσως ένα "σχέδιο γρίππης") και θα κουμαντάρει τη χώρα μέχρι την τελική αναμέτρηση του Μαρτίου. Δεν δίνεται όμως ικανοποιητική απάντηση στο ερώτημα, αν προσωπικά ο νυν πρωθυπουργός θα παραμείνει "εντός παιγνίου".

Εξακολουθώ λοιπόν να θεωρώ πολύ απίθανο, να απεμπολήσει ο αρχηγός της ΝΔ τη στρατηγική που διαφαινόταν: "Κρίσιμες οι περιστάσεις - Ανεύθυνος ο χειρισμός προεδρικής εκλογής από πλευράς Πασόκ - Έχουμε εντολή τετραετίας". Που θα μπορούσε να συμπληρωθεί, "υπογείως", ως εξής: "Και η Καλιφόρνια έχει πυρκαγιές - Κι άλλοι έχουν βρεθεί έξι και ...16 μονάδες κάτω στις δημοσκοπήσεις - Μήπως νομίζετε ότι ο ...Τζέφρεϊ θα μπορέσει να κυβερνήσει αποτελεσματικά με εκατονπενηντα-λίγους ή με Τσίπρα/Τρεμόπουλο;"

Θα δείξει.