Μια νέα διάσταση με απρόβλεπτες εξελίξεις αποκτά η πρωτοφανής ήττα της εθνικής ποδοσφαίρου από τις Νήσους Φερόες.
Οι ψαράδες και λοιποί ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές του νησιωτικού συγκροτήματος, που τόσο τους υποτιμήσαμε, φαίνεται ότι ήρθαν στο Καραϊσκάκη αποφασισμένοι να μας δώσουν ένα μάθημα.
Τα νησιά αυτά ήταν το μόνο ευρωπαϊκό κομμάτι της Δανίας που δεν έπεσε στα χέρια των γερμανών ναζί στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Κι όχι επειδή δήθεν οι επιτιθέμενοι δεν τα θεωρούσαν στρατηγικής σημασίας, αλλά επειδή έγκαιρα οι ντόπιοι άφησαν τους βρετανούς να φτάσουν πρώτοι - την ώρα που, όπως λέγεται (λίγο κακόβουλα ομολογουμένως), στην πρωτεύουσα Κοπεγχάγη το στέμμα του βασιλιά στάλθηκε με κούριερ στο γερμανικό επιτελείο.
Μετά τον πόλεμο, η Δανία ουσιαστικά αποψιλώθηκε. Τόσο η Γροιλανδία όσο και οι Φερόες αυτονομήθηκαν, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι σχεδόν ανεξάρτητα κράτη. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι Φερόες δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ η υπόλοιπη Δανία - έστω και με δικό της νόμισμα και με τις τζιριτζάντζουλες των δημοψηφισμάτων κάποτε - θεωρείται από τα πιστά μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Τα "νησιά των προβάτων" (αυτό σημαίνει το όνομά τους) αποτελούν λοιπόν έναν φάρο για κάθε λαό που (σαν απολωλός πρόβατο) ζητά το δικό του δρόμο. Ειδικά για την Ελλάδα το μήνυμα είναι διπλό και σχετίζεται...
...πρώτον, με την ειδική σχέση της Ελλάδας με τη Δανία, όπως διαμορφώθηκε στο διάβα των αιώνων, με καλές και κακές στιγμές όπως αναλύονται σε αυτό το πόνημα...
...και δεύτερον, με το γεγονός ότι το δυτικότερο νησί του συμπλέγματος φέρει το όνομα μιας ένδοξης αρχαίας ελληνικής πόλης, αποτελώντας τρανή απόδειξη για αυτό που συστηματικά υποστηρίζουν κάποιοι λίγοι θαρραλέοι:
- ότι ο μυκηναϊκός πολιτισμός έφτασε, μέσω των θαλασσοπόρων προγόνων μας, στα πέρατα της οικουμένης, πολύ πέρα από το Γιβραλτάρ, κι ας ισχυρίζονται διάφοροι ότι προηγήθηκαν οι (απόγονοι των μυκηναίων, in any case) Βίκινγκς ή - όπως λέει εκείνος ο ανεκδιήγητος ο Ερντογάν - οι μουσουλμάνοι της Αραπιάς.
Μια ματιά άλλωστε στα τοπία των δύο Μυκηνών - της αργολικής και της σκανδιναβικής - θα μας πείσει όλους για την εκπληκτική μεταξύ τους ομοιότητα (σχηματίζουν τις ίδιες πάνω κάτω "γωνίες"), που ώθησε τους αποίκους να δώσουν το ίδιο όνομα στο μακρινό νησάκι, όνομα που επιβιώνει μέχρι σήμερα.
Δεν αποτελούν λοιπόν συμπτώσεις τα τόσα και τόσα ευρήματα, όπως η ομοιότητα του υπέρθυρου της Πύλης των Λεόντων με τους λίθους του Στόουνχεντζ.
Το αβίαστο συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι η Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη για να παραμείνει σε μίζερα καλούπια. Και οι Ραν(τ)ιέρηδες προπονητές είναι πολύ μικροί για να εμπνεύσουν τους παίχτες μας να βγάλουν το λιοντάρι που κρύβουν μέσα τους και να παλέψουν σαν ίσοι προς ίσους τους απογόνους των ένδοξων μυκηναίων.
Οι ψαράδες και λοιποί ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές του νησιωτικού συγκροτήματος, που τόσο τους υποτιμήσαμε, φαίνεται ότι ήρθαν στο Καραϊσκάκη αποφασισμένοι να μας δώσουν ένα μάθημα.
Τα νησιά αυτά ήταν το μόνο ευρωπαϊκό κομμάτι της Δανίας που δεν έπεσε στα χέρια των γερμανών ναζί στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Κι όχι επειδή δήθεν οι επιτιθέμενοι δεν τα θεωρούσαν στρατηγικής σημασίας, αλλά επειδή έγκαιρα οι ντόπιοι άφησαν τους βρετανούς να φτάσουν πρώτοι - την ώρα που, όπως λέγεται (λίγο κακόβουλα ομολογουμένως), στην πρωτεύουσα Κοπεγχάγη το στέμμα του βασιλιά στάλθηκε με κούριερ στο γερμανικό επιτελείο.
Μετά τον πόλεμο, η Δανία ουσιαστικά αποψιλώθηκε. Τόσο η Γροιλανδία όσο και οι Φερόες αυτονομήθηκαν, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι σχεδόν ανεξάρτητα κράτη. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι Φερόες δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ η υπόλοιπη Δανία - έστω και με δικό της νόμισμα και με τις τζιριτζάντζουλες των δημοψηφισμάτων κάποτε - θεωρείται από τα πιστά μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Τα "νησιά των προβάτων" (αυτό σημαίνει το όνομά τους) αποτελούν λοιπόν έναν φάρο για κάθε λαό που (σαν απολωλός πρόβατο) ζητά το δικό του δρόμο. Ειδικά για την Ελλάδα το μήνυμα είναι διπλό και σχετίζεται...
...πρώτον, με την ειδική σχέση της Ελλάδας με τη Δανία, όπως διαμορφώθηκε στο διάβα των αιώνων, με καλές και κακές στιγμές όπως αναλύονται σε αυτό το πόνημα...
...και δεύτερον, με το γεγονός ότι το δυτικότερο νησί του συμπλέγματος φέρει το όνομα μιας ένδοξης αρχαίας ελληνικής πόλης, αποτελώντας τρανή απόδειξη για αυτό που συστηματικά υποστηρίζουν κάποιοι λίγοι θαρραλέοι:
- ότι ο μυκηναϊκός πολιτισμός έφτασε, μέσω των θαλασσοπόρων προγόνων μας, στα πέρατα της οικουμένης, πολύ πέρα από το Γιβραλτάρ, κι ας ισχυρίζονται διάφοροι ότι προηγήθηκαν οι (απόγονοι των μυκηναίων, in any case) Βίκινγκς ή - όπως λέει εκείνος ο ανεκδιήγητος ο Ερντογάν - οι μουσουλμάνοι της Αραπιάς.
Μια ματιά άλλωστε στα τοπία των δύο Μυκηνών - της αργολικής και της σκανδιναβικής - θα μας πείσει όλους για την εκπληκτική μεταξύ τους ομοιότητα (σχηματίζουν τις ίδιες πάνω κάτω "γωνίες"), που ώθησε τους αποίκους να δώσουν το ίδιο όνομα στο μακρινό νησάκι, όνομα που επιβιώνει μέχρι σήμερα.
Δεν αποτελούν λοιπόν συμπτώσεις τα τόσα και τόσα ευρήματα, όπως η ομοιότητα του υπέρθυρου της Πύλης των Λεόντων με τους λίθους του Στόουνχεντζ.
Το αβίαστο συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι η Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη για να παραμείνει σε μίζερα καλούπια. Και οι Ραν(τ)ιέρηδες προπονητές είναι πολύ μικροί για να εμπνεύσουν τους παίχτες μας να βγάλουν το λιοντάρι που κρύβουν μέσα τους και να παλέψουν σαν ίσοι προς ίσους τους απογόνους των ένδοξων μυκηναίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου