Η επιλογή αυτή, όσο κι αν εμείς οι τεχνοκράτες λέμε ότι ήταν για το καλό της χώρας, δεν αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλής. Οι αετονύχηδες στρογγύλευσαν τις τιμές προς τα πάνω και εμείς οι large Έλληνες, αν και αδαείς ως προς το νέο νόμισμα, βάζαμε στην τσέπη τα "νέου τύπου" ρέστα χωρίς να κοιτάμε τι μας έδιναν. Κι έτσι ήρθε η "ακρίβεια"...
Σήμερα με την κρίση, πολλοί θεωρούν ότι θα ήταν καλό να έχουμε το δικό μας νόμισμα, ώστε να μπορέσουμε να υποτιμήσουμε. Την άμεση επίπτωση μιας υποτίμησης στην αξία των περιουσιακών μας στοιχείων ή στον πληθωρισμό δυσκολευόμαστε να την καταλάβουμε αν δεν είμαστε οικονομολόγοι (που δεν είμαστε) κι έτσι σπεύδουμε να υπερθεματίσουμε.
Οι πιο πρόσφατες φήμες θέλουν την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα να γίνεται από Σεπτέμβριο. Μια εύλογη απάντηση στο ερώτημα "γιατί τον Σεπτέμβριο;" θα ήταν το ότι τότε θα έχει τελειώσει το τουριστικό καλοκαίρι, κάθε κατεργάρης θα είναι στον πάγκο του και όλοι μαζί θα κλαίμε τη μοίρα μας πριν πάμε "παρακάτω". Σύμφωνα όμως με αποκλειστικές πληροφορίες, ο Σεπτέμβριος έχει επιλεγεί από το κυβερνών κόμμα κυρίως λόγω της επετειακής του σημασίας. Δεν είναι και λίγο, οι εγγονοί εξεχόντων πολιτικών (της εποχής στην οποία ταυτίστηκαν για πρώτη φορά τα δύο Δέλτα: Δραχμή και Δημοκρατία) να επαναφέρουν στις Τρεις (ή "Γ", όπως έγραφαν παλιά οι πινακίδες της ομώνυμης αθηναϊκής οδού) του Σεπτέμβρη το εθνικό μας νόμισμα, σε μια κίνηση συμβολική για την ανεξαρτησία μας (αλλά, φευ, και για μια νέα στρογγύλευση των τιμών, πάλι προς τα πάνω φυσικά - μην έχετε ψευδαισθήσεις ότι τα διατιμημένα μπουκαλάκια νερού από 0,5 Ευρώ, δηλ. 170 δρχ., δεν θα ανέβουν στο ευκολομνημόνευτο διακοσάρι).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου