Δεν θεωρώ χρέος μου να γράφω νεκρολογίες, απλά όταν κάποιοι γνωστοί (ή δικοί μου γνωστοί) "φεύγουν", το αμετάκλητο του γεγονότος με κάνει ενίοτε να θέλω να γράψω κάτι γι' αυτούς. Σήμερα έως τις πρώτες απογευματινές ώρες μάθαμε για το θάνατο του Γιάννη Σκουλαρίκη (υπουργού των πρώτων πασοκικών χρόνων και τέως δημάρχου Αρχαίας Ολυμπίας - καταγόταν από τη Σμίλα Ηλείας και επί των ημερών του ενοποιήθηκαν Αστυνομία Πόλεων και Χωροφυλακή) και του Σταύρου Παράβα (ηθοποιού που "θήτευσε" και σε ξερονήσι, μαθαίνοντας the hard way τα όρια ανοχής-λογοκρισίας της δεύτερης χούντας δηλ. του Ιωαννίδη).
Ο δεύτερος πέθανε την επαύριο της ονομαστικής του εορτής. Θυμήθηκα έναν σεβαστό συνάδελφο που είχε πάθει ακριβώς το ίδιο, την επομένη του Αϊ-Γιαννιού που γιόρταζε. Μπορεί να είναι τυχαίο, μπορεί να παίζει και το ρόλο του ο παράγοντας συγκίνηση. Τα κακά νέα πάντως, ακόμη και στην προ-in.gr εποχή, μαθαίνονταν γρήγορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου