Υπέρ των 1435mm

Με αφορμή την αυριανή (5/7/'09) εκδήλωση υπέρ της σύνδεσης του Λουτρακίου με το δίκτυο του "Προαστιακού" (στη γλώσσα των καπνιστών: ούτε "μισό τσιγάρο δρόμος" δεν είναι η υπολειπόμενη απόσταση έως τον Ισθμό), νιώθω την ανάγκη να πω κάποια πράγματα από αυτή την ιστοσελίδα - μέσω της οποίας πολλές φορές στο παρελθόν τόνισα τα μειονεκτήματα του "Προαστιακού" όπως φτιάχτηκε και λειτουργεί.

Η νέα σιδηροδρομική γραμμή (θα τη λέω ΝΣΓ) είναι μονόδρομος αν θέλουμε κάποιο σοβαρό ποσοστό των μετακινήσεων να γίνεται με τραίνο και να αποσυμφορηθούν οι δρόμοι. Τόσο μέσα στην Αττική, όπου με πύκνωση των σταθμών & συχνοτήτων θα προκύψει σιγά-σιγά μια νέα γραμμή "μετρό", όσο και υπεραστικά.

Σοβαρό σιδηρόδρομο δεν είχαμε - ορεινή χώρα γαρ, χωρίς πολλή βαριά βιομηχανία και στη περιφέρεια της Ευρώπης. Οι οθωμανοί πέραν της Μελούνας* και ο Τρικούπης στο νότο ανέπτυξαν τους κορμούς των δικτύων που έγιναν γνωστά ως ΣΕΚ, ΣΠΑΠ και στο τέλος ΟΣΕ. Ο σιδηρόδρομος διεθνώς απαξιώθηκε, πριν τον ξανα-ανακαλύψουν οι "φράγκοι" (όταν έπηξαν οι δρόμοι τους). Και σε μας τον έφαγαν τα ΚΤΕΛ, τα ΙΧ και κυρίως ο κακός του εαυτός (η κάπνα, οι καθυστερήσεις, τα τρωκτικά...).

Σε ένα δύσκολο κλίμα (ο σιδηρόδρομος δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα και νομίζω ότι δεν τον πολυσυμπαθούμε, με εξαίρεση τις γραφικές τουριστικές διαδρομές), υπάρχει ο κίνδυνος, η ιδεαλιστική προσκόλληση σε παρωχημένες υποδομές να προσφέρει (τελικά, και άθελα) κακές υπηρεσίες. Πόσα ακόμη πεταμένα ή σκορπισμένα λεφτά; Δεν πρέπει να επαναληφθούν λάθη όπως η ημιτελής ανακαίνιση του μετρικού (δηλ. πλάτους γραμμής 1 μ.) δικτύου στην Αιτωλοακαρνανία (!) και την ανατολική/νότια Πελοπόννησο. (Ποιος θα χρησιμοποιήσει αυτά τα δίκτυα, αν ποτέ λειτουργήσουν;) Πόση πια σιδηροδρομική ζήτηση, π.χ., μπορεί να γεννήσει η νότια ακτή του Κορινθιακού, ώστε να επενδύσει η χώρα σε δύο παράλληλους μεταξύ τους σιδηροδρομικούς άξονες (τη ΝΣΓ και τη γραμμή Τρικούπη); Μακάρι αυτό να αποτυπωθεί σε μια μελέτη ώστε η όποια απόφαση να ληφθεί τεκμηριωμένα.

Καλώς ή κακώς (το δεύτερο κατ' εμέ, διότι έτσι απεμπολήθηκε το προνόμιο του σιδηροδρόμου να έρχεται στις καρδιές των πόλεων, αλλά φαντάζομαι ήταν θέμα οικονομικού και κοινωνικού κόστους), η ΝΣΓ χαράχτηκε έξω από τους οικισμούς. Αυτό πια δεν αλλάζει. Οι νέοι σταθμοί σιγά-σιγά θα γίνουν μέρος του τοπίου (τα λεωφορειάκια σύνδεσης με το κέντρο βοηθούν σ' αυτό).

Η ΝΣΓ μπορεί, με πύκνωση σταθμών και δρομολογίων (βαρετό να το επαναλαμβάνεις, αλλά έτσι είναι) αλλά και με άλλες σημειακές επεμβάσεις (π.χ. διαμόρφωση του σταθμού στον Ισθμό ώστε να μπορεί να στρίψει το τραίνο από Λουτράκι για Κόρινθο και τούμπαλιν), να εξυπηρετήσει και τη σύνδεση των παραθαλάσσιων οικισμών. Ας δοθεί αυτή η δυνατότητα, τα υπόλοιπα είναι θέμα ζήτησης - αν και, απ' ό,τι κατάλαβα, το βασικό αίτημα στο Λουτράκι είναι (ευλόγως) η απευθείας σύνδεση με την Αθήνα.

*ελληνοτουρκικό όριο προ του 1912 κοντά στις εκβολές Πηνειού