Υπάρχει χώρος για κοινή λογική; Πάντα θέλω να ελπίζω πως ναι, ακόμη και όταν ακούγονται ή προβάλλονται μόνο ακρότητες.
Ας πάρουμε το θέμα των ελληνικών σιδηροδρόμων ή, ακριβέστερα, μέσων σταθερής τροχιάς. "Να λειτουργήσει τραίνο" - ενίοτε γίνεται λόγος για "μετρό" (!) ή "τραμ" (!) - σε παλιές (μετρικές, δηλ. πλάτους 1 μ., τρικούπειες) γραμμές έχουν ζητήσει και προσπαθήσει πολλοί (μην ξαναλέμε ποιοι). Μιλάμε για γραμμές ξεπερασμένες, εγκαταλελειμμένες, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων που αντικαταστάθηκαν από κανονικού εύρους γραμμές που ακόμη υπολειτουργούν (με προαστιακά τραίνα ανά 1 ώρα). Αν έχουν τη δυνατότητα, ας χρηματοδοτήσουν τέτοιες πολυτέλειες αυτοί που τις ζητούν. Όχι με τα λεφτά μας!
Στο άλλο άκρο, υπάρχουν φωνές που - ανάμεσα σε άλλα σωστά κατά τη γνώμη μου πράγματα, που συνοψίζονται στο "να λειτουργήσει η κύρια γραμμή Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη και τα άλλα να πάνε να πνιγούν" - βάζουν στο τσουβάλι και τις αστικές συγκοινωνίες.
Έμαθα να βλέπω το σύστημα συλλογικής μεταφοράς στις πόλεις ως κάτι ευρύτερης σημασίας από τα "λαδόξυδα" των οικονομικών στοιχείων κάθε ενός φορέα. Σαφώς και πρέπει να λειτουργούν υγιώς οι οργανισμοί και οι εταιρείες - αλλά η κερδοφορία δεν θα πρέπει να είναι αυτοσκοπός, αν συνυπολογίσουμε (και υπάρχουν τρόποι γι' αυτό) τα οφέλη (περιβαλλοντικά, παραγωγικού χρόνου κ.λπ.) που συνεπάγεται η αύξηση χρήσης λεωφορείων, (πραγματικών) μετρό, ακόμη και του πολύπαθου αθηναϊκού τραμ - εξαιτίας της αντίστοιχης μείωσης των συνεπειών από τη μετακίνηση με Ι.Χ.
Δεν συμφωνώ λοιπόν με την πρόταση κατάργησης του τραμ της Αθήνας - όπως και δεν συμφωνώ με τη διατήρηση του θλιβερά χαμηλού επιπέδου εξυπηρέτησης στις αστικές συγκοινωνίες επαρχιακών πόλεων (αλήθεια, γιατί να μην υπάρχουν λεωφορεία τις Κυριακές και αργίες στις περισσότερες πόλεις;).
2 σχόλια:
Ακούγεται λογικό το ότι δεν πρέπει να πληρώνουμε έναν άθλιο ΟΣΕ που δεν μας εξυπηρετεί. Ανεξάρτητα όμως από το ποιος έχει την ευθύνη για αυτό το χάλι, θα πρέπει ίσως να αναρωτηθούμε για το ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις (η αυτοκίνηση) και τι θα μας κοστίσει σε πολλαπλάσια εισαγωγή πετρελαίου, σε ρύπανση, σε τροχαία ατυχήματα,σε κατακερματισμό του φυσικού χώρου λόγω κατασκευής μεγάλων δρόμων κλπ κλπ. Το ότι στην Ελλάδα ο όρος "εξωτερικό περιβαλλοντικό κόστος" θεωρείται μια ανοησία των οικολογούντων, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υφίσταται κιόλας. Θα επιδιώξω να σας στείλω κείμενο για την βιωσιμότητα του τοπικού δικτύου που παρουσιάστηκε στην ημερίδας μας της 29/5/2010 στον παλιό σταθμό του ΟΣΕ στην Κόρινθο.
Ευχαριστώ πολύ για το υλικό, χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σας και νομίζω ότι συμφωνούμε σε πολλά. Τα μη ταμειακά (περιβαλλοντικά και άλλα εξωτερικά) κόστη είναι μια συνήθης, διαδεδομένη, καθιερωμένη θα έλεγα "συνιστώσα" (μετά συγχωρήσεως) σε κάθε σοβαρή αξιολόγηση επεμβάσεων-πολιτικών. Πράγματι στην Ελλάδα και ειδικά στην επαρχιακή, μερικές έννοιες φαντάζουν ακόμη εξωγήινες. Τι να κάνουμε!
Θεωρώ πάντως ότι χρειαζόμαστε πρώτα απ' όλα καλύτερους σιδηροδρόμους (όπως και καλύτερους δρόμους), όχι περισσότερους ή τουλάχιστον όχι ακόμα. Αλλιώς θα πετάμε λεφτά "down the d(t)rain".
Δημοσίευση σχολίου