Δεν μας θυμάμαι ποτέ να ψηφίζουμε "ευρωπαϊκά" στις ευρωεκλογές. Δεν θυμάμαι, δηλαδή, να μας έχει απασχολήσει το αν συνολικά θα υπερισχύσει η Α ή η Β ομάδα, ή αν θα ενισχυθεί η Γ ή η Δ. (Όπου Α και Β διάβαζε κεντροδεξιοί & σοσιαλιστές, όπου Γ, Δ κ.λπ. διάβαζε όλες οι μικρότερες ομάδες.) Μπορεί να φταίει (πέραν από το κλισέ περί "επαρχιωτισμού" των Ελλήνων) το χαμηλό, γενικά, κύρος του ευρωκοινοβουλίου, που δεν είναι άμεσα συνδεδεμένο με την διακυβέρνηση της Ε.Ε. - όπου κυριαρχεί ο ρόλος των κρατών-μελών (μέσω του Συμβουλίου) και της αριστίνδην Επιτροπής (Κομισιόν, στα ελληνικά). Δεν ξέρω αν, όπως ειπώθηκε, η οικονομική κρίση φέρνει πιο κοντά τους συν-ευρωπαίους ή αν συνειδητοποιούμε περισσότερο τον βαθμό στον οποίο εξαρτώμαστε από τις πολιτικές της Ε.Ε. Το πολιτικό κλίμα πάντως είναι τέτοιο που κατά τη γνώμη μου δεν επιτρέπει προσδοκίες μιας πιο ευρωκεντρικής στάσης των ελλήνων πολιτών.
Ιδού μερικά σενάρια:
Σενάριο 1: Δίδυμες εκλογές. Εκεί είναι που δεν θα ακούσουμε τίποτα για Ευρώπη. Οι "μικροί" θα βγάλουν ευρωβουλευτές και κάποιος από τους μεγάλους μάλλον θα βγει αυτοδύναμος.
Σενάριο 2: Μόνο ευρωεκλογές - οι εθνικές να περιμένουν. Θα είναι το απόλυτο δημοψήφισμα, βλ. και 1999. Χωρίς πολλή Ευρώπη, με μια κάποια πόλωση.
Σενάριο 3: Εθνικές εκλογές τώρα. Απίθανο μου φαίνεται. Αν πάντως γίνουν και δεν προκύψει κυβερνητικό σχήμα, τότε βλ. Σενάριο 1 (δίδυμες).
Σενάριο 4: Εθνικές εκλογές τώρα και σχηματισμός κυβέρνησης χωρίς επανάληψή τους. Τότε, και μόνο τότε, υπάρχει κατά την άποψή μου ελπίδα για λίγη Ευρώπη στα αυτιά και τα μυαλά μας (για καρδιές ουδείς λόγος) τον Ιούνιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου