19 Νοε 2008

Συγγνώμη, τετράποδε φίλε

Σε είδα τελευταία στιγμή. Δεν είχα καμία δυνατότητα να σε αποφύγω. Δεν έπρεπε να είσαι εκεί, αλλά δε σου το εξήγησε κανείς. Πού γύριζες μες στη βροχή; Το έσκασες από κάπου; Σε παράτησαν; Ποιος να ξέρει.

Μόνη μου παρηγοριά, πως ό,τι έγινε ήταν ακαριαίο κι έτσι δε χρειάστηκε να υποφέρεις. Μακάρι να είχα περάσει απο κείνη τη στροφή πέντε λεπτά αργότερα. Θα είχες ίσως περάσει στην άκρη και σιγά-σιγά θα έφτανες στο διπλανό χωριό.

Πήγα και το ανέφερα στην αστυνομία. Δεν θα με πάνε μέσα αλλά ξέρω ότι, εξαιτίας μου (διότι εγώ οδηγούσα και όχι "ο κακός μου ο καιρός"), μία ζωή (έστω ζώου) χάθηκε. Πόσο εύκολο είναι να χαθούν ζωές! Ακόμη και οι "ανώτερες" ημών των ανθρώπων.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είσαι πολύ μεγάλος γι' αυτό που έκανες! (που πήγες στην αστυνομία, όχι που πάτησες το σκύλο...)

Εύγε!

Zakman

Yank_o είπε...

Για το καλό της εταιρείας το έκανα, δηλ. για να πάρουμε λεφτά για τη ζημιά του εταιρικού αυτοκινήτου. Και μάλιστα μου είπαν ότι ακόμη ορθότερο είναι να δηλώνουμε τέτοια περιστατικά την ώρα που γίνονται και όχι εκ των υστέρων.