...μήπως λέγεται Φελλός;"
"Όχι, η Μεγίστη είναι."
"Σιγά μην είναι κι ο Τρισμέγιστος!"
30 Απρ 2010
Όποιος φελά, παντού φελά (παλιά κυκλαδοκρητική παροιμία)
"Το νησάκι απέναντι από την Αντίφελλο...
...μήπως λέγεται Φελλός;"
"Όχι, η Μεγίστη είναι."
"Σιγά μην είναι κι ο Τρισμέγιστος!"
...μήπως λέγεται Φελλός;"
"Όχι, η Μεγίστη είναι."
"Σιγά μην είναι κι ο Τρισμέγιστος!"
Επειδή δεν είστε υποχρεωμένοι να γνωρίζετε κανώ...
...από το ακριτικό Καστελλόριζο σας προϊδεάζω για τα νέα μέτρα...
...που αποτελούν μια ισχυρή γέφυρα, για να περάσουμε, αβρόχοις ποσί,...
...απέναντι!
...που αποτελούν μια ισχυρή γέφυρα, για να περάσουμε, αβρόχοις ποσί,...
...απέναντι!
29 Απρ 2010
Η ερώτηση και η απάντηση
"Υπάρχει ελληνικό μοντέλο;" ήταν ο καλοπροαίρετος τίτλος άρθρου γεμάτου μετεκλογική ευφορία, από το οποίο μου είχαν μείνει στη μνήμη (όχι λέξη προς λέξη, το παραδέχομαι) κάποιες ανέλπιστα προφητικές φράσεις, όπως:
Η Ελλάδα γίνεται τα επόμενα χρόνια ένα πολιτικό εργαστήριο όπου θα δοκιμαστεί αν υπάρχει -συγχωρήστε το νεολογισμό- τρίτος δρόμος μετά τον Τρίτο Δρόμο.
"Πολιτικό εργαστήριο!" Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα σπεύσουν να παραλληλίσουν τη χώρα με τα σχολικά εργαστήρια χημείας, όπου κάποιοι μαθητευόμενοι αναμειγνύουν υλικά με κίνδυνο έκρηξης. Ο χρόνος θα δείξει αν οι κυβερνώντες "ξέρουν τι κάνουν" (η αναβλητικότητα και η ασυνέπεια, πάντως, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας).
Τουλάχιστον, το ερώτημα του τίτλου (περί μοντέλου) απαντήθηκε σχετικά σύντομα (μέσα στο πρώτο εξάμηνο της πιο-νέας-διακυβέρνησης), όπως φαίνεται και από την κάτωθι φωτογραφία. Κάτι είναι κι αυτό. (Συγγνώμη, παρασύρθηκα και έκανα πλάκα. Ποιος ξέρει, ίσως απαγορευτεί προσωρινά η διακωμώδηση της επικαιρότητας, μια και οι περιστάσεις είναι κρίσιμες.)
Η Ελλάδα γίνεται τα επόμενα χρόνια ένα πολιτικό εργαστήριο όπου θα δοκιμαστεί αν υπάρχει -συγχωρήστε το νεολογισμό- τρίτος δρόμος μετά τον Τρίτο Δρόμο.
"Πολιτικό εργαστήριο!" Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα σπεύσουν να παραλληλίσουν τη χώρα με τα σχολικά εργαστήρια χημείας, όπου κάποιοι μαθητευόμενοι αναμειγνύουν υλικά με κίνδυνο έκρηξης. Ο χρόνος θα δείξει αν οι κυβερνώντες "ξέρουν τι κάνουν" (η αναβλητικότητα και η ασυνέπεια, πάντως, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας).
Τουλάχιστον, το ερώτημα του τίτλου (περί μοντέλου) απαντήθηκε σχετικά σύντομα (μέσα στο πρώτο εξάμηνο της πιο-νέας-διακυβέρνησης), όπως φαίνεται και από την κάτωθι φωτογραφία. Κάτι είναι κι αυτό. (Συγγνώμη, παρασύρθηκα και έκανα πλάκα. Ποιος ξέρει, ίσως απαγορευτεί προσωρινά η διακωμώδηση της επικαιρότητας, μια και οι περιστάσεις είναι κρίσιμες.)
Θα γυρίσει ο τροχός
Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, οι τοπικές εκλογές θα γίνονται κάθε 5 χρόνια, μαζί με τις ευρωεκλογές, για να επιτυγχάνεται οικονομία κλίμακας.
Μια και ανακάλυψαν οι ιθύνοντες (ή μάλλον οι τεχνοκράτες τους) τον τροχό, ίσως θα ήταν χρήσιμο να προχωρήσουν λίγο παραπέρα: Με συνταγματική μεταρρύθμιση, θα μπορούσαμε ίσως να ελπίζουμε ότι και οι εκλογές νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας (δηλ. οι βουλευτικές, από τις οποίες προκύπτει και η κυβέρνηση) θα γίνονται κάθε πέντε χρόνια, σε προβλέψιμους χρόνους (όπως Αμερική), με εξαίρεση πραγματικά σπουδαίους λόγους - και όχι τους δήθεν "εθνικούς" που έγιναν λάστιχο από το 1977 και μετά.
Συνοδευτική προϋπόθεση θα ήταν η εφαρμογή αναλογικότερου (δηλ. αντιπροσωπευτικότερου) συστήματος, χωρίς πριμ σε πρωτεύσαντες του 40-και-κάτι-%, ώστε οι κυβερνητικές πλειοψηφίες να βασίζονται σε ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις - και να έχει νόημα η επιταγή "να βρίσκονται λύσεις μέσα από τη βουλή".
Μέρος της τρέχουσας "πολιτικής τάξης" θα αντισταθεί, βέβαια, σε τέτοιες εξελίξεις, που θα σαμποτάρουν την δυνατότητα του εκάστοτε πρωθυπουργού να μας τρέχει στις κάλπες όποτε αυτό συμφέρει το κόμμα του. Ελπίζω (ή μάλλον ονειρεύομαι;) ότι αυτή η "πολιτική τάξη" θα πάρει σύντομα "πόδι", οπότε θα μας είναι αδιάφορο το τι πιστεύει*.
(*Για τους λίγους που ακόμη ενδιαφέρονται: Οι κακές γλώσσες λένε ότι ίσως πιστεύει στον Αντίχριστο - αλλιώς, δεν εξηγείται ότι το πλήθος των νέων δήμων ανέρχεται στο ακριβές ήμισυ του αριθμού του Θηρίου, ήτοι 333.)
Μια και ανακάλυψαν οι ιθύνοντες (ή μάλλον οι τεχνοκράτες τους) τον τροχό, ίσως θα ήταν χρήσιμο να προχωρήσουν λίγο παραπέρα: Με συνταγματική μεταρρύθμιση, θα μπορούσαμε ίσως να ελπίζουμε ότι και οι εκλογές νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας (δηλ. οι βουλευτικές, από τις οποίες προκύπτει και η κυβέρνηση) θα γίνονται κάθε πέντε χρόνια, σε προβλέψιμους χρόνους (όπως Αμερική), με εξαίρεση πραγματικά σπουδαίους λόγους - και όχι τους δήθεν "εθνικούς" που έγιναν λάστιχο από το 1977 και μετά.
Συνοδευτική προϋπόθεση θα ήταν η εφαρμογή αναλογικότερου (δηλ. αντιπροσωπευτικότερου) συστήματος, χωρίς πριμ σε πρωτεύσαντες του 40-και-κάτι-%, ώστε οι κυβερνητικές πλειοψηφίες να βασίζονται σε ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις - και να έχει νόημα η επιταγή "να βρίσκονται λύσεις μέσα από τη βουλή".
Μέρος της τρέχουσας "πολιτικής τάξης" θα αντισταθεί, βέβαια, σε τέτοιες εξελίξεις, που θα σαμποτάρουν την δυνατότητα του εκάστοτε πρωθυπουργού να μας τρέχει στις κάλπες όποτε αυτό συμφέρει το κόμμα του. Ελπίζω (ή μάλλον ονειρεύομαι;) ότι αυτή η "πολιτική τάξη" θα πάρει σύντομα "πόδι", οπότε θα μας είναι αδιάφορο το τι πιστεύει*.
(*Για τους λίγους που ακόμη ενδιαφέρονται: Οι κακές γλώσσες λένε ότι ίσως πιστεύει στον Αντίχριστο - αλλιώς, δεν εξηγείται ότι το πλήθος των νέων δήμων ανέρχεται στο ακριβές ήμισυ του αριθμού του Θηρίου, ήτοι 333.)
28 Απρ 2010
Δεν είναι παίξε-γέλασε
Όχι τα ΜΠαλκάνια... αλλά οι Φράγκοι και η ζαβολιά (γαλλιστί tricher, όπως μου υπέδειξε γαλλομαθής)
27 Απρ 2010
Του έλληνος ο τράχηλος...
Αφού περάσαμε από Γιούρα κι από Γκντουπ...
...τι να μας πει το Γιούρο-Γκρουπ;
...τι να μας πει το Γιούρο-Γκρουπ;
23 Απρ 2010
Στο Μι και Φι!
Τη δεκαετία του 1940 οι "εχθροί" ήταν οι ΜΦ: "μοναρχοφασίστες".
Τη δεκαετία του 2010 οι "εχθροί" είναι τα MF: "monetary funds" (είτε είναι τα υπαρκτά διεθνή, IMF, είτε τα ανύπαρκτα ευρωπαϊκά, EMF).
Έτσι ή αλλιώς, η ερμηνεία που δίνεται στις δύο ακροστοιχίδες είναι κοινή: "Mutha-Fuckahs" (προσοχή στην προφορά)...
Τη δεκαετία του 2010 οι "εχθροί" είναι τα MF: "monetary funds" (είτε είναι τα υπαρκτά διεθνή, IMF, είτε τα ανύπαρκτα ευρωπαϊκά, EMF).
Έτσι ή αλλιώς, η ερμηνεία που δίνεται στις δύο ακροστοιχίδες είναι κοινή: "Mutha-Fuckahs" (προσοχή στην προφορά)...
22 Απρ 2010
Σταθερότητα, αν μη τι άλλο
Επίσης, και οι στόΚοι ομοίως δεν αλλάζουν (ποτέ, όμως). Φωτό από τη διαμαρτυρία στην είσοδο της Μεγάλης Βρετανίας στο Σύνταγμα.
20 Απρ 2010
Μεγάλα έργα, μεγάλα μυστικά (continued)
Αναγνώστες του αδελφού ιστολογίου λάσπη (η) εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την συνέχεια της ιστορίας των αθηναϊκών στοών. Αναδημοσιεύεται εκεί, συνεπώς, το άρθρο που είχε δημοσιευτεί (στην αρχική laspi.gr) κατά την περίοδο της προ-ολυμπιακής φούρ(ι)ας για το Στάδιο Καραϊσκάκη.
Με τους ρυθμούς αυτούς αισιοδοξούμε ότι στην τρέχουσα δεκαετία θα έχουμε ανεβάσει στη λάσπη (την) όλο το υλικό που υπήρχε εκεί πριν δεχτούμε την επίθεση των χάκερς (όπως καλή ώρα δέχεται επίθεση κι η πατρίδα μας σήμερα από τους "κερδοσκόπους" - λες και υπάρχουν "χασοσκόποι", όπως εύστοχα είχε πει ο Βγενό πριν την αινιγματική χθεσινή του συνέντευξη στον παπαγ-Alexis).
Με τους ρυθμούς αυτούς αισιοδοξούμε ότι στην τρέχουσα δεκαετία θα έχουμε ανεβάσει στη λάσπη (την) όλο το υλικό που υπήρχε εκεί πριν δεχτούμε την επίθεση των χάκερς (όπως καλή ώρα δέχεται επίθεση κι η πατρίδα μας σήμερα από τους "κερδοσκόπους" - λες και υπάρχουν "χασοσκόποι", όπως εύστοχα είχε πει ο Βγενό πριν την αινιγματική χθεσινή του συνέντευξη στον παπαγ-Alexis).
19 Απρ 2010
18 Απρ 2010
17 Απρ 2010
16 Απρ 2010
Rob the robber
Πάω στο μεγάλο πολυεθνικό σουπερμάρκετ. Βάζω τα ψώνια μου στο καλάθι. Φτάνω στο ταμείο και, αντί να πληρώσω, δίνω στην ταμία τον αριθμό του κινητού μου τηλεφώνου, δηλώνω ότι αρνούμαι να συνεισφέρω στα έσοδα του μεγαλοκαπιταλιστή - που εκμεταλλεύεται τους εργαζομένους, αγοράζει φθηνά και πουλάει πανάκριβα, συμβάλλοντας έτσι στην "ακρίβεια" - και προσπαθώ να φύγω σαν κύριος.
Ποια αντίδραση πρέπει να περιμένω από τη διεύθυνση του καταστήματος; Είμαι μάγκας και ρομπέν των δασών; Ή είμαι ένας κοινός κλέφτης;
Φίλος μου δήλωσε περίπου έκπληκτος που εν έτει 2010 νέοι και έξυπνοι άνθρωποι διαλέγουν τον δρόμο της ένοπλης πάλης, όπως ο νεκρός Φούντας (ή διάφοροι άλλοι από τους προστατευόμενους δημοφιλούς εφημερίδας, σαν κι αυτούς που πρόσφατα άρχισαν να συλλαμβάνονται). Μετά τα γεγονότα του 2008 - και λαμβάνοντας υπόψη διάφορα παθολογικά κοινωνικά φαινόμενα στη μεταολυμπιακή, κυρίως, Ελλάδα, που τροφοδοτούν ακρότητες - δεν νομίζω ότι κανείς μας θα έπρεπε να ξαφνιάζεται, ούτε από την "τρομοκρατία" ούτε από την τάση νομιμοποίησης συμπεριφορών που (πίστευα ότι) κανένας γονιός δεν θα ήθελε να διδάξει στα παιδιά του ή να ανεχθεί από αυτά.
Ποια αντίδραση πρέπει να περιμένω από τη διεύθυνση του καταστήματος; Είμαι μάγκας και ρομπέν των δασών; Ή είμαι ένας κοινός κλέφτης;
Φίλος μου δήλωσε περίπου έκπληκτος που εν έτει 2010 νέοι και έξυπνοι άνθρωποι διαλέγουν τον δρόμο της ένοπλης πάλης, όπως ο νεκρός Φούντας (ή διάφοροι άλλοι από τους προστατευόμενους δημοφιλούς εφημερίδας, σαν κι αυτούς που πρόσφατα άρχισαν να συλλαμβάνονται). Μετά τα γεγονότα του 2008 - και λαμβάνοντας υπόψη διάφορα παθολογικά κοινωνικά φαινόμενα στη μεταολυμπιακή, κυρίως, Ελλάδα, που τροφοδοτούν ακρότητες - δεν νομίζω ότι κανείς μας θα έπρεπε να ξαφνιάζεται, ούτε από την "τρομοκρατία" ούτε από την τάση νομιμοποίησης συμπεριφορών που (πίστευα ότι) κανένας γονιός δεν θα ήθελε να διδάξει στα παιδιά του ή να ανεχθεί από αυτά.
15 Απρ 2010
Γίνε ρουφιάνος (μπας και ανασάνουν οι δρόμοι...)
Σε πείσμα όσων (γνωστών στην πιάτσα ως "γορίλες") υποκριτικά γκρινιάζουν ότι η εφαρμογή της νομιμότητας θα ωθήσει στην ανεργία δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να καταγγείλουμε την αντικανονική, ανασφαλή και κατά πάσα πιθανότητα παράνομη τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων - που από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου "κοσμούν" τους δρόμους μας, δίνοντάς τους εικόνα ασύγκριτα πιο τριτοκοσμική από αυτή που συναντάς σε κατώτερες, τάχα μου, χώρες.
Για τις καταγγελίες σας ακολουθήστε αυτόν τον σύνδεσμο. Το αν τελικά θα βγει κάτι εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα του Δημοσίου στο πεδίο της επιτόπιας εφαρμογής, ας βοηθήσουμε όμως εμείς με τον τρόπο μας τώρα που έχουμε τη δυνατότητα.
Για τις καταγγελίες σας ακολουθήστε αυτόν τον σύνδεσμο. Το αν τελικά θα βγει κάτι εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα του Δημοσίου στο πεδίο της επιτόπιας εφαρμογής, ας βοηθήσουμε όμως εμείς με τον τρόπο μας τώρα που έχουμε τη δυνατότητα.
Καταπλέοντες, αποπλέοντες, επιπλέοντες και λέοντες
Πολλή συζήτηση τις τελευταίες πέντε μέρες για ένα λιμάνι μίκυ μάους.
Ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ για τους αυτοκινητοδρόμους της θάλασσας, όπου προβαλλόταν η σύνδεση Κορίνθου-Ιταλίας.
Ρεπορτάζ για ένα κρουαζιερόπλοιο που προτίμησε την Κόρινθο ως δυτικό επίνειο της Αθήνας.
Ναυτεργάτες που διάλεξαν την Κόρινθο για να διαμαρτυρηθούν για το (πρωτοφανές...) φαινόμενο πρόσληψης αλλοδαπών στα πλοία.
Δηλώσεις δημάρχου που προανήγγειλε τον αποκλεισμό λόγω έργων ενός δρόμου που μάλλον δεν είναι δημοτικός και "συνεπώς" τη διακοπή λειτουργίας "επί 5-6 μήνες και βλέπουμε" ενός λιμανιού που (επίσης) μάλλον δεν είναι δημοτικό.
Όλα αυτά σε μια πόλη που, όπως και η υπόλοιπη χώρα, δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει. Αυθόρμητα της βγαίνει ο "αριστερός" επενδυτοδιώχτης. Από την άλλη κλαίγεται για την οικονομική κρίση αλλά θέλει να την πληρώσει η Μέρκελ ως αποζημίωση για το Δίστομο. Κι όσο για στρατηγική, "we see and we do", όπως με θαυμασμό επαναλάμβαναν στελέχη ξένης πολυεθνικής τη σοφία που άκουσαν από τον έλληνα μάνατζερ.
Ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ για τους αυτοκινητοδρόμους της θάλασσας, όπου προβαλλόταν η σύνδεση Κορίνθου-Ιταλίας.
Ρεπορτάζ για ένα κρουαζιερόπλοιο που προτίμησε την Κόρινθο ως δυτικό επίνειο της Αθήνας.
Ναυτεργάτες που διάλεξαν την Κόρινθο για να διαμαρτυρηθούν για το (πρωτοφανές...) φαινόμενο πρόσληψης αλλοδαπών στα πλοία.
Δηλώσεις δημάρχου που προανήγγειλε τον αποκλεισμό λόγω έργων ενός δρόμου που μάλλον δεν είναι δημοτικός και "συνεπώς" τη διακοπή λειτουργίας "επί 5-6 μήνες και βλέπουμε" ενός λιμανιού που (επίσης) μάλλον δεν είναι δημοτικό.
Όλα αυτά σε μια πόλη που, όπως και η υπόλοιπη χώρα, δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει. Αυθόρμητα της βγαίνει ο "αριστερός" επενδυτοδιώχτης. Από την άλλη κλαίγεται για την οικονομική κρίση αλλά θέλει να την πληρώσει η Μέρκελ ως αποζημίωση για το Δίστομο. Κι όσο για στρατηγική, "we see and we do", όπως με θαυμασμό επαναλάμβαναν στελέχη ξένης πολυεθνικής τη σοφία που άκουσαν από τον έλληνα μάνατζερ.
13 Απρ 2010
11 Απρ 2010
Hic Corinthus hic saltus
Η περασμένη Πέμπτη (8/4/'10) θα πρέπει να ήταν η παγκόσμια ημέρα χαϊδέματος μηχανόβιων. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι ήταν εντυπωσιακό το θέαμα του δικυκλιστή που πήδηξε πάνω από τη διώρυγα. Φαίνεται ότι θα ήταν παράταιρο και ξενέρωτο, μια τέτοια μέρα, να γραφτεί κάτι για το ατύχημα - ευτυχώς, απ' ό,τι φαίνεται, χωρίς ανεπανόρθωτες συνέπειες - που έγινε το ίδιο απόγευμα στα Καλάμια Κορίνθου μπροστά στα μάτια δικών μου ανθρώπων. Ατύχημα, με αποκλειστικό υπαίτιο έναν (μάγκα, προφανώς) μοτοσικλετιστή, που θεώρησε ότι στο πεζοδρομημένο οδικό τμήμα στα Καλάμια γίνεται ανεκτή η κυκλοφορία πάσης φύσεως τροχοφόρων, ακόμη και μηχανοκίνητων. Ένα, απρόσεκτο προφανώς, παιδάκι έκανε το λάθος, κινούμενο ανάμεσα στα τραπεζοκαθίσματα και την παραλία, να βρεθεί στο δρόμο του ξένοιαστου καβαλάρη. Κλήθηκαν και κατέφθασαν ασθενοφόρο και αστυνομία, που δεν ξέρω αν τελικά έκαναν κάτι, διότι το παιδάκι μάλλον δεν έχρηζε διακομιδής, απλά βρισκόταν σε σοκ, εμφανώς παραδειγματισμένο από το πάθημά του.
Το "κλου", που το παρατήρησα και ο ίδιος, ήταν τα μαρσαρίσματα δύο τουλάχιστον μοτοσικλετών επί του πεζοδρόμου, την ώρα που οι αστυνομικοί αναχωρούσαν από το σημείο, προφανώς ανακουφισμένοι που "πέρασε κι αυτό" ή, ποιος ξέρει, έτοιμοι για άλλες "επικίνδυνες αποστολές". Τους πέρασε άραγε από το μυαλό ότι μπροστά τους (δηλ. προκλητικά) κάποιοι φέρονταν παράνομα; Μήπως και αυτοί, όπως και οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ και ευαίσθητοι πολίτες, έχουν (έχουμε) εθιστεί στο θέαμα μοτοσικλετών αλλά και αυτοκινήτων που περιφέρονται στον πεζόδρομο, αντί οι κάτοχοί τους να παρκάρουν και να περπατήσουν την αστρονομική απόσταση των 100 μέτρων; Ή μήπως τα Καλάμια είναι κατά βάθος αυτοκινητόδρομος και δεν το ξέρουμε;
Το "κλου", που το παρατήρησα και ο ίδιος, ήταν τα μαρσαρίσματα δύο τουλάχιστον μοτοσικλετών επί του πεζοδρόμου, την ώρα που οι αστυνομικοί αναχωρούσαν από το σημείο, προφανώς ανακουφισμένοι που "πέρασε κι αυτό" ή, ποιος ξέρει, έτοιμοι για άλλες "επικίνδυνες αποστολές". Τους πέρασε άραγε από το μυαλό ότι μπροστά τους (δηλ. προκλητικά) κάποιοι φέρονταν παράνομα; Μήπως και αυτοί, όπως και οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ και ευαίσθητοι πολίτες, έχουν (έχουμε) εθιστεί στο θέαμα μοτοσικλετών αλλά και αυτοκινήτων που περιφέρονται στον πεζόδρομο, αντί οι κάτοχοί τους να παρκάρουν και να περπατήσουν την αστρονομική απόσταση των 100 μέτρων; Ή μήπως τα Καλάμια είναι κατά βάθος αυτοκινητόδρομος και δεν το ξέρουμε;
Άλλοι δροσίζονται...
Έτσι είναι οι μεγάλοι ηγέτες... Δαμάζουν τα νερά. Άλλοι με φαινομενική χαλαρότητα (βλ. φωτό του Μάο) και άλλοι με το ζόρι που αρμόζει στις περιστάσεις, τραβώντας κουπί.
8 Απρ 2010
Φήμες
Ανυπόστατες φήμες θέλουν "σύζυγο υπουργού" να ευθύνεται για τις βλαπτικές "διαρροές" προς τα ΜΜΕ, που υποτίθεται ότι φταίνε για την άνοδο των spreads.
Το δίλημμα ανάμεσα στους δύο επικρατέστερους υπόπτους αποτυπώνεται στους στίχους ενός παλιού τραγουδιού.
Αχ ο μπαγλαμάς
Μεσάνυχτα στα χέρια του Αρσένη
Κι εσύ μες στη βροχή
Να με κοιτάς σαν ξένη
Τώρα μπορεί ο καθένας να επιλέξει, ποιον από τους δύο "συζύγους υπουργού" (τον Αρσένη ή την ξένη) θα σταυρώσει. Μάλλον άδικος θα είναι, όποιον κι αν διαλέξει. Την έχουν μέσα τους την αδικία οι σταυρώσεις...
Το δίλημμα ανάμεσα στους δύο επικρατέστερους υπόπτους αποτυπώνεται στους στίχους ενός παλιού τραγουδιού.
Αχ ο μπαγλαμάς
Μεσάνυχτα στα χέρια του Αρσένη
Κι εσύ μες στη βροχή
Να με κοιτάς σαν ξένη
Τώρα μπορεί ο καθένας να επιλέξει, ποιον από τους δύο "συζύγους υπουργού" (τον Αρσένη ή την ξένη) θα σταυρώσει. Μάλλον άδικος θα είναι, όποιον κι αν διαλέξει. Την έχουν μέσα τους την αδικία οι σταυρώσεις...
Greenwashing
Αν ισχύουν τα όσα δημοσιεύτηκαν για την "πράσινη τακτοποίηση" των ημιυπαίθριων, για άλλη μια φορά δείχνει να επιβεβαιώνεται μια ενοχλητική πραγματικότητα: το ελληνικό κράτος επιθυμεί να μεταχειρίζεται τους πολίτες του ως ομήρους.
Από πού να ξεκινήσει κανείς;
- Από τα 40 χρόνια (όσο η θουριακή "σκλαβιά και φυλακή") που θα καλύπτει η προσωρινή (κατά τα άλλα "οριστική") τακτοποίηση;
- Από την ανάσταση (εκ νεκρών - επίκαιρη!) του αλήστου μνήμης ΕΤΕΡΠΣ; Αν θυμάστε, είναι το ταμείο στο οποίο θα πήγαιναν οι εισφορές των εργολάβων που έτσι εξαγόραζαν την υποχρέωσή τους να προβλέψουν χώρους στάθμευσης σε πολυκατοικίες. Υποτίθεται ότι το ΕΤΕΡΠΣ όλα αυτά τα χρόνια φρόντιζε για κοινόχρηστους χώρους στάθμευσης. Όταν ήμουν νεώτερος είχα αναφέρει το ΕΤΕΡΠΣ σε μια επιστημονική ημερίδα, ως θεωρητική δυνατότητα, και οι παλιότεροι του ακροατηρίου έβαλαν τα γέλια.
- Από τους ηθικοπλαστικούς κεραυνούς που είχαν εκτοξευθεί κατά Σουφλιά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι άτεγκτοι greenwashers θα έρχονταν με τις μπουλντόζες να κατεδαφίσουν τους κακούς ημιυπαίθριους;
Κρίμα, που αξιόλογοι επιστήμονες και άνθρωποι δέχονται να μετατρέπονται στο "περιβαλλοντικό άλλοθι" μιας κυβέρνησης που, ακριβώς όπως όλες οι προηγούμενες (και ειδικά τώρα που το "ταμείον είναι μείον"), δεν πρόκειται να κάνει τίποτε άλλο παρά να διατηρήσει το ελληνικό δημόσιο στον δοκιμασμένο ρόλο του νταβατζή.
Από πού να ξεκινήσει κανείς;
- Από τα 40 χρόνια (όσο η θουριακή "σκλαβιά και φυλακή") που θα καλύπτει η προσωρινή (κατά τα άλλα "οριστική") τακτοποίηση;
- Από την ανάσταση (εκ νεκρών - επίκαιρη!) του αλήστου μνήμης ΕΤΕΡΠΣ; Αν θυμάστε, είναι το ταμείο στο οποίο θα πήγαιναν οι εισφορές των εργολάβων που έτσι εξαγόραζαν την υποχρέωσή τους να προβλέψουν χώρους στάθμευσης σε πολυκατοικίες. Υποτίθεται ότι το ΕΤΕΡΠΣ όλα αυτά τα χρόνια φρόντιζε για κοινόχρηστους χώρους στάθμευσης. Όταν ήμουν νεώτερος είχα αναφέρει το ΕΤΕΡΠΣ σε μια επιστημονική ημερίδα, ως θεωρητική δυνατότητα, και οι παλιότεροι του ακροατηρίου έβαλαν τα γέλια.
- Από τους ηθικοπλαστικούς κεραυνούς που είχαν εκτοξευθεί κατά Σουφλιά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι άτεγκτοι greenwashers θα έρχονταν με τις μπουλντόζες να κατεδαφίσουν τους κακούς ημιυπαίθριους;
Κρίμα, που αξιόλογοι επιστήμονες και άνθρωποι δέχονται να μετατρέπονται στο "περιβαλλοντικό άλλοθι" μιας κυβέρνησης που, ακριβώς όπως όλες οι προηγούμενες (και ειδικά τώρα που το "ταμείον είναι μείον"), δεν πρόκειται να κάνει τίποτε άλλο παρά να διατηρήσει το ελληνικό δημόσιο στον δοκιμασμένο ρόλο του νταβατζή.
2 Απρ 2010
Haze
Δεν μπορώ να ξέρω αν η μοναχή Θεονύμφη, ως Μαίρη Αλεξοπούλου των sixties, πράγματι σκεφτόταν "τον Χριστούλη" (όπως την άκουσα σήμερα να δηλώνει σε τηλεοπτικό σταθμό) όποτε τραγουδούσε διασκευασμένα ιταλικά κομμάτια όπως την Μπάμπολα. Στην "95% ορθόδοξη" Ελλάδα πάντως, "τον Χριστούλη" οι περισσότεροι τον θυμόμαστε μόνο ορισμένες μέρες όπως σήμερα (Μ. Παρασκευή).
Το τελευταίο διάστημα, τα χρηματοοικονομικά θέματα κυριαρχούν στην επικαιρότητα - και κάποιοι θεωρούν "ασύμβατη" αυτή την ενασχόληση με την (υποτίθεται) "ανάργυρη" χριστιανική αντίληψη. Οπότε, ειδικά φέτος, η προηγούμενη διαπίστωση ίσως θεωρηθεί ότι ισχύει ακόμη περισσότερο.
Δεν είμαι θεολόγος/θρησκειολόγος και δεν μπορώ να κρίνω αν η Α ή Β θρησκεία είναι περισσότερο ή λιγότερο "υλιστική". Καταλαβαίνω το στοιχειώδες: επειδή η ύλη είναι μέρος της καθημερινότητας, οι θρησκείες - λόγω της αποστολής τους - τείνουν να αποστασιοποιούνται και να στέκονται κριτικά απέναντι στο χρήμα.
Κάποιοι απλοποιούν λέγοντας ότι το Ισλάμ είναι εναντίον των τόκων, αν και διαβάζοντας προσεκτικότερα μπορεί κανείς να δει πού διαφοροποιείται το Islamic banking από το συμβατικό. Ο χριστιανισμός όπως εγώ τον κατάλαβα στα σχολικά μου χρόνια δεν απαγόρευε (ίσα-ίσα, ενθάρρυνε) τον τόκο ως παραγωγικότητα (βλ. "φυὲν ἐποίησεν καρπὸν ἑκατονταπλασίονα" - Κατά Λουκάν, η' 8). Είναι σίγουρα ακροβατική - και γίνεται όλο και περισσότερο - η εφαρμογή θρησκευτικών αρχών (ακριβέστερα: η εφαρμογή αρχών εν γένει...) σε μια ζωή όλο και πιο χαοτική και πολυσυλλεκτική.
Το φετινό "4Χ4" Πάσχα είναι το πιο πρώιμο που θα ζήσουμε ποτέ όσοι είμαστε ορθόδοξοι (ρεαλιστικά κανείς από τους σημερινούς αναγνώστες δεν θα ζει το 2105 που θα έρθει το επόμενο - αν και με την επιστήμη πάντα ελπίζουμε...). Ένα σχεδόν εξίσου πρώιμο (1980, 6 Απριλίου) ήταν, πάντως, ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα της παιδικής μου ηλικίας - σε ένα νησί στολισμένο (όπως ποτέ δεν το είχα δει) από την ανοιξιάτικη φύση. Χωρίς σούβλες (που κάποτε μόνο η Ρούμελη γνώριζε) αλλά με ακολουθία Παθών σε ξωκκλήσι - και με ροδοπέταλα (αν θυμάμαι καλά) να πέφτουν απ' τα μπαλκόνια τη Μεγάλη Παρασκευή, καθώς ο επιτάφιός "μας" όδευε προς την κεντρική πλατεία για να συναντήσει τους άλλους τρεις της κωμόπολης. Έκτοτε είμαι πεπεισμένος ότι η τσίκνα δεν είναι το παν...
Καλή Ανάσταση!
1 Απρ 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)