Η ενίσχυση των "Αληθινών Φινλανδών" στις εκλογές της 17/4 συμβαδίζει με ένα γενικότερο ρεύμα που διαπιστώνεται και αλλού στην Ευρώπη.
Συνήθως υπάρχουν και τα αντίβαρα. Στην περίπτωση της Φινλανδίας, εντυπωσιάζει η προέλευση ενός απ' αυτά. Ο παλιός διεθνής ποδοσφαιριστής Atik İsmail, τουρκικής καταγωγής, πολιτεύεται με αριστερό κόμμα - δεν νομίζω ότι θα τον δέχονταν στις τάξεις τους οι "Αληθινοί".
Δεν έχω πληροφόρηση για το αν χθες ήταν υποψήφιος, αν εξελέγη ή/και τι θέση τήρησε όσον αφορά την στήριξη ασθενέστερων μελών της ευρωζώνης (ήταν ένα από τα θέματα που απασχόλησαν τον προεκλογικό διάλογο). Θυμάμαι μόνο ότι στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού του '80 μας είχε λαχταρήσει κανονικά (η καταγωγή μπορεί να εξηγεί τον ζήλο!), σκοράροντας 2 από τα 3 γκολ στην ήττα μας - για την οποία πήραμε βέβαια ρεβάνς με το 8-1 της Λεωφόρου (και όχι του Καραϊσκάκη, όπως έγραψα στην αρχική ανάρτηση - ευχαριστώ τον φίλο Predrag Carragher για την επισήμανση). Πρέπει να ήταν από τα τελευταία παιχνίδια που άκουσα από το παλιό, α(ν)τίκ(α) ραδιόφωνό μας.
Επειδή πάντως φαίνεται άνθρωπος με ευαισθησίες, καλό θα είναι να ξεχάσουμε την τριάρα και να τον έχουμε "από κοντά", τον Α(τ)τίκ. Καμία συμμαχία δεν περισσεύει, σήμερα.
Συνήθως υπάρχουν και τα αντίβαρα. Στην περίπτωση της Φινλανδίας, εντυπωσιάζει η προέλευση ενός απ' αυτά. Ο παλιός διεθνής ποδοσφαιριστής Atik İsmail, τουρκικής καταγωγής, πολιτεύεται με αριστερό κόμμα - δεν νομίζω ότι θα τον δέχονταν στις τάξεις τους οι "Αληθινοί".
Δεν έχω πληροφόρηση για το αν χθες ήταν υποψήφιος, αν εξελέγη ή/και τι θέση τήρησε όσον αφορά την στήριξη ασθενέστερων μελών της ευρωζώνης (ήταν ένα από τα θέματα που απασχόλησαν τον προεκλογικό διάλογο). Θυμάμαι μόνο ότι στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού του '80 μας είχε λαχταρήσει κανονικά (η καταγωγή μπορεί να εξηγεί τον ζήλο!), σκοράροντας 2 από τα 3 γκολ στην ήττα μας - για την οποία πήραμε βέβαια ρεβάνς με το 8-1 της Λεωφόρου (και όχι του Καραϊσκάκη, όπως έγραψα στην αρχική ανάρτηση - ευχαριστώ τον φίλο Predrag Carragher για την επισήμανση). Πρέπει να ήταν από τα τελευταία παιχνίδια που άκουσα από το παλιό, α(ν)τίκ(α) ραδιόφωνό μας.
Επειδή πάντως φαίνεται άνθρωπος με ευαισθησίες, καλό θα είναι να ξεχάσουμε την τριάρα και να τον έχουμε "από κοντά", τον Α(τ)τίκ. Καμία συμμαχία δεν περισσεύει, σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου