Οι νόμοι για την κουκουλοφορία θα έπρεπε να έχουν θεσπιστεί πολύ νωρίτερα.
Έτσι θα είχαν αποτραπεί, τόσο το δράμα της Κοκκινοσκουφίτσας όσο και τα ρατσιστικά αίσχη του αμερικανικού νότου.
N' est-ce pas?
1 σχόλιο:
Ανώνυμος
είπε...
Οι μεν, σπάνε και καίνε. Οι δε, μας μπερδεύουν: ή που θα σκοτώνουν και θα δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο ή που θα αδιαφορούν για τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών! Μέση οδός, όπως –για παράδειγμα, έτσι να παίρνουν κι αυτοί ιδέες- να κάνουν απλώς τη δουλειά για την οποία πληρώνονται, δεν υπάρχει στις προτεραιότητές τους.
Οι μεν και οι δε(ν). Μας μπερδεύουν. Ποιοι είναι ποιοι; Κοιτάμε από τη μία: Κράνη και κουκούλες Κοιτάμε από την άλλη: Κράνη και κουκούλες Και στη μέση εμείς, να «τρώμε» τα δακρυγόνα, την ακρίβεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την έλλειψη Παιδείας, την ανεργία, τη φτώχεια. Και τις κάμερες! Έχουμε γεμίσει κάμερες! Ο Big Brother μεγαλώνει ακόμη περισσότερο! Να «πολεμήσει» τον «εχθρό»! Μα, υπάρχει πράγματι «εχθρός»; Οι με και οι δε(ν) είναι πράγματι αντίπαλοι; Μήπως –απλώς- μας έχουν περικυκλώσει κι εμείς νομίζουμε ότι αντιπαρατίθενται μεταξύ τους;
Γιατί, όσο περνάει ο καιρός, αισθάνομαι όλο και περισσότερο «με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο»; Γιατί έχω φέρει το Γκουαντάναμο στο σπίτι μου; Γιατί επιμένω να ζω τον εφιάλτη μου και δεν ξυπνάω;;; ΜΑΤατζήδες και κουκουλοφόροι μια παρέα. Ο Λαός απών...
1 σχόλιο:
Οι μεν, σπάνε και καίνε.
Οι δε, μας μπερδεύουν: ή που θα σκοτώνουν και θα δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο ή που θα αδιαφορούν για τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών! Μέση οδός, όπως –για παράδειγμα, έτσι να παίρνουν κι αυτοί ιδέες- να κάνουν απλώς τη δουλειά για την οποία πληρώνονται, δεν υπάρχει στις προτεραιότητές τους.
Οι μεν και οι δε(ν).
Μας μπερδεύουν.
Ποιοι είναι ποιοι;
Κοιτάμε από τη μία: Κράνη και κουκούλες
Κοιτάμε από την άλλη: Κράνη και κουκούλες
Και στη μέση εμείς, να «τρώμε» τα δακρυγόνα, την ακρίβεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την έλλειψη Παιδείας, την ανεργία, τη φτώχεια.
Και τις κάμερες!
Έχουμε γεμίσει κάμερες! Ο Big Brother μεγαλώνει ακόμη περισσότερο! Να «πολεμήσει» τον «εχθρό»!
Μα, υπάρχει πράγματι «εχθρός»;
Οι με και οι δε(ν) είναι πράγματι αντίπαλοι;
Μήπως –απλώς- μας έχουν περικυκλώσει κι εμείς νομίζουμε ότι αντιπαρατίθενται μεταξύ τους;
Γιατί, όσο περνάει ο καιρός, αισθάνομαι όλο και περισσότερο «με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο»;
Γιατί έχω φέρει το Γκουαντάναμο στο σπίτι μου;
Γιατί επιμένω να ζω τον εφιάλτη μου και δεν ξυπνάω;;;
ΜΑΤατζήδες και κουκουλοφόροι μια παρέα. Ο Λαός απών...
Δημοσίευση σχολίου