Στάσυ Λυσσιατρείο

Διαπιστώνω ότι η παλιά μου γειτονιά εξακολουθεί και παραμένει συναρπαστική.

Στην οδό Τζαβέλλα του Πειραιά, μια μάλλον μικρή ομάδα μαθητών, πιθανότατα από το παρακείμενο σχολικό συγκρότημα (που συμπεριλαμβάνει και το 36ο δημοτικό, όπου μαθήτευσα κι εγώ), έκλεισε το δρόμο στα πλαίσια της διαμαρτυρίας της - εξοργιστικό φαινόμενο, όταν σε κρατά καθηλωμένο επί μία ώρα, όπως συνέβη στη διαδικτυακή φίλη που το αφηγήθηκε, αλλά όχι ασυνήθιστο.

Στα δεξιά διακρίνεται και ένας φαλακρός κύριος προχωρημένης ηλικίας - ούτε αυτός μας παραξενεύει, δεν λείπουν οι αγκιτάτορες, δεν αποκλείεται να είναι γονέας ή μάλλον παππούς κάποιου από τα πιτσιρίκια, άλλωστε και το Δεκέμβρη του 2008 διαδήλωναν και οι γονείς μαζί με τα βουπούδια. (Τώρα που τον κοιτάζω, κάτι μου θυμίζει το πρόσωπό του...)

Το εντυπωσιακό όμως συνέβη στο τέλος. Ο οδηγός του λεωφορείου, σύμφωνα με τη φίλη μας, ανακοίνωσε στους επιβάτες ότι δεν μπορεί να ολοκληρώσει το δρομολόγιο (Πειραιάς-Σύνταγμα, γραμμή 040 - το παλιό πράσινο), διότι ...

..."τελείωσε η βάρδιά του"!

Όλα αυτά στις 11 περίπου το πρωί. Που σημαίνει ότι η βάρδια του κυρίου αυτού θα είχε ξεκινήσει γύρω στις 3πμ, αν ήταν 8ωρη όπως των περισσότερων εργαζομένων.

Έστω, ας δεχτούμε ότι όντως τελείωνε η βάρδια. Αυτός λοιπόν ο εργαζόμενος, της νέας (τρομάρα μας) εταιρείας ΟΣΥ (έλεος με όλα αυτά τα αντιαισθητικά αρκτικόλεξα στη χώρα μας), πώς αντιλαμβάνεται την υπηρεσία που πρέπει να δώσει στον μετακινούμενο με τη δημόσια συγκοινωνία;

Μαντέψτε: Είπε στους επιβάτες να κατεβούν, διότι ο ίδιος θα γύριζε το λεωφορείο στον Πειραιά!

Ευτυχώς βαστάει ακόμη το γαϊδουροκαλόκαιρο και οι επιβάτες δεν εκτέθηκαν σε κρύο ή βροχή.

Φυσικά η φίλη πήρε ταξί. Αυτό ποιος θα της το πληρώσει;

Εμείς οι πολίτες, γιατί να πληρώνουμε την επιδότηση της ΟΣΥ, της ΣΤΑΣΥ (σημείωση: λίγο παρακάτω, στο βάθος της φωτό, είναι η περίφημη στάση "17" - όταν είχε βγει η ταινία 52 Τολμηρές Στάσεις, θυμάμαι που γελάγαμε με το εξαγόμενο της πρόσθεσης...), των άλλων δημοσίων εταιρειών και φορέων που συμπεριλαμβάνουν και τέτοια κοπρόσκυλα, καθώς και τα διάφορα άλλα κερατιάτικα;

Αν είχατε στη δούλεψή σας εργαζόμενο που αντιμετωπίζει με τέτοιο τρόπο το έργο που του αναθέσατε, δεν θα τον πετάγατε με τις κλωτσιές; Αυτούς, γιατί να τους λυπόμαστε;

Τους 400.000 του ιδιωτικού τομέα που έμειναν άνεργοι την τελευταία διετία, οι περισσότεροι χωρίς να έχουν επιδείξει τέτοια διαγωγή, γιατί δεν τους νοιάζεται κανείς (πλην των δικών τους ανθρώπων) και γιατί μας ζαλίζουν όλοι (από τα ΜΜΕ) τα ...συκώτια με τις εφεδρείες και τα μισθολόγια;