29 Μαΐ 2012

Polaris(ed)

Μετά το 1989 ξεχάσαμε την ορολογία του ψυχρού πολέμου.

Στην εκπνοή εκείνης της εποχής, στην οποία μεγαλώσαμε και ενηλικιωθήκαμε - οι baby boomers της γενιάς "Πολυτεχνείου" κι εμείς της γενιάς Χ -, ο μέγας Μαργαρίτης τραγούδησε ένα κύκνειο άσμα της, για "τα όπλα τα πυρηνικά".

Η διεθνής αλλά και ελληνοκεντρική χρηματοοικονομική κρίση χτύπησε έναν εύκολο αδύναμο κρίκο, το ελληνικό πολιτικό σύστημα (και δυστυχώς όλους μας μια και αναγκαστικά κινούμαστε γύρω απ' αυτό). Η σημερινή πόλωση αρχίζει να θυμίζει τις παραταξιακές αναμετρήσεις του 2000 και του 1985, μόνο που τότε το "ρολόι" ήταν (ή τουλάχιστον έδειχνε) αρκετά μακριά από την ώρα μηδέν. Δεν μπορώ βέβαια να συγκρίνω με σιγουριά - ήμουν πολύ νεώτερος τότε, ίσως πιο αισιόδοξος και σίγουρα πιο αδιάφορος.

"Ρώτα κανέναν παλιότερο!" - θα μου πείτε. Κι αυτοί, νεώτεροι ήταν τότε, από διαφορετική οπτική γωνία τα έβλεπαν. Άσε που οι πολύ παλιότεροι έζησαν φτώχειες και πολέμους - σεβαστές οι συγκρίσεις που θα κάνουν, αλλά δε με βοηθούν να βγάλω άκρη.

Κι έτσι συνεχίζουμε να πορευόμαστε, πιστεύοντας κατά βάθος ότι "κάποιος" μας κάνει πλάκα, και μάλιστα κακόγουστη.
















Polaris είναι το λατινικό όνομα του πολικού αστέρα και ταυτόχρονα ενός τύπου αμερικάνικου πυρηνικού πυραύλου (και του υποβρυχίου απ' το οποίο εκτοξευόταν) απ' την εποχή του ψυχρού πολέμου. Η ρίζα είναι η ίδια με αυτή της πόλωσης (polarisation).

Δεν υπάρχουν σχόλια: