Update #1: Χθες 26/5 διάβασα στην έντυπη έκδοση της κεντροαριστερής Sueddeutsche (SZ) ένα "ποίημα του [νομπελίστα] Günter Grass" και έσπευσα μες στην καλή χαρά να το μεταφράσω, μια και δύσκολα ακούς τελευταία κολακευτικές κουβέντες για την Ελλάδα από Γερμανία μεριά.
Σήμερα διαβάζω στην κεντροδεξιά Frankfurter Allgemeine (FAZ) ότι το ποίημα είναι "μούφα" - μια πετυχημένη φάρσα του σατιρικού περιοδικού Titanic! Οι "φαρμακόγλωσσοι" της FAZ σχολιάζουν ότι μετά την ομολογία του, ότι στα νιάτα του υπήρξε μέλος των Waffen SS - γεγονός που ο ίδιος είχε αποκρύψει μέχρι το 2006 - ο Γκρας δεν θα έπρεπε να μιλά τόσο πολύ και τόσο αυτάρεσκα για το ηθικό χρέος των άλλων... Κατά την FAZ, η SZ "τσίμπησε", παρασυρμένη από τον "ντόρο" που προκάλεσε ένα πρόσφατο (και αμφιλεγόμενο) πολιτικό ποίημα του Γκρας για το Ισραήλ.
Η SZ, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (απόγευμα της 27/5), έχει απενεργοποιήσει το σχολιασμό της σελίδας της με το ποίημα, αλλά ακόμη δεν την έχει αλλάξει - τριήμερο της Πεντηκοστής γαρ στη Γερμανία...
Και ξανά-μανά update, διότι γύρω στα μεσάνυχτα της 27 προς 28/5 διαβάζω στην ηλεκτρονική Καθημερινή ότι ο Γκρας επιβεβαιώνει: "Εγώ ο ίδιος έγραψα το ποίημα - Η FAZ είναι κακής ποιότητας και το δημοσίευμά της κακόβουλο!" Ενώ και κατά την αυστριακή Der Standard, το ποίημα είναι γνήσιο και άρα (λέω εγώ):
- η FAZ ειρωνεύεται (αλλά το κρύβει πολύ καλά)
- η SZ καλά κάνει και διατηρεί το ποίημα...
Για μια ακόμη φορά... δεν περιγράφω άλλο!
Για την ιστορία, το ποίημα λεγεται "Το Όνειδος της Ευρώπης". Ακολουθεί δική μου πρόχειρη μετάφραση - διορθώσεις δεκτές.
(Το πρωτότυπο, εδώ)
Απομακρύνθηκες από τη χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο,
κοντά στο χάος, ανάξια γαρ των αγορών.
Αυτό που η ψυχή Σου έψαχνε και πίστευες πως βρήκε
τώρα αποδομείται, αποτιμάται σαν τα παλιοσίδερα.
Δεμένη γυμνή στον πάσσαλο σαν οφειλέτης, υποφέρει μια χώρα
που Σου άρεσε να λες ότι της οφείλεις ευγνωμοσύνη.
Χώρα καταδικασμένη στη φτώχεια, που ο πλούτος της
κοσμεί περιποιημένα μουσεία, λεία που φυλάσσεται από Εσένα.
Όσοι εισέβαλαν με τα όπλα στην ευλογημένη νησιώτικη χώρα
με τη στολή τους φορούσαν τους γυλιούς με τον Hölderlin*
Χάνεις την υπομονή σου με αυτή τη χώρα, Εσύ που τους συνταγματάρχες της
κάποτε τους ανεχόσουν σαν εταίρους στη συμμαχία.
Χώρα της ανομίας, που η δύναμη του νόμιμου δυνάστη
της σφίγγει όλο και πιο στενά το ζωνάρι.
Αψηφώντας Σε, η Αντιγόνη φοράει μαύρα και σ' όλη τη χώρα
σκεπάζει η λύπη το λαό, που Σε φιλοξένησε.
Έξω απ' τη χώρα όμως η ακολουθία των συγγενών του Κροίσου
συσσώρευσε ό,τι λάμπει σαν χρυσάφι στα θησαυροφυλάκιά Σου.
Ρούφα, επιτέλους, ρούφα! Φωνάζουν οι κομισάριοι κλακαδόροι,
μα θυμωμένος Σου επιστρέφει ο Σωκράτης το γεμάτο κύπελλο.
Θα βλαστημήσουν εν χορώ οι Θεοί, κάτι που σ' Εσένα ταιριάζει,
που θέλημά Σου είναι να τους κλέψεις τον Όλυμπο.
Θα ξοδευτείς, χωρίς πνεύμα, χωρίς τη χώρα
που το πνεύμα της έπλασε Εσένα, Ευρώπη.
*γερμανός λυρικός ποιητής
Σήμερα διαβάζω στην κεντροδεξιά Frankfurter Allgemeine (FAZ) ότι το ποίημα είναι "μούφα" - μια πετυχημένη φάρσα του σατιρικού περιοδικού Titanic! Οι "φαρμακόγλωσσοι" της FAZ σχολιάζουν ότι μετά την ομολογία του, ότι στα νιάτα του υπήρξε μέλος των Waffen SS - γεγονός που ο ίδιος είχε αποκρύψει μέχρι το 2006 - ο Γκρας δεν θα έπρεπε να μιλά τόσο πολύ και τόσο αυτάρεσκα για το ηθικό χρέος των άλλων... Κατά την FAZ, η SZ "τσίμπησε", παρασυρμένη από τον "ντόρο" που προκάλεσε ένα πρόσφατο (και αμφιλεγόμενο) πολιτικό ποίημα του Γκρας για το Ισραήλ.
Η SZ, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (απόγευμα της 27/5), έχει απενεργοποιήσει το σχολιασμό της σελίδας της με το ποίημα, αλλά ακόμη δεν την έχει αλλάξει - τριήμερο της Πεντηκοστής γαρ στη Γερμανία...
Και ξανά-μανά update, διότι γύρω στα μεσάνυχτα της 27 προς 28/5 διαβάζω στην ηλεκτρονική Καθημερινή ότι ο Γκρας επιβεβαιώνει: "Εγώ ο ίδιος έγραψα το ποίημα - Η FAZ είναι κακής ποιότητας και το δημοσίευμά της κακόβουλο!" Ενώ και κατά την αυστριακή Der Standard, το ποίημα είναι γνήσιο και άρα (λέω εγώ):
- η FAZ ειρωνεύεται (αλλά το κρύβει πολύ καλά)
- η SZ καλά κάνει και διατηρεί το ποίημα...
Για μια ακόμη φορά... δεν περιγράφω άλλο!
Για την ιστορία, το ποίημα λεγεται "Το Όνειδος της Ευρώπης". Ακολουθεί δική μου πρόχειρη μετάφραση - διορθώσεις δεκτές.
(Το πρωτότυπο, εδώ)
Απομακρύνθηκες από τη χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο,
κοντά στο χάος, ανάξια γαρ των αγορών.
Αυτό που η ψυχή Σου έψαχνε και πίστευες πως βρήκε
τώρα αποδομείται, αποτιμάται σαν τα παλιοσίδερα.
Δεμένη γυμνή στον πάσσαλο σαν οφειλέτης, υποφέρει μια χώρα
που Σου άρεσε να λες ότι της οφείλεις ευγνωμοσύνη.
Χώρα καταδικασμένη στη φτώχεια, που ο πλούτος της
κοσμεί περιποιημένα μουσεία, λεία που φυλάσσεται από Εσένα.
Όσοι εισέβαλαν με τα όπλα στην ευλογημένη νησιώτικη χώρα
με τη στολή τους φορούσαν τους γυλιούς με τον Hölderlin*
Χάνεις την υπομονή σου με αυτή τη χώρα, Εσύ που τους συνταγματάρχες της
κάποτε τους ανεχόσουν σαν εταίρους στη συμμαχία.
Χώρα της ανομίας, που η δύναμη του νόμιμου δυνάστη
της σφίγγει όλο και πιο στενά το ζωνάρι.
Αψηφώντας Σε, η Αντιγόνη φοράει μαύρα και σ' όλη τη χώρα
σκεπάζει η λύπη το λαό, που Σε φιλοξένησε.
Έξω απ' τη χώρα όμως η ακολουθία των συγγενών του Κροίσου
συσσώρευσε ό,τι λάμπει σαν χρυσάφι στα θησαυροφυλάκιά Σου.
Ρούφα, επιτέλους, ρούφα! Φωνάζουν οι κομισάριοι κλακαδόροι,
μα θυμωμένος Σου επιστρέφει ο Σωκράτης το γεμάτο κύπελλο.
Θα βλαστημήσουν εν χορώ οι Θεοί, κάτι που σ' Εσένα ταιριάζει,
που θέλημά Σου είναι να τους κλέψεις τον Όλυμπο.
Θα ξοδευτείς, χωρίς πνεύμα, χωρίς τη χώρα
που το πνεύμα της έπλασε Εσένα, Ευρώπη.
*γερμανός λυρικός ποιητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου