Ίσως το πατρινό ρεπορτάζ (εδώ) να αποδίδει ελλιπώς το κατηγορητήριο. Πάντως, όσο κι αν κατανοεί κανείς την λογική του να παταχθεί η επιδημία "χτυπώντας" και τον άρρωστο, δεν είμαι σίγουρος αν η τυχόν καταδίκη ενός κατόχου υλικού παιδικής πορνογραφίας θα συμβάλει στη μείωση της διακίνησης και πρωτίστως της παραγωγής αυτού του υλικού - που γίνεται σε βάρος της αξιοπρέπειας & της ψυχικής και ενίοτε και σωματικής υγείας ανηλίκων. Διότι φαντάζομαι ότι αυτό (η εξάλειψη της κακοποίησης παιδιών) είναι το ζητούμενο, πρώτα και κύρια, και όχι το να ψάχνουμε τι αρχεία πέρασαν από τον τάδε υπολογιστή, ούτε βεβαίως οι εντυπωσιασμοί και οι ψευδαισθήσεις ότι "χτυπάμε το κακό στη ρίζα του".
Δύσκολο το θέμα, εύκολες οι γενικεύσεις. "Φίλοι των παιδεραστών", κατά μερικούς, όσοι ανησυχούν για το μακρύ χέρι του κράτους. "Νοσταλγοί της αστυνομοκρατίας", κατά άλλους, όσοι πετυχαίνουν να σπάνε κρίκους της αλυσίδας, έστω και αδύναμους ή ασήμαντους. Μπορεί να συζητηθεί ένα τέτοιο θέμα, ψύχραιμα και ουσιαστικά; Μπορεί να συζητηθεί οτιδήποτε ψύχραιμα και ουσιαστικά; Τελευταία κυκλοφορεί μπόλικος δογματισμός, νομίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου